MY GIRL ภรรยาตัวน้อยของผม - ตอนที่ 269

ตอนที่269

ปาณีตื่นตัวไวมากและลองดึงแขนของธามนิธิออก

เตรียมไปเข้าห้องน้ำว่าจะตรวจไปด้วย แต่ยังไม่ดึงแขนออกก็ช่างเถอะแถมทำเขาตื่นอีก

ธามนิธิเปิดตาขึ้นแล้วมองปาณี “ตื่นแล้ว?”

….อือปาณีตอบไปแต่หน้าแดงจนจะตายและไม่

กล้ามองเขา

ธามนิธิมองผู้หญิงที่ขยับไปมาในอ้อมกอดตัวเองก็ นึกถึงตอนที่เธอนอนอยู่ทั้งร้องออกมาว่าไม่เอาแถมยังถีบ เขาอีก

ยุ่งจนทำให้เขาไม่ได้นอนดีๆ!

ปาณีอยากถามธามนิธิว่าได้เกิดเรื่องนั้นขึ้นหรือเปล่า แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าเปิดปากถามและยังพูดอย่างติดๆ ขาดๆ “คุณอา…ปล่อยหนูก่อน หนูจะไปเข้าห้องน้ำ”

“ไปสิ” ธามนิธิเอามือออกแล้วมองเธอที่รีบหนีออกมา จากอ้อมกอดเขาแล้วไปเข้าห้องน้ำ

เขาอิงอยู่ที่หมอนแล้วพบว่าความรู้สึกที่ตื่นมาแล้วได้ เจอเธอมันมีความสุขมากและทำให้เติมเต็มกับชีวิตเขา

ปาณีนั่งอยู่บนชักโครกเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเสิร์จหา ข้อมูลที่เกี่ยวกับคืนวันแต่งงาน

ครั้งแรกของคนอื่นเขาเจ็บกันหมดมีแต่เธอที่ไม่เจ็บ และยังไม่รู้สึกอะไรอีก
หรือว่าเธออาจจะเป็นหนึ่งในหมื่นคนที่แปลก ธามนิธินอนอยู่บนเตียงรอจนจะหนึ่งชั่วโมงแล้วแต่ยัง

ประหลาด?

ไม่เห็นเธอออกมา

เข้าห้องน้ำต้องเข้านานขนาดนี้?

“ปาณี?” ธามนิธิเปิดปากถาม

ปาณีได้ยินที่เขาเรียกเธอก็ตอบกลับไปแค่แป๊บเดียว ก็ได้ยินเสียงเปิดน้ำที่อ่างล้างหน้าผ่านไปอีกห้านาทีค่อย ออกมาจากข้างใน

ธามนิธิ “ร่างกายไม่สบาย? จะให้หมอมาดูหน่อย

ไหม?”

ถ้าเป็นปกติทำไมเข้าแค่ห้องน้ำยังเข้านานขนาดนี้?” ปาณี “ไม่ใช่..ฉันไม่เป็นอะไร”

ธามนิธิขมวดคิ้วแล้วเห็นเธอจับโทรศัพท์ไว้ค่อยมารู้ว่า เธอเข้าไปเล่นโทรศัพท์ข้างใน

“คราวหลังเข้าห้องน้ำห้ามเอาโทรศัพท์เข้าไป”

“….” คุณอาเข้าสู่หมวดผู้ปกครองอีกแล้ว ปาณีก็เชื่อฟังโดยง่าย “อ้อ”

แสงอาทิตย์ตอนเช้าส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ธามนิธิ ยกแก้วขึ้นดื่มน้ำมองปาณีที่ทำบิดตัวไปมาอย่างอึดอัด ตั้งแต่ตอนตื่น “เดียวจะไปเรียน?”

ปาณีกำลังคิดเรื่องอื่นได้ยินที่ธามนิธิถามก็ตอบไปอย่างชักช้า “อือ วันนี้วันจันทร์มีคาบเรียน”

ธามนิธิ “ฉันเห็นเธอเหมือนไม่สบายไม่งั้นก็ไม่ต้องไป แล้วเดียวให้ชลิตมาดูหน่อย”

ปกติปาณีเป็นคนที่แทบจะไม่เคยหนีเรียน คาบที่ไป เรียนได้ก็จะต้องเรียนให้ครบ

จะห้ามเธอไปเรียนยากกว่าห้ามเธอกินข้าวอีก เธอไสหัว ไม่ต้อง ฉันสบายดี”

“งั้นหน้าฉันมีอะไร?” ธามนิธิยกคิ้ว ตั้งแต่ตอนเช้า จนถึงตอนนี้เธอไม่กล้ามองเขาเลย

นี่เขาน่ากลัวขนาดนั้น?

” ปาณีได้ยินที่ธามนิธิพูดก็ยกหัวขึ้นมามอง หน้าเขาไม่มีอะไรหรอก มีแต่ในใจเธอที่มีผี ก็ไม่รู้ว่าเมื่อคืนตัวเองได้เกิดเพศสัมพันธ์กับเขาหรือ

เปล่าหรือว่าเป็นแค่ฝัน

ถึงจะเป็นแค่ฝันแต่มันคือฝันเปียก เธอกลัวเขาดูอะไร ออกเลยไม่กล้าสบตาเขา

มองเขาแค่แวบเดียวสายตาเธอก็มองไปทางอื่นต่อ เห็นเธอเป็นแบบนี้ก็ทำให้ธามนิธิเข้าใจอะไรสักอย่าง

ธามนิธิยกแก้วขึ้นปิดมัมปากที่นกยิ้มขึ้นมา “นี่เธอคิด ว่าเมื่อคืนเธอกับฉันเกิดอะไรขึ้นหรือไง?” คำพูดของธามนิธิทำให้ปาณีมองเขา “หรือว่าไม่ได้

เกิด?”