NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 1078 รถหรูเปิดทาง

เอโกะ โคมุระสะดุ้งโหยง พลันนึกถึงคู่ของเธอขึ้นมา เธอโล่งอกขึ้นมาทันที

เธอมั่นใจว่าเธอไม่มีทางขายหน้าในงานเลี้ยงน้ำชาครั้งนี้แน่

เพียงแต่ริโกะจะขายขี้หน้าหรือไม่นั้น? เธอไม่แยแสหรอก หรือแม้กระทั่งรู้สึกยินดีด้วยซ้ำ

“ริโกะ อีกเดี๋ยวบอกให้แฟนจนตรอกของแกแต่งดีๆ หน่อยนะ อย่าใส่เสื้อผ้าที่กระจอกไปขายขี้หน้า!” เอโกะหัวเราะเยาะใส่ริโกะ

ริโกะหวั่นเกรงขึ้นมา เธอรู้ดีว่าเอโกะตั้งใจพูดอย่างงั้น เพื่อให้บิดาของเธอได้ยิน ให้ท่านสาวความ หรือสั่งสอนเธอสักหน่อย

หากแต่ สิ่งที่ทั้งคู่คาดไม่ถึง บิดาของพวกเธอโนะชิมะ โคมุระได้ยินประโยคนั้น กลับไร้ปฏิกิริยาใดๆ แม้แต่น้อย พลันผ่านทั้งคู่ไป ขึ้นไปบนรถเคลื่อนตัวออกทันที

ทันใดนั้น เอโกะและริโกะต่างรู้สึกประหลาดใจ สงสัยว่าบิดาของพวกเธอไม่ได้ยินประโยคนั้น

หากเป็นปกติ โนะชิมะ โคมุระได้เอ็ดริโกะจนโงหัวไม่ขึ้นนานแล้ว

ในเวลานี้เอง เสียงลำโพงของเครื่องยนต์ดังขึ้นจากทางด้านนอก ทั้งคู่แหงนหน้าขึ้น ก็ได้พบกับชายหนุ่มหน้าตาดีเดินลงมาจากรถ

“เอโกะ เราไปกันเถอะ!”

เมื่อเห็นชายหนุ่ม เอโกะเผยรอยยิ้มหวานบนใบหน้า พร้อมมุ่งไปที่ชายหนุ่ม

“ฮิเดโทชิ!”

ชายหนุ่มผู้นี้เป็นผู้สืบทอดของตระกูลใหญ่หนึ่ง และเป็นแฟนหนุ่มของเธอ

ไม่ว่าจะสำหรับเธอหรือฮิเดโทชิ สถานะของทั้งคู่ก็เหมาะสมกันอย่างมาก ทั้งคู่อยู่ด้วยกันก็ได้รับการยอมรับจากทั้งสองครอบครัว

พวกเขาทั้งคู่ไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชาด้วยกัน ไม่มีทางมีปัญหาใดๆ อยู่แล้ว

“ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแฟนจนตรอกของริโกะเลย!” เอโกะคิดในใจ

ในเวลานี้เองฮิเดโทชิเดินเข้ามา จ้องมองสองพี่น้องเอโกะและริโกะที่ยืนอยู่ที่หน้าประตู สายตาหยุดอยู่ที่ริโกะสักพัก พลันเก็บซ่อนความต้องการเอาไว้ในส่วนลึก

ความจริง ไม่ว่าจะรูปลักษณ์หรือหุ่นของริโกะก็อยู่เหนือเอโกะทั้งนั้น ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังอายุน้อยกว่าเอโกะด้วย สิ่งเหล่านี้ไม่มีสิ่งใดที่ไม่ดึงดูดสายตาของฮิเดโทชิ

และเพราะความโดดเด่นของริโกะที่มากกว่าเธอ จึงทำให้เอโกะไม่พึงพอใจในตัวริโกะ

“ริโกะ ผมไปส่งไหม?” เขากล่าวถามด้วยความหวังดี

“ขอบคุณค่ะ แต่ไม่เป็นไร รบกวนแล้วนะคะ” ริโกะปฏิเสธ

“เหอะ แฟนจนตรอกของริโกะอีกเดี๋ยวก็ถึงแล้ว” เอโกะเดินขึ้นไปบนรถโดยไม่หันกลับมามอง พร้อมเหยียดหยามไม่หยุด “ริโกะ พวกเธอคงไม่ได้เดินไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชาหรอกนะ?”

