Myth Online ฮีลเลอร์สายบู๊ [网游之奶个锤子] - บทที่ 345 ไฮเนส

บทที่ 345 ไฮเนส
บทที่ 345 ไฮเนส

ณ หมู่บ้านหมายเลข 9191 เซียวหลิงปรากฏตัวในฝูงชนพร้อมแสงสีขาว ทว่าความแออัดและเสียงรบกวนรอบตัวทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ

จากนั้นเด็กสาวก็เดินออกไปและส่งข้อความถึงซือเยี่ยจิ๋งผ่านโทรศัพท์ภายนอก ก่อนที่เธอจะออกไปเดินเล่นรอบหมู่บ้านเริ่มต้นด้วยความตื่นเต้นและความคาดหวัง

[ติ๊ง! ผู้เล่นไนท์ คูนเนอร์ส่งคำขอเป็นเพื่อนกับคุณ ยอมรับหรือไม่?]

“ยอมรับ!” เซียวหลิงตกลงทันที

“เซียวหลิง! เธออยู่ในหมู่บ้านเริ่มต้นไหน”

ซือเยี่ยจิ๋งโทรหาเซียวหลิงทันทีหลังจากคำขอเป็นเพื่อนได้รับการอนุมัติ

“เดี๋ยว ขอฉันดูก่อน ดูเหมือนว่าจะเป็นหมู่บ้านเริ่มต้นหมายเลข 9191” ชื่อเกมของเซียวหลิงคือ ‘ไฮเนส’ เธอตอบหลังจากดูชื่อหมู่บ้าน

“อะไรนะ? หมายเลข 9191! บังเอิญจังเลย! ฉันจะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ!” น้ำเสียงของซือเยี่ยจิ๋งเต็มไปด้วยความประหลาดใจ และเธอก็วางสายทันที

เนื่องจากมีหมู่บ้านเริ่มต้นหลายหมื่นแห่งในเขตฮัวเซีย แต่เซียวหลิงเกิดในหมู่บ้านเริ่มต้นเดียวกันกับซือเยี่ยจิ๋งและเซียวเฟิง ต้องบอกว่าเป็นความบังเอิญที่ยิ่งใหญ่

เดิมทีซือเยี่ยจิ๋งจะถามเซียวหลิงว่าเธออยู่ในหมู่บ้านเริ่มต้นไหน จากนั้นก็ส่งคนของกิลด์ไปรับเซียวหลิงเพื่อพาเก็บเลเวลจนเธอออกจากหมู่บ้านเริ่มต้นได้ ท้ายที่สุด ด้วยขนาดของกิลด์มิดซัมเมอร์ในปัจจุบัน อาจกล่าวได้ว่าหมู่บ้านเริ่มต้นทุกแห่งมีคนของพวกเขาอยู่

นอกจากนี้ การกระจายของหมู่บ้านเริ่มต้นเป็นไปตามเมืองที่ผู้เล่นตั้งอยู่ เซียวหลิงเข้าสู่เกมในเมืองเฉิงไห่ ดังนั้นสถานที่เกิดของเธอจึงไม่ต่างกับสมาชิกของกิลด์มิดซัมเมอร์มากนัก

แต่คาดไม่ถึงเลยว่าเซียวหลิงจะปรากฏตัวในหมู่บ้านเริ่มต้นหมายเลข 9191 ดังนั้น ซือเยี่ยจิ๋งจึงมาด้วยตัวเอง

“ฮึ่ม กล้าวางสายใส่ฉัน สายโทรศัพท์ของท่านเซียวหลิงผู้นี้งั้นเหรอ? แต่ดูเหมือนว่าเธอจะรีบมาพบท่านเซียวหลิง โอเค เรายกโทษให้!”

เซียวหลิงฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี จากนั้นมองไปรอบ ๆ สภาพแวดล้อมของหมู่บ้านเริ่มต้นด้วยดวงตาของเธอที่เต็มไปด้วยความสงสัยและความคาดหวัง

ในขณะนี้ หมู่บ้านเริ่มต้นนั้นคึกคักและเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น เหมือนกับความยิ่งใหญ่ตอนเกมเปิดให้บริการ มีเด็กชายและเด็กหญิงสวมชุดเริ่มต้นอยู่ทุกหนทุกแห่ง ซึ่งทั้งหมดยังเด็กและเป็นผู้เยาว์เช่นเดียวกับเซียวหลิง พวกเขามองไปทั่วโลกด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความตื่นเต้น

