MY GIRL ภรรยาตัวน้อยของผม - ตอนที่ 571-575
ตอนที่571
“อันนี้ผัดชีฝรั่งไม่ใช่หรือไง? ผักชีฝรั่งไม่ได้ผัดกับเนื้อฉันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่”
อันนี้พวกเขายำมาให้
นี่ก็อาจจะเป็นครั้งแรกที่พนักงานเสิร์ฟเห็นลูกค้าที่ซื่อแบบนี้ก็ทำตัวไม่ถูกธามนิธิมองภรรยาตัวเองที่ตั้งใจก่อกวนเขาก็ยิ้ม “ลงไปก่อนเลย”
“ค่ะทั้งสอนคนทานให้อร่อยนะคะ”
แป๊บเดียวพนักงานก็ไปแล้ว
ธามนิธิมองที่รักตัวเอง “เธอก็ปล่อยเขาไปหน่อยออกมาทำงานหาเงินข้างนอกมันไม่ง่าย”
“คุณอาเป็นคนเตรียมพวกนี้หรอคะ?” ปาณีถามอย่างอยากรู้
ธามนิธิพยักหน้า “ฉันให้พวกเขาไปเตรียมมาถ้าเธอไม่ชอบคราวหลังก็เปลี่ยนอีกแบบแล้วกัน”
“ถ้าชอบก็ชอบอยู่แต่มีเรื่องหนึ่งฉันไม่ค่อยเข้าใจ”
สไตล์ของร้านนี่ดูหรูแต่ของพวกเขาก็อร่อยจริงไม่ใช่พวกที่หรูหราแล้วใช้ไม่ได้
ถ้าของกินอร่อยสำหรับปาณีก็พูดง่ายทุกอย่าง
“ไม่เข้าใจตรงไหน?”
“คนแก่อย่างคุณอาจะทำอะไรกันแน่? ถึงนัดฉันมากินข้าวที่แบบนี้?”
โดนเธอเรียกว่าคนแก่ธามนิธิก็ไม่ได้ถือสาอะไรก็แค่บอกว่า “ดูไม่ออกหรือไง? ยังไม่ชัดเจนพอ? ฉันกำลังจีบเธออยู่ไง”
“…….จีบ?” ปาณีรู้สึกตัวเองโดนฟ้าผ่าเธอมองธามนิธิ “คุณอา”
ธามนิธิพับแขนเสื้อขึ้นแล้วตักอาหารให้เธอ “เธอลองชิมดูรสชาติใช้ได้”
ราวกับไม่ได้รู้สึกว่าการจีบเธอมันไม่ถูกตรงไหน
ปาณีใช้ตะเกียบคีบขึ้นมาชิม “อร่อย”
“อันนี้ก็อร่อย” เขาตักให้เธอต่อปาณีรู้สึกตัวเองเหมือนหมูเขาเป็นคนเลี้ยงหมูเป็นคนรับผิดชอบให้อาหารเธอ
เธอมองเขานึกถึงคำที่เขาบอกว่าฉันกำลังจีบเธออยู่ไงความรู้สึกในใจก็ไม่สงบสักที
หย่ากันแล้วเขายังมาจีบเธออีก?
เขาน่าจะปกติดีใช่ไหม?
หลังกินข้าวเสร็จปาณียืนอยู่หน้าหน้าต่างมองวิวข้างนอกวิวที่นี่ดีมากเธอสังเกตเห็นว่าทุกครั้งที่ธามนิธิชวนเธอออกมากินข้าวเป็นที่ที่เธอไม่เคยมาไม่รู้ว่าเขาไปหามาจากไหนกัน
ธามนิธิยืนขึ้นแล้วไปกอดเธอจากด้านหลังก้มหัวลงมากัดหูเธอแล้วจูบเธอเบาๆ
จูบที่เร่าร้อนทำเอาใจปาณีอยู่ไม่นิ่ง
ช่วงนี้เขามักจะฉวยโอกาสมาจูบเธอทำทุกอย่างที่ดูสนิทสนมเป็นคนเริ่มก่อนตลอด
ปาณีจับมือเขาไว้แล้วเตือน “พวกเราหย่ากันแล้วคุณอาทำเรื่องแบบนี้ฉันจะคิดมาก”
“คิดมาก?” ธามนิธิเปิดตาขึ้นมองตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด “คิดอะไร?”