ประโยคของเอโกะ ทำให้ฮิเดโทชิสีหน้าบึ้งตึงขึ้นมา แต่กลับมลายหายไปในทันที ไม่มีใครได้ทันสังเกตเห็น

“ริโกะมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

ริโกะไม่ตอบโต้ใดๆ

เอโกะจ้องมองทีท่านิ่งเงียบของริโกะ ด้วยความโกรธมากกว่าเดิม ไม่วายกล่าว “ริโกะ ฉันเป็นพี่สาวของแก ยังไวก็ทิ้งแกไว้แบบนี้ไม่ได้ เอางี้แล้วกัน เราจะรออยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนเธอสักพักแล้วกัน ไม่แน่หากแฟนจนตรอกของเธอคนนั้นไม่มาขึ้นมา เราก็จะได้พาเธอไปด้วย”

เธอจะทำให้น้องสาวของเธอขายขี้หน้าให้ได้ ถึงจะทำให้เธออารมณ์ดีได้ ริโกะอับอายมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น

“ผมว่าความคิดนี้ไม่เลวเลยนะ” ฮิเดโทชิที่คิดไม่สื่อกล่าวไปตามน้ำ

เขาเองก็อยากใช้โอกาสนี้ข่มริโกะ ให้เธอได้ขายขี้หน้า เช่นนี้ อีกหน่อยหากเขาทำอะไรเธอละก็ ไม่แน่เธอก็อาจจะไม่ต่อต้าน……

แถมเอโกะคำก็จนตรอกสองคำก็จนตรอก ก็เท่ากับได้บอกกับฮิเดโทชิอย่างชัดเจนแล้ว ว่าแฟนหนุ่มของริโกะไร้สถานะใดๆ

เช่นนี้ เวลาค่อยๆ ผ่านไป เมื่อเห็นว่าหากไม่ออกเดินทางอีกก็จะสายแล้ว ริโกะกลับรอเงาร่างของหลี่ฝางปรากฏตัวไม่ได้เสียที

“ริโกะ ฉันว่าไอ้จนตรอกนั่นไม่มาแล้วล่ะ!” เอโกะร้องเสียงแหลม อย่างเย้ยหยัน ได้เสียความอดทนที่จะรออีกต่อไปแล้ว

“เอโกะ ผมว่าริโกะคงจะถูกหลอกเข้าแล้ว ผมว่าเรารีบไปกันเถอะ!” ฮิเดโทชิเร่งเร้า

หากยังเสียเวลาต่อไป อาจจะไปสายได้ งานเลี้ยงน้ำชาที่สำคัญขนาดนี้ หากสายขึ้นมาละก็ เขาต้องเจอดีแน่

“ไปกันเถอะ เราไม่รอแล้ว” เอโกะเองก็เข้าใจดีในส่วนนี้ จึงรีบพยักหน้า

จบประโยค เอโกะเหลือบมองริโกะอย่างได้ใจ ด้วยความรู้สึกสะใจ

รอคู่ของตัวเองไม่ได้ คงต้องไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชาคนเดียว หรือแม้แต่มีความเป็นไปได้ว่าจะเข้างานสาย

สำหรับเธอ ริโกะในตอนนี้มีเพียงแค่ทางเดียวเท่านั้น

หากแต่ ในขณะที่ทั้งคู่ออกรถ เสียงของเครื่องยนต์ก็ดังเข้ามาที่โสตประสาทหูของพวกเขา

ทั้งคู่ถูกเสียงนั้นดึงดูด พลันหันกลับไปมอง ก็ได้พบกับรถหรูสีดำราวสายฟ้าคันหนึ่ง กำลังแล่นเข้ามาด้วยความเร็วสูง

นี่เป็นรถสปอร์ตในประเทศที่มีจำนวนจำกัด มีมูลค่ากว่าสิบล้านเหรียญสหรัฐ

รถสปอร์ตระดับนี้ ปรากฏขึ้นที่นี่ได้ ทำให้ฮิเดโทชิเบิกตาโพลง

ไม่มีผู้ชายกี่คนหรอกนะที่ไร้ความสนใจในเรื่องรถ โดยเฉพาะรถระดับนี้

รถถูกเบรกจอดอยู่ตรงหน้าริโกะ สำแดงอิทธิฤทธิ์ที่น่าทึ่ง

ประตูรถถูกเปิดออกโดยอัตโนมัติ รอยยิ้มของหลี่ฝางปรากฏขึ้นตรงหน้าของริโกะ

เขาเพื่อให้ได้รถคันนี้มา เสียแรงไปไม่น้อย อย่างน้อยก็ทำให้หลิวฮุยเสียแรงอยู่ไม่น้อย

คนเรา ต่างก็ชอบเสแสร้งกันทั้งนั้น หากไม่มีรถหรูสักคันเพื่อเสริมความโดดเด่น จะแสดงให้เห็นถึงเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่น่าดึงดูดได้อย่างไร?

ส่วนเรื่องอื่น หลี่ฝางเบื่อหน่ายที่จะไตร่ตรองให้มากความ คำเดียว เท่ก็พอแล้ว