My MCV and Doomsday - ตอนที่ 560

Chapter 560: หลบหนีไม่ได้

คนดูต่างเงียบงันกันทั้งหมด เมื่อเสียงปะทะของเหล็กและเสียงระเบิดดังก้องไปทั่วทุกแห่งหน ทุกคนต่างอ้าปากค้างตกตะลึง

“นี่มัน” มีใครบางคนต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาพบว่า เขาไม่สามารถที่จะพูดอะไร ออกมาต่อได้

พร้อมกันนั้น ทีมบางทีมที่อ่อนแอกว่าหน่วยไฮยีน่าต่างเริ่มลังเลใจและคิดที่จะวิ่งหนีไป

ตอนนี้ ไม่มีใครกล้ามากพอที่จะเข้าใกล้กับรถทัวร์ของเจียงลู่ฉีอีกแล้ว การมีชื่อเสียงมันทําให้ พบกับอันตรายได้ ซึ่งหน่วยไฮยีน่าเนี่ยละ เป็นตัวอย่างที่ดี

เฉินติงขมวดคิ้ว เมื่อเขาหันไปมองรอบๆ การแสดงออกของเขาก็น่าเกลียดมากยิ่งขึ้น เมื่อเขา เห็นทีมที่ต่างลังเลใจ ในตอนแรก เขาต้องการที่จะให้ทุกคนกระหน่ําโจมตีเข้าใส่หน่วยฉู่หยิ่ง แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะเกิดสถานการณ์เช่นนี้ขึ้น ในชั่วพริบตา เจียงลู่ฉีได้กวาดล้างหน่วยไฮยีไปแล้ว ทําให้ทุกคนต่างตกตะลึง

“เพื่อน พวกนายจะยอมแพ้แล้วเหรอ? ไม่สําคัญหรอกว่ารถของเขาแข็งแกร่งมากแค่ไหน มันต้องมีขีดจํากัดกันบ้างละ นายคิดจริงๆเหรอว่ามันจะไร้เทียมทานนะ? เมื่อพวกเราอยู่ร่วมกัน พวกเราก็สามารถที่จะหยุดมันได้!” เฉินติงพูดเสียงดังก้อง

“ตราบเท่าที่พวกเราฆ่าเจียงลู่นี้ได้ สาวงามมากมายในรถทัวร์นั่นจะกลายเป็นของพวกเรา พวกเราจะลังเลไปทําไมกับรางวัลและของมากมายที่รอพวกเราอยู่กัน?” เสียงของเฉินติงดังกระจายไปทั่วพื้นที่โดยรอบ มันทําให้ผู้คนมากมายต่างตื่นเต้นกันอีกครั้งหนึ่ง

ถ้าพวกเขาโจมตีพร้อมกันไปที่รถทัวร์ ที่มฉู่หยิ่งคงจะไม่สามารถทนรับการโจมตีได้นานกว่านี้ หน่วยไฮยีน่าอาจจะไม่ได้คาดคิดว่าพลังทําลายล้างของรถทัวร์มันรุนแรงเท่านี้ แต่พวกเขายังสามารถที่จะทิ้งรอยไว้บนพื้นผิวด้านนอกของรถได้ นั่นหมายความว่ารถทัวร์คันนี้มันไม่ได้ไร้เทียมทานเสมอไป

หลังจากที่ตระหนักถึงความจริงนี้ได้ ผู้คนมากมายต่างมองไปทางรถทัวร์อย่างหิวกระหาย พวกเขาต่างสนใจในสาวงามด้านในรถนั่น แต่รถทัวร์ยิ่งเป็นสิ่งที่น่าสนใจมากขึ้นไปอีก โชคร้ายที่พวกเขาจะต้องส่งมอบมันให้กับทางกองทัพ แต่มันก็ยังเป็นประสบการณ์ที่ดีที่จะตรวจสอบด้านในรถก่อน

ในเวลาเดียวกัน เจียงลู่ฉีเหลือบมองไปทางกลุ่มคน ซึ่งไม่ได้ดีไปกว่ากลุ่มของหมาป่าหิวกระหายที่ต้องการจะกลืนกินทีมของเขาทั้งหมด และดื่มเลือดของพวกเขา หลังจากนั้น เขาก็หันรถและมุ่งตรงไปทางพวกเขา

“เอ๋? เขาต้องการทําอะไรเนี่ย?”

