My MCV and Doomsday - ตอนที่ 535

Chapter 535: จัดการมัน?

ในตอนนี้ อีกฝั่งหนึ่งของสวนสาธารณะ รถมินิบัสได้จอดรออย่างเงียบงันด้านข้างถนน ไม่ห่างจากรถมินิบัส ต่างมีศพของซอมบี้มากมายนอนกองอยู่บนพื้น

ถ้ามันเป็นวันอื่นแล้ว ศพที่อยู่บนถนนคงจะเป็นที่ดึงดูดซอมบี้ทั้งหมดในบริเวณนี้ มันเหมือนกับว่าเจ้าหลุมดําสามารถที่จะควบคุมซอมบี้และสัตว์ปากลายพันธุ์ได้” จางไฮ่พูดกับซุนคุน พวกเขาต่างอยู่กันในห้องยิงปืน คอยสังเกตสถานการณ์ด้านนอก

จากมุมมองของพวกเขาแล้ว พวกเขาสามารถที่จะเห็นว่าเจ้าหลุม ดําและลูกน้องของมันกําลังเคลื่อนไหวอยู่ ซึ่งมันทําให้พวกเขากังวลใจ สําหรับเจียงลู่ฉีและคนอื่น ที่ทรงพลังกว่าพวกเขาแล้ว พวกเขาสามารถที่จะมองเห็นดวงตาของเจ้าหลุมดําได้ลางๆ ผ่านหน้าต่างของรถมินิบัส นอกจากนี้แล้ว สําหรับผู้มีพลังเหนือธรรมชาติด้านพลังจิตอย่างหลันซิหยู่แล้ว เธอสามารถที่จะระบุตําแหน่งของมันจากระยะไกลได้เลย โดยไม่ได้รบกวนเจ้าหลุมดํา ด้วยเหตุนี้ เธอจึงสามารถที่จะแบ่งปันตําแหน่งของมันให้กับคนอื่นผ่านกับวิสัยทัศน์จิตวิญญาณของเธอ

“การไหลเวียนพลังจิตของมันช่างแข็งแกร่งอะไรขนาดนี้! มันเหมือนกับแสงหลอดไฟขนาดใหญ่ยักษ์เลย” เจียงลู่ฉีอุทานออกมา เมื่อเทียบกับแสงของเจ้าหลุมดําแล้ว แสงเปลวไฟที่พริ้วไหว รวมทั้งมนุษย์กับคนอื่นแล้วมันต่างดูเล็กน้อยไปเลย ในเวลาเดียวกัน หนวดเรืองแสงมากมายต่างปลดปล่อยแสงสว่างออกมา

“พวกมันต่างถูกเรียกว่าหนวดพลังจิต เหมือนกับหนวดของแมลง พวกมันต่างเป็นดั่งอวัยวะที่สําคัญของเจ้าหลุมดํา ซึ่งสามารถที่จะช่วยมันหาอาหารได้ โดยการเลือกทิศทางและควบคุมเหยื่อที่ล้อมรอบ” หลันซิหยู่พูด

เมื่อมองใกล้ๆแล้ว หนวดส่องสว่างต่างมีนับไม่ถ้วน พวกมันต่างแพร่กระจายไปรอบเจ้าหลุมดําเป็นวงกลม หนวดเหล่านั้นต่างเชื่อมต่อเข้ากับซอมบี้กลายพันธุ์และสัตว์ป่า ต่างเคลื่อนไหวพวกมันได้ดังใจ พวกมันต่างกลายเป็นตุ๊กตาของเจ้าหลุมดํา

พวกเขาต่างหวาดกลัวกันทั้งหมด หลังจากเห็นมัน นอกจากนี้แล้ว มันยังมีสัตว์ป่ากลายพันธุ์และซอมบี้ ซึ่งปลดปล่อยการไหลเวียนพลังจิตที่แข็งแกร่งมากออกมาด้วยเช่นกัน พวกมันต่างมีหนวดพลังจิตด้วยเช่นกัน ซึ่งเชื่อมต่อกับซอมบี้และสัตว์ปากลายพันธุ์บางตัว

“พวกมันน่าจะคล้ายคลึงกันกับสัตว์ปากลายพันธุ์ ซึ่งเป็นดั่งตัวแทนของเจ้าหลุมดํา” เจียงลู่ฉีคิด

