My Cold and Elegant CEO Wife - ตอนที่ 966 สังหารราชาเสือสีชาด

ตอนที่ 966 สังหารราชาเสือสีชาด

　　 ฉันทำลายกระบองของแกและฉันก็กำลังจะฆ่าแกอีกด้วย! 

　　ฉิงเฟิงแสยะยิ้มใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง

　　เมื่อไม่นานนี้ราชาเสือสีชาดได้มองเขาด้วยความเหยียดหยาม แต่ตอนนี้เกมพลิกแล้ว

　　ฉิงเฟิงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งต่อพลังอันยิ่งใหญ่ที่คาดไม่ถึงของกระบวนท่าที่สองของเพลงกระบี่เพลิงภูเขาไฟด้วยกระบวนท่านี้เขาคิดว่ามันย่อมสามารถฆ่าราชาเสือสีชาดได้อย่างง่ายดายแน่นอน

　　ด้วยความสามารถที่ไร้ผู้เทียบเคียงในขอบเขตบ่มเพาะเดียวกันฉิงเฟิงยังสามารถท้าทายยอดฝีมือที่มีระดับสูงกว่าได้ด้วยเช่นกัน ความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างความแข็งแกร่งของทั้งสองฝ่าย คุณภาพของเคล็ดบ่มเพาะพลังและอาวุธวิญญาณคือกุญแจสู่ชัยชนะ　　ซึ่งในสองอย่างนี้ฉิงเฟิงเหนือกว่าราชาเสือสีชาดและชัยชนะของเขานั้นเป็นผลลัพธ์ที่คาดเดาได้เป็นธรรมดา

　　ภูเขาไฟพังทลาย

　　! 

　　ฉิงเฟิงโห่ร้องเสียงต่ำและใช้ออกด้วยกระบวนท่าที่สองอีกครั้ง

　　ภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่มีเต็มไปด้วยลาวาพุ่งพรวดขึ้นมาบนท้องฟ้าและกระโจมเข้าใส่ราชาเสือสีชาด

　　อะอ้ากกกกก !

　　โดยไม่ทันเตรียมตัวราชาเสือสีชาดเปล่งเสียงกรีดร้องเล็กแหลมในขณะที่เขาถูกโจมตีด้วยลาวาที่พุ่งเข้าปะทะ หากปราศจากเกราะพลังแท้อย่างเช่นจูฮัวกับราชินีอสูรเพลิง เพียงกายเนื้อของเขาไม่เพียงพอในการทานรับลาวาอันร้อนระอุเหล่านี้

　　เสื้อผ้าของเขาถูกหลอมละลายโดยลาวาซึ่งเผยให้เห็นผิวหนังที่ไหม้เกรียมและปกคลุมไปด้วยแผลพุพองสีดำและหลุมจำนวนนับไม่ถ้วน

　　ด้วยบาดแผลสาหัส,ราชาเสือสีชาดจึงตัดสินใจหนีในทันที

　　เขาไม่ใช่คนโง่เขารู้ว่าการวิ่งเป็นหนทางเดียวที่จะอยู่รอดได้จากกระบวนท่าที่ทรงพลังของฉิงเฟิง

　　 คิดจะหนีไปไหนไปตายซะ !  ฉิงเฟิงแสยะยิ้มและสะบัดกระบี่ตัดหัวของราชาเสือสีชาดในทันที

　　ฉัวะ!

　　หัวของราชาเสือสีชาดลอยขึ้นไปบนฟ้าตามมาด้วยเลือดที่ฉีกพุ่งจากร่างไร้วิญญาณดวงตาของเขาเบิกกว้างไปด้วยความเสียใจและความหวาดกลัว

　　ซูม!

　　ร่างของราชาเสือสีชาดตกลงไปในแม่น้ำแม็กม่าและถูกเผาจนเหลือเพียงโครงกระดูกในพริบตา

　　ทุกคนโดยรอบต่างมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความกลัว

　　 อื้อหือช่างเป็นวิชาที่น่าทึ่งมาก  ร่องรอยของความประหลาดใจปรากฏบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของราชินีอสูรเพลิง

　　เธอเพียงมองแวบเดียวก็รู้ว่าระดับพลังของราชาเสือสีชาดนั้นสูงกว่าฉิงเฟิงขั้นหนึ่งแต่ผลลัพธ์ที่ออกมากลับน่าประหลาดใจ มันแสดงให้เห็นว่าวิชาบ่มเพาะพลังและอาวุธของเขาเหนือกว่าราชาเสือสีชาด

　　ฟุ่บฟุ่บ ฟุ่บ !!!

