My Cold and Elegant CEO Wife - ตอนที่ 758 ความหดหู่ของฉิงเฟิง

　　ฉิงเฟิงเดินไปเดินมาตามทางเดินเขารู้สึกทุกข์ใจมาก หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดเมื่อเห็นน้ำตาของหลินเสวี่ย

　　เขารู้ดีว่าหลินเสวี่ยโมโหอย่างมากเธอไม่ยอมให้อภัยเขา

　　 เฮ้อ…แม่งเอ้ย  ฉิงเฟิงสบถออกมาพร้อมกับถอนหายใจ เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรนอกจากถอนหายใจ

　　ในขณะเดียวกันจางหยุนเหอก็เดินออกมาพอดีเขากล่าวว่า  ฉิงเฟิง ถึงแม้ว่าภรรยาของเธอจะตื่นขึ้นแล้ว แต่เธอก็ไม่ควรทำให้หล่อนตื่นเต้นตกใจเกินไปในช่วงนี้ ถ้าหากหมดสติไปอีกจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก 

　　ฉิงเฟิงพยักหน้าเขารู้ว่าหลินเสวี่ยเพิ่งจะฟื้นตัวและไม่ควรตื่นเต้นตกใจจนเกินไป

　　 ศาสตราจารย์จางหลินเสวี่ยไม่ยอมยกโทษให้ผม ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี   　　ฉิงเฟิงกล่าวอย่างรู้สึกผิดด้วยเสียงต่ำ

　　 ภรรยาของเธอไม่ยอมให้อภัยก็เพราะว่าหล่อนรักเธอมากเกินไปมีเพียงคนเดียวที่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ก็คือตัวของเธอเอง ดูแลภรรยาของเธอให้ดีกว่าเดิมและอย่าพูดถึงผู้หญิงที่ชื่อหลิวหรูหยานต่อหน้าหล่อน  จางหยุนเหอแนะนำด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

　　 ขอบคุณมากครับศาสตราจารย์จาง ฉิงเฟิงก้มหน้าและกล่าวด้วยความซาบซึ้ง

　　ถ้าใครได้มาเห็นวูฟคิงผู้โด่งดังกำลังก้มหน้าคำนับให้แก่ชายชราคนหนึ่งพวกเขาก็คงจะต้องตกตะลึงแน่นอน

　　ฉิงเฟิงไม่เคยก้มหัวให้แม้แต่ยอดฝีมือระดับแกรนด์มาสเตอร์แต่เขากลับปฏิบัติต่อจางหยุนเหอด้วยความเคารพเพราะชายชราผู้นี้ได้ช่วยชีวิตหลินเสวี่ยไว้ ซึ่งเรื่องนี้ทำให้ฉิงเฟิงพึงพอใจยิ่งกว่าการช่วยตัวเขาเองเสียอีก

　　 ฉิงเฟิงฉันได้ทำตามสัญญา ปลุกหลินเสวี่ยให้เธอแล้ว ฉันหวังว่าเธอจะเติมเต็มคำสัญญาข้อที่สองที่ให้ไว้กับฉัน เอาชนะผู้อำนวยการสมาคมแพทย์แห่งชาติ เย่หยุนซัน  จางหยุนเหอกล่าว

　　เสียงของจางหยุนเหอเต็มไปด้วยความเกลียดชังยามที่เอ่ยถึงเย่หยุนซันลูกศิษย์ที่ไร้ยางอายคนนี้ได้ทรยศและช่วงชิงทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเขา เขาอยากจะฆ่าเย่หยุนซันให้ตายคามือแต่ก็ไม่อาจทำได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงขอให้ฉิงเฟิงเต็มเติมความปรารถนาของเขา

　　ฉิงเฟิงพยักหน้าด้วยความมั่นใจและกล่าวว่า คุณไม่ต้องกังวลไปศาสตราจารย์จาง ผมจะเอาชนะเย่หยุนซันและแก้แค้นให้คุณได้อย่างแน่นอน ! 

