MY GIRL ภรรยาตัวน้อยของผม - ตอนที่ 243
ตอนที่ 243
ผู้หญิงก็ชอบดอกไม้ทั้งนั้น!
ถึงแม้ดอกไม้สดจะเหี่ยวง่ายแต่พอตอนที่ได้รับดอกไม้มัน
ก็มีความสุข
คุณฐิติพรอดยิ้มไม่ได้ “เด็กดีจริงๆ”
ปาณีซื้อปากาให้คุณชัยพรหนึ่งแห่ง ซื้อของตกแต่งในรถ ให้จันวิภาขนาดพี่เขยที่ไม่ค่อยอยู่บ้านยังเตรียมไว้ให้เขาอีก
ธามนิธินั่งอยู่ข้างๆ มุมปากก็ยกยิ้มขึ้นมา ปาณีไม่มีตัง ปกติเขาก็เลยไม่ให้เธอซื้อของอะไร
แต่ไม่คิดว่าหลังจากที่เธอได้เงินก้อนแรกนี้ก็คือเอามาคืน บุญคุณของคนในบ้าน
ของขวัญที่ปาณีซื้อให้มันอาจจะไม่ได้แพงเป็นเพียงของ เล็กน้อยแต่ความตั้งใจของเธอ คนทั้งบ้านก็ปลื้มใจกัน
ธามนิธินั่งอยู่ข้างๆมองเธอที่ค่อยเอาของที่ละชิ้นแจกให้ ทุกคน ในใจก็หวังไม่รู้ว่าปาณีจะให้อะไรกับเขา
เด็กนี่ยังไม่เคยให้อะไรเขาเลยนะ!
จันวิภามองของขวัญที่ปาณีให้ “ขอบคุณปาณีที่มีใจนึกถึง นะ เธอยังเป็นนักเรียนการหาเงินเองมันไม่ง่ายเลยแล้วยังซื้อของขวัญให้พวกเราอีก ไม่เหมือนลูกรักของฉันวันๆรู้จักแต่ ใช้ตั้งไม่เห็นเขาจะซื้ออะไรมาให้ฉันบ้างเลย”
ของห้อยประดับชิ้นนี้น่ารักดียิ่งดูยิ่งสบายตา
ยังดีที่เวทัสไม่อยู่ไม่งั้นถ้าได้ยินแม่ดัวเองพูดแบบนี้คงจะ
โกรธ
ปานี “พี่ก็ชมหนูเกินไป ปกติพี่ก็ดีกับหนูแล้วหนูก็ไม่ได้ ช่วยอะไรไปมากแต่อยากขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ
คุณฐิติพร “เป็นครอบครัวเดียวกัน ปาณีเธอจะเกรงใจ ทำไม”
” สามนิธิที่อยู่ข้างๆมองผู้หญิงสามคนนี้คุยกันอย่าง สนุกสนานราวกับพวกเธอลืมเขาไปแล้วและปาณีไม่แม้แต่จะ มองเธอด้วยซ้ำ
เธอไม่รู้สึกมีอะไรผิดปกติไปหน่อยเลยหรือไง? คนในครอบครัวมีของขวัญกันหมดแล้วของเขาล่ะ!
ปาณีคุยกับคุณฐิติพรกละจันวิภาเสร็จก็กลับไปที่ห้องเก็บ กระเป๋าตัวเอง
อยู่ๆประตูก็ถูกเปิดออกธามนิธิเดินเข้ามา
พอเห็นเป็นธามนิธิปาณีก็ตกใจ “คุณอาขึ้นมาทำไมหรอ
คะ?”
ชามนิธิมองปาณี “เธอเอาของขวัญให้ทุกคนแล้วของฉัน
ล่ะ?
จะไม่มีของเขาได้ยังไงกัน!
อุตส่าห์ให้เธอหวังไปตั้งนาน
ปาณีมองเขาอย่างเกินคาด “แต่.ฉันให้ของขวัญเพราะ อยากขอบคุณที่พวกเขาดีกับฉันมาตลอด”
“ปกติฉันไม่ดีกับเธอหรือไง?” ธามนิธิมีความคิดเห็นเยอะ
แยะ
ถ้าไม่หวังเยอะก็จะไม่ผิดหวังขนาดนี้
ที่แน่ๆคือทั้งบ้านมีแต่เขาไม่มี!
นี่ความดีที่เขาทำยังเทียบไม่เท่ากับพี่เขยที่เคยเจอหน้าแค่ สองครั้ง?
ปาณีเดินไปอีกข้าง “คุณอาก็ดีกับฉัน! แต่เธอก็ไม่ได้ขาด อะไรฉันเลยไม่รู้จะซื้ออะไรให้ไม่งั้นลองพูดสิว่าเธออยากได้ อะไรไว้เดียวไปซื้อให้”
ก็เป็นแค่ของขวัญ?
ไม่คิดว่าเขาจะซีเรียสขนาดนี้
ธามนิธิ ถ้าฉันให้เธอซื้อแล้วมันยังจะมีความหมายอีก
หรอ?”
ที่ตัวเองขอกับที่เขาซื่อมาให้เองมันเป็นเรื่องที่ไม่เหมือน
กัน
ปาณีมองเธออย่างพูดคำพูด “งั้นเธอจะเอายังไงอีก?”
“ฉันโกรธ” เขาพูดอย่างทำหน้าขรึม
พูดง่ายๆ คือให้เธอมาง้อเขา
ปาณีเอาโน้ตบุ๊คออกมากระเป๋า “งั้นเธอก็โกรธต่อไปเลย
นะ
ทำหน้าแบบฉันไม่ง้อเธอหรอก
“..” ธามนิธิมองปาณีนั่งนั่งลงกับเก้าอี้แล้วเปิดโน้ตบุ๊ค
ไม่คิดว่าเธอจะเมินเขา!
ธามนิธิรู้สึกเหมือนมีอะไรมาแทงใจกำลังจะเข็นเก้าอี้ออก ไป ปาณีก็พูด “คุณอามาช่วยฉันดูอันนี้หน่อยได้ไหม?”
ไม่ให้ของขวัญเขา ไม่ง้อเขาแล้วยังมาให้เขาช่วยเธออีก?