ในเวลาเดียวกัน ก็มีผู้เล่นเก่าที่มีอุปกรณ์ครบครันจำนวนมากในฝูงชนที่มารับผู้เล่นใหม่เหล่านี้ นอกจากพี่น้องและสมาชิกครอบครัวคนอื่น ๆ ที่พวกเขารู้จักแล้ว ส่วนใหญ่ก็เป็นผู้เชี่ยวชาญเกมที่เพิ่งได้พบกันเพราะมีผู้เล่นเก่ามากมายที่ตะโกนรับลูกศิษย์อยู่ที่นี่

ดังนั้นผู้เล่นใหม่เหล่านี้จึงไม่กระตือรือร้นเท่ากับเซียวเฟิง ผู้เล่นเก่าที่รีบออกไปฆ่ามอนสเตอร์หรือทำภารกิจ แต่รออยู่ด้วยความกังวลและความคาดหวัง พวกเขายังเด็กเกินไป แม้แต่ในโลกของเกมที่ยอดเยี่ยมนี้ พวกเขาก็ยังต้องการใครสักคนที่จะมาเป็นผู้นำ…

ในตอนนี้ เมื่อเซียวหลิงเข้ามาใกล้จุดเทเลพอร์ต เธอพบว่ามีเด็กผู้หญิงอายุราว ๆ สิบสี่หรือสิบห้าปีรออยู่ที่นี่หลายคนแล้ว ผู้หญิงเหล่านี้ที่แก่กว่าเซียวหลิงเล็กน้อยรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเซียวหลิง

“ว้าว! เป็นเด็กที่สวยอะไรอย่างนี้! เหมือนกับตุ๊กตาเลย!”

“ผมบลอนด์ด้วย! เธอเป็นชาวต่างชาติเหรอ?”

“ตาเธอสวยมากเลย! อย่างกับไพลินแน่ะ!”

แม้ว่าเซียวหลิงจะสวมชุดเริ่มต้นทั่วไปในขณะนี้ แต่รูปลักษณ์ที่สวยงามของเธอก็ยังโดดเด่น ผู้เล่นที่เห็นเซียวหลิงตลอดทางต่างก็พากันประหลาดใจ ผู้หญิงเหล่านี้ไม่เว้นและกระซิบคุยกัน

“สวัสดี! เธอเพิ่งเข้าเกมใช่ไหม?”

เด็กสาวอดไม่ได้ที่จะวิ่งเข้ามาคุยกับเซียวหลิง

“อืม” เซียวหลิงพยักหน้า และดูเหมือนเธอจะไม่อยากคุยกับผู้หญิงคนนั้น เอาแต่มองไปที่จุดเทเลพอร์ตและคิดว่าทำไมซือเยี่ยจิ๋งจึงช้านัก

“เธอก็มารออาจารย์ของเธอเหมือนกันเหรอ?” เด็กสาวถามอีกครั้งโดยที่ไม่รู้ถึงความเฉยเมยของเซียวหลิง ยังคงพูดกับเซียวหลิงอย่างมีความสุข

“อะไรนะ? รออาจารย์เหรอ?” เซียวหลิงถามอย่างไม่ใส่ใจ

“เราทุกคนต่างก็มารออาจารย์ที่เราเจอในเกม! ถ้าเธอยังไม่มีอาจารย์ ให้เราแนะนำเธอให้อาจารย์เราไหม?” เด็กสาวพูดอย่างมีความสุข

“ฉันไม่สนใจเรื่องนั้น” แต่เซียวหลิงก็เย็นชาใส่

“อาจารย์ของฉันยอดเยี่ยมมากเลยนะ เขาไม่ใช่แค่หล่อ แต่ยังเล่นเกมเก่งด้วย! ที่สำคัญคือเขายังเป็นสตรีมเมอร์ด้วย เขาได้รับความนิยมอย่างมาก! ฉันต้องพยายามหนักเลยเพื่อให้เขารับเป็นลูกศิษย์!” เด็กสาวโอ้อวดอาจารย์ของเธอตลอดเวลาเพื่อกระตุ้นความสนใจของเซียวหลิง

“ฉันบอกว่าฉันไม่…” เมื่อเซียวหลิงกำลังจะสลัดเธอออกอย่างไม่อดทน จุดเทเลพอร์ตก็สว่างขึ้นในขณะนี้ และชายหนุ่มรูปงามอายุยี่สิบต้น ๆ ก็ออกมา

“ว้าว! อาจารย์ของฉันมาแล้ว! อาจารย์! ฉันอยู่ทางนี้!” หญิงสาวรีบลุกขึ้นโบกมือด้วยความยินดี

“เสี่ยวจวน? ผมไม่ได้มาสายใช่ไหม! แล้วนี่เพื่อนเธอเหรอ?”

