NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - ตอนที่ 250
บทที่ 250 ตั๋วมูลค่าเป็นล้าน
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนก็มองไปที่หลิวเฉียวเฉียว
“เธอบอกว่าผู้ซื้อวิลล่าหมายเลข1 เป็นเจ้าของถู่โต้ว?” เสี่ยวสานมองหลิวเฉียวเฉียวด้วยความประหลาดใจ และถามว่า
“หลิวเฉียวเฉียวพูด “ฉันไม่รู้เรื่องนี้ แต่สถานที่ที่ฉันไปกับเซี่ยลู่เพื่อสัมภาษณ์ในวันนี้ ก็คือ(วิลล่าหมายเลขหนึ่ง)
“ยิ่งไปกว่านั้นพื้นที่ภายในวิลล่ามีขนาดใหญ่มาก อย่างน้อยมากกว่าหนึ่งพันตารางเมตร” หลิวเฉียวเฉียวพูด
“อยู่บนยอดเขาหรือ?” เสี่ยวสานถามอย่างตื่นเต้น
หลิวเฉียวเฉียวพยักหน้าและพูดว่า “ใช่ วิลล่านั้น เป็นยอดเขากลางภูเขายืนอยู่บนวิลล่า มองลงมา ราวกับว่าเมืองทั้งเมืองอยู่ในสายตา”
สีหน้าของเสี่ยวสาน ตกตะลึงสุดๆ
“ดูเหมือนว่า ผู้ซื้อ(วิลล่าหมายเลข1)นี้ จะเป็นเจ้าของถู่โต้ว” เสี่ยวสานพูด
โจวเจ๋มองเสี่ยวสานและถามว่า “เสี่ยวสาน เจ้าของ(วิลล่าหมายเลข1นี้) เป็นใครกันแน่ใคร?”
ไม่เพียงแต่โจวเจ๋ ส้งเสียงและคนอื่นๆก็อยากรู้เช่นกัน
ใครกันแน่ที่ยิ่งใหญ่และร่ำรวยขนาดนี้ ซื้อวิลล่าหมายเลข1ให้วีเจไว้ไลน์สด?”
“ฉันก็ไม่รู้ แค่รู้ว่าเป็นชายหนุ่ม อายุประมาณพวกเรา”
“คิดว่าชายคนนี้เป็นใคร ก็คงมีแต่จ้าวเสี่ยวตาวเท่านั้นที่รู้ชัดเจน” เสี่ยวสานพูด
“แล้วไม่มีใครถามจ้าวเสี่ยวตาวเหรอ?”
“ใครจะกล้าล่ะ? นี่คือความอัปยศของจ้าวเสี่ยวตาว ใครถาม ก็เหมือนกับเป็นการไม่ให้เกียรติเขา?”
“อีกอย่าง แม้จะถาม คิดว่าจ้าวเสี่ยวตาวก็คงไม่พูด บุคคลนี้ตัวตนนั้นลึกลับมาก รวมถึงตรง(วิลล่ากลางภูเขา) ก็ถามไม่ได้ความอะไร”
ขณะที่เสี่ยวสานพูด ก็มองไปที่ถังหยู่ซวน
ในขณะนี้ถังหยู่ซวน เมาไม่รู้เรื่อง นอนอยู่บนโซฟา และหลับไป
“พวกคุณคิดว่า นอกจากถังหยู่ซวนแล้ว ยังมีชายหนุ่มคนไหน ที่ใจกล้าและยิ่งใหญ่ขนาดนี้?” เสี่ยวสานขมวดคิ้วและถาม
ส้งเสียงและโจวเจ๋ต่างตกตะลึง
ใช่แล้ว นอกจากหลี่เจียเฉิน หลานชายของนายท่านหลี่แล้ว ยังมีใครที่ใจกล้าและยิ่งใหญ่เช่นนี้?”
