Myth Online ฮีลเลอร์สายบู๊ [网游之奶个锤子] - บทที่ 503 เส้นสุดท้าย

บทที่ 503 เส้นสุดท้าย

บทที่ 503 เส้นสุดท้าย

ดวงตาของหยู่หลงเฉียบคมและทะเยอทะยาน ด้วยเสียงเยาะเย้ยที่ดูถูกทุกคนและฮัวหม่านเซียนอดแนบร่างกายของเธอบนร่างกายของเขาไม่ได้ “ฉันรู้ว่านายเป็นผู้ชายที่ทำให้ฉันหลงใหล”

“ทำหน้าที่ของเธอให้ดีต่อไป อย่าปล่อยให้ฉันทุ่มกำลังมหาศาลเพื่อช่วยเธอไว้เสียเปล่า” หยู่หลงนวดหน้าอกของฮัวหม่านเซียนสองสามครั้งแล้วพูดอย่างเย่อหยิ่ง

“ฉันรู้ ฉันจะซื้อใจกองกำลังทั้งหมดเพื่อให้นายใช้งาน” ฮัวหม่านเซียนคร่ำครวญ ปฏิเสธระบบต่อต้านการล่วงละเมิดของเกมและกล่าวเบา ๆ

“น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้คัมภีร์ภารกิจระดับตำนานครั้งที่แล้ว ไม่เช่นนั้น ถ้าฉันไปช่วยเหลือบอสแห่งความมืดเหล่านั้น ประโยชน์ที่ฉันได้รับนั้นจะยอดเยี่ยมมาก” หยู่หลงส่ายหัวอย่างเสียใจ

“ทั้งที่ฉันแทบจะยอมสละตัวเอง แต่เจ้าแห่งฮีลเลอร์ก็ไม่สนใจ ฉันไม่รู้เลยว่าโรสใช้การยั่วยวนแบบไหน” ฮัวหม่านเซียนสูดอากาศเย็น

“ไปกันเถอะ ลิชเค่อสวีมาแล้ว เขาเป็นบุคคลอาวุโสในกองทัพมืด ภารกิจลับระดับตำนานในการชุบชีวิตลิชคิงอยู่ในมือของเขาแล้ว วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อรับรางวัลภารกิจ เขาจะรับฉันไปที่นั่นเพื่อพบกับลิชคิง เขาเป็นหนึ่งในผู้นำที่ยิ่งใหญ่ของกองทัพมืด และเขาจะอยู่ในเมืองแห่งห้วงลึกตรงกลางอย่างแน่นอน

หยู่หลงผลักฮัวหม่านเซียนออกจากตัวเขาและพูดในขณะที่เขามองไปยังลิชเค่อสวีที่ออกมาจากประตูเมือง

เซียวเฟิงเข้าไปในป้อมปราการแห่งความมืดจากอีกทางหนึ่ง หลังจากผ่านหมอก โครงร่างขนาดใหญ่ของป้อมปราการแห่งความมืดก็ปรากฏขึ้นจาง ๆ ในดวงตาของเซียวเฟิง

มีเมืองบริวารสามเมือง แต่ละเมืองมีขนาดเท่าเมืองแห่งความเศร้าโศก ตั้งอยู่บนสามมุม ได้แก่ เมืองแห่งความกลัว เมืองแห่งมนต์ดำ และเมืองแห่งอันเดด ปกป้องเมืองแห่งห้วงลึกตรงกลาง และเซียวเฟิงก็เข้าสู่พื้นที่ของป้อมปราการแห่งความมืดจากทิศทางของเมืองแห่งอันเดด

เห็นได้ชัดว่าเมืองแห่งอันเดดเป็นเมืองหลักที่เหล่าอันเดดรวมตัวกัน ภายในและภายนอกเมืองมีทะเลโครงกระดูกสีขาวขนาดใหญ่ที่เคลื่อนไหวอยู่ ทำให้เซียวเฟิงน้ำลายไหลมาก มอนสเตอร์เหล่านี้เป็นค่าประสบการณ์เดินได้ทั้งนั้น