“ฉันไม่มั่นใจเลยว่าหน่วยจู่โจมจะหยุดพวกมันได้” หลิงพูด

พลังจิตของหลันซิหยู่มันทรงพลังมากขนาดไหน? มันอาจจะเป็นเรื่องที่เกือบจะเป็นไปไม่ได้สําหรับนักพลังจิตในหน่วยจู่โจมที่จะเทียบกับเธอ ไม่ต้องพูดถึงตรวจจับเธอได้ด้วยซ้ำไป! เธอแทบจะครอบคลุมพื้นที่บริเณทั้งหมดที่หน่วยจู่โจมอยู่และไม่มีใครสักคนรู้สึกถึงเธอเลย!

“รอดูพวกเขาก่อนละกัน” เจียงลู่ฉีพูด

มันอาจจะมีซอมบี้และสัตว์ปากลายพันธุ์จํานวนมากที่กําลังปกป้องเจ้าหลุมดํา ซึ่งแม้ว่ารถมินิบัสอาจจะฆ่ามันไม่ได้เร็วสักเท่าไหร่ พวกเขาจะต้องรอโอกาส

1กิโลเมตร

800เมตร….

เจ้าหลุมดําเข้ามาใกล้กับสวนสัตว์มากยิ่งขึ้น ในความเป็นจริงแล้ว เมื่อมันปรากฏขึ้นที่ขอบสวนสาธารณะ มันต่างปกคลุมตึกสูงใหญ่ด้วยตัวที่ใหญ่ยักษ์ของมัน

ในทันทีที่มันเข้าใกล้กับตึกใหญ่ เสียระเบิดดังก้องต่างสะท้อนไปทั่วบริเวณเหล่านั้น ในขณะที่หมอกควันหนาและเปลวควันที่พวยพุ่ง ตึกทั้งตึกต่างถล่มลงมา สังหารซอมบี้และสัตว์ปากลายพันธุ์ไปกว่าครึ่งที่ด้านหน้าของเจ้าหลุมดํา

หน่วยจู่โจมได้จุดระเบิดที่ตั้งไว้ในตึก! แต่มันไม่สําคัญเลยแม้แต่น้อย ระเบิดจํานวนมากระเบิดตามมาทั่วทุกทิศทาง!

“ยิ่งได้!” ฮานหยวนโบกมือ

ทันใดนั้น เปลวเพลิงพวยพุ่งออกมาจากปากกระบอกปืนรถถัง รวมทั้งปากกระบอกปืน หากระสุนต่างปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า ก่อนที่จะถล่มเข้าใส่เจ้าหลุมดํา

ระเบิดที่ดังสนั่นทําให้พื้นดินสั่นไหวไปทั้งหมด ได้บดขยี้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นกระจกและรอยแตกจํานวนมากในตึกนับไม่ถ้วน สําหรับก้อนอิฐที่อยู่ล้อมรอบของเจ้าหลุมดํา พวกมันต่างถูกทําลายไปทั้งหมด ได้ถูกเปลี่ยนไปเป็นเศษฝุ่นและเศษซากปรักหักพัง ทั่วทั้งบริเวณต่างเปลี่ยนเป็นเถ้าถ่านและหมอกดําสีดําต่างพวยพุ่งไปทั่วทุกแห่ง ห่ากระสุนและห่าระเบิดต่างเล็งไปที่เป้าหมายเพียงเป้าหมายเดียว และได้กําจัดสัตว์ปากลายพันธุ์ระดับ 2 ไปเป็นจํานวนมาก

“พวกเราฆ่ามันได้ยัง?”

ทหารต่างมองไปที่สนามรบอย่างกระวนกระวายใจ ในขณะที่ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติต่างเปิดตากว้างอย่างประหลาดใจ

