My MCV and Doomsday - ตอนที่ 538

Chapter 538: ประตูนรก

การกระทําของถังคงหยุนทําให้เว่ยเฟยเฟยตื่นตระหนก ถ้าเธอเร็วกว่านี้ ถังคังหยุนก็จะจับเธอไม่ได้ การกระทําของเขามันทําให้เธอล่าช้าจนเจ้าหลุมดําที่ถูกกดดันโดยพลังของพีชได้กลับมามีพลังอีกครั้งหนึ่ง และมันได้ควบคุมร่างกายของพวกเธอเอาไว้ จนทําให้ร่างกายของเว่ยเฟยเฟยแข็งที่ออีกครั้งหนึ่ง

“นาย!” เว่ยเฟยเฟยตื่นตระหนกและจ้องไปที่ถังคังหยุนอย่างโกรธเคือง เธอยังคงเป็นเด็กสาวอยู่เลย ถึงแม้ว่าตั้งทั้งหยุนจะต้องตายไป แล้วทําไมเขาถึงจะต้องลากเธอตายตามไปด้วยละ?

“เฟยเฟย เธอไม่สามารถที่จะทิ้งฉันไว้ได้ พวกเราร่วมทางกันมาตลอดเลยนะ” ถังคังหยุนพูดก่อนที่ร่างกายของเขาจะแข็งที่อีกครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นเขาก็เปิดตาและตะโกนออกมา “พีช! เธอไปอยู่ไหน? ช่วยพวกเราได้แล้ว! เร็วเข้า!”

ถังคังหยุนเชื่อว่าพีชที่เป็นผู้มีพลังจิตสามารถที่จะได้ยินเสียงของเขา ในเวลาเดียวกัน เขาก็มั่นใจว่าพีชจะต้องรู้ว่าเขาได้จับตัวเว่ยเฟยเฟยไว้แล้ว

ด้านในตึก พีชกําลังนอนกองอยู่บนพื้น เธอสัมผัสได้ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเว่ยเฟยเฟยและถังคังหยุน แต่เธอไม่สามารถที่จะช่วยได้อีกแล้ว สายตาของเธอบ่งบอกถึงความสิ้นหวังออกมา เธอพยายามอย่างมากในการรวบรวมพลังทั้งหมดที่เธอเหลืออยู่เพื่อช่วยเว่ยเฟยเฟย แต่มันไม่ได้ผลสําหรับการที่จะช่วยคนถึงสองคนงั้นเหรอ? มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป ไม่ต้องพูดถึงผลกระทบที่ตามมาจากก่อนหน้านี้ มันแทบจะฆ่าเธอไปเลยด้วยซ้ำ ถ้าเธอยังคงใช้พลังจิตไปเกินขีดจํากัดแบบนี้แล้ว มันจะส่งผลกระทบกับเธอในอนาคต หรือแย่ไปกว่านั้น เธอคงจะตกอยู่ในสภาพโคม่า

ถึงแม้ว่าพีชจะรู้ว่าเธอจะตกอยู่ในอันตรายก็ตาม ความมุ่งมั่นของเธอก็ยังคงมากเกินกว่าอาการบาดเจ็บและความกลัวที่จะตาย สุดท้ายแล้ว เว่ยเฟยเฟยเป็นคนที่คอยปกป้องเธออยู่ตลอดตั้งแต่ที่ภัยพิบัติเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ ซึ่งพีชต้องการที่จะตอบแทนบุญคุณกับเว่ยเฟยเฟย

หลังจากนั้นเธอก็ปิดตาลงและพยายามในการควบคุมพลัง เมื่อเธอทํามัน พีชรู้สึกได้ว่าเหมือนมีคนกําลังขุดสมองเธออยู่ พีชกัดฟันพยายามที่จะเมินอาการบาดเจ็บ แต่บางสิ่งบางอย่างที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกได้การไหลเวียนพลังจิตที่ทรงพลัง ที่อยู่ไกลออกไป ซึ่งมันทําให้เธอตกตะลึงมาก

“พวกเขาอยู่ที่นั่งั้นเหรอ? มันเป็นไปได้ไงกัน?” พีชสงสัย เมื่อเธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ร่างกายของพีชก็สั่นไหว แต่ในครั้งนี้ มันเป็นเพราะความตื่นเต้นที่มากมาย