น่าเสียดายที่หมอกสงครามหนาทึบทำให้เซียวเฟิงทำได้เพียงระงับความคิดของเขาและพุ่งไปที่เมืองแห่งห้วงลึกทางน่านฟ้าเหนือเมืองแห่งอันเดดต่อไป

แม้ว่าเซียวเฟิงได้ปรับสายตาของตัวเองเพื่อให้สามารถมองเห็นได้ถนัดตากับหมอกสงคราม แต่เขาก็ยังไม่สามารถเห็นภาพทั้งหมดของป้อมปราการแห่งความมืดได้ และได้แต่คลำไปตามโครงร่างที่คลุมเครือเท่านั้น

“โฮก! ใครกล้าบุกเข้ามาในป้อมปราการแห่งความมืด!”

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เซียวเฟิงบินผ่านเมืองแห่งอันเดด จู่ ๆ เสียงคำรามของมังกรก็ดังขึ้น จากนั้นมังกรกระดูกขนาดใหญ่ก็ลุกขึ้นจากเมืองและโจมตีเซียวเฟิง

“ชำระล้าง!”

แววตาของเซียวเฟิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย และค้อนด้ามยาวรูปเคียว ค้อนแห่งวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ก็เหวี่ยงออกไป ร่างกายของเขาก็สว่างขึ้นราวกับดวงอาทิตย์ดวงเล็ก ๆ ทำให้หมอกสงครามโดยรอบละลายไปราวกับหิมะ

หมอกสงครามเหนือป้อมปราการแห่งความมืดนั้นหนามากจนส่งผลต่อการมองเห็น ดังนั้นหากคุณต้องการต่อสู้ ก็ต้องล้างหมอกรอบ ๆ ออกก่อน

“พลังศักดิ์สิทธิ์? วิหารแห่งแสงเหรอ?”

มังกรกระดูกหยุดอยู่ตรงหน้าเซียวเฟิง มันมีร่างกายขนาดใหญ่ ปีกกระดูกเน่าของมันกางออก และตัวมันก็ยาวหลายสิบเมตร ซึ่งน่าทึ่งมาก

อย่างไรก็ตาม มังกรกระดูกตัวนี้ยังไม่ใหญ่เท่ากับซากมังกรของเทือกเขากระดูก ท้ายที่สุดมันก็เป็นกระดูกที่กลายเป็นเทือกเขา เมื่อเทียบเจ้าตัวแล้วมันไม่มีความหมายเลย

มังกรกระดูกหยุดอยู่ตรงหน้าเซียวเฟิง ราวกับตึกระฟ้าที่ขวางทางของเซียวเฟิง แต่มันไม่ได้โจมตี ไฟอันเยือกเย็นสองดวงในเบ้าตานั้นใหญ่พอ ๆ กับสระน้ำ เซียวเฟิงสามารถสัมผัสได้ถึงการพินิจ และค้อนแห่งวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในมือของเขาก็ถูกตรึงไว้

อย่างไรก็ตาม มังกรกระดูกมองย้อนกลับไปที่ทิศทางของเมืองแห่งห้วงลึกในเวลานี้ และไม่ทำการโจมตี แต่เลือกที่จะบินหนีไป ร่างใหญ่ก็ร่อนลงและกลับเข้าเมืองแห่งอันเดดอย่างเงียบ ๆ

เซียวเฟิงละสายตาของตัวเองและแสงของสกิลชำระล้างบนร่างกายของตัวเองก็จางหายไป เขาก็รีบไปที่เมืองแห่งห้วงลึกข้างหน้าต่อ

เซียวเฟิงไม่แปลกใจเลยที่มังกรกระดูกไม่ได้โจมตี เพราะภารกิจสุดท้ายของเขาไม่ใช่ภารกิจต่อสู้ แต่ให้ไปที่เมืองแห่งห้วงลึกเพื่อตามหาผู้นำกองทัพมืดและถ่ายทอดเจตจำนงของเทพธิดาแห่งแสง

