My Vampire System - ตอนที่ 31
เมื่อเลิกเรียนแล้ว ควินน์จะต้องคืนถุงมืออสูรและเก็บไว้ที่คลังอาวุธ ท้ายที่สุด อาวุธนั้นก็ไม่ได้เป็นของเขา และจุดประสงค์เพียงอย่างเดียวนั่นคือให้เขาคุ้นเคยกับการใช้มัน
ถ้าควินน์ได้ออกไปนอกประตูมิติครั้งแรก เขาจะได้หาสัตว์อสูรที่เหมาะสมกับตัวเขา และในตอนนั้น เขาก็จะได้รับอนุญาติให้ยืมอาวุธเหล่านี้
ขณะที่ควินน์มุ่งหน้ากลับหอพัก เขาตัดสินใจที่จะอัพค่าคุณสมบัติก่อนเป็นอันดับแรก ดังนั้นเขาจึงเปิดหน้าจอสถานะของเขาขึ้นมา เพื่อดูว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า
[ HP : 20/20 ]
[ ความแข็งแกร่ง : 12 ]
[ ความเร็ว : 12 ]
[ พลังงาน : 12 ]
[ ค่าสถานะทั้งหมดในตอนนี้จะลดลงครึ่งหนึ่ง เนื่องจากสัมผัสกับแสงแดด ]
ดูเหมือนระบบจะสอดคล้องกับครั้งล่าสุดที่เขาเลเวลอัพ แม้ว่าในรอบนี้จะไม่มีกระบวนการวิวัฒนาการ แต่เขาก็ยังได้รับแต้มสำหรับ HP และหนึ่งแต้มอัพคุณสมบัติ มีอยู่เรื่องเดียวที่กวนใจควินน์ นั่นคือความจริงที่ค่าสถานะทั้งหมดของเขาจะลดลงครึ่งหนึ่งเมื่อถูกแสงแดด
คงถึงเวลาแล้วที่ควินน์จะต้องเข้มแข็งแม้อยู่ใต้แสงอาทิตย์ เมื่อได้อ่านเกี่ยวกับแวมไพร์ในนิยายพวกนั้น เขาก็รู้สึกขอบคุณที่เขาสามารถอยู่ท่ามกลางแสงแดดได้ตลอด ขณะที่แวมไพร์บางตนก็ถูกเผาไหม้กลายเป็นขี้เถ้าไปในทันที
เขาตัดสินใจที่จะทำตามแผนที่วางเอาไว้และอัพไปที่ค่าความเร็ว ตราบใดที่เขาโจมตีคู่ต่อสู้โดยที่เขาไม่ถูกโจมตีกลับ เขาก็จะไม่เห็นว่าตัวเองพ่ายแพ้อีกต่อไป ในกรณีที่แย่ที่สุด ถ้าเขาไม่สามารถทำร้ายอีกฝ่ายได้ เขาก็มักจะมักจะวิ่งหนีทันที มันยังมีประโยชน์ถ้าเขามีแผนการจะใช้ถุงมือกงเล็บเป็นอาวุธ ซึ่งตัวเองได้เลือกแล้ว เขาต้องการที่เข้าใกล้ศัตรูอย่างรวดเร็วและใช้สกิลการต่อสู้ด้วยมือเปล่าให้ได้
[ ความเร็ว : 13 ]
ต่อไปที่ควินน์ต้องตรวจเช็คคือสกิลใหม่ ที่เขาได้รับจากการอัพเลเวล
[ Skill : กักเก็บโลหิต เลเวล 1 ]
[ สกิล’กักเก็บโลหิต’จะช่วยให้คุณกักเก็บเลือดได้มากถึง 100 มิลลิลิตรสำหรับเลือดที่จะสำรองเอาไว้ สกิลนี้จะถูกใช้โดยอัตโนมัติเมื่อ HP นั้นต่ำกว่า 5 และเลือดทุก 10 มิลลิลิตรจะฟื้นฟูทีละ 5 HP ให้กับผู้ใช้งาน ซึ่งผู้ใช้งานก็ยังสามารถดื่มเลือดที่กักเก็บนี้ได้ตลอดเวลา ตามที่คุณต้องการ ]
