NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 1104 มีความตายเป็นเพื่อน

ภายใต้ความตกตะลึง ชายหนุ่มร่างสูงก้าวไปข้างหน้าตกลงมาจากบนสะพาน

ทุกคนต่างคิดว่าผู้ชายคนนี้บ้าไปแล้ว ตกลงไปแบบนี้ต้องเสียชีวิตไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้นแน่

แต่ทว่าสิ่งที่พวกเขาเห็นกลับเป็นชายหนุ่มคนนั้นเตะน้ำพลางก้าวไปข้างหน้า

ในทะเลคลื่นผิวยิ่งสงบ ราวกับทะเลที่อยู่ใต้เท้าของชายร่างสูงไม่ได้อยู่โลกเดียวกัน

จากนั้นเขาคลายมือออก หญิงงามดังกล่าวตกลงสู่ทะเล ทันใดนั้นเกิดดิ้นพล่านเสมือนว่ากำลังจะจมน้ำตาย

เหล่าคนที่อยู่ด้านบนต่างใจร้อนไปตามๆ กัน จนแทบจะลงไปช่วยหญิงสาวขึ้นมาเอง เพียงแต่เมื่อความสูงนั้นทุกคนต่างตกอยู่ในความเงียบ

สองคนนั้นตกลงไปไม่ตาย แต่พวกเขากระโดดลงไป ต้องตายแน่!

“เธอกำลังจะจมน้ำตาย” ชายร่างสูงกล่าวกับหญิงสาวที่ดิ้นทุรนทุรายไม่หยุด

ชายหนุ่มเหลือบมองหญิงสาวใต้ฝ่าเท้า พลางกล่าวอย่างเย็นชา

หลี่ฝางจ้องมองหยางฉงที่ทุกข์ทรมาน พลางฝืนกลั้นความร้อนใจเอาไว้กล่าวอย่างเรียบเฉย “แกเป็นใคร?”

ชายหนุ่มหัวเราะออกมา พลันกล่าว “ขอแนะนำตัวหน่อย อาซาโทสราชาแห่งราชวงศ์”

เมื่อได้ยินชื่อนั้นรูม่านตาของหลี่ฝางขยาย พลางกล่าวอย่างราบเรียบ “ในที่สุดท่านก็ยอมปรากฏตัวเสียที!”

“หนึ่งชีวิตแลกหนึ่งชีวิต” อาซาโทสกล่าวคำสั้นๆ

ประโยคของอาซาโทส ทำให้อีกสามที่อยู่ในที่นี้รู้สึกเย็นชาจับขั้วหัวใจ ราวกับทุกชีวิตใต้หล้าไร้ค่าสำหรับเขา

“ได้” หลี่ฝางรับข้อตกลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะโยนเฟอร์กัสลงมือ

และทิศทางที่เฟอร์กัสถูกโยนมีเหล็กเส้นมีแหลมคมเส้นหนึ่ง เฟอร์กัสที่เหลือเพียงลมหายใจสุดท้าย ไม่มีทางหลบหลีกได้แน่

ชั่วพริบตา เงาร่างของอาซาโทสก็กะพริบปรากฏขึ้นข้างกายเฟอร์กัส พลางคว้าเขาเอาไว้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เขาถูกเสียบเป็นเนื้อย่าง

หลี่ฝางเองก็ถือโอกาสมาตรงหน้าหยางฉง ก่อนจะดึงหยางฉงเข้าสู่อ้อมกอดของตน

หยางฉงที่สั่นเทาไปทั่วร่าง กอดเอวของหลี่ฝางแน่น พลางกระแอมไม่หยุด และไม่ยอมคลายอ้อมกอดออก

หลี่ฝางรีบใช้กำลังภายในช่วยหยางฉงให้หายใจคล่องขึ้น ก่อนจะลูบหลังของเธอเบาๆ เพื่อช่วยให้เธออุ่นขึ้น

“โอเค ไม่เป็นไรแล้ว มีผมอยู่ ไม่ว่าใครก็ทำร้ายคุณไม่ได้” หลี่ฝางกล่าวอย่างอ่อนโยนด้วยความรู้สึกผิดในใจ

เฟอร์กัสในตอนนี้ กลับอดคำรามเสียงดังไม่ได้ “ตอนนี้กำลังของเขาลดลงมาก ถือโอกาสนี้สังหารเขาเร็วเข้า!”

สายตาของเขาเผยความบ้าคลั่งอย่างถึงที่สุด

ศึกในวันนี้เขาแพ้อย่างราบคาบ เขาถูกหลี่ฝางกดขี่โดยไม่สามารถตอบโต้ได้เลยแม้แต่น้อย

แต่ตอนนี้มีอาซาโทสอยู่ จะต้องสังหารหลี่ฝางได้แน่! หากเป็นเช่นนี้ความอัปยศของเขาก็จะกลายเป็นความภาคภูมิ!

ขอเพียงแค่สังหารหลี่ฝางเสีย!