“เขาบ้าหรือเปล่าเนี่ย? เขาต้องการที่จะสู้กับพวกเราทั้งหมดเนี่ยนะ”

เสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้นท่ามกลางกลุ่มผู้รอดชีวิต เมื่อพวกเขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าเจียงลู่ฉีจะเริ่มโจมตีพวกเขาก่อน เขาคิดว่าพวกเขาจะเป็นเหมือนกับหน่วยไฮยีน่านั่นงั้นเรอะ?

“เขาหยิ่งมากเกินไปแล้วละ..”

“หน่วยไฮยีน่าอาจจะทรงพลังที่สุดท่ามกลางพวกเราก็จริง แต่มันก็เทียบไม่ได้กับพวกเราหรอก เมื่อพวกเราโจมตีด้วยกัน”

“ให้เขามาสิ! พวกเราจะสอนบทเรียนให้กับเขาเองว่าการต่อสู้มันเป็นยังไง”

ทีมของผู้รอดชีวิตต่างเตรียมพร้อมรับการท้าทายของเจียงลู่ฉี ปืนนับไม่ถ้วนต่างยิ่งออกไปพร้อมกัน ใส่รถทัวร์ ทําให้เกิดเสียงห่ากระสุนมากมายดังขึ้น เปลวไฟสว่างวาบขึ้นบนพื้นผิว ของรถทัวร์ เมื่อกระสุนกระทบเข้ากับตัวรถ ในขณะที่กระจกหน้ารถต่างถูกยิงกระหน่ําเข้าใส่ ถึง แม้ว่ากระสุนจะยังไม่ได้เจาะทะลุเข้าไปภายในตัวรถ ผู้รอดชีวิตต่างเชื่อว่ามันเป็นเรื่องของเวลา เท่านั้น ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น ห่ากระสุนไม่ได้เป็นเพียงอย่างเดียวที่พวกเขาเตรียมไว้ให้กับทีมฉู่หยิ่ง พวกเขาต่างจอดรถ off-road เรียงกัน พร้อมกับหนามที่อยู่ด้านหน้าของรถ ซึ่งได้สร้างกําแพงหนามขึ้น ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็ใช้รถคันอื่นในการเสริมโล่หนามขึ้นจากเบื้องหลัง ยิ่งทําให้กําแพงมันมั่นคงมากยิ่งขึ้น ในความคิดของพวกเขาแล้ว ยิ่งรถทัวร์มันทรงพลังและเร็วมากเท่าใด มันก็จะยิ่งถูกทําลายเร็วขึ้นเท่านั้น

นอกจากโล่แล้ว ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติที่ทรงพลังทุกคนต่างยืนประจําจุดและเตรียมพร้อมที่จะโจมตีใส่รถทัวร์ทันทีที่มันชนเข้าใส่โล่หนาม ท่ามกลางผู้มีพลังเหนือธรรมชาติเหล่านี้ มันก็มีคนที่ทรงพลังที่สามารถล่าสัตว์ปากลายพันธุ์ได้ด้วยตัวเองอยู่ด้วย ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถที่จะทําลายการป้องกันของรถทัวร์และเข้าไปด้านในได้ พวกเขาเชื่อว่าพวกเขาจะเป็นกลุ่มคนที่สังหารทีมฉู่หยิ่งนี้ลงได้

“เตรียมรับการปะทะไว้! พวกเราเห็นแล้วว่ารถทัวร์นั่นมันมีพลังป้องกันที่ทรงพลังมากเพียงใด ดังนั้นอย่าไปกลัวมันละ!”

