NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - ตอนที่ 360
บทที่360 เกิดเรื่องแล้วที่ห้องส่วนตัว
“ไสหัวไป！”
DJดันเฉินฝูเซิงไปข้างๆ：“ถ้าคนข้างล่างจริงจังขึ้นมาจะทำไง？”
“ยาม ยาม！”DJร้องตะโกนเสียงดัง
DJคนนี้คิดว่าเฉินฝูเซิงเป็นก่อกวน
DJลงมา มั่นใจว่าคำพูดเฉินฝูเซิงก่อความวุ่นวาย
“ห่า ผู้ชายคนนี้คือใคร？แล้วคุณชายหลี่คือใคร？ทำไมไม่เคยได้ยิน”
“ผู้ชายคนนี้ก็ไม่เคยเห็นสักนิด แค่มองก็รู้ว่าดื่มมาเยอะ มาก่อกวน”
“ฮ่าฮ่า……ฮ่าฮ่า”
จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะ ทุกคนต่างไม่สนใจคำพูดของเฉินฝูเซิง
เฉินฝูเซิงก็ไม่ใช่สมาชิกของคลับ และก็ยิ่งไม่ใช่ลูกเศรษฐีที่คุ้นเคยในสายตาอีก คำพูดเขา ใครจะเชื่อ？
ค่าใช้จ่ายทั้งงาน ให้คนๆหนึ่งจ่ายเนี่ยนะ？
บ้าแล้วเหรอ！
สโมสรเจียงหนานคือสโมสรที่ใหญ่ที่สุดของเมืองเอก ค่าใช้จ่ายทุกๆวันอย่างน้อยก็เกินล้านแล้ว แล้วใครมันจะบ้าขนาดว่าจ่ายบิลให้ทั้งหมด？
“คุณชายหลี่ทำแบบนั้นจริงๆเหรอ？！”ซือถูเฟยถามอย่างสนใจ
ซือถูเฟยรู้ดี การกระทำของเฉินฝูเซิง เป็นหลี่ฝางสั่งมา
หลี่ฝางหัวเราะแห้งๆ：“เมื่อกี๊เสียสติจนสร้างปัญหาให้พวกคุณ ตอนนี้เลยเลี้ยงเหล้าพวกเขา สมควรแล้ว”
“งั้นคุณรู้ไหม ถ้าคุณต้องจ่ายบิลทั้งหมด ค่าใช้จ่ายของพวกเขา ก็จะไร้ยางอายขึ้นมา ปกติสโมสรเจียงหนานของพวกเรา รายได้วันหนึ่งก็เป็นล้านแล้ว แล้วบวกกับหลายวันนี้นักเรียนมากขึ้น ไม่ว่าจะจำนวนลูกค้าหรือจำนวนค่าใช้จ่าย ก็จะเพิ่มไปอีกเท่าหนึ่ง ถ้าคุณจ่ายบิลทั้งหมด ……”ซือถูเฟยวิเคราะห์ความน่ากลัวแทนหลี่ฝาง
หลี่ฝางหันหน้าไป ยิ้มอย่างไม่แคร์：“พี่ซือถู คุณคิดว่าผมหลี่ฝางจ่ายบิลไม่ไหวเหรอ？”
ซือถูเฟยตะลึง พูดขำๆว่า：“คุณชายหลี่เข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้หมายความอย่างนี้”
“งั้นก็รบกวนพี่ซือถู ช่วยบอกเพื่อนๆที่นั่งอยู่ทุกคนที ที่นี่ เพื่อนผมพูดไปดูเหมือนจะไม่ได้ผล”หลี่ฝางยิ้มอย่างฝืนๆ
ซือถูเฟยส่ายหน้า：“คุณชายหลี่ทำตามอำเภอใจจริงๆเลย”
“งั้นก็ขอบคุณคุณชายหลี่ที่ใส่ใจธุรกิจ”
ซือถูเฟยกำปั้นขึ้นมา เดินไปบนเวทีDJ พูดกับDJ