“บริษัทมีเดียถู่โต้ว มูลค่าอย่างน้อยหนึ่งพันล้าน เรื่องราคาซื้อ ฉันไม่คิดว่ามันจะไม่ต่ำกว่าตัวเลขนี้ เพราะว่า ฐานผู้ใช้ของ ถู่โต้วก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีปัญหาเรื่องการขาดทุนแล้วขาย”
“ตอนแรกฉันก็สงสัย? ทำไมต้องการขายถู่โต้ว? ถ้าเดือดร้อนเงิน เขาสามารถระดมทุนได้ สำหรับพวกเขา มันง่ายมาก”
“ดูเหมือนว่า อีกฝ่ายจะต้องให้ยอดเงินจำนวนที่พวกเขาปฏิเสธไม่ได้”
“บวกวิลล่ากลางภูเขาสองร้อยกว่าล้าน
โจวเจ๋ถอนหายใจ “เจ้าของถู่โต้ว ร่ำรวยจริงๆ ต้องการแพลตฟอร์ม และใช้จ่ายมากกว่าหลายพันล้าน
หลิวเฉียวเฉียวพูดเสริม “เจ้านายคนนี้ไม่เพียงแต่ร่ำรวย แต่ยังใจกว้าง การสัมภาษณ์ในวันนี้ล้วนเป็นแค่วีเจธรรมดา แต่ว่า ใครที่สัมภาษณ์ผ่าน พวกเขาก็จะมอบตั๋วสถานตากอากาศ”
“ตั๋วหนึ่งใบ ราคาเพียงไม่กี่พัน จะใจกว้างขนาดไหน?” ชายในชุดแดงยิ้มเยาะ รู้สึกเหยียดหยามเล็กน้อย
“ถ้าตั๋ววีไอพีที่มีรหัสมาด้วย” หลิวเฉียวเฉียวเลิกคิ้ว และถาม
แก้วไวน์ที่ชายชุดแดงเพิ่งหยิบขึ้นมา ก็สั่นเล็กน้อย
“อะไรนะ?”
“มอบตั๋ววีไอพีของสถานตากอากาศหลงเหมิง หลิวเฉียวเฉียว คุณแน่ใจหรือว่าจำไม่ผิด?” ชายชุดแดงมองหลิวเฉียวเฉียวแล้วหัวเราะไม่หยุด
“คุณรู้ไหมว่าตั๋ววีไอพีสถานตากอากาศหลงเหมิง หายากแค่ไหน?”
ส้งเสียงทำตาเหลือกให้หลิวเฉียวเฉียว และพูดว่า “เฉพาะตระกูลหรือบริษัทที่มีทรัพย์สินมากกว่าหนึ่งร้อยล้าน ถึงจะมีสิทธิ์ได้รับตั๋ววีไอพีสถานตากอากาศ อย่างมากที่สุด ในแต่ละครอบครัวสามารถได้รับเพียงสามใบเท่านั้น”
“แต่ฉันเห็นเซี่ยลู่ถือหนึ่งใบจริงๆ” หลิวเฉียวเฉียวพูดด้วยท่าทางไร้เดียงสา
“ถ้าอย่างนั้นเธอต้องดูผิดแน่นอน” ส้งเสียงส่ายหัวและพูด
เมื่อพูดถึงตั๋ววีไอพีสถานตากอากาศ ส้งเสียงก็มองไปที่ถังหยู่ซวนอีกครั้ง
ส้งเสียงคิดไว้แล้ว รอพรุ่งนี้ เขาจะติดตามถังหยู่ซวนไป
ถังหยู่ซวนเป็นหลานชายของนายท่านหลี่ ติดตามถังหยู่ซวน ยังต้องใช้ตั๋วอีกเหรอ?
สำหรับสาเหตุที่พ่อบ้านเฉียนในสถานตากอากาศยกเลิกคุณสมบัติการเชิญของเขานั้น ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิด
หลี่ฝางยืนอยู่ข้างๆ ไม่มีใครสนใจ
“หลี่ฝาง มานั่งตรงนี้สิ”ในขณะนี้ จางเชี่ยนขยับก้น หาที่ว่างให้หลี่ฝาง
หลี่ฝางลังเลอยู่สองสามวินาที และตัดสินใจนั่งลง
หลี่ฝางรู้สึกว่า ฟังพวกเขาพูดคุย มันก็น่าสนใจทีเดียว
หลังจากคุยกันไม่นาน พวกเขาต่างคนต่างพูดถึงเรื่องของตัวเอง!
