NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - ตอนที่ 196
บทที่196 สวีเถิงเฟยมาแล้ว
“เชื่อสิ เชื่อสิ จะไม่เชื่อได้ไงกัน？”ฉินจื่อยี่รีบพูดปฏิเสธ
ล้อเล่นบ้าอะไรเนี่ย？
จ้าวเสี่ยวตาวถือว่าอยู่ในแวดวงลูกเศรษฐี ฝีมือต่อสู้ถือว่าใช้ได้
แม้แต่เขายังถูกทำร้ายจนกระอักเลือด แล้วฉินจื่อยี่ยังจะกล้ารับคำท้าได้ไง？
“เทควันโดของจ้าวเสี่ยวตาวสุดยอดมาก ถูกคุณโจมตีจนแพ้ได้ไงนะ”ฉินจื่อยี่ยังคงไม่ค่อยจะเชื่อ
“หมัดเท้าปักบุปผาก็จอดแล้ว”หลี่ฝางพูดอย่างเหยียดหยาม
ส้าวส้วยืนอยู่ข้างๆ ก็ไม่ได้เปิดโปงหลี่ฝาง
เจ้านายชอบเสแสร้ง ก็ให้เขาเสแสร้งไปเถอะ
ถ้าส้าวส้วยเปิดโปงต่อหน้า ก็เท่ากับฉีกหน้าของหลี่ฝาง
แล้วจะน่าอายแค่ไหน？
ฉินจื่อยี่มองหลี่ฝางด้วยสีหน้าตกใจ เขากำลังคาดเดาตัวตนของหลี่ฝาง
ถึงแม้ฉินจื่อยี่ไม่เข้าใจหลี่ฝาง แต่เข้าใจน้องสาวของตัวเอง
ฉินวี่เฟยน้องสาวของตัวเอง เป็นคนสายตาเฉียบคม
เธอแนะนำหลี่ฝางให้ตัวเอง งั้นหลี่ฝางจะต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดา
ฉินจื่อยี่มองสายตาของหลี่ฝาง ไม่เหมือนเดิมโดยสิ้นเชิง
……
เวลานี้ เขาหมาป่าก็เริ่มมีคนเข้ามาเรื่อยๆ
“สวีเถิงเฟยยังไม่มาอีก？”
หลี่ฝางมองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นเงาของสวีเถิงเฟย
ฉินจื่อยี่พูด：“วางใจเถอะ ก่อนสี่ทุ่ม สวีเถิงเฟยจะต้องมา”
“เพราะสี่ทุ่ม เขาหมาป่าจะปิดเขา ถึงตอนนั้น ไม่ว่ารถใดๆก็เข้ามาไม่ได้”ฉินจื่อยี่พูด
“เพื่อนผม ผมไปทักทายพวกเขาก่อน”พูดจบ ฉินจื่อยี่ก็เดินออกไป
ฉินจื่อยี่ในฐานะที่เป็น ลูกเศรษฐีที่มีชื่อเสียงในแวดวง จึงมีเพื่อนไม่น้อย
หลี่ฝางกลับมองเห็นคนหน้าคุ้นๆไม่น้อย ครั้งที่แล้วคนพวกนั้นที่เข้าร่วมงานเลี้ยงรีสอร์ต ส่วนมากก็มาที่นี่
มีมาคนมาแข่งรถ ส่วนมากคนมาเพื่อหาเพื่อน
ยังไงมีเพื่อนเยอะคอนเนคชั่นก็จะเยอะ
สายตามองคนที่มากขึ้นเรื่อยๆ และตอนนี้ ภาพสีขาวก็พุ่งเข้ามาในสายตาทุกคน
“ทำไมถังหยู่ซวนก็มาล่ะ？”
ถังหยู่ซวนขับปอร์เช่918ของตัวเอง ปรากฏตัวที่เขาหมาป่า
