MY GIRL ภรรยาตัวน้อยของผม - ตอนที่ 171
ตอนที่171
โรงเรียนนั้นสบายกว่าโรงเรียนของปาณี ได้ฝึก แค่อาทิตย์เดียวก็เสร็จแล้ว
นภันต์ “วันนี้แม่มาเยี่ยมผมแล้วฝากผมเอาของมา ให้พี่ด้วย”
“ของกินอีกแล้วหรอ?” ปาณีจำได้ว่าครั้งที่แล้วแม่ ก็ฝากนภันต์เอาของกินมาให้
นภันต์ “ใช่! พี่ไม่รู้ว่าแม่เป็นห่วงเธอขนาดไหน! เจอใครก็ชมแต่พี่ยังบอกอีกว่าไม่ไว้ใจพี่เท่าไหร่เลยให้ ผมมาหาเธอ”
“..” ปาณีรู้สึกหมดคำพูดแต่ก็ไม่แปลกที่แม่เธอ จะทำเรื่องพวกนนี้ออกมา
แต่ว่าก่อนหน้านี้อยู่ต่อหน้าบ้านวิสิทธิ์เวชทำเรื่อง แย่ๆไว้ ไม่รู้ว่าเอาความกล้าจากไหนถึงได้เล่าให้ทุกคน ไปทั่ว
นภันต์พูดต่อ “ตกลงนะ? ครั้งที่แล้วพี่เลี้ยงผม ครั้งนี้ให้ผมเลี้ยงพี่นะ?”
“เธอจะเลี้ยงฉัน?” ปาณีพูดต่อ “เธอมีตัง แม่ให้?”
นภันต์ใช้ตั้งฟุ่มเฟือยแต่ว่าเพราะเป็นผู้ชาย แม่ เลยปล่อยเขาตลอด ทุกครั้งที่ให้ค่าขนมก็จะให้เยอะกว่า ปาณีนิดนึง
แต่ว่าปาณีก็หาเงินเลี้ยงตัวเองได้แถมอายุยังเยอะกว่านภันต์อีกก็เลยไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้สักเท่า
ไหร่
นภันต์ยิ้มแล้วยิ้มอีก “ฉันก็หาเงินเป็นนะ!”
“เธอเนี่ยนะหาเงินเป็น?” ปาณีรู้สึกแปลกใจ
นภันต์ “ช่วงนี้ผมรับงาน เขาเลยให้ตั้งผมแถม… ผมกลับไปเข้ากลุ่มใหม่ ไว้คราวหน้าค่อยเล่าให้แล้วกัน สรุปมาไม่มา?”
ปาณี “ไป”
เธอเองก็ไม่ได้เจอนภันต์นานแล้วเหมือนกัน
ถึงแม้ว่าแม่จะทำให้เธอไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ แต่นภันต์ก็เป็นน้องชายเธอ สองคนพี่น้องมาด้วยกัน นภันต์อายุน้อยกว่าเธอหนึ่งปี ก่อนขึ้นมัธยมศึกษาตอน ปลายก็เรียนด้วยกันมาตลอดเลยมีความผูกพันกัน
ตัดสายเรียบร้อย ปาณีก็พูดเรื่องนี้กับธามนิธิ “คุณ อาคะ ตอนเย็นหนูจะออกไปข้างนอกนะคะ”
ธามนิธิ “ไปไหน?”
“น้องชายจะเลี้ยงข้าวให้ฉัน หนูไปแป๊บเดียวก็ กลับ ได้ไหมคะ?” ถึงเธอจะไปไหนก็ได้แต่เธอก็ชินกับ การที่ต้องบอกธามริธิก่อนออกไปทุกครั้ง ทำให้ธามนิธิก็ ไม่ต้องห่วงเธอด้วย
ธามนิธิก็ไม่ได้ห้ามเธอ “ไปสิ กลับมาเช้าหน่อย แล้วกัน”
จะมัดเธอไว้ในบ้านดูทีวีเป็นเพื่อนเขาทุกวันแล้วไม่ให้ไปไหนก็คงไม่ดี!
ปาณีดูเวลาแล้วยืนขึ้น “งั้นคุณช่วยบอกให้คุรพ่อ คุณแม่แล้วก็พี่สาวด้วยนะ”
เธอพูดจบก็เดินเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเองไม่ นานเธอก็ออกไปแล้ว
ปลายเดือนกันยายนในเมืองก็ไม่ได้ร้อนขนาดนั้น แล้ว ปาณีเดินเข้าร้านอาหารเห็นนภันต์นั่งอยู่โต๊ะที่ใกล้ หน้าต่างรอเธออยู่
ปาณีเดินเข้าไป
นภันต์เอาของที่แม่ฝากมาให้เอาให้ปาณี “แม่ให้ ผมมาบอกกับพี่ว่าถ้าว่างๆก็กลับบ้านบ้างนะ”
ปาณีเฉยนิ่ง “ค่อยว่ากันอีกที”
เธอรู้ถ้าตอนนั้นเธอไม่ปฏิเสธ ถ้าตอนนั้นคุณอา ไม่ได้ตกลงช่วยเธอไว้ ทุกอย่างก็จะไม่ใช่แบบที่เป็นอยู่ วันนี้
ชาตินี้ของเธอก็คงจะเสียไปกับแม่ฝนสิริ
คนอย่างปาณีเวลารักก็รักให้สุด เวลาเกลียดก็จะ เกลียดให้สุดเหมือนกัน
อยู่ต่อหน้าคนที่ชอบเธอก็ดีไปหมดทุกอย่าง
อยู่ต่อหน้าคนที่เกลียดเธอก็จะแค้นนานเช่นกัน
สองคนพี่น้องกินข้าวไปมื้อหนึ่ง ระหว่างกินข้าว นภันต์ก็ได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นช่วงนี้ให้ปาณีฟัง
ก่อนหน้านี้เขาก็เคยสมัครเข้าร่วมทีมแข่งขันแต่ก็ แพ้ตั้งแต่รอบแรก เพื่อนร่วมทีมแข่งก็เลยไม่ทำกันแล้ว
เขาเลยเริ่มหาคนเข้าทีมอาชีพนักแข่งใหม่
ในทีมนี้ไม่เหมือนเพื่อนๆที่เล่นๆกันแล้วมาร่วมทีม กัน มีทั้งสปอนเซอร์และยังเชิญผู้เล่นมืออาชีพเก่ามา เป็นโค้ชสอยให้อีก….