ชายหนุ่มรูปงามคนนี้เดินเข้ามาและโบกมือให้เด็กสาว จากนั้นจึงมองมาที่เซียวหลิงที่อยู่ข้าง ๆ เธอ เผยให้เห็นสายตาที่กำลังทึ่งของเขา ช่างเป็นโลลิลูกครึ่งที่สวยงามอะไรเช่นนี้!

“นี่คือเพื่อนที่ฉันเพิ่งเจอในเกม! ชื่อในเกมของเธอคือไฮเนส!” หญิงสาวแนะนำให้ชายหนุ่มรูปงามอย่างมีความสุข จากนั้นจึงหันไปหาเซียวหลิง

“ดูสิ! ฉันบอกแล้ว! อาจารย์ของฉันหล่อมาก! เขายังเป็นสตรีมเมอร์รายใหญ่! ชื่อในเกมของเขาคือ ‘สายลมใบไม้ร่วงยามเย็น!’ ความนิยมของเขาก็สูงมากด้วย!“

เซียวหลิงเมินพวกเขาเพราะผู้ที่ปรากฏตัวจากจุดเทเลพอร์ตไม่ใช่ซือเยี่ยจิ๋ง ซึ่งทำให้ความคาดหวังของเธอพังทลาย และทำให้เธอไม่มีความสุข

“ฮ่า ๆ ผมไม่คู่ควรกับคำว่าสตรีมเมอร์รายใหญ่หรอก แต่เป็นแค่สตรีมเมอร์เกมที่มีผู้ติดตามไม่กี่หมื่นคนเอง ผมด้อยกว่าพวกผู้เล่นระดับสูงพวกนั้นมาก แต่ถ้าพูดถึงสตรีมเมอร์รายใหญ่ ผมเกรงว่าทั้งเขตฮัวเซียจะมีคนเดียวที่เรียกแบบนั้นได้”

สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นยิ้มอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน แต่ก็ยังมีความอวดดีในน้ำเสียงของเขา

“เอ๊ะ? ท่านอาจารย์ มีสตรีมเมอร์ที่ทรงพลังเช่นนั้นในเขตฮัวเซียด้วยเหรอ?” เด็กสาวอดสงสัยไม่ได้

“ถ้าจะพูดให้ถูกแล้ว เขาไม่ใช่สตรีมเมอร์มืออาชีพหรอก แต่ความสำเร็จที่เขาได้ในอุตสาหกรรมการถ่ายทอดสดของเรานั้นไม่เคยมีใครเหนือกว่าเขาได้ และเขาก็เป็นไอดอลของผมมาโดยตลอด” สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นกล่าว

“มีคนที่ทรงพลังขนาดนั้นจริงเหรอ? เขาเป็นใครเหรออาจารย์?” เด็กสาวอยากรู้มากขึ้น

“เขาเป็นผู้เล่นอันดับ 1 ของเขตฮัวเซียของเรา! เจ้าแห่งฮีลเลอร์ไงล่ะ!” สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นกล่าว ในเวลานี้ เขารู้สึกว่าโลลิลูกครึ่งที่ละเอียดอ่อนและสวยงามราวกับตุ๊กตาหันมามอง ซึ่งทำให้เขาภูมิใจที่จะแนะนำมากขึ้น

“เจ้าแห่งฮีลเลอร์เป็นตำนานสำหรับผู้เล่นเขตฮัวเซีย! เป็นที่หนึ่งในอันดับเลเวล อันดับของสวมใส่ อันดับสัตว์เลี้ยง อันดับสัตว์ขี่ อันดับชื่อเสียง อันดับคนดัง! เขาสร้างเรื่องใหญ่มานับไม่ถ้วน! ทุกคนในเขตฮัวเซียล้วนสั่นสะเทือน! และพลังการต่อสู้ของเขาแทบจะไร้เทียมทาน! ครั้งหนึ่งเขาต่อสู้กับกิลด์ใหญ่ด้วยตัวคนเดียว และชนะทั้งที่เขาต่อสู้กับผู้เล่นนับหมื่น! เหตุการณ์นี้ถูกถ่ายทอดสดและสร้างตำนานในวงการถ่ายทอดสดของเรา ไม่มีใครสามารถเหนือกว่าเขาได้! ห้องถ่ายทอดสดของเขาเปิดมาหนึ่งเดือน แต่เวลาถ่ายทอดสดรวมทั้งหมดไม่เกินหนึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ ทว่าจำนวนแฟน ๆ กลับสูงที่สุดในบรรดาห้องถ่ายทอดสดทั้งหมด! และเป็นอันดับ 1 จนถึงตอนนี้ เขาใช้เวลาเพียงชั่วโมงเดียวในการหาแฟน ๆ หลายร้อยล้านคน เขาเป็นมากกว่าที่สตรีมเมอร์เล็ก ๆ อย่างเราจะสู้ได้!” สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นกล่าวอย่างสุภาพ แต่มุมตาของเขากำลังมองเซียวหลิงที่มองมาที่เขา

