MY GIRL ภรรยาตัวน้อยของผม - ตอนที่ 85

ตอนที่ 85

“หนูตัดสินใจแล้วค่ะ” ตอนนี้ปาณีมีความเสียใจ ภายหลังเล็กน้อย ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ก็จะไม่รับปากพา แม่มาแต่แรก “วันนี้ที่เรียกแม่มาที่นี่ เพียงแค่จะปรึกษา หารือเรื่องงานแต่งเท่านั้น”

ถึงแม้ว่าแม่จะไม่ตกลง ปาณีก็ยังคงยืนหยัดหนัก

แน่น เธอกับธามนิธิเซ็นสัญญาการแต่งงานกัน คุณอา เคยบอกว่าจะให้เธอเรียนมหาลัย และยิ่งไปกว่านั้น ยัง

ให้เธอเป็นเจ้าสาวของเขาอีกด้วย

เพียงแค่เธอยอมแพ้ ถ้าอย่างนั้น เรื่องที่เธอจะ

เรียนต่อก็หมดหวังแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น วันแต่งงานได้ถูกกำหนดไว้แล้ว ถ้า หากเธอผิดคำพูดในตอนนี้ คุณอาก็ต้องขายหน้านะสิ?

ฝนสิริจ้องหน้าปาณี “เธอโตแล้วจริงๆ ปีกแข็ง แล้วสินะ ถึงไม่เห็นแม่อยู่ในสายตาแบบนี้”

เธอจะโมโหจนเป็นบ้าอยู่แล้ว!

เลี้ยงลูกสาวโตมาคนหนึ่ง ไม่เชื่อฟังเลยแม้แต่

น้อย

ปาณีไม่รู้จะเถียงกับเธอยังไง ทะเลาะกันที่นี่ก็ ขายหน้าเหมือนกัน

ดังนั้น เธอจึงไม่อยากให้แม่เธอมาตั้งแต่แรก
ต่อหน้าทุกคนในบ้านวิสิทธิ์เวช ทำให้ทุกคน ทำตัวไม่ถูกแบบนี้

ฐิติพรพูดว่า “คุณอย่าตำหนิปาณีเลยค่ะ ธามนิธิ ของเราก็ตั้งใจที่จะขอเธอแต่งงานจริงๆ เธอแต่งงานเข้า มา พวกเราทุกคนก็จะดีกับเธอมาก เปรียบเสมือนเธอ เป็นลูกสาวของเราคนหนึ่ง”

“ดีค่ะ?” ฝนสิริพูดอย่างแปลกประหลาด “มันแน่ อยู่แล้วค่ะ เธอเป็นเด็กผู้หญิง ไม่รู้เรื่องอะไรเลย พวก คุณก็คงเอาใจเธอ ไม่เช่นนั้น ใครจะไปแต่งงานกับ คน..ในบ้านของคุณ” พิการ สองคำนี้ เธอไม่ได้พูด ออกมา แต่ความหมายก็ชัดเจนมาก

ปาณีตัวแข็งที่อ ธามนิธิก็นั่งอยู่ข้างๆ แม่ไม่กลัว คำพูดของแม่จะทำร้ายเขาเลยหรอ

ฝนสิริไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลย เธอตบโต๊ะแล้วพูด ว่า “ไม่ว่ายังไง เรื่องแต่งงาน ฉันไม่ตกลง ดิฉันไม่ได้ เป็นเด็กอายุสิบกว่าปี ไม่ได้หลอกง่ายขนาดนั้น! ถ้าหาก พวกคุณยังยืนยันจะแต่งงานกับเธอ ดิฉันก็จะไปฟ้อง พวกคุณ! ลูกสาวของดิฉันเพิ่งจะอายุ 18 ยังไม่ถึงวัยที่จะ แต่งงาน”

เห็นแม่ยืนหยัดในคำพูดขนาดนั้น ปาณีพูดวา “คนที่อยากให้หนูแต่งงานไม่ใช่แม่ไง? อาทิตย์ก่อนยัง ให้หนูไปดูตัวอยู่เลย คนที่บอกว่าหนูอายุ 20 แล้วคือใคร

กัน”

ตอนนี้เธอกลับพูดแบบนี้
ปาณีทนต่ออีกไม่ได้จริงๆ

แม่ก็แค่ไม่พอใจในธามนิธิ!

ตัวเองไม่ได้ฟังแม่ที่จะแต่งงานกับจริม ดังนั้น เธอ ก็เลยตั้งใจมาสร้างปัญหาที่นี่

“แกหยุดพูดไปเลยนะ” ฝนสิริจ้องหน้าปาณีที่แฉ

เธอ “นี่แกยังไม่ทันแต่งงาน? ก็หนีไปอยู่บ้านคนอื่นแล้ว! ปาณี แกไม่ได้กลับบ้านนานแค่ไหนแล้ว? เธอเป็นลูกผู้ หญิง ไม่อายเลยทำไง?” “หนู….” ทั้งที่ไม่ได้เป็นห่วงเธอเลยแม้แต่น้อย

กลับแสร้งทำเป็นคนที่เป็นห่วงเธอมาก ปาณีไม่รู้จะพูด

อะไรต่อ

ธามนิธิที่นั่งอยู่ข้างๆโดยที่ไม่ได้พูดอะไรเลยนั้น จู่ๆก็ยื่นมือออกไป กุมมือของปาณีไว้ พูดว่า “วันแต่งงาน ถูกกำหนดไว้เป็นเดือนตุลาคมครับ เป็นเดือนที่ปาณีอายุ ครบ 20 ปีพอดี เรื่องทุกอย่างพวกเราจะจัดการเองครับ ถึงเวลานั้น คุณอากับคุณน้าแค่มาร่วมงานแต่งงานก็ พอแล้วครับ”

ไม่เหมือนน้ำเสียงที่ฐิติพรคุยด้วย เขาเผด็จการ มาก เป็นการแจ้งเตือนชัดๆ ไม่ได้ปรึกษาอะไรเลย

ฝนสิริมองไปยังธามนิธิแวบหนึ่ง เห็นเขานั่งอยู่ บนรถเข็น แต่กลับไม่เห็นเธออยู่ในสายตาเลย “เธอบอก กำหนดก็คือกำหนดหรอ? ฉันต่างหากที่เป็นแม่ของเธอ ฉันไม่ตกลง นายยังแข็งข้อที่จะสู่ขอเธอรีไง?”

“ปาณีตกลงแล้วครับ” ธามนิธิเผด็จการมาก “พวกเราเซ็นสัญญากันไว้แล้ว เธอเป็นภรรยาของผมแล้ว ที่ ขาดไปก็เป็นเพียงพิธีการเท่านั้น”

ความหมายของธามนิธิชัดเจนมาก : คุณจะตกลง หรือไม่ ไม่ได้สำคัญอะไรเลย ฝนสิริรู้สึกเขาทำตัวนักเลงเล็กน้อย “นายทำไม่

ได้แม้กระทั่งยืน ยังจะสู่ขอลูกสาวฉันอีก? ถ้าหากเธอ แต่งเข้าบ้านนาย ไม่ต้องดูแลนายไปตลอดชีวิตหรอก หรอ? นายคิดดีจริงๆ!”