ตอนที่เห็นถังหยู่ซวน หลี่ฝางก็ยังแปลกใจหน่อยๆ
ยังไงก่อนหน้านี้ที่รีสอร์ต หลี่ฝางก็ยังจำได้ว่า เผชิญหน้ากลุ่มคนที่รายล้อมไปด้วยลูกเศรษฐี ถังหยู่ซวนก็ตกใจหนี
แต่ครั้งนี้ จู่ๆเขาก็มา
และการมาของเขา ก็ดึงดูดคนจับตามองไม่น้อย
ตามไปกับถังหยู่ซวน แล้วก็มีส่งเสียงกับโจวเจ๋อีกสองคน
หลี่ฝางเตรียมจะไปหาถังหยู่ซวน จู่ๆผู้หญิงสวมต่างหูก็เดินเข้ามา
“คุณจริงๆด้วย！”
“ฉันคิดว่าตัวเองมองผิดซะอีก”
ผู้หญิงสวมต่างหูมองหลี่ฝางอย่างแปลกใจ：“คุณมาอยู่นี่ได้ไง？เมื่อก่อนทำไมไม่เคยเห็นคุณ”
“ฉันได้ยินว่าคืนนี้มีคนแข่งรถที่เขาหมาป่า ก็เลยมาร่วมสนุกสักหน่อย”หลี่ฝางพูด
“ฟังคุณพูดแล้ว เหมือนคุณจะมาที่เขาหมาป่าบ่อยๆ”หลี่ฝางมองผู้หญิงสวมต่างหูอย่างดีใจ
ผู้หญิงสวมต่างหูหัวเราะ พูดอย่างภูมิใจ：“ไม่บ่อยหรอก ทุกเดือนพี่สาวจะมา”
“หลี่ฝาง คุณมาที่นี่ครั้งแรก เพิ่งมาที่เขาหมาป่า แต่ทำเรื่องอะไรมั่วๆล่ะ ฉันบอกคุณให้นะ คืนนี้ที่มาเขาหมาป่า ต่างเป็นคนมีสถานะทั้งนั้น”ผู้หญิงสวมต่างหูพูดกับหลี่ฝาง
หลี่ฝางพยักหน้า ถามผู้หญิงสวมต่างหู：“คุณก็เป็นนักแข่งรถเหรอ？”
“ฉันไม่ใช่ แฟนฉันต่างหากล่ะ”ผู้หญิงสวมต่างหูพูดไปยังที่ไม่ไกลจากตรงนั้น แล้วผู้ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามา
“แนะนำให้คุณรู้จัก หลิวจินหยาง แฟนฉันเอง”ผู้หญิงสวมต่างหูพูดแนะนำ
“หมองหมอง เด็กคนนี้ใคร？”หลิวจินหยางมองหลี่ฝาง ใบหน้าไม่ค่อยพอใจ
“เพื่อนนักเรียนฉันเอง หลี่ฝาง”ผู้หญิงสวมต่างหูพูด：“และก็เป็นแฟนของเพื่อนสนิทฉัน”
“ก็ลู่หลุ่ยคนนั้นไง ครั้งที่แล้วที่กินข้าวด้วยกันน่ะ”เงียบไป ผู้หญิงสวมต่างหูก็พูดเสริม
หลิวจินหยางได้ยินคำนี้ ก็ขมวดคิ้ว：“เขาคือแฟนของลู่หลุ่ย？”
“ห่า ลู่หลุ่ยตาบอดเหรอไง？”หลิวจินหยางพูดตรงๆ
ตอนนั้นหลี่ฝางก็โมโห เขาเดินก้าวเข้ามา พูดกับหลิวจินหยาง：“แม่เอ๊ยพูดอะไรน่ะ”
“ผมบอกว่าคุณไม่เหมาะสมกับลู่หลุ่ยไง ทำไม？”