ควินน์จ้องมองไปที่สกิลอย่างไม่เชื่อสายตา ดูเหมือนสกิลนี้จะดีเกินกว่าที่จะเป็นความจริง โดยหลักการแล้วเลือดที่ถูกสำรองไว้มันทำหน้าที่เป็นชีวิตที่สองของควินน์ ตราบใดที่สกิลใหม่ของเขาทำการสำรองเลือดไว้อย่างเต็มเปี่ยม ควินน์ก็จะสามารถฟื้นฟู HP ได้ถึง 50 แต้ม
ไม่ใช่แค่นั้น แต่มันยังแก้ปัญหาเรื่องการเก็บของให้กับควินน์ แม้ว่าควินน์จะใช้หลอดทอดลองและจุกไม้เพื่อหยุดกระบวนการรวมตัวกับออกซิเจน มันก็ไม่สามารถที่จะยืดการเน่าเสียไปได้นานๆ อย่างมากที่สุดควินน์ก็เก็บเลือดสดๆได้ถึง 8 ชั่วโมง โดยไม่ต้องเก็บไว้ในที่เก็บชนิดพิเศษ
จริงๆแล้วเขามีเรย์ร่าเด็กสาวที่เขาไว้ใจ แต่เรย์ร่าไม่ได้อยู่ข้างกายเขาตลอด ควินน์จึงนำหลอดเลือดของเรย์ร่าออกมาและใช้สกิลตรวจสอบ ซึ่งดูเหมือนเลือดของเรย์ร่าก็ยังคงดูดีอยู่ สำหรับการใช้สกิลใหม่ในตอนนี้
[ สกิล กักเก็บโลหิต ]
เลือดส่องแสงสว่างจ้าในมือของควินน์ และได้หายไปจากหลอดทดลองในทันที
[ กักเก็บโลหิต 10/100 ]
[ ความหิวเพิ่มขึ้น ]
ควินน์มีความสุขที่สกิลกักเก็บเลือดนี่สะดวกมาก และสุดท้ายหลังจากที่รอไปสักพัก เขาก็ได้รับข้อความที่เคยเห็นมาก่อน
ล่าสุดที่เขาได้เห็นข้อความเกี่ยวกับความหิวโหย ระบบจะบอกเขาในวันถัดไปว่าเขาจำเป็นต้องดื่มเลือดไม่เช่นนั้น HP จะลดลงเรื่อยๆ แต่ด้วยสกิลกักเก็บโลหิต มันทำให้เขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ตราบใดที่ยังเก็บสำรองเลือดเอาไว้
หลังจากที่ตรวจเช็คข้อมูลทั้งหมดแล้ว ในที่สุดควินน์ก็กลับมาถึงหอพักของเขา แล้วเห็นวอร์เด็นกับปีเตอร์ค่อนข้างมอมแมม
“ว้าว เกิดอะไรขึ้นกับนายสองคนเนี่ย” ควินน์ถามขึ้น “พวกปีสองอีกแล้วรึไง?”
“ไม่ใช่ ไม่ต้องห่วงเลย นี่ได้มาระหว่างคาบเรียนต่อสู้ที่อาจารย์เตรียมให้พวกเราในวันแรก”
“แล้ว มีปัญหาอะไรรึเปล่า?”
“ก็ไม่เชิงหรอก ฉันรู้สึกละอายใจที่แพ้การต่อสู้ แน่ล่ะ ฉันยังควบคุมทักษะของตัวเองได้ไม่ดีพอ ฉันคิดว่าฉันประหม่ามากเกินไป ตอนที่ฉันนำไม้เท้าโคลนออกมาจากหลัง นักเรียนคนอื่นๆก็เริ่มหัวเราะออกมาแล้วฉันก็ไม่มีสมาธิเลย” ปีเตอร์อธิบายให้ฟัง “แต่ว่าวอร์เด็นน่ะตรงกันข้ามเลย มันเจ๋งสุดๆ เขาบอกให้เด็กพวกนั้นหุบปากแล้วก็สั่งให้พวกนั้นมาสู้กับเขาเป็นรายต่อไป และด้วยทักษะแบบเดียวกับฉัน เขาเอาชนะคนที่มีพลังเลเวล 3 ได้เชียวนะ!”