ก็ไม่รู้ว่าอยู่ในโลกภายนอกตัวเองเป็นคนแบบไหน นั่งอยู่ที่นี่ สามารถรับฟังความคิดเห็น
โจวเจ๋ขมวดคิ้ว
เมื่อเห็นผู้หญิงของเขาหาที่นั่งให้หลี่ฝาง ทำให้โจวเจ๋รู้สึกไม่พอใจ
ในขณะนี้หลิวเฉียวเฉียวพูดอีกครั้ง “พวกคุณดูสิ ในเน็ตมีคนกำลังขายตั๋ววีไอพีสถานตากอากาศ”
“จริงหรือเปล่า? เอาโทรศัพท์มาให้ฉันดู”
ส้งเสียงแย่งโทรศัพท์มือถือของหลิวเฉียวเฉียว และเหลือบมอง
“มีการซื้อขายเป็นต่อๆ”
“แม่งเอ้ย หรือว่า นี่คือตั๋ววีไอพีจริงๆ”
ตั๋ววีไอพีสถานตากอากาศที่มอบให้ตระกูลคนรวย จะต้องไม่มีการขายต่อ
พวกเขาไม่ขาดแคลนเงิน และไม่สร้างความขุ่นเคืองให้กับสถานตากอากาศ
ตั๋วสถานตากอากาศที่มอบให้ คุณขายต่อ ถ้าให้ตระกูลหลี่รู้ มันน่าอายขนาดไหน?
ดังนั้น พวกเขาไม่ใช้มัน ยังดีกว่าที่จะเอาไปขาย
ดังนั้น ในเน็ตประมูลขายเป็นแสน เท่ากับเป็นการประมูลที่ว่างเปล่า
“ใบละสองแสน แพงเกินไปหรือเปล่า?” ชายชุดแดงมองแล้ว ส่ายหัว
“สองแสนหรือ?” เสี่ยวสานพูดอย่างตื่นเต้น “ฉันซื้อแล้ว!”
เสี่ยวสานรีบลงมือ แย่งใบนั้นมาได้
และไม่นาน บุคคลนี้ก็โพสต์อีกใบ
และราคาใบนี้ สูงถึงสามแสน!
“โอ้ เป็นคนเดิม นี่มันเป็นของจริงหรือของปลอม?” เสี่ยวสานขมวดคิ้ว รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย
“คนหนึ่งคน จะมีตั๋วจำนวนมากขนาดนั้นได้ไง?”
เสี่ยวสานรีบติดต่อบุคคลนั้นทันที ถามเขาว่าเขาอยู่ที่ไหน และกำลังจะขับรถไปรับ
เพราะ เป็นถึงเจ้าถิ่นในเมืองเอก ขับรถไปค้นหาคนขาย อย่างมากก็ใช้เวลาแค่สองชั่วโมง
ในเวลานี้ เสี่ยวสานยืนขึ้น “ช่างเป็นเรื่องบังเอิญ ที่ผู้ขายคนนั้น อยู่ในRecalling the past”
“พวกคุณรอสักพักนะ ผมจะไปเอาตั๋ว”
ชายชุดแดงก็ลุกขึ้นยืน และตามออกไปด้วย “ถ้าเป็นจริง ผมจะซื้อหนึ่งใบ”
สามแสน!
ชายชุดแดงรู้สึกเจ็บปวดใจเล็กน้อย และในพริบตา ก็เพิ่มขึ้นหนึ่งแสน!
