NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - ตอนที่ 306
บทที่ 306 ฉินวี่เฟย ใจเธอมีฉันหรือเปล่า
หลี่ฝางเห็นวิดีโอที่ลู่หลุ่ยโทรเข้ามา ตกใจจนหน้าซีด
ฉินวี่เฟยกำลังนั่งอยู่ข้างๆของตัวเอง ตัวเองจะกล้ารับสายได้อย่างไร
หากลู่หลุ่ยเห็นฉินวี่เฟยอยู่ตรงนี้ ตัวเองก็จบเห่อย่างแน่นอน
ดึกๆดื่นๆ ชายหญิงอยู่ด้วยกัน ต่อให้หลี่ฝางอธิบายจนปากแฉะ ลู่หลุ่ยก็ไม่มีทางเชื่อตัวเอง
“ใครเหรอ? ฉินวี่เฟยถามมาหนึ่งคำ ทำไม่ดึกๆดื่นๆยังมีคนโทรวิดีโอคอลมาหานายละ?”
หลี่ฝางกล่าวอย่างละอายใจ: “แฟนที่จะขอเลิกของฉันโทรมา เพิ่งจะดีกันเอง”
“ห๊า? งั้นฉันต้องหลบไปก่อนมั้ย สีหน้าของฉินวี่เฟยเปลี่ยนทันที” ขณะนั้นหันหน้าจะเดินออกไป
และในตอนนี้ ลู่หลุ่ยได้วางสายไปแล้ว
หลี่ฝางก้มหน้ามอง ที่แท้เป็นเพราะเมื่อกี้ที่เขากำลังคุยกับฉินวี่เฟยนั้น ลู่หลุ่ยได้ส่งข้อความมาสิบกว่าข้อความ แต่ตัวเองไม่ได้ตอบเลยแม้แต่ข้อความเดียว
ใจร้อน ลู่หลุ่ยก็เลยวิดีโอคอลมา……..
เห็นข้อความที่ยาวเหยียด หลี่ฝางรีบปิดเครื่อง เตรียมตัวไว้ว่าพรุ่งนี้ค่อยอธิบายกับลู่หลุ่ย บอกว่าตัวเองแบตหมด
“อย่าเพิ่งไปเลย เราคุยกันก่อน” หลี่ฝางเรียกฉินวี่เฟยกลับมา
“แล้วแฟนนายล่ะจะทำยังไง?” ฉินวี่เฟยหันหน้ามาถาม
“ฉันปิดเครื่องไปแล้ว เมื่อกี้เธอส่งข้อความมาหลายข้อความ ฉันไม่ได้ตอบ ทำได้เพียงปิดเครื่องก่อนพรุ่งนี้ค่อยอธิบายกับเธอว่าแบตหมด…….” หลี่ฝางยักไหล่ กล่าวอย่างหมดหนทาง
“ห๊า ผู้ชาย” ฉินวี่เฟยทำเสียงดูถูก
“เมื่อกี้นายพูดเองว่านายกับแฟนกำลังงอนกันอยู่ งอแงจะเลิกกัน? ผู้ชายเลว!”
“ผู้ชายที่มีชู้แอบกินนอกบ้าน ส่วนใหญ่จะบอกว่าชีวิตการแต่งงานของตัวเองไม่มีความสุข หมดเยื่อใยกับภรรยาแล้ว กำลังจะหย่า จากนั้นก็แกล้งทำเป็นน่าสงสาร แสดงท่าทางที่เจ็บปวด แล้วก็หว่านไปเรื่อย ฉันดูแล้ว นายแต่งงานแล้ว ก็จะเป็นผู้ชายแบบนั้น” ฉินวี่เฟยย่นจมูก แล้วกล่าว
ตอนนี้ ภาพลักษณ์ของหลี่ฝางที่อยู่ในใจของฉินวี่เฟย ถือว่าไม่ดีแล้ว
หลี่ฝางก็กล่าวขึ้น: “ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าจู่ๆเธอจะเปิดประตูเข้ามา?”
“กลางคืนเวลานอนนายไม่ล็อกประตูเหรอ?” ฉินวี่เฟยถามกลับไป
“ฉันที่เป็นผู้ชายแมนๆคนหนึ่ง ทำไมต้องล็อกประตู? ยังไง ฉันยังต้องกลัวเธอมาหาฉันเหรอ? ฉันอยากจนตัวสั่น” หลี่ฝางพูดอย่างหน้าด้านๆ
“พูดเพ้อเจ้ออะไรกัน……อยากพูดเหมือนว่าตัวเองนั้นน่ากินมากจะได้มั้ย น่าขยะแขยง” ฉินวี่เฟยมองบน กล่าวอย่างรังเกียจ
ฉินวี่เฟยเดินไปข้างหน้าสองก้าว แล้วนั่งลงบนเตียง
“หลี่ฝาง พูดจริงๆนะ ขอเพียงนายสามารถช่วยฉันยกเลิกงานแต่งงานของฉันกับมู่เสี่ยวไป๋ ฉันฉินวี่เฟย ก็จะติดหนี้บุญคุณนาย จริงๆก่อนหน้านี้ ฉันเคยคิดอยากจะตายด้วยซ้ำ ฉันยินดีที่จะตาย ก็ไม่อยากที่แต่งงานกับไอ้มู่เสี่ยวไป๋คนสารเลว แต่ฉันก็เห็นตัวอย่างของพี่สาวที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาฉัน นอกจากตาย ก็คือให้นายช่วยฉัน เธอว่าฉันควรจะทำยังไง?”