เซียวหลิงมองมาจริง ๆ เพราะหลังจากรู้ว่าเธอสามารถเล่นเกมนี้ได้ เซียวหลิงก็ใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายเพื่อติดตามข่าวเด่นเกี่ยวกับโลกของเกมมากมาย และยังได้เรียนรู้ข่าวที่น่าประหลาดใจอีกมากมายด้วย

ตัวอย่างเช่นเซียวเฟิงเป็นผู้เล่นที่ทรงพลังที่สุดในเขตฮัวเซียฉายาว่าเจ้าแห่งฮีลเลอร์ เฉียนโตวโตวที่คอยชมเธออยู่เสมอก็เป็นผู้ก่อตั้งร้านค้ามหาสมบัติ ซึ่งเป็นหอการค้าที่ใหญ่ที่สุดในเขตฮัวเซีย หรือหญิงสาวแสนสวยอย่าง หลิวเฉียงเหว่ยที่ทำให้เธอรู้สึกว่าถูกคุกคามมากที่สุดก็คือหัวหน้ากิลด์มิดซัมเมอร์ซึ่งเป็นกิลด์ที่ใหญ่ที่สุดของทางใต้!

ในทางตรงกันข้าม อาจารย์ซือเยี่ยจิ๋ง ผู้ซึ่งสนิทกับเธอดูเหมือนจะเป็นคนที่น่าสงสารที่สุด

ในขณะนี้ เมื่อเธอได้ยินว่าคนคนนี้กำลังพูดถึงการกระทำของเซียวเฟิง มันก็ดึงดูดความสนใจของเซียวหลิง เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย และฟังอย่างเงียบ ๆ เพราะเธอไม่เจอหัวข้อเหล่านี้ในโลกออนไลน์เลย

ว่ากันว่าเจ้าแห่งฮีลเลอร์นั้นไร้เทียมทาน แต่ไม่มีข่าวที่บอกว่าเขาแข็งแกร่งเพียงใด ในขณะนี้ หลังจากได้ยินความสำเร็จบางอย่างของเซียวเฟิงเซียวหลิงก็จมสู่ห้วงความคิด

“อาจารย์ ถ่อมตัวและหล่อเกินไปแล้ว! ชมคนอื่นขนาดนี้ได้ยังไง! นี่ไฮเนส เธอยังไม่มีอาจารย์อยู่แล้ว มาเป็นศิษย์ของอาจารย์กับเราไหม?” หญิงสาวไม่ได้สนใจผลงานของเซียวเฟิง แต่เธอมองสายลมใบไม้ร่วงยามเย็นอย่างบูชาและพูดกับเซียวหลิง

“ในเมื่อเธอเป็นเพื่อนของเซียวฮวน ผมก็รับเธอไปด้วยได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะมีผู้เล่นกี่คน ผมก็พาเก็บเลเวลได้สบาย ๆ อยู่แล้ว”

หลังจากได้ยิน สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นก็ยิ้มให้เซียวหลิง แต่เขากลับรู้สึกตื่นเต้นอยู่ภายใน ศิษย์ที่สวยงามเช่นนี้ จะเป็นเกียรติอย่างมากหากได้พาเธอไปด้วย! และถ้าเขาสามารถเลี้ยงความสัมพันธ์ได้ดี หลังจากที่โลลินี้ได้เติบโตขึ้นล่ะก็! เฮ้ เฮ้ เฮ้!

“ฉันไม่ต้องการ”

ทว่าเซียวหลิงกลับมีน้ำเสียงไม่อดทนและพูดอย่างเย็นชา

“พวกมือใหม่อย่างเธอยังเด็กอยู่ หากไม่มีใครดูแล มันจะทำให้เธอลำบากแม้กระทั่งตีมอนสเตอร์และทำภารกิจนะ ผมพูดไปเพื่อประโยชน์ของเธอ เธอคิดว่าฉันอยากรับเธอไว้จริง ๆ เหรอ?”

ทันทีที่สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นได้ยินเช่นนั้น เขาก็พูดอย่างไม่พอใจในทันที

“ไม่จำเป็น” เซียวหลิงยังคงไม่อดทน

“ฮึ! จะรอดูว่าเธอจะเอาตัวรอดในโลกของเกมยังไง!”