แต่จ่ายสามแสน สามารถเข้าสู่แวดวงบันเทิงระดับสูง สำหรับพวกเขา มันก็คุ้ม
“เมื่อกี้พวกเราไม่ได้เล่นเน็ต มีตั๋วหลายใบ ขายไปสำเร็จเรียบร้อย ดูแล้วสิ่งที่เฉียวเฉียวพูดเป็นเรื่องจริง วันนี้แพลตฟอร์มถู่โต้ว ได้มอบตั๋วให้วีเจแน่นอน ผู้ขายเหล่านี้ เป็นผู้หญิงทั้งหมด และเมื่อกี้ฉันเพิ่งตรวจสอบในเน็ต พบว่าเป็นวีเจทั้งหมด”
หลังจากนั้นไม่นาน เสี่ยวสานและชายชุดแดงก็กลับมา
ในมือของพวกเขา ถือตั๋วคนละหนึ่งใบ
พวกเขาเพิ่งกลับมา บัญชีของคนๆนั้น ก็เริ่มขายตั๋วอีกครั้ง แต่ราคานั้น กลายเป็นห้าแสน
“ผู้หญิงคนนี้ช่างร้ายกาจจริงๆ”
เมื่อเห็นราคาที่สูงขึ้น เสี่ยวสานก็รู้สึกโชคดีเล็กน้อย เพราะว่าตัวเองซื้อตั๋วได้ถูกกว่าชายชุดแดงตั้งหนึ่งแสนบาท
“เมื่อกี้คนที่เพิ่งขายตั๋วให้เรา เป็นผู้หญิง หน้าตาสะสวย และในมือเธอ ยังมีอีกหลายใบ” เสี่ยวสานนั่งลง แล้วพูด
มีหลายใบในเวลาเดียวกัน
และอยู่ในRecalling the past?
หลี่ฝางหัวเราะ และคิดได้ทันทีว่าคนนี้เป็นใคร!
ต้องเป็นหลี่เสี่ยวเสี่ยว
เด็กสาวคนนี้ ฉลาดไม่เบา
“ตั๋วใบละห้าแสน ยังมีคนซื้อไป ฉันซื้อในราคาสามแสน ถือว่าไม่แพงมาก” ชายในชุดแดงก็รู้สึกโชคดีเช่นกัน
ซึ่งราคาขึ้นสูงเร็วกว่าอสังหาริมทรัพย์
“ใบสุดท้าย หนึ่งล้าน อยากซื้อหรือไม่ซื้อก็แล้วแต่!” หลี่เสี่ยวเสี่ยวทำตามใจตัวเอง การเขียนโพสต์น่าสนใจเช่นนี้ เขียนได้กวนใจมาก
ในขณะนี้โจวเจ๋ยิ้ม
“เฉียวเฉียว คุณบอกว่าตั๋วพวกนี้ ถู่โต้วมอบให้ ใช่ไหม?” โจวเจ๋มองหลิวเฉียวเฉียว และถาม
“ดูเหมือนว่าจะเป็นโจวหยางน้องชายของคุณเป็นผู้รับผิดชอบมอบให้” หลิวเฉียวเฉียวพยักหน้า และพูด
โจวเจ๋ยิ้มที่มุมปาก “ถ้างั้นตอนนี้ฉันจะโทรหาน้องชายของฉัน ให้เขาเก็บไว้ให้ฉันสักสองสามใบ”
ทันทีที่หมายเลขโทรศัพท์ของโจวเจ๋กำลังโทรออก หลี่ฝางก็ห้ามเขาไว้
“ไม่ต้องโทรแล้ว โจวหยางมาแล้ว”
ในตอนนี้ หลี่ฝางยืนขึ้น และโบกมือให้โจวหยางที่ประตู
โจวหยางเห็นหลี่ฝาง และวิ่งเข้ามา
แต่เมื่อเขาได้เห็นพวกโจวเจ๋และส้งเสียง ใบหน้าของเขา ก็ขรึมลงทันที
เห็นได้ชัดว่า โจวหยางไม่ชอบคลุกคลีคนเหล่านี้
“ทำไมคุณถึงมาคลุกคลีกับพวกเขา?” เมื่อยืนอยู่ตรงหน้าหลี่ฝาง โจวหยางถามด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
หลี่ฝางอธิบายว่า “ผมเข้ามาหาถังหยู่ซวน”
“จริงสิ โจวหยาง เมื่อกี้พี่ชายของคุณบอกว่า คุณเป็นผู้จัดการใหญ่ของถู่โต้ว เป็นเพราะพึ่งพาบารมีของเขา เป็นความจริงไหม?” หลี่ฝางมองโจวเจ๋ และถามเสียงดัง