“ฉันทำได้เพียงเลือกนาย” ฉินวี่เฟยกล่าวอย่างไม่มีทางเลือก
“อยากพูดถึงพี่สาวเธอให้ฉันได้ยิน ยัยผู้หญิงเฉิ่มที่มองคนอื่นต่ำต้อย” หลี่ฝางแค่คิดถึงผู้หญิงอย่างฉินหยีหรันในใจก็รู้สึกโมโหขึ้นมาทันที
“ฉันจะบอกเธอนะ งานปาร์ตี้ในคืนนี้ หากฉันไม่เห็นแก่หน้าของเธอ ฉันจัดการหล่อนไปนานแล้ว” หลี่พูดอย่างขยะแขยง
“นายอย่าโทษพี่ฉันเลย พี่ฉันไม่ใช่คนอย่างที่นายคิด หล่อนปฏิบัติต่ออื่น ดีมากทีเดียว” ฉินวี่เฟยรีบแก้ต่างให้พี่สาวตัวเอง
สายสัมพันธ์ของพี่น้อง เห็นได้ชัดว่าคำพูดของฉินวี่เฟยนั้นเข้าข้างฉินหยีหรัน
“ฟังความหมายของเธอ เหมือนพี่สาวเธอทำกับฉันแค่คนเดียว เห็นฉันขัดหูขัดตาเหรอ?” หลี่ฝางยิ่งฟันยิ่งโมโห
“เอาละ ฉันจะเล่าให้นายฟังละกันว่าทำไมพี่สาวฉันถึงเจาะจงไม่ชอบนาย จริงๆแล้ว พี่สาวฉันเห็นว่านายเป็นแฟนของฉัน…….ยังไงก็แล้วแต่ ก่อนหน้านี้พี่สาวฉันเคยมีแฟนที่จนคนหนึ่ง พี่สาวฉันเห็นการแต่งตัวของนาย ดูการพูดจาของนาย รู้สึกว่านายไม่เหมือนไฮโซ พี่สาวฉันน่ะ รู้สึกว่านายเหมือนกับแฟนเก่าของเขา”
“แล้วไง เขาเกลียดแฟนเก่าตัวเองเหรอ? ตอนแรกไม่ใช่เพราะพี่สาวเธอทิ้งผู้ชายไปหรอกเหรอ?” หลี่ฝางจี้ถามไปหนึ่งประโยค
“แม้ว่าพี่สาวฉันจะเป็นคนปล่อยมือก่อน แต่พี่สาวฉันไม่ทางเลือก อีกอย่าง ตอนที่พี่สาวฉันแต่งงาน ยังเคยหาไอ้หมอนั่น ยังได้มีความสัมพันธ์กับไอ้หมอนั่นด้วย……ตอนนั้นฉันเฝ้าอยู่ด้านนอกประตู ได้ยินเสียง”
“เหมือนว่า คืนนั้นพี่สาวฉัน ได้ให้คำสัญญากับไอ้หมอนั่นไว้ไม่น้อยเลย รวมทั้ง ต่อให้เธอต้องแต่งไปตระกูลมู่หรง ก็ไม่มีทางที่จะมีลูกกับมู่หรงฉางเฟิง ยังบอกอีกว่าหากเป็นไปได้ จะหย่ากับมู่หรงฉางเฟิง…….เมื่อถึงเวลานั้น ก็จะไปหาเขา”
“แต่ว่าก่อนแต่งงานไม่กี่วัน ไอ้หมอนั่น ก็ไม่รู้ว่ารับเงินของตระกูลสวีหรือตระกูลมู่หรงที่ส่งไป อีกอย่างยังได้แต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ผู้หญิงคนนั้น เหมือนจะเป็นคนที่ตระกูลสวีหรือตระกูลมู่หรงจัดให้ หน้าตาสวยงามทีเดียว……ก็เท่ากับว่า ความจริงแล้ว เป็นผู้ชายคนนั้น ที่หักหลังพี่สาวของฉัน”
“ดังนั้น พี่สาวฉันที่กลัวว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเดิม ก็รู้สึกว่า นายกับไอ้หมอนั่น ต้องเป็นคนประเภทเดียวกัน” ฉินวี่เฟยกล่าว
“ไม่อย่างนั้น พี่สาวฉันไม่มีทางที่จะว่านายแบบนั้น ปกติ พี่สาวฉันเป็นคนที่จิตใจดีมีเมตตา ทุกปีเธอจะไปยังถิ่นทุรกันดารเพื่อไปให้ความช่วยเหลือกับเด็กๆ นำเสื้อผ้า อาหาร และเงินไปให้”
“จริงๆแล้ว พี่สาวฉันเป็นคนที่ดีมากคนหนึ่งเลยล่ะ”
หลี่ฝางก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉินวี่เฟยพูดนั้นเป็นความจริงหรือเปล่า แต่ว่าความตั้งใจฉินวี่เฟย หลี่ฝางนั้นเข้าใจ
ฉินวี่เฟยเพียงแค่ไม่อยากให้ตัวเองเข้าใจฉินหยีหรันผิด หลี่ฝางยิ้มเล็กน้อย แล้วกล่าว: “เอาล่ะ พี่สาวเธอเป็นคนดี พอใจยัง?”