　　ฉิงเฟิงเหยียดมือออกมาคว้าหยิบผลเพลิงทั้งสามลูกอย่างรวดเร็วจากนั้นก็เขาอัดมนุษย์แม็กม่าที่กรูกันเข้ามาขัดขวางเขาจนกระเด็นด้วยหมัดเดียว ก่อนที่จะเหินร่างไปยังอีกฝั่งของแม่น้ำแม็กม่า

　　 ไม่นะ! มันเอาผลเพลิงทั้งสามผลไปหมดแล้ว !  ใบหน้าของหัวหน้ามนุษย์แม็กม่ามืดครึ้มลงด้วยความวิตกกังวล เพราะผลเพลิงอันล้ำค่านี้จะเก็บเกี่ยวได้ทุกๆร้อยปีเท่านั้น

　　แต่ด้วยการที่จูฮัวและราชินีอสูรเพลิงต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสฉิงเฟิงจึงกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในสถานที่นี้ชั่วคราว

　　 เจ้ามนุษย์มอบผลเพลิงมา !  จูฮัวกล่าวด้วยเสียงเย็นชา

　　 ฮ่าตอนนี้แกบาดเจ็บและไม่ใช่คู่มือของฉันแล้ว เรื่องอะไรฉันจะต้องส่งผลเพลิงไปให้แกด้วยเล่า   ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและกล่าวอย่างไม่แยแส

　　ดวงตาที่งดงามของราชินีอสูรเพลิงหันมามองที่เขาและกล่าวว่า หลี่ฉิงเฟิง เจ้าควรจะฉวยโอกาสนี้ฆ่าจูฮัวซะ เพราะเมื่อใดที่มันฟื้นฟูพลังกลับมามันคงจะมาฆ่าเจ้าและชิงผลเพลิงกลับคืน 

　　นังบ้านี่

　　!

　　จูฮัวสบถออกมาใบหน้าของเขามืดครึ้มต่อคำพูดของเธอ นังปีศาจคนนี้กลับแนะนำให้ฉิงเฟิงฆ่าเขาตอนที่กำลังอ่อนแอ

　　หลังจากการพิจารณาครู่หนึ่งฉิงเฟิงก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงต่ำว่า

　　 พี่สาวใหญ่คนสวยพูดถูกต้องฉันคงต้องฆ่าแกเพื่อตัดปัญหาในอนาคต 

　　จากนั้นฉิงเฟิงก็เดินไปหาจูฮัวด้วยกระบี่ในมือของเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

　　 ช้าก่อน! เจ้าฆ่าข้าไม่ได้ 

　　 สหายแกเป็นศัตรูของฉัน ทำไมฉันจะฆ่าแกไม่ได้ล่ะ  

　　 ข้าคือหัวหน้าของเหล่าชนเผ่าแม็กม่าและสามารถควบคุมการปะทุของภูเขาไฟได้หากเมื่อใดที่ข้าตายไปภูเขาไฟจะปะทุ ผู้คนและสัตว์บนเกาะนี้จะตายไปด้วย ! 

　　จูฮัวกล่าวเตือน

　　ฉิงเฟิงกล่าวอย่างดูถูกเหยียดหยามว่า ตลกดี แกคิดว่าฉันเป็นเด็กสามขวบหรือไง มุขโกหกตาใสๆแบบนี้เอาไปหลอกคนอื่นเถอะ 

　　 เปล่าเขาไม่ได้โกหก หากเขาตายภูเขาไฟจะปะทุขึ้นโดยไม่มีใครสามารถทำนายได้ว่ามันจะรุนแรงระดับไหน 