“คุณไม่ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองเลย ……คุณนี่ ทำไมจีบลู่หลุ่ยได้？”หลิวจินหยางมองสำรวจหลี่ฝางหัวจรดท้า พูดดูถูก：“ดูจากสภาพคุณแล้ว ก็ไม่เหมือนคนมีเงินอะไรนัก”
“เกี่ยวอะไรกับคุณ”หลี่ฝางพูดอย่างเซ็งๆ
ถ้าไม่ได้เห็นแก่หน้าของผู้หญิงสวมต่างหู หลี่ฝางก็ลงมือแล้ว
ผู้หญิงสวมต่างหูอึดอัดหน่อยๆ เธอผลักแฟนของตัวเอง พูดเบาๆ：“คุณทำอะไรน่ะ ลู่หลุ่ยเธอจะหาแฟนยังไง ก็เรื่องของลู่หลุ่ยเขาสิ คุณพูดบ้าอะไรน่ะ”
“อีกอย่าง หลี่ฝางไม่ได้ขี้เหร่ไปกว่าคุณด้วย”ผู้หญิงสวมต่างหูกลอกตาใส่หลิวจินหยางเขม็ง
หลิวจินหยางไม่พอใจแล้ว：“หมองหมอง คุณพูดแบบนี้หมายความว่าไง คุณว่าผมหล่อน้อยกว่าไอ้เด็กนี่เหรอ？ห่าเอ๊ย คุณตาบอดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
“คุณต่างหากที่ตาบอด”
ผู้หญิงสวมต่างหูพูดโกรธๆ：“พอแล้ว ไปเล่นกับรถของคุณเถอะไป”
“คุณอยู่ให้ห่างไอ้เด็กนี่หน่อย”หลิวจินหยางสั่งผู้หญิงสวมต่างหู แล้วเดินไปที่รถของตัวเอง
รถของหลิวจินหยาง เป็นMustangคันหนึ่ง
ถึงรถคันนี้ไม่ถูก แต่อยู่ในที่เขาหมาป่า ก็ถือว่าเป็นรถไม่กี่รุ่นที่ถูกที่สุด
แต่เทคนิคขับรถของหลิวจินหยางไม่เลว ทุกวันที่หนึ่งของทุกเดือน เขาจะพาผู้หญิงสวมต่างหูมาแข่งรถทุกครั้ง
ผู้หญิงสวมต่างหูไม่ฟังที่หลิวจินหยางสั่ง เดินมาตรงหน้าหลี่ฝาง：“หลี่ฝาง ขอโทษนะ ฉันขอโทษแฟนฉันด้วย”
“เขาก็เป็นแบบนั้น พูดอะไรไม่ค่อยดีนัก แต่จิตใจไม่เลว”
หลี่ฝางเบะปากไม่พูดอะไร ในใจอัดอั้นความโกรธไว้ชัดเจน
“คุณหาแฟนแบบนี้ได้ไงกันเนี่ย”
หลี่ฝางพูดอย่างพูดไม่ออก：“ก่อนเขาพูด ไม่คิดก่อนบ้างหรือไงกัน？”
“แม้แต่คำอะไรที่ควรพูด อะไรที่ไม่ควรพูดก็ยังแยกไม่ออก”
“เอาน่า อย่าโกรธนะ วันไหนพี่จะเลี้ยงคุณกับลู่หลุ่ยกินข้าว โอเคนะ”ผู้หญิงสวมต่างหูพูดอย่างขอโทษ
“งั้นคุณก็อย่าเรียกแฟนมาล่ะ”หลี่ฝางพูด
หลี่ฝางคิดว่าหลิวจินหยางนี้ค่อนข้างแย่จริงๆ
หลี่ฝางมองเวลา ตอนนี้สามทุ่มครึ่งแล้ว
เขาหมาป่าในตอนนี้ ก็คึกคักขึ้นมา
สาวสวยสวมบิกินี่กลุ่มหนึ่ง ก็โบกไม้โบกมือตรงหน้าหลี่ฝาง
แล้วรถหรูแต่ละคันๆ ก็จอดเรียงกันเป็นแถวๆ