หลังจากดำเนินภารกิจกองกำลังอย่างต่อเนื่องหลายครั้ง เซียวเฟิงก็เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างแสงสว่างและความมืด

และสิ่งที่เซียวเฟิงคาดเดานั้นถูกต้อง ปีศาจและทูตสวรรค์แต่เดิมนั้นเชื่อมโยงกัน

ประการแรก มีแผนที่ที่ล้ำหน้ากว่าดินแดนแห่งพระเจ้าอยู่ นั่นคืออาณาจักรแห่งพระเจ้า เซียวเฟิงคาดว่ามันน่าจะเป็นแผนที่ระดับเทพพระเจ้า และมันน่าจะเป็นแผนที่สุดท้ายของโลกเกมนี้

ในฐานะปีศาจที่เป็นผู้นำแห่งความมืดและทูตสวรรค์ที่เป็นผู้นำแห่งแสงสว่าง ทั้งคู่อาศัยอยู่ในอาณาจักรแห่งพระเจ้า จึงเป็นเรื่องแปลกที่จะบอกว่าไม่มีความเชื่อมโยงระหว่างพวกเขา

นี่เป็นความลับของดินแดนแห่งพระเจ้าแน่นอน ในกองทัพมืดมีเพียงปีศาจที่ลงมาจากอาณาจักรแห่งพระเจ้าเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ ส่วนมอนสเตอร์ธรรมดาและผู้นำหลักของกองทัพมืดนั้นไม่รู้

และที่วิหารแห่งแสงก็เป็นเช่นเดียวกับที่นี่ มีเพียงเทพธิดาแห่งแสงเท่านั้นที่มาจากอาณาจักรแห่งพระเจ้า และมีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ ดังนั้นเซียวเฟิงจึงถูกส่งไปทำภารกิจ

เนื่องจากข่าวนี้ไม่สามารถเปิดเผยได้ เซียวเฟิงจึงอาศัยความสัมพันธ์ของเสี่ยวไป๋ในการเป็นคนวงในคนที่สองของวิหารแห่งแสง ได้รับเลือกจากเทพธิดาแห่งแสงให้เป็นผู้ทำภารกิจ

สิ่งที่ทำให้เซียวเฟิงรู้สึกแปลกจริง ๆ ไม่ใช่ความเชื่อมโยงระหว่างปีศาจกับทูตสวรรค์ แต่เป็นเรื่องที่ว่า ทำไมพวกเขาถึงต้องการมาที่ดินแดนแห่งพระเจ้า ไม่ใช่ว่าอาณาจักรแห่งพระเจ้าเป็นที่ที่ดีกว่าดินแดนแห่งพระเจ้าหรอกเหรอ?

ปีศาจและทูตสวรรค์มาจากอาณาจักรแห่งพระเจ้าระดับสูง และมีคุณสมบัติระดับสูง พวกเขาไม่เพียงแต่ยับยั้งคุณสมบัติระดับต้นของดินแดนแห่งพระเจ้าได้ พวกเขาควรจะดูถูกโลกระดับล่างอย่างดินแดนแห่งพระเจ้าด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม ปีศาจได้มายังโลกเบื้องล่างเพื่อสร้างกองทัพมืดและกระจายความตายออกไป แต่เหล่าทูตสวรรค์ได้สร้างวิหารและเผยแพร่ศรัทธา

เซียวเฟิงไม่รู้เหตุผลสำหรับเรื่องนี้ เพราะเขายังไม่ได้ไปถึงระดับที่สูงกว่านี้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางรู้เลย

นี่อาจเป็นโครงเรื่องช่วงหลังของเกม ความคืบหน้าในเกมของเซียวเฟิงยังไม่ถูกไล่เก็บตามมา แต่เขาก็เหนือกว่าผู้เล่นธรรมดามากแล้ว ในตอนต้นเกม เขาก็เข้าไปในเมืองศักดิ์สิทธิ์ได้ นับประสาอะไรกับการรู้ความลับเหล่านี้