หัวใจของปาณีราวกับมีมืออันหนึ่งมาจับไว้
เธอเปิดปากพูดอย่างระมัดระวัง “จะรู้สึกว่าคุณอาทำเพราะชอบฉัน”
ธามนิธิฟังที่เธอพูดจบก็ยิ้ม “ฉันเคยบอกตอนไหนว่าฉันไม่ชอบเธอ?”
“ตอนนั้นมันไม่เหมือนกันฉันแต่งงานกับคุณอาเป็นภรรยาของคุณอา คุณอาต้องรับผิดชอบฉัน”
ถึงแม้เขาดีกับเธอแต่เธอก็ไม่กล้าคิดมากไม่กล้าไปหวังอะไร
ธามนิธิมองเธอที่ระแวงอยู่ก็จับมือเธอกอดเธอไว้แน่น “อือเมื่อก่อนดีกับเธอเพราะว่สเธอเป็นภรรยาฉัน”
“ก็เลยตอนนี้ไม่ต้องทำดีกับฉันขนาดนี้ก็ได้” ปาณีบอก “พวกเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วคุณอาไม่ต้องมาให้ฉันเห็นบ่อยๆก็ได้”
ยังไงก็ไม่มีความรักเธออยากตัดขาดกับเขาอแต่กลับได้ยินเขาบอกว่า “ถึงแม้หย่ากันแล้วฉันก็อยากทำดีกับเธอเมื่อก่อนเธอเป็นภรรยาฉันแต่ตอนนี้เธอเป็นคนที่ฉันรักที่สุด”
ตอนที่572
ปาณีมองเห็นเขาจากเงาในหน้าต่าง
คืนนี้เขาใส่เสื้อเชิ้ตสีดำมีความรู้สึกเป็นคนที่ปริศนาลึกลับแต่ผู้ชายแบบนี้กลับอกว่าเธอเป็นคนที่เขารักที่สุด
ปาณีรู้สึกแน่นคอเธอมองธามนิธิไม่ได้ออกเสียงเพราะในเวลานี้ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
เขาบอกเขารักเธอ……
เธอได้จริงหรอ?
ในขณะที่เธอยังสงสัยกับคำพูดของเขาธามนิธิก็พูดเพิ่มต่อ “ปาณีฉันรักเธอแต่ที่หย่าเป็นเพราะเธออยากไปฉันเลยปล่อยมือ เธอรู้ไหมว่าฉันตามใจเธอตลอดเธออยากได้อะไรฉันให้เธอหมดแต่เธอเป็นของฉันทั้งชาตินี้เลยไม่มีใครจะแย่งไปได้”
พูดจบเขาก็จูบเธอต่อ
จูบอันเร่าร้อนลงมาที่หูเธอปาณีหัสหน้าไปมองเขาสายตาที่สดใสมีความตกใจเข้ามาธามนิธิยกยิ้มฉวยโอกาสมาจูบที่ข้างปากเธอ
เขทำขนาดนี้ทำให้ใจปาณีเริ่มควบคุมยาก
ทันใดนั้นก็ลืมไปเลยว่าเธอกับเขามันห่างเหินกันขนาดไหน
ความรู้สึกในใจราวกับสายน้ำที่พุ่งเข้ามาแรงทำให้เธอหันหน้าไปแล้วกอดคอเขาจูบเขากลับ
ธามนิธิกดเธอไว้ที่หน้าต่างปล่อยให้ตัวเองจูบเธอ……ปกติเขาเป็นคนที่เก็บอาการเก่งจะไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้ในที่สาธารณะ
แต่ตอนนี้เขาเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาพบว่าตัวเองได้รักผู้หญิงคนหนึ่ง
ก็ยังดีที่ในร้านอาหารตอนนี้มีแค่เธอกับเขาสองคน
สวนจตุจักร
รถจอดอยู่หน้าประตูธามนิธิอุ้มปาณีลงจากรถ
ปาณีบอก “ฉันเดินเองได้ขาคุณอายังไม่ค่อยดีเลย”
“หายดีหมดแล้ว” เขาอุ้มเธอไว้มองเธอเพราะเขินเลยหน้าแดงไปหมดและเดินเข้าไปข้างใน
ปาณีคิดว่ากลังจากที่ตัวเองไปที่นี่คงจะไม่เหมือนเดิมทุกคนก็จะไปหมดแต่กลับพบว่าทุกคนยังอยู่
น้าลำมุงเห็นธามนิธิอุ้มปาณีเข้ามาก็ปิดปากและเดินออกไป
แม่เจ้าภาพนี้มันดูมีความรัก!