“โอ้ว เงียบไปเลย!” วอร์เด็นพูดแล้วผลักไหล่ของปีเตอร์ “นายทำฉันเขินจะตายแล้ว”
“ก็มันจริงนี่นา นายเจ๋งมากเลยตอนนั้น”
พวกเขาทั้งสามคนแบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคาบเรียนต่อสู้ของกันและกัน ควินน์พูดถึงชัยชนะของเขากับแบรนดอน ในตอนแรกพวกเขารู้สึกประหลาดใจสุดๆ แต่เมื่อควินน์อธิบายว่าทักษะพิเศษถูกสั่งห้ามใช้ ทั้งสองคนก็เข้าใจได้ในทันที
ทั้งสามคนหมดแรงกับคาบเรียนการต่อสู้ในวันแรก และตัดสินใจที่จะพักผ่อนกัน วันต่อมาเมื่อควินน์ตื่นขึ้น เขาก็ได้รับการต้อนรับจากข้อความแจ้งเตือนมากมาย
[ ภารกิจประจำวันเสร็จสิ้น ได้รับรางวัล 5 Exp ]
[ 25/400 Exp ]
[ ความหิวของคุณเพิ่มมากขึ้น ]
[ HP ของคุณจะลดลงทุกๆ 1 ชั่วโมง จนกว่าจะดื่มเลือดมนุษย์ ]
ข้อความนี้ปรากฏขึ้นประมาณสองวัน หลังจากล่าสุดที่เขาดื่มเลือดไป นั่นหมายความว่านี่เป็นเวลาจำกัดก่อนที่เขาจะต้องกินเลือดอีกครั้ง
[ สกิลกักเก็บโลหิต ]
[ เลือด 10 มิลลิลิตรจะถูกใช้ คุณต้องการดำเนินการต่อหรือไม่ ]
[ ตกลง ]
หลังจากเลือกตัวเลือก ’ตกลง’ กลิ่นหอมหวานก็อบอวลอยู่ภายในปากของควินน์ ความหิวที่อยู่ในท้องของเขาได้หายไป และเขารู้สึกพอใจที่ร่างกายกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องทำคือไปพบเรย์ร่า เพื่อเติมสกิลกักเก็บโลหิตให้เต็ม
ในสัปดาห์ต่อมา คาบเรียนวิชาต่อสู้เป็นข้อบังคับตามปกติสำหรับนักเรียนทุกคน จะเป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆจนกว่าอาจารย์จะพึงพอใจและส่งนักเรียนเหล่านี้ออกไปนอกประตูมิติ เป็นครั้งแรก เพื่อล่าสัตว์อสูร
หลังจากที่นักเรียนทั้งหมดได้หยิบอาวุธออกจากกำแพงแล้ว ลีโอได้ออกมายืนด้านหน้าอีกครั้ง เพื่อให้คำแนะนำเพิ่มเติมกับนักเรียนทุกคน
“บทเรียนสำหรับวันนี้คือการประลองเช่นเดิม แต่คราวนี้เธอต้องเลือกคู่ต่อสู้ของเธอเอง โดยพวกเธอต้องสู้ในเวลา 1 นาทีก่อนจะเปลี่ยนคู่ต่อสู้ไปเรื่อยๆ ในสนามรบ จะมีศัตรูหลายประเภทที่ไม่เหมือนกันรวมไปถึงอาวุธและทักษะพิเศษที่แตกต่าง มันเป็นสิ่งสำคัญที่เธอจะต้องปรับตัวกับมันให้มากที่สุด”
จากนั้นเหล่านักเรียนก็เริ่มจับคู่ทันที และเรย์ร่าก็รีบวิ่งไปหาควินน์อย่างเร็วที่สุด
“ไม้ต้องห่วงนะควินน์ ฉันจะให้นายชนะเป็นคนแรกเลย” เธอพูดแล้วขยิบตาให้
แต่แล้วลีโอก็เดิมเข้ามาขวางพวกเขาทั้งสองคน
“โทษทีนะยัยหนู แต่ฉันต้องขอให้เธอไปนั่งรอเสียก่อน” ลีโอกล่าว
เรย์ร่าได้ก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว
ลีโอจึงดึงดาบคาตานะของเขาออกมาแล้วชี้ไปที่ควินน์
“แสดงสิ่งที่มีให้ฉันเห็นสิไอ้หนู แล้วอย่าได้ยั้งมือเชียว ”