“ตั้งแต่ที่พวกเขาชอบซ่อนตัวอยู่ด้านในรถนั่น มันถึงคราวของพวกเราแล้วละที่จะส่งรถทัวร์ให้ลงนรก!” ผู้รอดชีวิตคนหนึ่งตะโกนออกมา

เจียงลู่ฉีมองอย่างดูถูก ไปยังใบหน้าที่น่ารังเกียจของพวกเขาผ่านกระจกหน้ารถ ทันใดนั้น เก้าอี้ภายใต้เจียงลู่ฉีก็เคลื่อนไหวอัตโนมัติ ด้านใต้ของเบาะที่นั่งคนขับนั้นเป็นคันโยก หลังจากที่ผลักมันไปด้านหน้า กําแพงเหล็กขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้น และเปิดเผยพื้นที่ภายใน ซึ่งมันคือห้องควบคุมหลัก ทันทีที่เจียงลู่ฉีเข้าไปในห้องควบคุมหลัก ฉากโดยรอบก็สว่างวาบขึ้น มันฉายมุมมอง 360 องศาล้อมรอบรถเจียงลู่ฉี รถทุกคัน ใบหน้าทุกคน ทุกมุมมองต่างถูกเปิดเผยขึ้นอย่างชัดเจน ต่อหน้าจอเบื้องหน้า

ในตอนนี้ รถทัวร์ได้ขับมุ่งตรงไปเข้าไปใส่ผู้รอดชีวิตด้วยความเร็วสูงมาก พวกผู้รอดชีวิตต่างมองไปทางรถทัวร์อย่างมั่นใจเหมือนกับว่าพวกเขากําลังมองไปยังสาวงามที่เปลือยอยู่ กําลังเหวี่ยงตัวเองเข้ามาในอ้อมกอดของพวกเขา

เมื่อเห็นสายตาที่น่ารังเกียจของคนเหล่านั้น มันยิ่งทําให้เจียงลู่ฉีเย็นชาและจริงจังมากขึ้น เป็นเพราะว่าความโหดร้ายของโลกที่ล่มสลายนี้ มันทําให้กลุ่มคนต่างเริ่มเห็นแก่ตัว และทําเรื่องที่เลวทรามจนเป็นเรื่องปกติ การปฏิบัติกับคนที่อ่อนแอกว่า เสมือนกันเป็นเหยื่อของพวกเขาที่ไว้ใช้หาผลประโยชน์ พวกเขาต่างมองมายังเจียงลู่นี่เหมือนกับเป็นศัตรูคู่แค้นของพวกเขา แทนที่จะเป็นมนุษย์ แน่นอนว่าคนที่ทําให้เกิดเรื่องทั้งหมดนี่ มันเป็นเพราะองค์กรลึกลับนั่น แต่กลุ่มคนเหล่านี้ก็ยังสมควรที่จะตายอยู่ดี

“เมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาว!” เจียงลู่ฉีตะโกนออกมา หลังจากนั้น แผงควบคุมก็ปรากฏขึ้น เอาการพลางตัวออกไป และใช้งานร่างที่แท้จริงของ MCV!”

“รับคําสั่งของเจ้าของ ปิดการอําพลางตัว

ผู้รอดชีวิตที่ต่างรอให้รถทัวร์เข้ามาใกล้อย่างกระตือรือร้นต่างตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อมีเรื่องที่น่ามหัศจรรย์ปรากฏขึ้น ใยดักแด้ปรากฏขึ้นล้อมรอบรถทัวร์ขึ้นอย่างฉับพลัน และมันค่อยๆที่จะเปลี่ยนแปลงรถทัวร์ไป มันเหมือนกับการเปลี่ยนร่างของดักแด้จนกลายเป็นผีเสื้อ แต่ในกรณีนี้ มันไม่ใช่ผีเสื้อที่บินออกมาจากดักแด้ แต่มันกลับกลายเป็นสัตว์ประหลาดสีเงินที่เหมือนกับปราสาทเงินที่เป็นรถแทน

ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม แม้แต่เฉินติงยังคงประหลาดใจกับภาพที่เกิดขึ้นต่อหน้าของพวกเขา พวกเขาต่างไม่เคยเห็นรถแบบนี้กันมาก่อนเลยสักคน