　　หลังจากนั้นจางหยุนเหอก็ได้ให้คำแนะนำแก่ฉิงเฟิงในเรื่องสำคัญบางอย่างเกี่ยวกับการดูแลหลินเสวี่ยหลังจากนั้นเขาก็จากไป ขาของเขาเพิ่งฟื้นตัวและร่างกายยังคงอ่อนแอ เขาจำเป็นต้องรีบกลับไปพักผ่อนให้เต็มที่

　　หลังจากจางหยุนเหอจากไปฉิงเฟิงก็เดินกลับเข้ามาในห้องของหลินเสวี่ย

　　 ที่รักคุณหิวน้ำหรือเปล่าผมเทน้ำให้นะ  ฉิงเฟิงถามหลินเสวี่ยด้วยรอยยิ้ม

　　ถึงแม้ว่าหลินเสวี่ยจะยังไม่ยอมให้อภัยแต่ฉิงเฟิงก็ยังดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดีเพื่อหวังว่าเธอจะยอมใจอ่อน

　　เมื่อได้ยินดังนั้นหลินเสวี่ยก็เบือนหน้าหนีในทันทีและไม่ยอมพูดคุยกับเขา

　　เสวี่ยน้อยเธอต้องทำได้

　　!

　　อย่าไปคุยกับเขา

　　!

　　หลินเสวี่ยคิดขณะที่เธอร่ำร้องอยู่ภายในใจ　　ทันทีที่ฉิงเฟิงเห็นการแสดงออกของเธอเขาก็รู้ว่าเธอไม่ต้องการจะคุยกับเขา ทำให้เขารู้สึกเสียใจมาก

　　ฉิงเฟิงรู้สึกผิดคาดมากแม้แต่ในสมัยที่เธอยังเป็นหลินเสวี่ยผู้เย็นชาเย่อหยิ่งแต่เธอก็ยังตอบสนองต่อเขาอยู่บ้าง แต่ตอนนี้เธอเพิกเฉยต่อเขาอย่างสิ้นเชิงและปฏิบัติกับเขาราวกับคนแปลกหน้า

　　สงครามเย็นระหว่างคู่รัก

　　ฉิงเฟิงคิดถึงคำพูดเหล่านั้นขึ้นมาเขามักเห็นข่าวว่าคู่สมรสมักจะมีสงครามเย็นในยามที่ทะเลาะกันหรือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งนอกใจ

　　สงครามเย็นคืออะไร มันคือการที่ทั้งสองฝ่ายไม่สื่อสารและเพิกเฉยกันอย่างสิ้นเชิง มันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก

　　ลองคิดถึงเรื่องนี้ดูถ้าหากภรรยาหรือสามีของคุณไม่สนใจคุณอย่างสิ้นเชิงและถือว่าคุณเป็นคนแปลกหน้าคุณจะรู้สึกอย่างไร ถูกต้อง คุณย่อมรู้สึกปวดใจอย่างแน่นอน　　สิ่งนี้กลายเป็นเรื่องปกติธรรมดาในสังคมปัจจุบันมันแตกต่างจากความรุนแรงที่ผู้หญิงตบคุณเพื่อระบายความโกรธของเธอออกมา การลงไม้ลงมือนั้นดีกว่าสงครามเย็นเพราะหลังจากระบายความโกรธออกไปแล้วความสัมพันธ์ก็มักจะเริ่มกลับคืนมาเหมือนเดิม

　　แต่สงครามเย็นนั้นแตกต่างกันมันน่ากลัวกว่ามากเพราะผู้หญิงที่อยู่ในอารมณ์เช่นนี้จะไม่สนใจผู้ชายของเธอแม้แต่น้อย

　　 ที่รักผมผิดเองถ้าคุณโกรธเกลียดหรือไม่พอใจผมคุณก็ทุบตีผมได้เลยตามสบาย 

　　ฉิงเฟิงกล่าวด้วยเสียงต่ำราวกับเด็กประถมที่ทำความผิด

　　น้ำตาหลั่งไหลลงมาจากใบหน้าของหลินเสวี่ยเมื่อเธอได้ยินคำพูดของฉิงเฟิง

　　เธอสามารถทุบตีเขาได้หรือ ไม่แน่นอน เธอรักเขาจนหมดทั้งหัวใจ แต่เธอก็มีความภาคภูมิใจในตัวเอง เธอไม่สามารถยกโทษให้กับเรื่องของเขากับหลิวหรูหยานได้　　 ฉิงเฟิงคุณออกไปก่อนเถอะ ให้เสวี่ยน้อยได้อยู่คนเดียวสักพัก  มู่เสี่ยวหยุนกล่าวอย่างไม่ค่อยพอใจนักเมื่อได้เห็นน้ำตาของลูกสาวตัวเอง

　　มู่เสี่ยวหยุนเคยพึงพอใจในตัวลูกเขยคนนี้มากแต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ผู้ชายหลายใจไม่ควรให้อภัย มันคือการทรยศต่อคู่รักของตัวเอง

