My Cold and Elegant CEO Wife - ตอนที่ 1005 สัตว์วิญญาณ

ตอนที่ 1005 สัตว์วิญญาณ

　　การแสดงออกของราชาจระเข้กลายเป็นมุ่งร้ายเมื่อเขาได้ยินที่ฉิงเฟิงพูดมนุษย์ผู้นี้ช่างน่ารังเกียจนัก ! เขาอยากจะขี่หลังพวกเขาข้ามหนองน้ำ ดังนั้นราชาจระเข้จึงคิดที่จะฆ่าชายคนนี้ซะ

　　กินกิน กิน การกินมนุษย์เป็นวิธีเดียวที่ราชาจระเข้จะสามารถฟื้นความภาคภูมิใจของเขาในฐานะราชาผู้ปกครองหนองน้ำ

　　ฮู่มมมมม!!

　　ราชาจระเข้แผดเสียงและเปล่งแสงลำแสงสีดำออกมาลำแสงนั้นทรงพลังมาก มันเจาะรูกลางอากาศและพุ่งไปหาฉิงเฟิง

　　 ฮ่าห์! 

　　ฉิงเฟิงคำรามและชกหมัดขวาด้วยพลังแท้ของเขาออกไปมันรวมตัวกันเป็นแฟนท่อมขุนเขาขนาดยักษ์และปะทะเข้ากับลำแสงสีดำ มันเจาะลำแสงสายนั้นจนเป็นรูและกระจายหายไปในอากาศ

　　การโจมตีของราชาจระเข้นั้นไม่ใช่คู่มือของเพลงหมัดทลายนรกานต์ของฉิงเฟิงแม้แต่น้อย

　　ราชาจระเข้ตัวนี้มีอำนาจมากที่สุดในหนองน้ำแต่ฉิงเฟิงก็เกิดไหวพริบอย่างรวดเร็วว่าน้ำทำปฏิกิริยาอย่างไรกับสายฟ้า

　　 พระผู้เป็นเจ้าได้โปรดทำลายจระเข้ที่โง่เง่าตัวนี้ด้วยเถิด… 

　　ฉิงเฟิงพึมพำและหยิบมุกอัสนีฟ้าออกมาเขาถ่ายพลังแท้เข้าไปในนั้นและสร้างสายฟ้าขึ้นมา

　　เปรี้ยง

　　!

　　มีสายฟ้าสีแดงจู่โจมลงมาจากท้องฟ้าตรงไปที่ราชาจระเข้

　　 สะ…สายฟ้า ! ทำไมจู่ๆถึงมีฟ้าผ่าลงมาได้ !  ราชาจระเข้หวาดกลัวมาก สำหรับมัน นี่มันเป็นฝันร้ายที่สุด　　ราชาจระเข้ต้องการที่จะหนีแต่มันก็สายเกินไปสายฟ้าฟาดลงบนหลังของมันทันที

　　เปรี๊ยะเปรี๊ยะ เปรี๊ยะ ….

　　!

　　ร่างของราชาจระเข้สั่นกระตุกอย่างไม่อาจควบคุมได้และตามมาด้วยเสียงเปรี๊ยะๆผิวของมันเปลี่ยนเป็นสีดำเกรียมและตกตายจากการถูกฟ้าผ่า

　　น้ำในหนองน้ำเป็นตัวนำไฟฟ้าที่ดีดังนั้นไม่เพียงแค่ราชาจระเข้เท่านั้นที่ตายจากการถูกไฟช็อต จระเข้อีกหลายสิบตัวที่อยู่ใกล้เคียงก็ตายไปตามๆกันด้วยร่างที่ไหม้เกรียม

　　ทันใดนั้นเองจระเข้กว่าร้อยตัวก็ตายในหนองน้ำแห่งนี้ทำให้เหลือจำนวนเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น

　　จระเข้ที่รอดชีวิตต่างก็หวาดกลัวมากหลังจากที่พวกมันเห็นว่าราชาของพวกมันตายอย่างไรชายหนุ่มผู้นี้ช่างน่ากลัวนัก เขาสามารถเรียกสายฟ้าลงมาจนย่างสดพรรคพวกของมันได้ !