ทว่าเขากลับลืมไปว่าตัวเองกำลังพูดกับใครอยู่

“แกกำลังออกคำสั่งกับฉันอยู่เหรอ? ”

น้ำเสียงราบเรียบของอาซาโทส กลับทำให้เฟอร์กัสรู้สึกถึงความอาฆาตอย่างรุนแรง

“ฝ่าบาท……” เฟอร์กัสเนื้อตัวสั่นเทา พยายามเปล่งตัวอักษรออกมาจากร่องฟัน “ผม……ผิด……ไปแล้ว”

อาซาโทสยกแขนขึ้นเบาๆ ก่อนจะโยนเฟอร์กัสขึ้นฝั่ง โดยที่ไม่ได้ปลิดชีพเขา

เฟอร์กัสที่ล้มลงกับสนามหญ้า พลางจ้องเขม็งหลี่ฝางที่ประดับไปด้วยรอยยิ้มอย่างไม่พอใจ

ขณะเดียวกัน เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าเมื่อเผชิญหน้ากับอาซาโทสแล้วทำไมเขาถึงยังยิ้มอยู่ได้อย่างสบายใจ?

ส่วนอาซาโทส เพียงแค่เหลือบมองหลี่ฝางเล็กน้อย ก่อนจะหมุนตัวจากไป

อาซาโทสกล่าว “ไม่ใช่วันนี้ ไม่ใช่ตอนนี้ เป้าหมายของฉันก็ไม่ใช่นาย”

หลี่ฝางรู้สึกตัวได้ทันที พลางเหลือบมองอาซาโทสที่อยู่บนสะพาน ยังไม่จากไป

ได้ข่าวว่าในมือของโทชิโอะ คามิยะครอบครองของวิเศษชิ้นหนึ่ง ที่จะข้ามผ่านไปแดนดั่งเทพได้

อาซาโทสมาก็เพื่อของชิ้นนั้นอย่างเห็นได้ชัดเจน

เขาเข้าใจดีว่าวันนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะต่อกรกับอาซาโทสอีก หลี่ฝางจึงหันหลังกลับมุ่งไปในทิศทางที่ไกลออกไป ไม่เห็นก็ไม่รู้สึกอะไร

ไม่นาน หลี่ฝางก็ได้หายไปจากสายตาของทุกคนในสะพาน

ส่วนอาซาโทสเพียงร่างกะพริบผ่าน ก็ข้ามผ่านระยะห่างกว่าร้อยเมตร ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของโทชิโอะ คามิยะ

ความเร็วที่ไม่สามารถคาดการณ์ได้นี้เกินความคาดหมายของโทชิโอะ คามิยะไป

“เอามาให้ผม” อาซาโทสเพียงยื่นมือออกไปอย่างนิ่งเฉย ประโยคสั้นๆ เสมือนกับว่าประโยคของเขาเป็นความสัจจริง

โทชิโอะ คามิยะรู้สึกร่างกายหนักอึ้งราวกับพลังที่หนักอึ้งกดทับเขาเอาไว้จนหายใจอย่างยากลำบาก

เมื่อเห็นว่าโทชิโอะ คามิยะไร้การเคลื่อนไหว อาซาโทสจึงยักคิ้ว หลังจากนั้นพลังงานสีเทาก็แผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา พลางปกคลุมทั้งสะพานเอาไว้

หลังจากนั้นทั้งสะพานตกอยู่ในความเงียบสงัด

“แก แกทำอะไรพวกเขา……” โทชิโอะ คามิยะรู้สึกปากแห้งผาก พลางกล่าวถามอย่างยากที่จะเชื่อ

อาซาโทสไม่ตอบโต้ใดๆ เพียงจ้องมองเขาอย่างเงียบๆ

โทชิโอะ คามิยะค้นพบอย่างรวดเร็ว คนที่ล้มลงกับพื้นที่อยู่ไม่ไกลจากเขากำลังแก่ลงอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ไม่กี่อึดใจจากอายุสี่สิบกว่า ใบหน้าเต็มก็ไปด้วยริ้วรอย และผมหงอกเต็มหัว

“แย่งชิงพลังชีวิต……” โทชิโอะ คามิยะเปล่งเสียงที่สิ้นหวังออกมาจากลำคอ

“บนสะพานเกิดอะไรขึ้น?” หยางฉงจ้องมองสะพานที่มืดมิดลงอย่างกะทันหันจากที่ไกลๆ ด้วยความร้อนใจ ความหวาดหวั่นที่ไม่รู้มาจากไหนก็ปะทะเข้าในใจ

“อาซาโทส……” แม้ระยะห่างพันลี้ หลี่ฝางก็สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนสะพานได้อย่างชัดเจน พลันอดแอบถอนหายใจออกมาไม่ได้

แย่งชิงพลังชีวิตอาซาโทส แม้แต่เรื่องแบบนี้ก็ทำได้ บนโลกนี้ยังมีใครอีกหรือที่เป็นคู่ต่อสู้ของเขาอีกเหรอ?

หลี่ฝางไม่ต้องคิดก็รู้ ว่าท้ายที่สุดโทชิโอะ คามิยะต้องนำของวิเศษออกมาอย่างว่าง่ายแน่ เพราะหากสู้กับอาซาโทสโดยตรง เขาต้านไม่อยู่หรอก!

ชายหนุ่มถอนหายใจ หลี่ฝางพาหยางฉงจากไปโดยไม่เหลียวหลังอีก