“นี่มันอะไรเนี่ย?” เซียฉาฉาอุทานออกมาอย่างประหลาดใจ พร้อมกับดวงตาที่เปิดกว้างของเธอ

มันเป็นรถขนาดมหึมาและโลหะก็ส่งประกายแวววาวออกมา ใครก็ตามก็สามารถที่จะบอกได้เลยว่ามันอันตรายมากเพียงใด พวกเขาต่างจะต้องเงยหน้าขึ้นไปมองรถนั่น เมื่อรถมันได้บดบังแสงของพระอาทิตย์ไปหมดแล้ว

เมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้นไปมอง เสียงดังก้องก็ดังตามมา ตามมาด้วยดาดฟ้าของรถสีเงินค่อยๆหมุนตัว และปากกระบอกปืนสีดําหลายกระบอกก็ปรากฏขึ้น ในพริบตาต่อมา หัวรบปะทะที่แหลมคม ดูทนทานและส่องประกายก็ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าของรถ ต่อหน้าหัวรบขนาดใหญ่นั่น หนามของรถoff-roadก็แทบจะกลายเป็นไม้จิ้มฟันไปแทนเลย

“นี่มัน มันไม่ใช่รถด้วยซ้ําไป! มันเป็นปราสาทเคลื่อนที่แล้ว!” เฉินติงพูดติดอ่าง

พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ารถทัวร์นั่นจะสามารถแปลงเป็นปราสาทเคลื่อนที่ได้เช่นนี้ ถ้าพวกเขาไม่เห็นมันด้วยตัวเองแล้ว มันคงไม่มีใครจะเชื่อว่ามันเกิดขึ้นได้จริง มันเป็นสถานการณ์ที่น่าตื่นตระหนกมาก

“พวกเราจะหยุดไอ้นั่นยังไง!?”

พวกเขาต่างมีคําถามเดียวกันอยู่ในหัว แต่ก่อนที่พวกเขาจะสามารถคิดหาคําตอบหรือจะทําอะไรได้ รถสัตว์ประหลาดนั่นก็ได้บดขยี้โล่หนามที่อยู่ด้านหน้าด้วยความเร็วสูงไปแล้ว ไม่ต้องพูดถึงเลยว่ารถเหล่านั้นจะเป็นยังไง พวกมันต่างถูกบดขยี้จนกลายเป็นเศษเหล็กไปแล้ว เมื่อพวกมันเป็นเหมือนกับแค่รถของเล่น เมื่ออยู่ต่อหน้ารถสัตว์ประหลาดนั่น รถบางคันที่อยู่ด้านหลังพวกเขาต่างถูกส่งกระเด็นจนกลายเป็นชิ้นๆไป

ตอนนี้ ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติแทบจะทําตัวเหมือนกับคนธรรมดาทั่วไปที่เจอกับซอมบี้ พวกเขาต่างวิ่งหนีเอาชีวิตรอดกกันทั้งหมด! ไม่มีใครในพวกเขาเลยที่จะคาดคิดว่าเหตุการณ์มันจะพลิกผันกลายเป็นแบบนี้

ทันใดนั้น อยู่ๆเสียงระเบิดก็ดังขึ้น มันส่งผลกระทบให้กับผู้มีพลังเหนือธรรมชาติที่อยู่ในระยะ พวกเขาบางส่วนต่างกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด มันกลับกลายเป็นว่าใครบางคนขว้างห่อระเบิด เข้าใส่ MCV เมื่อพวกเขารับรู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกเขาส่วนใหญ่ต่างรู้สึกโล่งอก มันไม่สําคัญหรอกว่าเจ้าสัตว์ประหลาดนั้นจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน พวกเขาเชื่อว่ามันไม่สามารถทนแรงระเบิดขนาดนั้นได้ โชคร้ายที่หลังจากหมอกควันได้จางลง พวกเขากลับประหลาดใจว่ารถMCV มันสั่นสะเทือนแค่เพียงเล็กน้อยเท่นั้น การระเบิดแทบจะไม่ได้ส่งผลอะไรกับมันเลยด้วยซ้ําไป