หลังจากความตายของเจ๋งเลาหรูและนักสู้คนอื่น นักสู้ที่เหลืออยู่ต่างสังเกตเห็นเจ้าหลุมดําเร่งความเร็วยิ่งขึ้น พวกเขาต่างตื่นตระหนกกันทั้งหมด กับปฏิกิริยาของมัน และความจริงที่มันกําลังเร็วขึ้นมันทําให้พวกเขาหวาดกลัวกันอย่างมาก ไม่ว่าใครก็ตามที่เห็นฉากที่น่าหวาดหวั่นนั่น ที่นักสู้โดนกลืนกินไป หรือการเปลี่ยนแปลงขนาดของมัน พวกเขาต่างยืนอ้าปากค้างกันทั้งหมด 1 แล้วพวกเขาจะไม่หวาดกลัวมันได้ยังไงละ? ห่ากระสุนมากมายก็ไม่สามารถที่จะสร้างรอยอะไรกับเจ้าหลุมดําได้เลย และหลังจากระเบิดไปหลายต่อหลายครั้ง มันก็ยังคงไม่อ่อนแอลงเลย แต่มันกลับแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นเสียอีก

นักสู้ทั้งหมดต่างตกอยู่ในความสิ้นหวัง

รอยยิ้มของหวนยี่หลิงก่อนหน้านี้ มันกลับกลายเป็นน่าเกลียดแทน “พวกเราจะทําไงดี? พวกเราไม่สามารถที่จะทําให้มันเจ็บได้เลย! นายพลฮานคะ คุณรู้ไหมคะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น?”

ฮานหยวนก็ตกตะลึงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยเช่นกัน ที่จริงแล้ว เขาเพียงแค่รู้ถึงตัวตนของเจ้าแสงดําเท่านั้น และวิธีการใช้งานมันเฉยๆ หลังจากที่สังเกตเจ้าหลุมดําอย่างละเอียดแล้ว เขาก็ได้รับรู้ได้ว่าเจ้าหลุมดํามันคือพลังงานแสงดํา โชคร้ายที่เขาไม่สามารถคาดเดาการกระทําของมันได้เลย

หลังจากผ่านไปสักพัก ฮานหยวนก็ได้สติ และทําตามสิ่งที่นายพลควรทํา เขาใจเย็นลง หลังจากนั้นเขาก็อธิบายออกมา “มันเป็นการโจมตีครั้งสุดท้ายของเจ้าหลุมดําแล้ว! รับมันไว้และยิงใส่มันซะ! ยิงได้”

“แต่พวกมีพลังเหนือธรรมชาติเหล่านั้นยัง” หวันยี่หลิงต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่เธอก็หยุดลง หลังจากที่เธอเห็นสายตาของฮานหยวน เธอรู้ดีว่ามันจะจบไม่ดีแน่ๆ ถ้าเธอยังพูดต่อ

อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ทําให้หวันยี่หลิงหยุดกังวล เธอสังเกตเห็นว่ากระสุนมันไม่สามารถที่จะทําร้ายเจ้าหลุมดํานั้นได้

หวันยี่หลิงกําลังจะออกคําสั่งผ่านวิทยุสื่อสารแล้ว เมื่อเธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอแข็งทื่อไป! เธออดที่จะถามตัวของเธอเองไม่ได้ ว่าทําไมพลังจิตของเจ้าหลุมดํามันถึงแข็งแกร่งจนส่งผลกระทบกับเธอในระยะไกลเช่นนี้ได้

ยิ่งเลวร้ายไปกว่านั้นคือ ทหารบางคนไม่สามารถที่จะควบคุมร่างกายของพวกเขาเองได้ในชั่วพริบตา เสียงปืนก็ดังลั่นขึ้นทั่วทุกแห่ง จนเปลี่ยนกลายเป็นสนามรบ เจ้าหลุมดําได้กลืนกินเจ้าทหารไปทีละคน ทีละคน!

หวันยี่หลิงก็ใจเย็นลงและเผลอพูดอะไรบางอย่างออกมา “ใจเย็นลง! ทุกคน เตรียม..”

เสียงแหลมที่ดังขึ้นกลางอากาศมันขัดหวันยี่หลิงไว้

หวันยี่หลิงมองไปรอบๆอย่างตกตะลึง “เสียงอะไร??

แม้ว่าฮานหยวนจะรู้สึกว่ามันค่อนข้างแปลก เมื่อเสียงของมันไม่ได้ดังมาจากทิศทางของเจ้าหลุมดํา “มันเป็นเจ้าหลุมดําอีกตัวงั้นเหรอ? หรือสัตว์ประหลาดที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเจ้าหลุมดํา? ไม่ต้องพูดเลยว่า ความคิดทั้งสองอย่างมั่นทําให้ฮานหยวนหวาดกลัวแทบตาย ถ้ามันเป็นแบบนั้นแล้ว แผนการที่เขาวางไว้ก็จะพังลง และพวกเขาอาจจะตายก็ได้

ฮานหยวนเริ่มคิดหาทางหนีแล้ว ในตอนนี้ เขาไม่ได้เป็นนายพลที่เติบโตขึ้นมาจากในกองทัพ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่ากลยุทธ์ที่ต้องใช้ในตอนจู่โจม หรือในการหนี้ เขาเชื่อว่ามันไม่ยากที่จะหลบหนีมันไป แต่ถ้าร่างของเจ้าหลุมดําปรากฏขึ้น เขาก็จะตกอยู่ในหายนะแน่ๆ นอกจากนี้แล้ว เขาไม่ต้องการที่จะยอมแพ้ในยามคับขับเช่นนี้ พลังงานแสงดํามันสําคัญมากเกินไป!