สีหน้าDJตะลึงไปก่อน จากนั้นก็ไอ แล้วพูด：“ประกาศข่าวดีนะครับ เมื่อครู่ไม่ใช่เรื่องตลก และก็ไม่ใช่คนเมา แต่เป็นเรื่องจริง！”
“ตะโกนกันหน่อยเร็ว เพื่อนๆ”
“ค่าใช้จ่ายทุกอย่างของคืนนี้คุณชายหลี่จ่ายเอง”
“ทุกคนมาสนุกกันเต็มที่ เมามันกันไปเลย！”
“ทุกคนว่าตามผม ขอบคุณคุณชายหลี่！”
DJพูดจบ ก็ส่องไฟไปที่หน้าของหลี่ฝาง
หลี่ฝางขมวดคิ้ว รีบเอาแขนบังหน้าตัวเอง จากนั้นก็วิ่งไปข้างบน
หลี่ฝางจ่ายบิล ก็แค่เพื่อแสดงความขอโทษ ไม่เคยคิดจะโชว์อะไร
ซือถูเฟยขมวดคิ้ว：“ทำอะไร？ใครให้พวกคุณทำแบบนั้น！”
ซือถูเฟยรู้ว่าหลี่ฝางไม่ใช่คนที่สูงส่ง ชอบโอ้อวด ทำแบบนี้ กำลังสร้างปัญหาให้หลี่ฝางอย่างไม่ต้องสงสัย
“นี่เป็นความจริงเหรอ？”
“รวยจริงๆ เลี้ยงเหล้าลูกค้าทุกคน？ฮ่าฮ่า งั้นพวกเราไม่เกรงใจแล้ว มา เอามาให้ผมอีกสองโหล”
“ไอ้โง่ นี่มีคนจ่ายให้แล้ว จะกินเบียร์อะไรกัน เอาเหล้านอกมาสิมา！”
แขกทั้งหมดของสโมสรเจียงหนาน ก็กลายเป็นบ้าคลั่งสุดๆไปทันที
คำพูดของเฉินฝูเซิง พวกเขาไม่เชื่อ
แต่คำพูดของDJ ถือเป็นตัวแทนอย่างเป็นทางการของสโมสรเจียงหนาน
เหล้าที่ไม่ต้องจ่ายเงินแบบนี้ ดื่มไปก็ไม่เสียหาย！
ทั้งชายหญิง ไม่ใช่แค่สนุกรื่นเริงอย่างบ้าคลั่ง แต่ยังดื่มกันอย่างบ้าคลั่งด้วย
“คุณชายหลี่คือใครกันแน่ ทำไมไม่เคยได้ยิน？”
“สนว่าเขาเป็นใครทำไม ยังไงซะก็เป็นคุณชายที่รวย พวกมู่เสี่ยวไป๋ ฉินจื่อยี่อะไรนี่ ถ้าอยู่ต่อหน้าคุณชายหลี่ ก็เป็นได้แค่น้องชาย！”
“คุณชายหลี่ต่างหากที่เป็นคุณชายอันดับหนึ่งในเมืองเอก！”
“เกรงว่าคืนนี้ อย่างน้อยคุณชายหลี่จะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายไปห้าล้าน！”
หลี่ฝางวิ่งขึ้นไปชั้นบน จู่ๆก็คิดถึงชุนเซิง
เวลาผ่านมาตั้งนานแล้ว ไม่รู้ว่าชุนเซิงเป็นไงบ้าง ทำสำเร็จไหม
“เจ้านาย ทำไมคุณกลับมาอีกแล้วล่ะ？”ส้าวส้วยเห็นหลี่ฝาง ก็ถามไป
“ทางชุนเซิงเป็นไงบ้าง？”หลี่ฝางถาม
ส้าวส้วยส่ายหน้า：“ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ”
กำลังคุยอยู่นั้น จู่ๆผู้ชายล่ำสี่ห้าคนก็วิ่งเข้ามา
พวกเขาบุกเข้ามาในห้อง ประคองเฉียนเฟิงขึ้นมา
“คุณชายเฉียน นี่คุณ ……”
มองไปที่ขาของเฉียนเฟิง ตรงเป้ากางเกง พวกผู้ชายล่ำพวกนั้นตะลึงไป