　　 อะไรของเจ๊เนี่ย! ในเมื่อคุณรู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไงแต่คุณก็ยังบอกให้ฉันฆ่ามันเนี่ยนะ ? ฉิงเฟิงมองไปที่ราชินีอสูรเพลิงอย่างงุนงงและคิดว่าเธอกำลังวางแผนอะไรบางอย่าง

　　เมื่อรู้สึกได้ถึงความไม่พอใจและงุนงงของฉิงเฟิงราชินีอสูรเพลิงจึงกล่าวว่า  ข้าเคยได้ยินมาคร่าวๆ เดิมทีข้าก็ยังไม่แน่ใจเท่าใดนัก จนกระทั่งวันนี้เขายืนยันข้อสงสัยของข้าว่ามันคือเรื่องจริง 

　　ฉิงเฟิงกลอกตาและใช้ความคิดถ้าหากเขาฆ่าจูฮัวทุกคนก็จะตายตามไปด้วยจากการระเบิดของภูเขาไฟ

　　อย่างไรก็ตามฉิงเฟิงไม่อาจนิ่งเฉยจากข้อเท็จจริงที่ว่าถ้าจูฮัวกลับมาแข็งแกร่งดังเดิม เขาต้องออกตามล่าตนเองแน่นอน

　　 จูฮัวฉันฆ่าแกไม่ได้ก็จริงแต่ฉันจะทำลายตันเถียนและการบ่มเพาะพลังของแกแทน 

　　ฉิงเฟิงกล่าวอย่างเย็นชาในขณะที่เขาชี้กระบี่ไปที่จุดตันเถียนของจูฮัว

　　ใบหน้าของจูฮัวดำเป็นขี้เถ้าด้วยความหวาดกลัวเขาจะกลายเป็นคนพิการหากตันเถียนถูกทำลาย มันเป็นแหล่งสะสมพลังแท้ของผู้ฝึกตนทุกคน ตันเถียนถูกทำลายนั้นเป็นชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย

　　 ละหลี่ฉิงเฟิง, อย่าทำลายตันเถียนของข้า ! 

　　 ฉันจำเป็นไม่งั้นถ้าแกหายดีแกก็มาตามล่าฉันอยู่ดี 

　　 ข้าสาบานว่าจะไม่ฆ่าแกเมื่อข้าหายดี 

　　 ง่ายเกินไปแค่คำพูดลอยๆใครก็พูดได้ ถ้าแกไม่อยากให้ฉันทำลายตันเถียน นอกจากสาบานแล้วแกต้องมอบสมบัติของมนุษย์แม็กม่ามาให้ฉัน 

　　เขารู้ว่าเหล่ามนุษย์แม็กม่าต้องมีสมบัติล้ำค่าบางอย่างที่คอยปกป้องพวกเขาจากความร้อนของลาวา

　　เมื่อจูฮัวมองไปที่กระบี่ที่จ่ออยู่ตรงจุดตันเถียนของเขาสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปด้วยความขัดแย้ง แต่ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้และกล่าวว่า  ก็ได้ ข้าจะมอบมุกภูเขาไฟให้เจ้า มันช่วยให้เจ้าสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในแม็กมาโดยไม่ถูกเผา 

　　ไข่มุกภูเขาไฟ

　　ฉิงเฟิงรู้สึกยินดีเมื่อได้ยินคำพูดของเขาเขามาถึงขั้นแรกของกายาแดนชำระจากการอาบสายฟ้า ซึ่งในการก้าวไปถึงขั้นที่สองเขาจำเป็นต้องหล่อหลอมร่างกายภายในลาวาที่ร้อนระอุ แต่ตอนนี้ด้วยไข่มุกภูเขาไฟของจูฮัว เขาย่อมพบหนทางฝึกฝนในขั้นต่อไป

　　ฉิงเฟิงรับรู้ถึงความยอดเยี่ยมของการบ่มเพาะกายาแดนชำระที่ได้รับมอบมาจากจักรพรรดิราตรีหากเขาพยายามฝึกฝนต่อไปเรื่อยๆ สักวันหนึ่งเขาอาจจะไปถึงขั้นกายาอมตะก็เป็นได้ เขาแทบอดทนรอที่จะฝึกมันไม่ไหวแล้ว