MY GIRL ภรรยาตัวน้อยของผม - ตอนที่ 319
ตอนที่319
คนเห็นแก่ตัวกลับกลายเป็นเขา?
เขาไม่คิดเลยว่าคนที่ตอนนั้นเอาแต่อ้อนเขาเอาใจเขาสุดท้ายกลับ
กลายเป็นคนแบบนี้?
เป็นเพราะว่าขาเขาหัก?
ราวในโลกของเขา เธอเป็นคนที่อยู่สูงจนเขาเอื้อมไม่ถึง
เขาวางแก้วลง “พอเถอะฉันเห็นแก่ตัวเอง ขอให้คุณนลิน มีสุวรรณ์ จากนี้ไปก็มีแต่เรื่องดีๆราบรื่น อนาคตดี”
นลินยืนขึ้นและพูดกับเลขา “พวกเราไปกันเถอะ”
เพราะว่าธามนิธิปฏิเสธคำขอร้องของเธอ เธอก็เลยไม่มีความอยาก
กินข้าวร่วมกับธามนิธิต่ออีก ตอนนี้เธอไม่ขอบธามนิธิแล้วและก็ไม่อยากให้ธามนิธิมีความหวัง
ต่อเธออีก
เธอรีบออกไปกับเลขาของเธอ ปาณีถือเมนูอาหารไว้มองไปทางที่ พวกเขาออกไปแล้วมองธามนิธิที่อยู่ข้างๆ
ถึงแม้ธามนิธิไม่พูดแต่ดูจากสายตาก็รู้ว่าเขาโกรธและเสียใจมาก นลิน มีสุวรรณ์ไม่กลับมาอีกก็ช่างมันเถอะ
แต่ตอนนี้เธอกลับมาแถมยังพูดแบบนั้นอีก
ราวกับเป็นคู่หมั้นของธามนิธิมันเป็นภาระสำหรับเธอ นี่เธออยากมาบ่นคุณอาต่อหน้าแบบนี้อีก!
ใครเป็นคนเอาความมั่นใจให้เธอกัน?
นี่เธอมีสิทธิ์อะไรมาเป็นคุณอา?
อย่างน้อยทั้งสองคนก็เกือบเคยแต่งงานกันถึงแม้ไม่ได้มีความ สัมพันธ์ที่ลึกซึ้งแต่ก็ไม่ควรจากไปตอนที่เขาลำบากที่สุดสิ!
นสินเดินออกไป เลขาเดินตามหลังเธอแล้วพูดอย่างเป็นห่วง “คุณมี
สุวรรณ์ครับถ้าพวกเรากลับไปกันแบบนี้แล้วทางคุณชลธีจะไปรายงาน ยังไงครับ?
“กลับไปแล้วค่อยไปว่ากัน ” นลินถอดหายใจ ฉันรู้ตั้งแต่เด็กแล้ว แหละว่าใบหน้าฉันมันเป็นระบาด ฉันถอนงานหมั้นกับเขาแต่ตอนนี้เขาก็ ไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นไปเรื่อยมันจะยอมได้ที่ไหนล่ะ? มันคงจะแก้ แค้นคืนนั่นแหละ”
ก็เพราะกลัวธามนิธิมายุ่งเธอ เธอรอเขาแต่งงานเสร็จแล้วค่อยกลับ
มานี่ไง
เลขา “เมื่อก่อนตอนที่เขายังดีอยู่ท่าต่อคุณก็เย็นชาบ้างไม่เย็นชา บ้างแต่พอตอนนี้ออกเรื่องก็กลับมายุ่งคุณแทน นี่มันมากเกินไปจริงๆ!”
“คุณมีสุวรรณ์คะ ” นลินและเลขายังไม่ทันเข้าไปในลิฟต์ข้างหลังก็ เสียงผู้หญิงคนอื่นดังขึ้น
ทั้งสองคนหยุดเดินก็เห็นปาณีเดินมา
ใบหน้าของนลินก็ยังยิ้มอย่างมีมารยาท “มีอะไรหรือเปล่าคะ?”
ปาณีมองนลินแต่ไม่ได้รีบพูดแต่แค่มองหน้าใบงามของนลินแต่ ซ่อนความเลวร้ายไว้ ในใจก็รู้สึกเจ็บและเสียดายแทนธามนิธี นลินเปิดปากพูดอย่างอ่อนโยน “ฉันได้ยินจากพ่อแม่ฉันว่าคุณชื่อ
ปาณีใช่ไหมคะ?”
เขาเป็นมิตรกับปาณีมากเหมือนกับเมื่อวานที่ทำกับทีนาร์ ต่อหน้าที่ยิ้มแย้มของเขา ปาณีกลับยิ้มไม่ออกมาเลย
เธอกำหมัดแน่นและกดความโมโหของตัวเองไว้ “ฉันมีเรื่องอยาก คุยกับคุณหน่อยสะดวกไหมคะ?”
นลิน “อือ”
น้ำเสียงปาณีเย็นชาและควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ “คุณอาเกิด อุบัติเหตุต้องนั่งบนเก้าอี้เป็นแต่นี่ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขายินยอม เขากลายเป็น แบบนี้ในใจคงเศร้ามากกว่าคนอื่น คุณไปพูดแบบนั้นต่อหน้าเขาได้ยังไง? อย่างน้อยคุณก็เคยเป็นคู่หมั้นเขาไม่คิดหน่อยเลยหรือไงว่าสิ่งที่คุณพูด เมื่อกี้มันมากเกินไป?” นสันมองปาณีที่กำลังโกรธอยู่ก็ชะงักไปแล้วหัวเราะ
“ไม่โช่นันใจร้ายแต่เป็นเพราะเธอโง่เกินไป ธามนิธิไปพูดอะไรให้ เธอถึงทำให้เธอไปอยู่ฝั่งเขาได้? ก็ใช่สิสภาพเขาตอนนี้ก็มีแต่หลอกผู้ หญิงที่ยังไม่ได้เข้าสังคมแบบเธอได้อย่างเดียว!”