“มันจะต้องตายแล้วอย่างแน่นอน!” ถังคังหยุนพูดออกมาอย่างตื่นเต้น

นี่คือพลังของอาวุธสมัยใหม่ พูดให้ชัดว่ามันเป็นเพราะอาวุธสมัยใหม่ที่ทําให้มนุษย์สามารถที่จะก่อตั้งพื้นที่ปลอดภัยขึ้นมาได้ ซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 ทั้งแข็งแกร่งมากและมีร่างกายที่ยืดหยุ่น ดังนั้นในธรรมดาทั่วไปไม่สามารถที่จะฆ่าพวกมันทิ้งได้ แต่มันแตกต่างออกไปกับอาวุธหนักเมื่อพวกมันต่างถูกทําให้บาดเจ็บได้อย่างง่ายดาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการระดมยิงไปที่ศัตรูเพียงตัวเดียว ผลเสียเพียงอย่างเดียวคือการสิ้นเปลืองกระสุน ถ้ากองทัพยังใช้การยิงแบบนั้นต่อไป ไม่นาน กระสุนพวกเขาก็จะหมดลง

ถึงแม้ว่าภูมิภาคฮั่วเซียได้กลับมาสร้างอาวุธและกระสุนขึ้นมาใหม่ได้แล้ว ภูมิภาคแห่งอื่นยังไม่ได้ถึงระดับเดียวกัน ซึ่งสามารถที่จะสร้างได้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ พวกเขายังคงจําเป็นต้องใช้กระสุนอย่างระมัดระวัง อย่างไรก็ตาม ในยามคับขันเช่นนี้แล้ว ข้อจํากัดเหล่านั้นต่างถูกยกออกไป

ทุกคนต่างมองไปยังพื้นที่ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกดํา พวกเขาต่างมีคําถามอยู่เพียงคําถามเดียวในหัว ซึ่งก็คือเจ้าหลุมดํามันตายหรือยัง?

เพียงเวลาไม่นาน หมอกก็ได้จางลงไป ในแวบตาแรก พวกต่างเห็นแขนขาของศพนับไม่ถ้วนซึ่งเป็นของสัตว์ป่าและซอมบี้กลายพันธุ์ หลังจากนั้น มวลก้อนวัตถุดําออกมาปรากฏขึ้นในสายตาทุกคน หลังจากนั้น พวกเขาก็เห็นมวลก้อนที่สองและสาม!

“เจ้าหลุมดําถูกเปาทิ้งไปแล้ว! ทหารตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น

ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติมองเห็นมันก่อนทหาร รวมทั้งวัตถุดําที่กระจายไปเป็นชิ้นด้วยเช่นกัน

“มันถูกเปากระเด็นไปแล้วจริงเหรอ?” เว่ยเฟยเฟยยืนขึ้นอย่างสับสน ในเวลาเดียวกัน เธอค่อนข้างที่จะตื่นเต้นมาก

“ยอดเยี่ยม!” พี่ชประหลาดใจจนไม่สามารถที่จะปิดปากได้

ในตอนนี้ ทุกคนต่างตื่นเต้นกันทั้งหมด พวกเขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าเจ้าหลุมดําจะถูกจัดการได้ง่ายๆเช่นนั้น

“มันไม่ง่ายเลย” เจียงลู่ฉียืนขึ้นในรถมินิบัสด้วยเช่นกัน แล้วมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง

เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวสามารถที่จะสัมผัสได้ว่าพวกเขาตกอยู่ในอันตราย ภัยคุกคามต่างปกคลุมไปที่หัวของพวกเขา ความรู้สึกนี้ต่างเรียกได้ว่ามันเป็น ความต้องการอันแรงกล้า เหมือนกับความต้องการของสัตว์ป่า หลังจากได้กลิ่นของเลือดจากฝั่งตรงข้ามที่ทรงพลัง ความต้องการของมันเกิดขึ้นมาจากสัญชาตญาณ

ในรถถังต่อสู้ของผู้บังคับบัญชา ฮานหยวนส่ายหัว มันเหมือนกับว่าเขาไม่เชื่อกับสิ่งที่เขาเห็น ถึงแม้ว่าหน่วยที่ถูกส่งออกมาก่อนหน้านี้จะไม่มีอาวุธที่ทรงพลังเหมือนกับหน่วยจู่โจม พวกเขาก็ยังไม่สามารถที่จะทําอะไรกับมันได้เลยด้วยเช่นกัน แล้วเจ้าหลุมดําจะถูกฆ่าง่ายๆเช่นนี้ได้ยังไงกัน?