ขนาดคนแก่อย่างเขามาเห็นยังรู้สึกตื่นเต้น
ธามนิธิอุ้มปาณีขึ้นไปชั้นบนแล้วเดินเข้าไปในห้องเพราะว่าตอนที่ปาณีไปก็เอาไปแค่กระเป๋าเดินทางหนึ่งใบก็เลยของที่นี่ไม่เคยเปลี่ยนเลย
เขาวางเธอลงบนเตียงแล้วถอดรองเท้าให้เธอและขึ้นเตียงไปกอดเธอธามนิธิบอก “คราวหลังก็อยู่ที่นี่นะ”
“ตอนนี้ที่เดิมนั้นก็ดีอยู่”
“เชื่อฟังกันหน่อย” ธามนิธิจูบเธอ “ฉันตกลงเธอว่าให้ทุกคนรู้ว่าพวกเราหย่ากันแล้วเธอก็ควรตกลงฉันเรื่องหนึ่งสิว่าไง?”
ปาณีมองเขาแล้วทำซื่อใส่ “ตกลงอะไร”
“อยู่ข้างฉันไม่ไปไหนอีก” ธามนิธิกอดเธอ “เธออยู่ข้างนอกคนเดียวฉันไม่ไว้ใจและที่นี่ก็เป็นบ้านของเธอ”
“งั้นถ้าฉันกลับมาก็เท่ากับว่าต้องให้คุณอาเลี้ยงสิ?” เพราะว่าที่แบบนี้มีแค่เขาที่รับผิดชอบได้
“งั้นก็ให้ฉันเลี้ยงเธอนี่แหละ” ธามนิธิบอก “ที่นี่ทุกอย่างเป็นของเธอรวมถึงฉัน”
“……” เสียงอ่อนโยนของเขาทำเอาน้ำตาปาณีเกือบไหลออกมา
กลับมาถึงในห้องก็จะคิดถึงทุกวันที่อยู่กับเขานึกถึงความสุขทุกวินาที……
ปาณีน้ำตาไหลลงมาธามนิธิถาม “ร้องไห้ทำไม?”
“ไม่รู้” เธอยกมือขึ้นไปเช็ดน้ำตาตอนที่ตัวเองออกไปนึกว่าจะไม่มีวันกลับมาแต่ไม่คิดว่าเธอจะกลับมาอีก
ตอนที่573
ทั้งๆที่หน่ากับเขาแล้วแต่ในสาวตาของเขาราวกับแค่ว่าสองคนทะเลาะกัน
แน่นอนว่าไม่เคยทำทะเลาะก็นับว่าทะเลาะกันไม่ได้
ธามนิธิยิ้มแล้วจูบลงบนหน้าผากเธอ “งั้นเธอก็ร้องออกมาสิร้องเสร็จเดียวฉันพาเธอไปอาบน้ำวันนี้นั่งรถนานขนาดนี้คงจะเหนื่อยมากสินะ?”
“คุณอาอยากเอาเปรียบฉันแน่เลย”
อาบน้ำอะไร?
เขาใจร้ายที่สุด!
ธามนิธิ “ถ้าฉันอยากทำจริงๆแล้วเธอจะทำยังไงได้? ตอนนี้เธอเป็นเนื้อปลาที่อยู่บนเขียงให้คนมาหั่นได้ตามสบาย”
“…….”