　　ฉิงเฟิงทำได้เพียงถอนหายใจเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่ดูไม่พอใจของแม่ยายตัวเองสุดท้ายแล้วเขาจึงทำได้เพียงต้องพยักหน้าและเดินออกจากห้องไป

　　เมื่อฉิงเฟิงเดินออกจากห้องมาได้สักพักเขาก็เห็นอลิซและสมาชิกของทีมเขี้ยวหมาป่ากำลังเดินตรงมาหาเขา อลิซทั้งยั่วยวนและทรงเสน่ห์ วันนี้เธอสวมชุดรัดรูปที่ช่วยขับเน้นทรวดทรงที่มีเสน่ห์ของเธอ หน้าอกคู่โตของเธอนั้นดึงดูดความสนใจของผู้คนโดยรอบ

　　โดยปกติแล้วฉิงเฟิงจะค่อนข้างพอใจและชื่นชมต่อเรือนร่างของอลิซแต่ยามนี้เขาหัวเสียเรื่องหลินเสวี่ยและไม่มีอารมณ์ไปคิดเรื่องแบบนั้น

　　 พวกนายมาทำอะไรที่นี่  ฉิงเฟิงถามและขมวดคิ้วเมื่อเห็นสมาชิกในทีมเขี้ยวหมาป่า

　　เขาได้สั่งให้ทุกคนคอยคุ้มกันหลินเสวี่ยจากนอกโรงพยาบาลแล้วทำไมพวกเขาถึงมาที่นี่

　　อลิซกล่าวด้วยรอยยิ้มอันเย้ายวนใจว่า บอสคะ คือพวกเราได้ยินข่าวว่าหลินเสวี่ยฟื้นแล้วดังนั้นพวกเราจึงอยากมาเยี่ยมเธอ 

　　 บอสพี่สะใภ้เป็นไงบ้าง   ลู่ซวนจี๋และคนอื่นๆถามด้วยความห่วงใย

　　ลู่ซวนจี๋เคยพบกับหลินเสวี่ยมาหลายครั้งแล้วและเคารพเธออย่างสุดซึ้งเขารู้ดีว่าหลินเสวี่ยปฏิบัติต่อฉิงเฟิงเป็นอย่างดี

　　ฉิงเฟิงทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่นเท่านั้นเขาไม่สามารถพูดออกมาได้ว่าหลินเสวี่ยไม่ยอมคุยกับเขา  เธอเพิ่งฟื้นขึ้นมา ไม่เป็นไรแล้ว เธอสบายดี  　　 บอสพวกเราซื้อผลไม้และดอกไม้มา เราจะเข้าไปเยี่ยมเธอนะครับ  ลู่ซวนจี๋กล่าวพร้อมกับตระกร้าผลไม้ที่อยู่ในมือ

　　ในฐานะสมาชิกของทีมเขี้ยวหมาป่าลู่ซวนจี๋และคนอื่นๆรู้จักแต่เพียงการฆ่าคน นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาซื้อของขวัญมาเยี่ยมผู้อื่น

　　ฉิงเฟิงต้องการที่จะหยุดพวกเขาเมื่อเขาเห็นว่าทุกคนต้องการที่จะเข้าไปในห้องเขากล่าวว่า  ฉันขอขอบคุณในความห่วงใยของพวกนาย วางของฝากไว้ที่นี่แหละ หลินเสวี่ยต้องการพักผ่อนอย่าเพิ่งเข้าไปเลย 

　　ฉิงเฟิงไม่กล้าปล่อยให้พวกเขาเข้าไปในห้องเพราะหลินเสวี่ยยังคงโกรธอยู่และไม่ยอมพูดใครกับเขาถ้าหากได้เห็นหน้าอลิซและคนอื่นๆเธออาจจะยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น

　　เนื่องจากอลิซเป็นผู้ดูแลหลิวหรูหยานและค่อนข้างสนิทกับเธอซึ่งหลินเสวี่ยก็รู้เรื่องนี้ ดังนั้นถ้าหลินเสวี่ยเห็นหน้าอลิซเธอก็จะนึกถึงหลิวหรูหยาน ถ้าหากเธอหมดสติไปอีกคงไม่ดีแน่ ฉิงเฟิงจึงไม่กล้าปล่อยให้พวกเขาเข้าไปเยี่ยมหลินเสวี่ย