และแม้ว่าผู้เล่นธรรมดาจะไปที่เมืองศักดิ์สิทธิ์หลังจากภารกิจขั้น 3 แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับภารกิจในระดับนี้ จำเป็นต้องรู้ว่ากองทัพมืดและวิหารแห่งแสงมีความเชื่อมโยงกันอย่างเป็นความลับ หากรั่วไหลออกมาจะเกิดอุบัติเหตุ ดังนั้นจึงไม่สามารถแพร่ผ่านผู้เล่นได้อย่างแน่นอน ไค เหตุผลที่เซียวเฟิงสามารถรับภารกิจประเภทนี้ได้ก็เพราะสถานะพิเศษของเขา

เหตุผลที่มังกรกระดูกไม่โจมตีเซียวเฟิงเพียงเพราะป้อมปราการแห่งความมืดกำลังวางแผนที่จะสร้างอาณาจักร สงครามจึงยุติลง

อย่างไรก็ตามเซียวเฟิงยังคงรู้สึกถึงความโกรธของมังกรกระดูกเมื่อครู่นี้ หากเขาไม่ได้มองย้อนกลับไปที่เมืองแห่งห้วงลึกที่อยู่ข้างหลังเขา เขาคงจะวิตกกังวล และเขาจะโจมตีเซียวเฟิง ผู้บุกรุกของวิหารแห่งแสง เท่าที่เกี่ยวข้องกับกองทัพมืด ความเกลียดชังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือของเขาคือวิหารแห่งแสง

แต่สิ่งเหล่านี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเซียวเฟิง เสี่ยวเสวียควบผ่านไป และโครงร่างขนาดใหญ่ของเมืองแห่งห้วงลึกได้ปรากฏขึ้นอย่างคลุมเครือในหมอกสงคราม

[ติ๊ง! ได้รับผลกระทบจากมนต์สะกดแห่งห้วงลึก การบินของม้าแสงศักดิ์สิทธ์ไม่มีประสิทธิภาพ]

ทว่าเมื่อเข้าใกล้เขตเมืองแห่งห้วงลึก จู่ ๆ เสียงระบบก็ดังขึ้นในหูของเซียวเฟิง แล้วร่างที่บินอยู่ของเสี่ยวเสวียก็ล้มลงอย่างควบคุมไม่ได้ในทันที

สีหน้าของเซียวเฟิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย ความสามารถของเสี่ยวเสวียคือวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ และชายหนุ่มมีภูมิคุ้มกันต่อดีบัฟทั้งหมด แต่ภูมิคุ้มกันนี้ไม่ได้ไร้ที่ติและยังถูกระงับตามระดับอีกด้วย

ตัวอย่างเช่น ผู้เล่น A มีไอเทมระดับพระเจ้าที่มีสกิลหลบหลีก 100% ภายใน 10 วินาที ซึ่งถือว่าแข็งแกร่งพอสมควร แต่ผู้เล่น B มีอาร์ติแฟกต์ที่มีสกิลโจมตีโดน 100% จากนั้นผู้เล่นการหลบหลีก 100% ของผู้เล่น A ก็ไร้ผลต่อหน้าผู้เล่น B เพราะไอเทมระดับเทพเจ้าถูกระงับโดยระดับอาร์ติแฟกต์

ในขณะนี้ก็เป็นกรณีเดียวกัน ในฐานะสัตว์ขี่ระดับพระเจ้า พรสวรรค์ของเสี่ยวเสวียล้มเหลวจริง ๆ เขาได้รับผลกระทบจากม่านพลังห้วงลึกและสูญเสียความสามารถในการบินของเขา

“เสี่ยวเสวียกลับไป!”

ประตูอัญเชิญของสัตว์ขี่เปิดขึ้นในอากาศ เสี่ยวเสวียเข้าไปในวงแหวนเวทโดยตรงและถูกนำตัวกลับในขณะที่เซียวเฟิงกระแทกกับพื้น

“อวยพรการป้องกัน!”

“อวยพรชีวิต!”