　　 พาพวกเราข้ามหนองน้ำนี้ซะไม่งั้นพวกแกก็จะจบชีวิตแบบเดียวกับราชาของพวกแก !  ฉิงเฟิงส่งเสียงตะคอกขู่จระเข้ที่เหลือเพียงไม่กี่ตัว

　　จระเข้เหล่านี้หวาดกลัวมากพวกมันพยักหน้าอย่างรวดเร็วและพาฉิงเฟิงกับพรรคพวกข้ามหนองน้ำไป

　　ระหว่างข้ามหนองน้ำฉินเซียนจื่อและสาวกของตำหนักจักรพรรดิเพลิงต่างก็ชำเลืองมองฉิงเฟิงเป็นครั้งคราว ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจและสับสน พวกเขาไม่รู้ว่าหลี่ฉิงเฟิงเรียกสายฟ้าได้อย่างไร

　　เปรี้ยงเปรี้ยง

　　!

　　หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ได้ยินเสียงการต่อสู้จากเบื้องหน้าพวกเขาไกลออกไปมันดูเหมือนจะเป็นการต่อสู้ที่รุนแรงมากจนกระทั่งได้ยินเสียงจากระยะไกล　　ฉิงเฟิงส่งสัญญาณให้ลู่ซวนจี๋และฉินเซียนจื่อบอกให้พวกเขาเงียบไว้ในขณะที่เขามองไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง

　　ในป่าที่อยู่เบื้องหน้ามีคนสองกลุ่มกำลังต่อสู้กันกลุ่มหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีดำและมีสัญลักษณ์ดาบสีดำปักบนแขนเสื้อ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นสาวกนิกายดาบทมิฬ

　　ผู้นำเป็นชายหนุ่มรุ่นเยาว์ที่อายุราวๆยี่สิบปีและแต่งกายด้วยชุดดำเขามีดาบสีดำที่กลางหลังที่สะท้อนแสงอันรุนแรง เขาเป็นหนึ่งในสาวกที่มากความสามารถที่สุดของนิกายดาบทมิฬ, เฮยเทียนหมิง

　　ส่วนอีกด้านหนึ่งคือกลุ่มคนที่ไม่สมเสื้อโดยที่แต่ละคนแบกแท่นหินขนาดใหญ่ไว้กลางหลัง(millstone)

　　แท่นหินนี้หนักมากอย่างน้อยๆก็หมื่นกิโลกรัมและมีสีดำสนิท อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนจะเบามากบนหลังของพวกเขา พวกเขาเหล่านี้ล้วนมาจากนิกายศิลา ผู้นำของพวกเขาคือพานฮง　　ทั้งสองฝ่ายต่างกำลังจ้องหน้ากันเขม็งด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยเปลวเพลิงแห่งความโกรธกริ้ว

　　ไม่ไกลจากพวกเขามีลูกสุนัขสีดำที่ยาวไม่เกินยี่สิบเซนติเมตรมันมีขนสีดำขลับราวกับเสื้อคลุมสีดำ(น่าจะเป็นสุนัขพันธุ์พุดเดิ้ล)และมีดวงตาสีดำที่กลิ้งกลอกไปมาดูชาญฉลาด

　　 เฮยเทียนหมิงสัตว์วิญญาณตัวนี้เป็นของข้า !  พานฮงกล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว

　　เฮยเทียนหมิงยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า ข้าเห็นมันก่อน ทำไมข้าต้องให้เจ้าด้วยละ  

　　สัตว์วิญญาณนั้นแตกต่างจากสัตว์อสูรพวกมันฉลาดและมีความเป็นมนุษย์มากกว่า พูดง่ายๆว่าพวกมันมีพรสวรรค์มากกว่าสัตว์อสูร

　　สัตว์วิญญาณสามารถทำให้เชื่องและกลายเป็นสัตว์เลี้ยงได้พวกมันมีคุณสมบัติที่โดดเด่นมากมายเช่นความสามารถในด้านการต่อสู้และความสามารถในการค้นหาสมบัติล้ำค่าตามธรรมชาติ

　　ทั้งเฮยเทียนหมิงและพานฮงต่างก็ต้องการลูกสุนัขวิญญาณตัวนี้

　　เฮยเทียนหมิงชักดาบสีดำที่กลางหลังออกมาและพุ่งเข้าใส่อีกฝ่ายมันก่อตัวเป็นแสงสีดำยามมันพุ่งเข้าหาพานฮง