ด้วยน้ำเสียงของเซียวหลิง สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นส่งเสียงกึกก้องอย่างเย็นชา

“เธอรอดชีวิตในโลกของเกมยังไงนั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับนาย และไม่เกี่ยวอะไรกับนายด้วย”

ในเวลานี้ ก็มีเสียงที่ไม่แยแสดังขึ้นข้างหลังสายลมใบไม้ร่วงยามเย็น จากนั้นร่างที่ปกคลุมไปด้วยเสื้อผ้าสีดำก็ปรากฏตัวขึ้น

“ใครกัน?…ไนท์ คูนเนอร์!”

สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นซึ่งอารมณ์ไม่ดีหันหัวด้วยน้ำเสียงห้วน ๆ แล้วก็ต้องตกใจ

เพราะผู้เล่นที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขาสวมชุดสีดำสนิทที่แค่เห็นชื่อบนหัวของเธอก็เพียงพอจะทำให้ผู้เล่นทุกคนในเขตฮัวเซียตกใจ

ไนท์ คูนเนอร์แห่งกิลด์มิดซัมเมอร์!

ในบรรดาผู้เล่นหลายร้อยล้านคนในเขตฮัวเซีย เธอเป็นผู้เล่นชั้นยอดที่ติดอันดับท็อปห้าในอันดับเลเวล!

ในขณะนี้ เธอกำลังมองสายลมใบไม้ร่วงยามเย็นอย่างเย็นชา ทำให้สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นสั่นสะท้าน

“ช้ามาก!” เซียวหลิงกล่าวด้วยความไม่พอใจ

“ขอโทษจ้า ขอโทษ ระหว่างทางคนแน่นไปหน่อย ฉันจะพาเธอไปล่ามอนสเตอร์เก็บเลเวลเดี๋ยวนี้แหละ!”

ในสายตาของสายลมใบไม้ร่วงยามเย็น ไนท์ คูนเนอร์ผู้หยิ่งยโสพลันทรุดตัวลงทันที และพูดกับโลลิลูกครึ่งด้วยน้ำเสียงประจบประแจง

จากนั้นทั้งสองก็เดินจากไปทันที ทำอย่างกับสายลมใบไม้ร่วงยามเย็นเป็นอากาศธาตุโดยสิ้นเชิง

ในเวลานี้ ลมเย็นแห่งใบไม้ร่วงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ปาดเหงื่อที่เย็นยะเยือกบนหัว รู้สึกว่าแผ่นหลังของตัวเองเย็นเฉียบ

เขาไม่คิดมาก่อนว่าโลลิลูกครึ่งแสนสวยราวกับตุ๊กตาคนนี้จะรู้จักกับไนท์ คูนเนอร์ เขาเกือบจะหาเรื่องไนท์ คูนเนอร์เข้าซะแล้ว!

ถ้าแค่ทำให้ไนท์ คูนเนอร์ขุ่นเคืองก็ไม่เท่าไหร่ อย่างเลวร้ายที่สุดเขาก็แค่ถูกฆ่าตายสองสามครั้ง แล้วก็สามารถรักษาระยะห่างกับไนท์ คูนเนอร์ได้ ทว่าถ้าเขาทำให้กิลด์มิดซัมเมอร์ ซึ่งอยู่เบื้องหลังไนท์ คูนเนอร์ขุ่นเคืองละก็ ชีวิตเกมในโลกนี้ของเขาก็คงจบ! จบสิ้นเลย!

“อาจารย์ มีอะไรเหรอ?” เด็กสาวตะโกนเรียกสายลมใบไม้ร่วงยามเย็นหลายครั้ง เมื่อเห็นสายลมใบไม้ร่วงยามเย็นไม่ตอบสนอง เธอก็ถาม

“ไม่มีอะไร เราไปทำภารกิจกันเถอะ”

สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นรีบพูดและพยายามเลี่ยงไนท์ คูนเนอร์ เนื่องจากฝ่ายนั้นไปตีมอนสเตอร์ พวกเขาก็เลยไปทำภารกิจแทน

“เดี๋ยวก่อนนะ!”

แต่ทันทีที่เขาก้าวไปครึ่งก้าว สายลมใบไม้ร่วงยามเย็นก็หยุดชะงัก เพราะเขาสังเกตสิ่งผิดปกติที่แทบจะไม่มีใครสนใจ

ไนท์ คูนเนอร์… พูดด้วยเสียงผู้หญิง?