ทันใดนั้น เสียงของพวกเขาต่างดูเหมือนติดอยู่ในลําคอ พวกเขาต่างเปิดเปลือกตากว้างอย่างตกตะลึง เมื่อเจ้ามวลดําที่ปกคลุมอยู่บนผืนดินและได้ซึมซับกับชิ้นส่วนล้อมรอบ แล้วพวกมันต่างรวมตัวเข้าด้วยกัน

ในเวลาไม่กี่วินาที เจ้าหลุมดําได้ปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าทุกคนอีกครั้งหนึ่ง – มันกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง! มันเหมือนกับการรุมกระหน่ำโจมตีมันก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!

เจ้าหลุมดํายังคงเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้า ถึงแม้ว่ามันจะไม่รวดเร็ว ทุกคนต่างรู้สึกเหมือนกับว่าทุกคนต่างจับไปที่ลําคอของพวกเขา ในขณะคลื่นอากาศเย็นต่างพาดผ่านพวกเขาตั้งแต่เท้าจนถึงหัว มันเป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัวอย่างมาก!

ทุกคนต่างอยู่ในความหวาดกลัว กับการที่พวกเขาโจมตีไปก่อนหน้านี้ไม่ได้ทําให้เจ้าหลุมดําได้รับบาดเจ็บเลยซักนิด! เรื่องนี้มันเกินกว่าที่ทุกคนคาดไว้

แม้แต่เจียงลู่ฉีก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น เขาตกใจเป็นอย่างมาก เขารู้ว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะฆ่ามันได้ แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะฟื้นตัวได้ในระยะเวลาอันสั้นเช่นนี้ โดยไม่มีรอยขีดข่วนอีกด้วย

“ก่อนหน้านี้ ชิ้นส่วนมันกระจัดกระจายไปทั่วทุกแห่ง ระเบิดทําให้มันกระจัดกระจายกัน แบบนั้นเจียงลู่ฉีคิด

ในเวลาเดียวกัน ด้านในรถถัง ฮานหยวนตาโตขึ้น!

“ใช่! นี่และคือสิ่งที่ฉันหามาโดยตลอด! เจ้าหลุมดําไม่เพียงแต่จะเป็นสัตว์ปากลายพันธุ์ แต่ยังมีร่างกายของพลังงานแสงดํา! ฉันจะต้องเอามันมาให้ได้!” ฮานหยวนพูดเบาๆออกมา พร้อมกับกําหมัดแน่น

ถ้าเจียงลู่ฉีได้ยินมัน เขาคงจะประหลาดใจอย่างมาก ว่าทําไมฮานหยวนถึงรู้เกี่ยวกับเจ้าแสงดํานั่น ซึ่งเจียงลู่ฉีได้รู้มันมาจากเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาว แต่สําหรับฮานหยวนละ เขาไปรู้มันมาจากที่ไหนกันแน่?

“เชี่ยเอ้ย! เวร!” ถังดังหยุนด่าออกมาด้วยเสียงที่สั่นเครือ “ดูมันสิ มันกําลังมาทางนี้แล้ว!”

หลังจากที่มันรวมตัวกัน เจ้าหลุมดําได้เปลี่ยนทิศทางไป เป้าหมายของมันเปลี่ยนไปเป็นรถถังและรถหุ้มเกราะที่จอดอยู่อีกฝั่งหนึ่งของสวนสาธารณะ

“พวกเราจะทําไงดี!?” พีชพูดออกมาด้วยเสียงที่ตะกุกตะกัก ใบหน้าของเธอซีดขาวอย่างไม่น่าเชื่อ และเธอกุมมือของเว่ยเฟยเฟยไว้แน่น เธอเห็นได้ด้วยตาของตัวเธอเองเลยว่าเจ้าหลุมดําได้กลืนกินศพที่กองอยู่บนพื้น เพื่อที่จะประสานตัวขึ้นมาใหม่ ความรู้สึกเช่นนี้มันย่ำแย่ยิ่งกว่าการโดนบดขยี้เป็นชิ้นๆโดยกลุ่มซอมบี้ เธอไม่ได้ต้องการที่จะตายแบบนั้น!