ความสูงในการบินของเสี่ยวเสวียไม่สูงเกินไป เซียวเฟิงคาดว่าเขาจะไม่ตกจากที่สูงตายได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ใช้มาตรการหลบเลี่ยงใด ๆ และร่ายบัฟสองตัวให้กับตัวเองแล้วกระแทกลงอย่างหนัก

-823!

เสียเลือดเล็กน้อยแต่ไม่ร้ายแรง เซียวเฟิงโบกค้อนแห่งวิญญาณศักดิ์สิทธิ์และเติมเลือดด้วยสกิลโฮลี่ไลท์ จากนั้นก็มองไปในทิศทางของเมืองแห่งห้วงลึก

น่าเสียดายที่หมอกสงครามที่นี่หนาจนมองไม่เห็นนิ้วมือของตัวเอง และเขายังคงเห็นเพียงโครงร่างจาง ๆ บนท้องฟ้า แต่หลังจากตกลงมาที่พื้น เขาก็มองอะไรไม่เห็นเลย

เซียวเฟิงทำอะไรไม่ถูก ดังนั้นจึงต้องก้าวไปข้างหน้าโดยตั้งใจจะเข้าใกล้เมืองแห่งห้วงลึกก่อน

“ชาช่า…”

ก่อนที่เซี่ยวเฟิงจะได้ก้าวออกไป เขาได้ยินเสียงดังกึกก้องจากพื้นดินตรงหน้าเขา ราวกับว่ามีบางอย่างกำลังจะออกมา

เซียวเฟิงคุ้มเคยกับฉากนี้ เขาโยนค้อนแห่งวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ออกไปทันที เคียวเลื่อนผ่านแสงเย็น และวางไว้ข้างหลังเขา แสงของบัฟก็ส่องบนร่างกายของเขาเช่นกัน และเขาก็พร้อมที่จะโจมตีมอนสเตอร์ ท้ายที่สุด ที่นี่ก็คือป้อมปราการแห่งความมืด ไม่ใช่เรื่องผิดปกติที่จะมีพวกคลั่งอยู่ใต้ดิน

ผู้คุมแห่งห้วงลึก

เลเวล : 50

คุณสมบัติ : อันเดด

ระดับ : เทพเจ้า

อย่างที่เซียวเฟิงคาดไว้ นักเวทอันเดดที่มีตะเกียงไฟผีเจาะออกมาจากพื้น แต่เขาไม่ได้ทำอะไรกับเซียวเฟิง และพูดด้วยเสียงแหบแห้ง

“มากับข้า…เทพปีศาจกำลังรอเจ้าอยู่…”

เซียวเฟิงพูดไม่ออก รู้สึกเหมือนไม่มีที่ไป ดังนั้นจึงทำได้เพียงตามไปโดยกำค้อนแห่งวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ไว้

ในอีกด้านหนึ่ง ในเมืองแห่งความกลัว หยู่หลงและฮัวหม่านเซียนกำลังรออย่างเบื่อหน่าย

“นักรบทั้งสองโปรดรอสักครู่ ลิชคิงกำลังมุ่งหน้ามายังเมืองแห่งห้วงลึกชั่วคราว” ลิชเค่อสวีเดินเข้ามาและพูดกับพวกเขา

“ท่านลิชผู้ยิ่งใหญ่ ท่านรู้ไหมว่าลิชคิงกำลังทำอะไรอยู่?” หยู่หลงถามด้วยความสงสัย

“ไม่ชัดเจนนัก เขาถูกอัญเชิญโดยเทพปีศาจ ไม่เพียงเท่านั้น ท่านราชาผีดิบและท่านปีศาจราตรีก็ไปที่นั่นด้วย” ลิชเค่อสวีส่ายหัว

“ผู้บังคับบัญชาของสามเมืองบริวารแห่งป้อมปราการแห่งความมืดไปรวมตัวกันหมดงั้นเหรอ? เป็นไปได้ไหมว่าคนใหญ่คนโตกำลังมา?”

หยู่หลงแสดงความประหลาดใจในทันที