“เกราะ MCV ได้รับความเสียหาย 5%

ภายในห้องควบคุม เจียงลู่ฉียังคงนั่งอยู่อย่างใจเย็น เมื่อมัดระเบิดได้ถูกขว้างมา ฉู่หยิ่งได้ขับรถหลบมันได้อย่างคล่องแคล่ว ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถหลบมันได้ทั้งหมด แรงระเบิดเพียงแค่ นี้มันก็ไม่เพียงพอที่จะทําให้ MCV ได้รับความเสียหายหนัก

เจียงลู่ฉีพึงพอใจกับประสิทธิภาพและพลังป้องกันของ MCV มาก การได้ขับ MCV ที่เป็นรุ่นอัพเกรดแล้วมันเป็นเรื่องที่น่าพึงพอใจมากแล้ว เสียงคํารามของเครื่องยนต์ พร้อมกับเสียงเสียดสีของล้อรถกับพื้นถนน มันเป็นเหมือนกับเสียงคํารามของความตื่นเต้นของ MCV

เมื่อดูข้อมูลที่เด้งขึ้นบนหน้าจออย่างต่อเนื่อง เจียงลู่ฉีก็เหมือนรู้สึกได้ถึง “หัวใจ” และ “เสียงเต้นของหัวใจ” ของรถ MCV ของเขา แม้แต่ระเบิดก็ยังไม่สามารถหยุด MCV ได้

ทันใดนั้น รถ MCV ก็เร่งความเร็วขึ้นและไล่ชนพวกคนที่โดนความโลภครอบงํา เสียงรถที่ชนใส่กัน ผสมผสานเข้ากับเสียงกรีดร้องของพวกคนที่โชคร้ายดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

การร่วมมือกันอย่างผิวเผินได้ล่มสลายลงไปในทันที คนมากมายต่างเริ่มที่จะวิ่งหนีโดยไม่หันกลับมามอง ดวงตาของเฉินติงส่องประกายขึ้น และเปิดเผยให้เห็นว่าเขาหวาดกลัวขนาดไหน เขาตั้งใจที่จะวิ่งหนีด้วยเช่นกัน เมื่อเห็นการฆ่าล้างอันโหดเหี้ยมของรถนั้น การปกป้องตัวเองเป็นเรื่องที่สําคัญยิ่งกว่าความต้องการฆ่าเจียงลู่ฉีของเขา

“ไปกันเถอะ!” เฉินติงพูด

รถทั้งสองคันขับตามเขาไปในทันที พวกเขาอยู่ด้านนอกของวงล้อม ดังนั้นมันจึงง่ายกว่ามากสําหรับพวกเขาที่จะหลบหนีไป เมื่อพวกเขากําลังหลบหนีอยู่ เฉินติงก็หันไปจ้องที่เซียฉาฉาที่อยู่ในรถ และเจตนาสังหารของเขาก็พวยพุ่งขึ้นมามาก “ยัยสารเลว! ฉันจะฆ่าแกทิ้งซะ” หลังจากนั้นเขาก็ยื่นมือไปจับเซียฉาฉา

เซียฉาฉาเป็นแค่หญิงสาวธรรมดาทั่วไป และเมื่อเฉินติงจับเธอได้ เธอก็จะตายอย่างแน่นอน เซียฉาฉากรีดร้องออกมาอย่างหวาดกลัว ทันใดนั้น แสงสว่างสีขาวก็กระโดดออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเซียฉาฉา และพุ่งเข้าใส่เฉินติงด้วยความเร็วสูง

“ไอ้เวรนี่มันอะไรกันเนี่ย!?” เฉินติงตะโกนออกมา

เขาพยายามที่จะยื่นมือออกไป แต่มันสายเกินไป เขารู้สึกว่ามือของเขาเจ็บปวดอย่างมาก และเมื่อเขาก้มลงไปมอง เขาก็เห็นว่ามือของเขาถูกปกคลุมไปด้วยรอยข่วน ในเวลาเดียวกัน เขาก็เห็นสัตว์ประหลาดน่ารักที่มีหูยาวยืนอยู่เบื้องหน้าของเซียฉาฉา มันดูน่ารักมาก แต่ส่ายตาสีแดงเลือดของมันกําลังส่องประกายเจตนาสังหารออกมา