เฉียนเฟิงในตอนนี้ ที่ใบหน้าไม่มีเลือดใดๆ
เขาเลือดไหลเยอะมาก ถ้าไม่ส่งไปโรงพยาบาล กลัวว่าจะต้องเสียชีวิตเพราะเสียเลือดไป
“อย่ามาพูดเหลวไหล รีบส่งผมไปที่โรงพยาบาล”เฉียนเฟิงพูดอย่างโมโหและไร้เรี่ยวแรง
แป๊บเดียว เฉียนเฟิงถูกยกขึ้นมา
“ลู่หลุ่ย คุณจะไปกับผมไหม？”เฉียนเฟิงมองลู่หลุ่ย
ลู่หลุ่ยส่ายหน้า พูดว่า：“เฉียนเฟิง ฉันเคยบอกว่า ฉันจะเป็นเพื่อนคุณแค่สองวัน ตอนนี้เวลาผ่านไปแล้ว”
เฉียนเฟิงหัวเราะเหอะเหอะอย่างเย็นชา：“เหลวไหล รอแผลผมดีขึ้นก่อน จะต้องกลับมาหาคุณ”
“สาขาวิชาวิทยุกระจายเสียงแห่งมหาวิทยาลัยสุ่ยมู่ ดาวสาขาปีหนึ่งเหรอ หาง่ายจะตาย”
เฉียนเฟิงพูดจบ ก็ออกไป
เขาไม่กล้าสิ้นเปลืองเวลา เพราะว่าเลือดที่ตัวเขา มีไม่มากที่จะไหลได้แล้ว
พวกชายล่ำๆต่างพูดไม่ออก ถึงตอนนี้ ยังคิดอยากจะสนุกกับสาวอีก
แทบจะถูกเขาถล่มจนย่อยยับ ถึงแม้ผู้หญิงยินยอมคุณ จะมีประโยชน์อะไร？
“ใช่สิ คุณชายเฉียน นี่ใครทำครับ？”ผู้ชายล่ำๆคนหนึ่งถามอย่างแปลกใจ
ออกมาจากห้อง เฉียนเฟิงก็เห็นส้าวส้วยกับหลี่ฝาง
“แม่เอ๊ย ก็ไอ้หนูคนนี้ไง！”เฉียนเฟิงใช้คางชี้ไปที่หลี่ฝาง พูดว่า
จากนั้น เฉียนเฟิงก็มองคนสองคนที่อยู่ด้านหลัง：“พวกคุณสองคน ไปจัดการเขาให้ตายให้ผมหน่อย”
สองคนนี้วิ่งไป ก็ถูกส้าวส้วยจับล้มลงไปที่พื้น
เฉียนเฟิงกลืนน้ำลาย สายตามีความหวาดกลัว
ส้าวส้วยกลับหัวเราะเหอะเหอะ ก็ไม่ได้ทำให้ลำบากใจมากขึ้น：“ยังไม่ไปอีก？”
“ไป”เฉียนเฟิงพูดอย่างไม่พอใจ
ส้าวส้วยตั้งใจปล่อยเฉียนเฟิง ไม่อยากให้เขาตายที่นี่
หลี่ฝางจุดบุหรี่ให้ตัวเอง ด่าไปเบาๆ：“ผมอยากฆ่าไอ้หมาตัวนี้จริงๆ”
ส้าวส้วยหัวเราะเหอะเหอะ：“รอคลื่นพายุผ่านไป ผมจะจัดการเขาให้ตายแทนคุณเอง”
หลี่ฝางไม่พูด ไม่เห็นด้วย และก็ไม่ปฏิเสธ แต่ในใจของส้าวส้วย เข้าใจความหมายของหลี่ฝาง
ในใจหลี่ฝางอยากฆ่าเฉียนเฟิงทิ้ง แต่พอคิดอย่างใจเย็นแล้ว ก็ไม่อยากสร้างปัญหาให้ตระกูลหลี่ของตัวเอง
ถึงจะพูดว่าตระกูลเฉียนไม่แข็งแกร่งเท่าตระกูลหลี่เลย แต่ถ้าหากตระกูลหลี่สร้างศัตรูมากเกินไป เมื่อตกต่ำลงก็จะหลีกเลี่ยงคนใกล้ชิดที่จะพากันตีจาก และคนที่ฉวยโอกาสซ้ำเติมไม่ได้
ไม่ถึงสองนาที โทรศัพท์ของส้าวส้วยก็ดังขึ้น