เมื่อคิดว่าร่างกายที่บอบบางของเธอจะถูกกลืนกินอย่างช้าๆ ในยามที่เธอยังคงมีสติอยู่ พีชก็หวาดกลัวแทบตาย เว่ยเฟยจึงกอดพีชไว้แน่น ถึงแม้ว่าเธอจะค่อนข้างแข็งแกร่ง เธอก็ไม่มีทางที่จะ เผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดที่ไม่มีวันตายเช่นนั้น สุดท้ายแล้วความทรงจําเกี่ยวกับเจ้าสัตว์ประ หลาดนั้น ที่กลืนกินเมืองเฮยจิงไปทั้งเมืองก็ยังสดใหม่อยู่ในหัวของเธอ

เว่ยเฟยเฟยมีความกล้าขึ้นอีกครั้งหนึ่งและพูดออกมา “อย่ากลัวไป! พวกเรามาที่นี่เพื่อทําลายมันยังไงละ!”

เว่ยเฟยเฟยเกิดขึ้นและเติบโตในเจียงหมิง เมื่อไวรัสทําให้ทุกคนติดเชื้อ เธอได้สูญเสียครอบครัวและเพื่อนของเธอไปทั้งหมด เธอจะไม่ยอมให้มันเกิดภัยพิบัติเช่นนั้นอีกแล้วในพื้นที่ปลอดภัยของเจียงหมิง มือเล็กๆของเว่ยเฟยเฟยกุมมือพืชไว้แน่น ถึงแม้ว่าเธอจะมีอายุแค่ 17 ปีเท่านั้น ในครั้งนี้ ใบหน้าที่ดูเด็กและสวยงามของเธอต่างเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

“สมาชิกทุกคน! เตรียมตัว!” เสียงของฮานหยวนดังผ่านวิทยุสื่อสาร

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ถังคังหยุนก้าวถอยหลังออกไปก้าวหนึ่ง มือของเขาสั่นไปมาด้วยความหวาดกลัว ในตอนเริ่มแรก เขายังไม่ได้เห็นถึงความน่ากลัวของเจ้าหลุมดํามาก่อน เขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง แต่ในตอนนี้ ความโอหังก่อนหน้านี้ไม่มีอีกต่อไปแล้ว เขาตกอยู่ในความสิ้นหวังเมื่อ เขาไม่เชื่อว่า มันจะมีอะไรที่สามารถทําร้ายเจ้าหลุมดํานี้ได้

“พวกเราจะทําตามแผนเดิมและสู้มัน! พวกเราจะสู้มัน! ด้านหลังของพวกเราคือพื้นที่ปลอดภัยเจียงหมิง! ถ้าพวกนายหลบหนีไป แล้วพวกเราจะกลับไปพบหน้ากับสหายของพวกเราได้ยังไง? พวกนายต่างมีญาติและเพื่อนมากมายในพื้นที่ปลอดภัยนั้น! การที่คอยปกป้องพื้นที่ปลอดภัยเช่นนี้ มันก็เหมือนกับการปกป้องคนที่นายรัก บ้านของพวกนายยังไงละ! แม้ว่าพวกเราจะหนีไป มันก็เป็นแค่เรื่องของเวลาเท่านั้นแหละ ที่พื้นที่ปลอดภัยจะล่มสลายลงไป! ในเวลาเดียวกัน พวกเราจะหนีไปไหนได้อีก? ตั้งสติไว้ดีๆและก้าวเดินไปข้างหน้า!” ฮานหยวนพูดออกมาอย่างเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติที่อยู่ที่นี่อาจจะแข็งแกร่งและมีความสามารถในการเอาชีวิตรอดได้ แต่ ญาติมิตรสหายของพวกเขาในพื้นที่ปลอดภัย พวกเขาไม่สามารถทําแบบนั้นได้ หลังจากได้ยินคําพูดปลุกใจของฮานหยวนแล้ว ผู้คนจํานวนต่างรู้สึกเลือดที่เดือดระอุ

“ฉันไม่เชื่อหรอกว่าพวกเราจะไม่สามารถสู้กับเจ้าดํานั่นได้!”

“สู้มัน!”

“ถ้ามันโดนระเบิดไปที่นึ่งไม่ตาย พวกเราก็จะระเบิดมันอีกสิบรอบ!”

บางคนต่างเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ในขณะที่บางคนมีความคิดแบบเดียวกันกับถังคังหยุน

“เวรเอ้ย! ถ้าฟ้าถล่ม มันก็จะมีคนคอยหนุนมันไว้ พวกเขาจะรีบไปตายกันหรือไงวะ?”