เมื่อลูกน้องของเฉินติงเห็นสัตว์ประหลาดนี้เข้า พวกเขาต่างรู้สึกเป็นกังวล พวกเขาต่างรู้ดีว่าเมื่อสัตว์ประหลาดตัวนี้โจมตีใส่รถของพวกเขาก็จะถูกทําลายลง

“ไอ้เวรเอ้ย! ตายไปซะ!” เฉินติงเตะออกมา แต่เขาไม่ได้โจมตีใส่เซียฉาฉา เขากลับโจมตีใส่ประตูแทน

เมื่อประตูถูกเตะกระเด็นออกไป เซียฉาฉากกลิ้งลงมาจากรถทันที เนื่องจากว่าเธอสูญเสียการทรงตัวไป

“กรี้ดดด!” เซียฉาฉากรีดร้องออกมา เธอจะได้รับบาดเจ็บหนักหรือไม่ก็ตายอย่างแน่นอน เนื่องจากแรงกระแทกจากการลงรถที่เคลื่อนไหวอยู่

โชคดีที่สัตว์ประหลาดสีขาวน่ารักพุ่งไล่ตามออกมาด้วยความเร็วสูง มันปรากฏขึ้นใต้ร่างของเซียฉาฉา ในขณะที่ส่องแสงสีขาวออกมา หลังจากนั้นมันก็พันรอบตัวเซียฉาฉาเหมือนกับเป็นแผ่นกระดาษขนาดใหญ่ เมื่อมันกระทบลงกับพื้น แผ่นกระดาษก็เปลี่ยนไปเป็นบอลลูน มันกระเด้งไปหลายต่อหลายครั้งบนพื้น จนมันหยุดลง หลังจากนั้นบอลลูนก็หายไปและสัตว์ประหลาดสีขาวปรากฏขึ้นตัวมาใหม่อีกครั้งหนึ่ง

เซียฉาฉาที่ตื่นตระหนกและสับสนก็กําลังนั่งอยู่บนพื้นอย่างไม่มีสติ หลัวหลัวก็ร้องออกมาและปลุกเซียฉาฉาออกมาจากความมึนงง เมื่อเธอพบว่าเธอยังปกติดี เธอก็อุ้มหลัวหลัวขึ้นและพูดอย่างตื่นเต้น “ขอบคุณมากเลยนะ! ขอบคุณที่เธอช่วยไว้นะ! เธอน่ารักมากเลยละ!”

หลัวหลัวดิ้นและร้องคํารามออกมา เพื่อแสดงให้เห็นว่ามันไม่พอใจ ในความคิดของมันแล้ว อย่างน้อยมันก็เป็นสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์ที่ภาคภูมิใจในตัว มันจะปล่อยให้คนแปลกหน้าเข้ามากอดมันง่ายๆแบบนี้ได้ยังไงกัน?

“โอ้ ฉันควรที่จะขอบคุณเจียงลู่ฉีด้วย” เซียฉาฉาพูดพร้อมกับรอยยิ้ม มันเป็นครั้งที่สามแล้วที่เจียงลู่ฉีช่วยชีวิตเธอไว้ในความคิดของเธอ เจียงลู่ฉีไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย แต่ว่า

“นายเป็นห่วงฉัน ใช่ไหม?” เซียฉาฉาคิดอย่างตื่นเต้น และก็ลืมเรื่องที่เฉียดตายไปทันที

ในตอนนี้ MCV ได้ทําลายรถและทําให้ผู้รอดชีวิตบาดเจ็บล้มตายกันไปมาก เมื่อเจียงลู่ฉีดูสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เขาก็เห็นว่าเฉินติงกําลังขับรถหนีไป

“นายต้องการที่จะหนึ่งั้นเหรอ? ไม่มีทางเสียละ!” เจียงลู่ฉีเยาะเย้ย

ผู้รอดชีวิตส่วนใหญ่กําลังหลบหนีอยู่ แต่เจียงลู่นี่ไม่ได้สนใจพวกเขาเลย แต่ว่าเฉินติงเป็นกรณีพิเศษ เจียงลู่ฉีจะไม่มีวันยอมยกโทษให้กับเขา

“นายหนีไปไม่ได้หรอก!”