จะทำยังไงได้ผู้ชายคนนี้ขนาดตอนที่แกล้งเธอเสียงยังน่าฟังขนาดนี้
ธามนิธิยกยิ้มแล้วอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำวางเธอลงโซฟาที่อยู่ข้างๆแล้วปล่อยน้ำ
ปาณีนึกถึงเมื่อก่อนตอนที่เขานั่งเก้าอี้เข็นเป็นตัวเองที่ดูแลเขาแต่ตอนนี้มันกลับกัน
“ได้แล้ว” ธามนิธิหันกลับมามองปาณีก็พบว่าเธอกำลังมองเขาด้วยความอ่อนโยนในสายตาของเธอเขาเห็นความเชื่อใจและความชอบ
เด็กน้อยของเขาชอบเขาตลอด
ถึงแม้ตอนเธอขอหย่าเขาก็ดูออกว่าเธอยังชอบเขา
ก็เลยเขาจะไม่ปล่อยมือเธอและตัดสินใจว่าต้องพาเธอกลับมาให้ได้
เขาเดินมาจับมือเธอให้เธอยืนขึ้นมาแล้วไปแกะกระดุมเสื้อให้เธอ
“ฉันทำเองก็ได้”
“อยู่นิ่งๆ” เสียงต่ำของธามนิธิแสดงถึงความหวง “เมื่อก่อนเธอดูแลฉันตั้งหลายรอบตอนนี้ให้ฉันได้ดูแลเธอบ้าง”
“แต่ไม่ต้องการจริงๆ!” มือขาเธอก็ยังดีแต่อาบน้ำอาบแป๊บเดียวก็เสร็จแต่ถ้าอาบกับเขา……
คาดว่าคงจะได้อาบถึงตอนเช้า?
ธามนิธิบอก “ปาณีเริ่มไม่เขื่อฟังแล้วนะ? ตอนนี้หย่ากันแล้วก็ไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาสินะใช่ไหม?”
นี่เป็นปัญหาที่ไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา?
นี่เป็นเพราะเขาทำทุเรศใส่ต่างหาก!
ปาณีถอดเสื้อแล้วเข้าในอ่างอาบน้ำในอ่างมีแต่ฟองเต็มไปหมดเธอมองธามนิธิ “คุณอาออกไปได้แล้ว”
แต่กลับเห็นใครบางคนยกเท่าเข้ามาข้างใน
“คุณอาจะทำไร?”
“เธอว่าฉันจะทำอะไรล่ะ?” เสื้อเชิ้ตเขาก็ไม่ได้ถอดโดนน้ำทีก็เปียกไปหมดแถมยังเข้ามาใกล้รู้สึกได้ถึงความอันตราย
ปาณีโดนเขาเบียดไปอยู่อีกข้างปิดหน้าอกไว้แล้วมองเขา
ธามนิธิหัวเราะ “ก็แค่ช่วยเธออาบน้ำเองโง่หรือเปล่าเนี่ย?”
“……” ก็แค่อาบน้ำ?
เขาเอาผ้ามาแล้วหันตัวเธอไปช่วยเธอเช็ดหลัง
ตอนนี้สายตาของธามนิธิดูสะอาดมากเพราะในสายตาเขาเธอเป็นเบบืที่รักของเขา
ผิวเธอบอบบางมากแต่ถูแรงหน่อยก็จะแดง
ธามนิธิวางมือเบาลง “เธอนี่อ่อนแอจริงๆ”
“ฉันทำไมอีกแล้ว?” ปาณีไม่เข้าใจว่าเธออ่อนแอตรงไหน?
ในสายตาเธอนี่ราวกับเธอเป็นไอร่อนแมนผู้หญิง
ธามนิธิบอก “แค่แตะโดนเบาๆผิวก็แดงไปหมด
ปาณีบอก “ไม่เป็นไรผ่านไปอีกแป๊บเดียวก็หาย”
เขากอดเธอไว้แล้วพิงขอบอ่างเสียงอ่อนโยน “แบบนี้ตอนฉันจูบเธอก็ไม่กล้าใช้จูบแรงสิ”
“……” ปาณีอดที่จะขยี้หัวตัวเองไม่ได้ “แล้วที่ผ่านมาใครทำตัวฉันมีรอยเต็มไปหมด?”
