MY GIRL ภรรยาตัวน้อยของผม - ตอนที่ 311
ตอนที่311
ก็เลยตอนที่เขาปนเมื่อกี้เลยทำให้ฉันนึกถึงว่าเมื่อก่อน….เขาก็ ลำบากเหมือนกัน”
ไวยาตย์มองปาณี ถ้างั้นทำไมตอนนั้นถึงไม่ให้บ้านวิสิทธิ์เวช เตรียมสินสอดให้ล่ะครับ?”
ปราณีฟังจบก็ยกยิ้ม “เขาเป็นแม่ของฉัน บ้านวิสิทธิ์ เวชไม่ได้ติดหนี้
อะไรเขาถึงเขาอาจจะลำบากแต่เขาก็เป็นคนที่โลภและจะไม่คิดหน้าคิด หลังเลยถ้าให้เขาได้ลองชิมของดีสักหน่อยเขาก็จะยิ่งทำยิ่งเกิน เลี้ยงดูแม่เป็นสิ่งที่เธอต้องรับผิดชอบแต่ไม่ใช่สิ่งที่คนในบ้านวิสิทธิ์
เวชต้องรับผิดชอบเลยสักคน
ปาณีกลับถึงบ้านน้าลำมุงก็มาดูเธอ “ปาณี”
“คุณน้าสวัสดีค่ะ” ปาณีอดที่หาวไม่ได้ง่วงจะตายอยู่แล้ว
น้าลำมุงถาม อาหารเข้าอยากกินอะไร?”
“ก๋วยเตี๋ยว”
“งั้นรอแป๊บนึงนะ”
“ค่ะงั้นหนูไปล้างหน้าก่อนนะคะ”
ปาณีกลับถึงห้องไปล้างหน้าแปลงฟันตอนออกมายังเห็นธามนิธิ นอนอยู่บนเตียงไม่ขยับไปไหน
นี่ยังนอนอีกหรอ?
ปาณีแทรกเข้าไปใต้ผ้าห่มแขนกอดเอวเข้าไว้นอนอยู่บนตัวเขาน้ำ
เสียงอ้อน “สามีคะตื่นได้แล้ว”
เธอพึ่งล้างหน้าเสร็จมีอยังเย็นอยู่ตอนยื่นมือเข้ามาก็ได้ยืนเสียงรา
มนิธี รามนิธิเปิดตาขึ้นจับมือเย็นๆของเธอไว้แล้วขมวดคิ้ว “ทำไมเย็น
ขนาดนี้?”
“ฉันพึ่งไปล้างหน้ามาปาณิอดหัวเราะไม่ได้ “เย็นถึงคุณอาแล้ว หรือไง?”
เขาจับมือเธอมานวดเบาๆ ในโรงพยาบาลหนาว?” “ยังได้อยู่ ไม่ได้หนาวมาก”
รามนิธิมองผู้หญิงตัวน้อยที่นอนทับอยู่บนตัวเขา “ยังเจ็บท้องอยู่
ไหม?
ประจำเดือนเธอมาแถมโต้รุ่งอีก ธามนิธิเป็นห่วงเธอ
ปาณีก็รู้สึกแปลกใจทำไมอยู่ดีๆคุณอาถึงมาถามเรื่องท้องของเธอ? เธอก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วตอบกลับไป ไม่เจ็บสักหน่อย!”
“ไม่เจ็บ?” ธามนิธิขมวดคิ้ว ทุกครั้งที่ประจำเดือนเธอมาวันแรกก็ ปวดท้องจะตายอยู่แล้วจนอยากนอนอยู่แต่บนเตียง
แต่ทำไมมาประจำเดือนครั้งนี้แถมไม่กลับบ้านหนึ่งคืนถึงไม่รู้สึก เจ็บสักนิด?
ปาณีแค่เห็นธามนิธิขมวดคิ้ววินาทีต่อมาก็โดนเขาหันตัวทับลงมา
“คุณอาคะ” ปาณีมองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อไม่ใช่นะ! จะเล่นใหญ่ แบบนี้ตั้งแต่เช้าเลยหรอ เธอยังเตรียมไม่พร้อมนะ!
ธามนิธิกดตัวเธอไว้มือสอดเข้าไป….
ปาณีที่โดนเขาทับไว้ข้างล่างก็หน้าแดงกะทันหันนี่เขา….นี่เขา…. ตายละ! คุณอาที่พึ่งตื่นนี่มันโหดร้ายจริงๆ
ปาณีรีบจับมือเขาไว้แล้วรีบหาข้ออ้าง ีฉัน….ฉันจะไปกินอาหาร
เข้า! เดียวก๋วยเตี๋ยวที่คุณน้าเตรียมไว้ให้อีดหมดหรอก!”
แต่กลับเห็นธามนิธิทำหน้ามีตรงก้มหัวลงและกัดหูเธอราวกับสั่ง สอน คนขี้โกหก!”
“โกหกคำนี้ทำให้ปาณีนึกถึงคำที่ตัวเองโกหกเมื่อวาน เธอหลอกว่าประจำเดือนเธอมาเลยหลีกไปได้ชั่วคราว… แต่ว่าวันนี้มีเรื่องเกิดขึ้นเยอะเกินเลยลืมไปเลย ปาณี “ไม่ใช่ ฉัน..”
“เธออะไร?” ธามนิธิกอดเธอไว้ แสงอาทิตย์ตอนเช้าส่องเข้ามา ทำให้ผิวเธอดูขาวขึ้นจนเห็นขนบางๆบนใบหน้า
เขาก็อุตส่าห์เชื่อคำพูดของเธอโดนง่าย! ปาณีมองธามนิธิ ฉันผิดไปแล้ว แต่ว่าตอนนี้ฉันหิวมากฉันไปกิน
ข้าวก่อนได้ไหม?”
“ไม่รีบเวลายังเข้าอยู่” เสียงลากยาวของเขาทำให้รู้ว่าเขาไม่ปล่อย
เธอไปง่ายๆแน่
ปาณี ฉันหิวจริงๆ”
“ใช่หรอ?” สายตามืดของเขามองเธอ