MY GIRL ภรรยาตัวน้อยของผม - ตอนที่ 15
ตอนที่ 15
“ห้ะ?”
ปาณีไม่รู้เรื่อง
บาร์นี่?คือบาร์นี่คนที่ฉันรู้จักหรอ?ฉันไปพูดตอน
ไหนว่าบาร์นี่ทำศัลยกรรม?
คนที่พูดคำพูดพวกนี้คือติรยาต่างหาก!
เกี่ยวกับฉันได้ไงเนี่ย?
“คุณทักคนผิดรึเปล่าคะ?ฉันไปพูดแบบนี้ตอน
ไหน?”
“ยังจะแสแสร้งอีก!เธอคิดว่าทำตัวไม่รู้ไม่ชี้แล้ว พวกฉันจะดูไม่ออกหรือไง?โรงเรียนมัธยมชญตว์มีคน อย่างเธอมันน่าขยะแขยงจนอยากอ้วกจริงๆ!เก่งแต่ นินทาคนอื่นลับหลัง!หน้าด้าน!”
คนที่ด่าปาณีน่าจะเป็นพวกแฟนคลับตัวโยงของ บาร์นี่พวกเธอเรียนโรงเรียนเดียวกันกับปาณี
พอบาร์นี่รู้ว่าปาณีนินทาเธอเธอจึงเอาเรื่องนี้ไป บอกกับแฟนคลับตอนนี้แฟนคลับของเธอจึงตามมาแก้ แค้นแทนไอดอลของตัวเอง
“ฉันไม่เคยพูดจริงๆพวกเธอเข้าใจผิดแล้ว!”
“กล้าทำแล้วยังไม่กล้ารับอีกใช่ไหม?ตอนนั้นที่เธอแย่งแฟนติรยาไปทำไมไม่รู้จักแย่งอย่างเงียบๆละ? ยังดีที่เวทัสตาสว่างเลยทิ้งเธอไป!”
“ฉันไปแย่งแฟนของจริยาตอนไหน?”ปาณีแทบ จะเป็นบ้า
ปาณีนึกถึงเมื่อกลางวันเพิ่งเจอพวกติรยาไปอด ไม่ได้ที่จะคิดว่าเรื่องพวกนี้เป็นฝีมือของติรยา??
“ติรยาเป็นคนพูดแบบนี้ใช่ไหม?”
“เธอจะสนว่าใครเป็นคนพูดทำไมเธอมันก็แค่คน ที่กล้าทำแล้วไม่กล้ารับดีๆนี่เอง!”
ฝ่ายตรงข้ามด่าอย่างไม่หยุดปาณีไม่สามารถทน ดูอีกต่อไปได้จึงบล็อคเธอไป
จากอารมณ์ดีๆก็ต้องมาพังเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง
นี้
เค้กที่แสนอร่อยวางอยู่ตรงหน้าแต่ตอนนี้เธอกลับ กินไม่ลงเธอใช้ซ้อมเสียบลงไปบนเค้กหลายจุดไม่ได้กิน ต่ออีกเลย
ธามนิธิที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ข้างๆเห็นปาณีนั่ง นิ่งไปไม่ได้กินเค้กต่อจึงถามว่า”เค้กไม่อร่อยหรอ?”
“เปล่า…เปล่าค่ะ…”ปาณีกับหน้าตาเธอเริ่ม
แดง
เธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองธามนิธิเพราะกลัวว่า
น้ำตาจะไหลออกมา
“เป็นไรไปล่ะ?”
เห็นปาณีนั่งเครียดกุมขมับของตัวเองธามนิธิเลย รู้สึกใจไม่ดีเขาไม่เคยเห็นปาณีเป็นแบบนี้มาก่อน”เกิด เรื่องอะไรขึ้น?”
ปาณีฟุบตัวลงบนโต๊ะพูดอย่างอึดอัดว่า”คุณ
อา..”
“ร้องไห้แล้วหรือ”
“ไม่ได้ร้องสักหน่อย.”
ฉันจะไม่ร้องไห้เพราะติรยาเด็ดขาด
ปาณีพูดอย่างเบื่อหน่ายว่า”คุณอาคุณเคยโดนคน หักหลังไหมคะ?”
หลับพูดจบประโยครู้สึกมีแสงแวบผ่านตาของธา
มนิธิ
คำถามนี้ทำให้เขานึกถึงนลิน
แน่นอนว่าคนที่ฟุบอยู่บนโต๊ะอย่างปาณีจับสังเกต ไม่ได้เธอยังคงพูดต่อไปว่า”ที่แท้การโดนเพื่อนหักหลัง มันเจ็บปวดอย่างนี้นี่เอง…”
ธามนิธิได้ยินความเศร้าในเสียงนั้นเขาเก็บ ประกายแหลมคมในดวงตาไว้ปิดหนังสือในมือลงแล้ว เคลื่อนรถเข็นไปหาเธอพร้อมพูดว่า “เธอเป็นภรรยาของ ฉันถ้ามีเรื่องอะไรไม่สบายใจเล่าให้ฉันฟังได้นะ”
ปาณีเงยหน้าขึ้นมองดวงตาที่แดงก่ำมองไปยังธา
มนิธิ
ดวงตากลมโตคู่นั้นแม้จะไม่มีน้ำตาไหลออกมา แต่น้ำตาเธอก็คลอเต็มเป้า
ธามนิธิเห็นเช่นนี้ก็รู้สึกปวดใจ
“อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ…แค่มีเพื่อน คนหนึ่งหนูเห็นเค้าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดมาตลอดแต่เขาไม่ ได้คิดแบบนี้ยังนินทาหนูลับหลังอีกทำให้คนอื่นเข้าใจ หนูผิดไปหมด…
ถ้าไม่เป็นเพราะว่าเห็นติรยาเป็นเพื่อนรักเธอก็คง ไม่เจ็บปวดขนาดนี้
ขณะที่เธอกำลังเสียใจเธอก็ได้แต่โทษตัวเองว่า ทำไมไม่รู้ธาตุแท้ของเธอให้เร็วกว่านี้
“เป็นเพื่อนที่โรงเรียนหรอ?”
“อืม”ปาณีพยักหน้า
ธามนิธิลูบหัวเธอเบาๆพูดว่า”ถ้าจัดการไม่ได้ก็ บอกฉันนะเดี๋ยวฉันช่วยเธอจัดการเอง”
ปาณีรู้สึกอุ่นใจ” ขอบคุณค่ะคุณอา”
ในโลกใบนี้คงมีแค่คุณอาคนนี้เท่านั้นสินะที่เป็น ห่วงเธอจริงๆ