　　พานฮงก็หยิบแท่นหินขนาดใหญ่ของเขาออกมาและเหวี่ยงมันออกไปข้างหน้าซึ่งแยกลำแสงสีดำออกไป

　　แท่นหินนี้ไม่ได้เป็นหินทั่วๆไปมันทำมาจากแร่อุกกาบาตจึงมีพลังที่ยิ่งใหญ่ ไม่เพียงแค่เป็นวัตถุที่ไม่อาจแตกหักได้โดยง่ายเท่านั้น แต่พลังโจมตีของมันก็รุนแรกมากเช่นกัน

　　 พานฮงเจ้าไปถึงขอบเขตจิตวิญญาณแท้จริงขั้นสูงสุดได้อย่างไร  

　　เฮยเทียนหมิงตกตะลึงเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะบรรลุไปถึงระดับนี้แล้ว　　พานฮงพยักหน้าและกล่าวว่า เจ้าก็ไม่เลวเหมือนกันนี่ เจ้าสำเร็จวิชาดาบทมิฬแล้ว แต่แย่หน่อยนะที่ยังไม่ใช่คู่มือของข้า 

　　หลังจากพูดจบพานฮงก็ยกแท่นหินขึ้นและกระแทกเข้าใส่เฮยเทียนหมิงอาวุธชิ้นหนักมาก ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวผลกระทบของมันก็มีมากกว่าหมื่นกิโล

　　ภายใต้แรงกดดันจากพลังของแท่นหินการแสดงออกของเฮยเทียนหมิงก็เปลี่ยนไป เขาเริ่มตื่นตระหนกมากขึ้น

　　 วิชาดาบทมิฬ! 

　　เฮยเทียนหมิงจู่โจมด้วยดาบของเขาและก่อให้เกิดสายลมสีดำขนาดยักษ์ที่พุ่งเข้าชนกับพลังของแท่นหิน

　　ตูม

　　!

　　การปะทะกันของพลังทั้งสองสายก่อให้เกิดคลื่นเสียงขนาดใหญ่ที่สั่นสะเทือนพื้นดินและท้องฟ้าผู้ที่อยู่ใกล้เคียงต่างก็หูอื้อในขณะที่พลังอันบ้าคลั่งก็กระจายออกไปจนพัดต้นไม้ที่อยู่รอบๆร่วงลงพื้นดิน

　　ทั้งคู่ต่างก็สู้กันอย่างเกรี้ยวกราดและไม่มีทีท่าจะหยุดมือด้วยความแตกต่างที่ไม่มากนักทำให้ไม่อาจดูออกว่าผู้ใดจะเป็นฝ่ายชนะ

　　สุนัขวิญญาณหันไปมองทางอื่นและวิ่งหนีไปขณะที่ทั้งสองกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด

　　การแสดงออกของเฮยเทียนหมิงและพานฮงเปลี่ยนไปเมื่อพวกเขาเห็นลูกสุนัขวิ่งหนีไปพวกเขาหยุดการต่อสู้ในทันทีและวิ่งตามลูกสุนัขตัวนั้นไป

　　เมื่อสุนัขวิญญาณเห็นว่ามีคนดักอยู่ทั้งข้างหน้าข้างหลังและทางซ้าย มันจึงหันไปทางขวาในทิศที่ไม่มีคนอยู่

　　ฉิงเฟิงกำลังแอบสังเกตการอยู่ในก้อนหินทางขวาพอดีเขาเห็นลูกสุนัขตัวนั้นกำลังวิ่งเข้าหาและกระโจนเข้าใส่อ้อมแขนของเขา

　　ฉิงเฟิงมองดูด้วยความสงสัยและเห็นว่ามันเป็นลูกสุนัขสีดำที่พุ่งเข้ามาในอ้อมแขนของเขาเขาตกตะลึงไม่น้อย

　　อะไรวะเนี่ย

　　เป็นผู้หญิงก็ว่าไปอย่างแต่นี่มันหมานี่นา

　　ในเวลาเดียวกันเฮยเทียนหมิงและพานฮงก็มาถึงเขาล้อมกรอบฉิงเฟิงและพรรคพวกเอาไว้

　　 มอบสุนัขวิญญาณตัวนั้นมาซะและไสหัวไป!  เฮยเทียนหมิงกล่าวกับฉิงเฟิงด้วยสีหน้าอันเยือกเย็น