ทุกครั้งเขาก็มักจะปลูกสตรอว์เบอร์รี่ที่ตัวเธอเป็นหลักฐานที่เขาเคยแกล้งเธอ
ตอนที่574
ธามนิธิยิ้ม “งั้นคราวหน้าฉันระวังหน่อยแล้วกัน”
“ใครจะไปมีครั้งหน้ากับคุณอา? ฉันไม่เอา”
อาบน้ำเสร็จปาณีก็คลุมผ้าไว้แล้วออกมาจากห้องน้ำตอนที่ถึงบ้านก่อนหน้านี้ยังไม่รู้สึกเหนื่อยแต่พออาบน้ำเสร็จปล่อยตัวสบายก็พบว่านั่งรถมาทั้งวันมันก็เหนื่อยจริง
ทั้งสองคนขึ้นไปบนเตียงธามนิธิช่วยจัดหมอนให้เธอ “วันนี้พวกเธอไปเล่นที่ไหนบ้าง?”
“ออกไปกินของ” ปาณีบอก “ก็อร่อยอยู่แต่ว่าเวทัสไม่อยู่คุณอาเรียกเขากลับไปทำไม?”
เขามาเรียกเวทัสไปโดยเฉพาะสงสัยมีเรื่องสำคัญ?
แต่ธามนิธิฟังจบกลับบอกว่า “เธอว่าไงล่ะ?”
“ฉันไม่รู้”
“กลัวเขาคิดไม่ซื่อกับเธอ” ธามนิธิบอก “ฉันเห็นช่วงนี้เขาเริ่มสนใจเธอวันๆก็เอาแต่ส่งข้อความพวกนั้นมาให้เธอ”
“เหอะ” ปาณีค่อยรู้ว่าคนนี้แอบมาดูข้อความเธอด้วย “คุณอากำลังงอนอยู่?”
ทีแรกเธอคิดมาตลอดว่าธามนิธิไม่รักเธอเห็นเธอตัดไม่ขาดกับเวทัสก็ไม่คิดอะไรเป็นการแสดงออกมาอีกแบบว่าไม่รักเธอ
แต่ตอนนี้เธอพบว่ามันไม่ใช่แบบนั้น
แต่ว่าเขาจะไม่งอนเธอแบบพวกปัญญาอ่อนแต่กลับจะตัดคนอื่นที่เข้ามายุ่งเธออย่างมีสติ
ธามนิธิ “ฉันไม่งอน”
“ทั้งๆที่งอน” ปาณียิ้มก็พบว่าตัวเองรักผู้ชายคนนี้มากเลยโผล่เข้าไปกอดคอเขา “ฉันนึกว่าคุณอาไม่ชอบฉันมาตลอดเพราะไม่เคยเห็นคุณอางอนเลย”
อย่างมากก็แค่บ่นออกมาแล้วหลอกให้เธอไปอ้อนเขา
“……” ธามนิธิมองปาณีอย่างทำไม่ถูก “งั้นคราวหน้าถ้าฉันเห็นเธอไปกับผู้ชายคนอื่นก็จะขังเธอไว้ไม่ให้ไปไหน”
“น่ากลัวจริงๆ!”