เวลานี้ ในที่สุดถังหยู่ซวนก็เห็นหลี่ฝาง เขาวิ่งเข้ามา ถามอย่างแปลกใจ：“หลี่ฝาง คุณก็มาเหรอ？”
“ใช่ ผมมาทำอะไรนิดหน่อย”
“คุณล่ะ？”หลี่ฝางมองถังหยู่ซวนแล้วถาม
“ผมได้ยินโจวเจ๋พูดว่าวันนี้เขาหมาป่ามีการแข่งแข่งรถครั้งใหญ่ ก็เลยมาน่ะ”ถังหยู่ซวนพูด
หลี่ฝางหัวเราะ：“คุณก็เข้าร่วมแข่งรถ？”
“ใช่ ผมลืมขอความคิดเห็นของคุณเลย ยังไงปอร์เช่918นี้ ที่จริงก็เป็นของคุณ”ถังหยู่ซวนถามอย่างอึดอัด
“ระวังหน่อย อย่าขับเร็วไปล่ะ”หลี่ฝางพยักหน้า พูดสั่ง
ถังหยู่ซวนหมดคำพูด แข่งรถนี้ มีใครบ้างห้ามคนอื่นอย่าขับเร็วไป？
ไม่ขับเร็ว จะเรียกแข่งรถไหม？
“วางใจน่ะ ผมจะระวังความปลอดภัย”ถังหยู่ซวนพูดยิ้มๆ
คุยถามไถ่ไม่กี่คำ ถังหยู่ซวนก็พูด：“เหลืออีกยี่สิบนาทีก็เริ่มแล้ว ผมขอไปคุ้นเคยเส้นทางก่อนนะ”
“ไปเถอะ”หลี่ฝางโบกมือให้
ถังหยู่ซวนออกไป ฉินจื่อยี่ก็เข้ามา
“คุณกับเขาเป็นเพื่อนรักกันเหรอ？”ฉินจื่อยี่ชี้ไปที่ถังหยู่ซวน ถามไป
หลี่ฝางพยักหน้า：“ใช่”
“ได้ยินว่าเขาคือหลานชายของหลี่เจียเฉินคุณท่านหลี่ ผมดูจากสภาพเขาแล้ว ไม่เหมือนเลย”ฉินจื่อยี่ส่ายหน้า พูด：“แต่รถของเขา โคตรเจ๋ง”
“ปอร์เช่918 ราคายี่สิบกว่าล้าน แพงกว่ารถของผมอีก”
ถ้าถังหยู่ซวนไม่มา งั้นเฟอร์รารี่ของฉินจื่อยี่ ก็คือรถที่แพงที่สุดในเขาหมาป่า
พอถังหยู่ซวนมา ปอร์เช่918ก็แย่งซีนเฟอร์รารี่ของฉินจื่อยี่เลย
“แต่ความเร็วรถเขาไม่เร็วเท่าผม เครื่องยนต์อะไรก็ปรับแต่งมาหมดแล้ว”ฉินจื่อยี่มองปอร์เช่918 ส่ายหน้าแบบเหยียดหยาม
“นอกจากเทคนิครถของเขาจะดีกว่าผม ไม่งั้น ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม”ฉินจื่อยี่พูดอย่ามั่นใจ
พอพูดจบ ปอร์เช่918ก็ขับออกไป
หลี่ฝางไม่สนใจหัวข้อเรื่องแข่งรถ ไม่ว่าใครเร็ว หลี่ฝางก็ไม่อยากรู้ทั้งนั้น
หลี่ฝางมองฉินจื่อยี่ ถามว่า：“ใกล้จะเริ่มอยู่แล้ว สวีเถิงเฟยทำไมยังไม่มาล่ะ？”
“สรุปเขาจะมาหรือไม่มา？”หลี่ฝางขมวดคิ้วพูด
“เขามาแล้ว”
เพิ่งพูดจบ ฉินจื่อยี่ก็ชี้ไปที่เบนท์ลีย์คันนั้นแล้วพูด：“นั่นรถเขา