ไว้เป็นอันดับสาม! ถ้าเขาได้รับมันมาแล้วละก็ เขาก็จะถูกเลื่อนขั้นขึ้นไปเป็นหนึ่งในผู้นําหลักของภูมิภาคฮัวเซีย ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นนายพลจากอิทธิพลของเขาก็ตาม เขาก็ยังอยู่ห่างไกลจากคนวงในอยู่ดี

ในความเป็นจริงแล้ว พลังงานแสงดํามันสําคัญอย่างมาก ในความทรงจําของเขา มันถูกจัดไว้เป็นหนึ่งในท็อปสาม ไม่สําคัญว่าจะเป็นอันไหนก็ตาม เมื่อเขาได้มัน เขาจะกลายเป็นหนึ่งในผู้นําวงในของภูมิภาคฮัวเซีย ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นกลายพล เพียงเพราะพวกเขาก็ตามที่

ถ้าหวันยี่หลิงรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว เธอตกตะลึงอย่างมาก เธอสามารถที่จะเข้าใจสถานการณ์ได้ หลังจากเข้าร่วมกับพวกเขา ว่าที่จริงแล้ว ฮานหยวนก็เป็นแค่สมาชิกธรรมดาทั่วไปในภูมิภาคฮั่วเซียเท่านั้น

“ถ้าฉันยอมแพ้ที่นี่ ฉันจะไม่เหลืออะไรเลย…. ความคิดของฮานหยวนถูกขัดไปด้วยเสียงเชียร์ของผู้อื่น

หลังจากนั้น ดวงตาของฮานหยวนก็เปิดกว้าง เมื่อเขาสังเกตเห็นเงาดํากําลังพุ่งมาด้วยความเร็วสูง นั่นมัน รถมินิบัสงั้นเหรอ?”

รถมินิบัสของเจียงลู่ฉีมันได้ปรากฏตัวขึ้นมาจริงๆ เรื่องที่น่าเหลือเชื่อไปกว่านั้นคือ เป้าหมายของเขาคือเจ้าหลุมดํานั่น!

“อะไรกัน? นี่มันรถมินิบัสของเจียงลู่ฉีนี่นา!? ทําไมพวกเขาถึงอยู่ที่นี่กันละ?” หวันยี่หลิงยืนอ้าปากค้าง ในเวลาไม่นาน เธอก็คิดหาเหตุผลได้ ว่าคนขับรถมินิบัสคันนั้นได้สูญเสียสติไปเพราะเจ้าหลุมดํานั่น และหวันยี่หลิงก็ตื่นเต้นกับความเป็นไปได้ของมัน

ความต้องการของหวนยี่หลิงในการสังหารเจียงลู่นี่และเพื่อนร่วมทีมของเขา ในตอนอยู่ภายในพื้นที่ปลอดภัยมันจบด้วยความล้มเหลว หลังจากนั้น เธอก็สาบานว่า ครั้งหน้าที่เธอพบกับเจียงลู่ฉีด้านนอก เธอจะไม่ปล่อยเขาไป เธอไม่ได้คาดคิดเลยว่าเธอจะพบเจียงลู่ฉี ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ มันทําให้เธอตื่นเต้นมาก! แค่ความคิดที่ว่าเจ้าหลุมดําจะได้กลืนกินเจียงลู่นี้ไป มันก็ทําให้เธอรู้สึกดีมากแล้ว

ในตอนนี้ เจ้าหลุมดําได้สูงจนแทบจะเท่ากับตึกสามชั้นแล้ว ในอีกความหมายหนึ่ง มันเหมือนกับประตูที่เปิดทางไปสู่นรกมากเสียกว่า

อย่างไรก็ตาม รถมินิบัสก็ยังคงขับไปด้วยความเร็วสูง มันดูไม่เหมือนว่าคนขับรถจะหยุดมันเลยด้วยซ้ำ

บึ้ม!

ทันใดนั้น รถมินิบัสก็เร่งความเร็วและพุ่งเข้าไปด้านในประตูนรกนั่น!