“ฉันนึกว่าเธอชอบแบบนี้” เขายกคิ้ว
ปาณีรีบร้องขอ “ฉันผิดไปแล้ว”
“ไม่อยากเห็นฉันงอนหรือไง?” ถ้าจะให้เขาคิดเล็กคิดน้อยแบบนี้กับเธอเขาเองก็กลัวตัวเองเหมือนกัน
แต่เขาชอบเธอไม่อยากเอาทุกเรื่องมาทะเลาะแล้วทำให้เธอไม่สบายใจ
ปาณีตะไปกล้าได้ไงล่ะ “ไม่ต้องงอน ฉันไม่อยากเห็นคุณอางอน”
ลองไปคิดดูถ้าเทียบกับคุณอางอนเอาแบบไม่งอนดีกว่า
“ปาณี” คาบเรียนช่วงเช้าโมรเห็นปาณี “วันนี้เธออารมณ์ดีจัง”
ตั้งแต่เห็นปาณีครั้งแรกก็รู้สึกว่าวันนี้เธอไม่ค่อยเหมือนเดิมนั่งยิ้มโง่ๆคนเดียวตลอด
ปาณีมองโมรี “ไม่ใช่มั้ง?”
“เธอเก็บเงินได้?” ตั้งแต่ที่หย่ากันปาณีก็ชอบทำเหมือนไม่มีอะไรแต่โมรีที่เข้าใจเธอก็ดูออกว่าปาณีไม่มีความสุข
อันนั้นเป็นท่าทีของคนอกหัก
ปาณี “ก็ถือว่าใช่……”
ไม่รู้ว่าถือว่าเป็นเก็บตังได้หรือเปล่าแต่คุณอาเป็นคนแรกที่บอกรักเธอ
โดนเขารักมันเป็นความสุขดีใจมากกว่าเก็บเงินได้
ขนาดตอนเช้าของวันนี้ตอนเธอตื่นก็มองผู้ชายที่อยู่ข้างตัวทำเอาเธออดยิ้มไปนาน
โมรีพูดกับปาณี “ฉันได้ข่าวว่าทีนาร์โดนติดแบล็คลิสต์ของทุกบริษัทถ้าคราวหลังเธอจะหางานทำคงจะหายากแล้วแหละ”
จบจากมหาวิทยาลัยชยุตก็ถือว่าเป็นคนเก่งใครไม่อยากหางานดีๆล่ะ?
แต่เขาก็พึ่งขึ้นปีหนึ่งอนาคตข้างหน้าก็ถือว่าดับไปหมดแล้ว
ตอนที่575
ปาณี “ใช่หรอ”
“ใช่สิตอนนี้คนในโรงเรียนก็รู้กันไปหมดมีคนบอกว่าเขาไปทำผิดใส่ใครสักคนได้ยินมาอีกว่านลิน มีสุวรรณ์ก็ไม่ได้ช่วยเขาไว้เลย”
ทุกคนแค่รู้ว่าทีนาร์ไปทำผิดใส่ใครบางคน
แต่ผลที่ได้นี้ก็เท่ากับโดนไล่ออก
วันนี้นลิน มีสุวรรณก็มาโรงเรียนถึงแม้บ้านเธอไม่ได้ขาดเงินแต่ว่าเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยชยุตมำให้เธอมีหน้ามีตาในพวกญาติพี่น้อง
แต่ว่านอกจากมาสอนเธอก็เงียบตลอดไม่ค่อยออกไหน
เพราะว่าเรื่องบนโซเชี่ยลครั้งก่อนมีผลกระทบต่อเธอมากเธอไม่อยากออกไปแล้วโดนคนอื่นด่า
ตอนนี้นลิน มีสุวรรณ์กำลังมองโทรศัพท์ตัวเองในห้องทำงานก็มีคนเข้ามา “อาจารย์นลินคะมีคนมาหาค่ะ”
“ใครหรอ?”
นลิน มีสุวรรณ์ไม่เข้าใจแต่ไม่นานเห็นทีนาร์เดินเข้ามา
เธอก็ชะงักแล้วมองทีนาร์สีหน้าดูตึงๆ “มีอะไร?”