เฉินติงและลูกน้องของเขาต่างได้ยินเสียงคํารามของเครื่องยนต์และพวกเขาหันกลับไปเห็นรถยักษ์กําลังไล่ตามพวกเขาอยู่ พวกเขารู้ดีว่ามันน่ากลัวขนาดไหน แต่เมื่อเห็นมันกําไรวิ่งไล่ตามพวกเขาอยู่ มันทําให้พวกกลัวจนตัวแข็งทื่อ ปราสาทเคลื่อนที่ได้สามารถที่จะบดขยี้ให้พวกเขากลายเป็นชิ้นๆได้ จากขนาดที่ใหญ่โตของมัน

“เร็ว! เร็วเข้า!” เฉินติงกรีดร้องออกมา

“นี่เร็วที่สุดแล้วครับ!” คนขับรถตอบกลับอย่างกระวนกระวายใจ เขาได้เหยียบคันเร่งไปถึงขีดสุดแล้ว รถที่ปรับแต่งของเขามานั้นขับเร็วมาก และปล่อยตวันดําพวยพุ่งออกมาและมันก็รู้สึกเหมือนกับว่าตึกโดยรอบกําลังพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อคนขับหันกลับไป เขาก็ตกใจมาก เมื่อปราสาทเคลื่อนที่ได้ขยับเข้ามาใกล้พวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ

“บอส! พวกเราทําไงดี? พวกเขาจะตามจับพวกเราทันแล้ว!”

“พี่เฉิน พี่พาพวกเรามาฆ่าเจียงลู่นะ! นี่มันคือความรับผิดชอบของพี่ พี่คิดอะไรสักอย่างสิ!” เมื่อเผชิญหน้ากับความตายที่กําลังคลืบคลานเข้ามา ท่าทางของทุกคนก็เปลี่ยนไป

“ไม่ต้องห่วงไป ฉันมีไพ่ลับอยู่!” เฉินติงพูดอย่างเย็นชา

“พี่เฉิน ไฟลับอะไรครับ?” ลูกน้องถาม

เฉินติงมองไปที่เขาและยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมา

“พี่เฉิน คุณต้องการให้พวกเราทําอะไร?” ลูกน้องถามอีกครั้งหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้รับคําตอบ เมื่อเฉินติงกระโดดออกมาจากเพดานรถเมล์ หลังจากนั้นเขาก็หันกลับไปมองเจียงลู่ฉี “นายต้องการไล่ฉันงั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!” เฉินติงตะโกนออกมา หลังจากนั้นเขาก็ขว้างระเบิดเข้าไปในรถของเขา หลังจากนั้นเขาก็กระโดดออกไปไกลให้สุดเท่าที่เป็นไปได้ เขาก็กระโดดลงไปบนเสาไฟข้างทาง หลังจากนั้นเขาก็รีบกระโดดขึ้นและปืนขึ้นไปบนตึกที่อยู่ข้างถนนด้วยมือของเขา

“ระเบิด!” ลูกน้องของเฉินติงในรถเมล์ตะโกนออกมา

“ไอ้เวร เฉินติง!” โชคร้ายที่พวกเขาไม่สามารถทําอะไรได้เลย เมื่อระเบิดมันระเบิดออกและทําให้รถเมล์ไฟลุกท่วมรถ

เมื่อเผชิญหน้ากับเปลวเพลิงที่เกิดขึ้นด้านหน้า รถ MCV ของเจียงลู่ฉีก็หยุดลง เมื่อมันจะชนเข้าใส่พวกมัน

“เฉินติงวิ่งหนีไปแล้ว!” เว่ยเฟยเฟยขมวดคิ้ว

เจียงลู่ฉียืนขึ้นจากที่นั่งและหยิบปืนสไนเปอร์ไรเฟิลและตอบกลับ “ฝันไปเถอะ!”