โรงพยาบาลของตัวเองมาแล้ว หลี่ฝางพุ่งเข้ามาในห้อง อุ้มลู่หลุ่ยขึ้นมา
ในใจของหลี่ฝางปั่นป่วน ซับซ้อนมาก แต่ไม่มีการแสดงออกใดๆบนใบหน้าของเขา
สองมือของลู่หลุ่ยโอบคอของหลี่ฝาง โอบรัดเขาไว้
เอาลู่หลุ่ยมาที่รถพยาบาลของตัวเอง หลี่ฝางก็กัดฟันพูด：“เดี๋ยวผมไปเยี่ยมคุณ”
“อือ ฉันจะรอคุณ ”
“ถึงตอนนั้น ฉันจะอธิบายให้คุณ”ลู่หลุ่ยพยักหน้า เริ่มพูด
ที่จริงในใจของลู่หลุ่ยตอนนี้ ดิ่งลงอย่างมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่ประตูรถพยาบาลถูกปิดลง ในตาของลู่หลุ่ย ก็มีน้ำตาร้อนๆไหลออกมา
เธอคิดว่าหลี่ฝางจะส่งเธอไปที่โรงพยาบาล แต่คิดไม่ถึงว่า หลี่ฝางได้แต่อุ้มเธอไปที่รถ แต่ไม่ได้นั่งไปที่รถกับเธอ
มองรถพยาบาลค่อยๆออกไป ในใจของหลี่ฝาง เหมือนกับเทรสชาติทั้งห้าลงไป ชีวิตที่มีทั้งความสุขและความทุกข์ มีครบทุกรสชาติ
เหมือนว่าตอนนี้ ลู่หลุ่ยยิ่งอยู่ไกลไปจากตัวเองมากขึ้น
หลี่ฝางส่ายหน้า หันหน้าไป ส้าวส้วยกับหลินชิงชิง กำลังยืนอยู่หลังตัวเอง
หลินชิงชิงเดินเข้ามา มาตรงหน้าหลี่ฝาง เอาคอเสื้อของหลี่ฝาง จัดให้เรียบร้อย
“ผู้ชายคนหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องจะเป็นจะตายเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง ทำไม ใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้แล้ว？”หลินชิงชิงกลอกตาใส่หลี่ฝาง
หลี่ฝางหัวเราะอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร：“เมื่อกี๊ทำให้พวกคุณเห็นเรื่องตลกแล้ว ขอโทษนะ”
“เรื่องความรักนี้ ใครก็พูดได้ไม่ชัดเจน สิ่งๆนี้ ถ้าคนอื่นพูด ก็จะคิดอออกได้ ปล่อยมันไป นั่นก็หมายความว่าคนๆนี้ไม่เคยรัก ……”
“ช่างเถอะ ความรักของพี่มีไม่เยอะ ไม่มีประสบการณ์อะไรที่จะสอนคุณได้”
“พี่อยู่กินเหล้ากับคุณละกัน”
หลินชิงชิงโอบไหล่ของหลี่ฝาง เหมือนเพื่อนๆผู้ชายคนหนึ่ง：“คืนนี้พี่สาวไม่เมาไม่กลับเพื่อคุณเอง กินจนเมาไปด้วยกัน คุณอยากทำอะไรพี่สาวคนนี้อยู่กับคุณเอง”
หลี่ฝางพยักหน้า หยิบโทรศัพท์มา：“เดี๋ยว ผมเรียกมาคนหนึ่ง”
หลี่ฝางโทรหาเบอร์ซือถูเฟย โทรติด ซือถูเฟยก็พูด：“คุณชายหลี่ เกิดเรื่องแล้วที่ห้องส่วนตัว