“อาจารย์นลินคะ” เพราะร้องไห้ไปทั้งคืนตอนนี้ตาเธอแดงไปหมด
ตั้งแต่ที่เรื่องของเธอแพร่ไปทั่วโรงเรียนทีนาร์ก็รู้สึกชีวิตตัวเองมืดมนไปหมดเธอตาแดงพร้อมพูดไปด้วย “อาจารย์นลินช่วยหนูหน่อยได้ไหมคะ? หนูยังเด็กอยู่หนูไม่อยากให้ชีวิตหนูถูกกำหนดแบบนี้”
นลิน มีสุวรรณ์นั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วมองเล็บยาวของตัวเองแล้วพูดด้วยความนิ่งเฉย “ก็แค่อนาคตหางานไม่ได้ฉันได้ข่าวว่าบ้านเธอทำไร่ทำนาเธอก็กลับบ้านเธอไปหางานธรรมดาทำก็ได้”
จะมีสักคนไหมที่ได้เรียนมหาวิทยาลัยชื่อดังแล้วยอมกลับไปหางานธรรมดาทำ?
มีนักศึกษาไม่น้อยที่หลังจากจบแล้วหางานที่อยากทำไม่ได้และมีความกดดันเลยฆ่าตัวตาย
แน่นอนว่าทีนาร์ก็ไม่อยากให้มันกลายเป็นแบบนั้น
เธอร้องขอ “อาจารย์นลินคะขอเถอะอาจารย์ช่วยหนูหน่อยนะคะถ้าอาจารย์ไม่ช่วยหนู หนูก็ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่ออีกแล้ว”
“ให้ฉันช่วยเธอยังไง?” สายตานลิน มีสุวรรณ์เย็นชา “เธอไปว่าธามนิธิเองไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย?”
“แต่หนูก็ทำเพื่ออาจารย์นะคะ” เธอเอานลิน มีสุวรรณ์เป็นนางฟ้าของเธอก็เลยไปถกเถียงกับปาณีแบบนั้น
นลิน มีสุวรรณ์ยิ้ม “แต่เหมือนฉันไม่เคยบอกว่าก่อนนะว่าให้เธอช่วยอะไรฉัน?”
ตอนนั้นที่ในกระทู้มีคนไปด้าปาณีเต็มก็เป็นทีนาร์ที่ไปทำเอง
ชักชวนเพื่อนๆไปแกล้งปาณีอธอก็เป็นคนไปทำเอง
นึกถึงตรงนี้ท่าทีของนลิน มีสุวรรณ์ก็ร้ายแรงทันที “เธอเป็นคนเริ่มแล้วทหปาณีโดนรังแกแถมฉันยังโดนพาดพิงไปด้วยฉันยังไม่เคยไปหาเธอแต่ตอนนี้เธอกลับบอกว่าทำเพื่อฉัน?”
เธอก็โกรธอยู่!
ข่าวที่คุณพ่อมีเมียน้อยก็เพราะมาจากเรื่องพวกนี้แหละ
เธอรู้สึกตัวเองยังไม่ได้ทำอะไรผิดแต่ก็โดนทำร้ายขนาดนี้นึกไปนึกมาก็เป็นเพราะทีนาร์หมด
ตอนนี้เห็นทีนาร์มาหาตัวเองก็ยิ่งรู้สึกเกลียดไปอีก
ทีนาร์ “ไม่ใช่ทั้งทั้งที่เป็นอาจารย์……”
“ฉัน?” นลิน มีสุวรรณ์พูดอย่างตกใจ “ฉันให้เธอไปรังแกปาณีหรือไง? ถ้ามีเธอก็ลองส่งหลักฐานมาให้ฉันดูสิทำไมฉันถึงจำไม่ได้ว่าฉันเคยทำเรื่องแบบนี้?”
“……” ทีนาร์มองเธออย่างตายใจไม่คิดว่านลิน มีสุวรรณ์จะมีหน้ากากแบบนี้ด้วย
ใช่เขาไม่เคยสั่งเรื่องพวกนี้แต่เขามาบอกเรื่องอดีตของเขาและธามนิธิให้เธอฟังแถมยังบอกอีกว่าลืมธามนิธิไม่ได้แบบนี้มันก็กำลังบ่งบอกว่าให้เธอช่วยเขาไม่ใช่หรือไง?
นลิน มีสุวรรณ์บอก “ฉันยังมีธุระอีกเธอออกไปก่อนตอนนี้ฉันรู้สึกรำคาญมากเธอไม่ต้องมาสร้างปัญหาเพิ่มให้ฉันอีก”