“งั้นต่อไปหากเธอได้เจอกับพี่สาว ก็บอกเธอให้พูดจากับฉันดีๆหน่อย หรือไม่ ก็บอกเธอ ฉันนั้นเป็นคุณชายของรีสอร์ต เป็นหลานของหลี่เจียเฉิน ไม่ใช่คนจนที่ไหน อย่างนี้ เขาก็คงจะไม่เจาะจงเล่นงานฉันแล้วมั้ง?”
หลี่ฝางเม้มปาก แล้วกล่าว
หลายปีมานี้ หลี่ฝางที่ทนกับสายตาที่ดูถูกและเชิดใส่ นั้นมีมากมายเหลือเกิน
จนกระทั่งตอนนี้หากมีใครดูถูกหลี่ฝาง หลี่ฝางก็อยากที่จะตบบ้องหูเขาทันที
ฉินวี่เฟยตอบพร้อมกับพยักหน้ารับ กล่าวกับหลี่ฝางอย่างอารมณ์ดี งั้นต่อไปหากพวกนายเจอกัน ฉันจะแนะนำเธอให้รู้จักกับนายอย่างเป็นทางการ ขณะที่ฉินวี่เฟยพูด มุมปากก็ได้ยิ้มขึ้น
หลี่ฝางที่จ้องมองฉินวี่เฟย รู้สึกว่ารอยยิ้มของเธอ แฝงด้วยความเจ้าเล่ห์
“เธอจะแนะนำฉันยังไง?” หลี่ฝางถามไปคำหนึ่ง
“ก็จะบอกว่านายคือคุณชายของตระกูลหลี่ แฟนที่ฉันเลือกแล้ว” ฉินวี่เฟยกอดไปที่แขนของหลี่ฝางทันที แล้วกล่าว แบบนี้ได้มั้ย?
ฉินวี่เฟยที่กอดแขนของหลี่ฝางเอาไว้ ก็แกว่งแขนไปมา
การแกว่งนี้ ก็ทำให้ใจของหลี่ฝาง หวั่นไหวขึ้นมาทันที
เมื่ออยู่กับหลินชิงชิง หลี่ฝางมีความรู้สึกรัก ความรักที่หลี่ฝางมีต่อหลินชิงชิง ไม่ได้น้อยไปกว่าลู่หลุ่ยเท่าไรนัก
แต่กลับฉินวี่เฟย หลี่ฝางไม่ได้มีความรู้สึกรักใคร่ แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร หลี่ฝางไม่สามารถที่จะต้านทานการยั่วยวนของฉินวี่เฟยได้เลย บางทีอาจจะเป็นเพราะฉินวี่เฟยมีรูปร่างหน้าตาที่งดงาม
ในเวลานี้ หลี่ฝางมองฉินวี่เฟย ได้ดึงร่างของเธอเข้ามาใกล้กับตัวเอง: “ฉันถามเธอนะ วันนี้ตอนที่เธอรับมีดแทนฉัน สมองของเธอไม่ได้คิดอะไรจริงๆเหรอ?”
“ฉันลืมแล้ว” ฉินวี่เฟยส่ายหัว
หลี่ฝางรู้สึกว่า การที่สามารถรับมีดแทนใครสักคน อย่างน้อยคนคนนี้ที่อยู่ในใจของอีกฝ่าย ก็ต้องสำคัญไม่น้อย
หากในใจฉินวี่เฟยไม่ได้ชอบตัวเอง เพียงแค่ต้องการให้เรื่องนี้ เป็นเพียงข้อแลกเปลี่ยน เป็นการตอบแทนชนิดหนึ่ง ในใจหลี่ฝาง ก็พอจะเข้าใจบ้าง
ถ้าหากฉินวี่เฟยชอบตัวเองนิดหน่อย งั้นหลี่ฝางก็รู้สึกว่ามันน่าสนุกแล้ว
ขณะที่คิด หลี่ฝางตัดสินใจลองใจฉินวี่เฟย
และฉินวี่เฟยก็ไม่ได้ต่อต้าน…..