NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 1121 ผมเป็นแค่พนักงานรักษาความปลอดภัย

“หลี่ฝาง แฟนของฉัน” ฟางหยู่ถงกล่าวจบ ก็หันไปยิ้มสดใสให้กับหลี่ฝาง แตกต่างกับท่าทางเมื่อสักครู่อย่างสิ้นเชิง และกล่าวกับหลี่ฝาง: “ท่านนี้เป็นหนึ่งในพันธมิตรทางธุรกิจของครอบครัวเรา ชื่อถังเต๋อหยวน”

เมื่อได้ยินฟางหยู่ถงแนะนำตัวเองและแนะนำหลี่ฝาง แววตาของถังเต๋อหยวนจู่ ๆ ก็ได้หม่นหมองลง

แต่แววยิ้มบนใบหน้าของเขานั้นก็ไม่ได้เปลี่ยนไป เขากล่าวเหมือนกับว่าทุกอย่างปกติดี: “เอ๊ะ? เรื่องตั้งแน่เมื่อไหร่กันเหรอเนี่ย? ทำไมผมไม่รู้เลยล่ะ? ไม่ทราบว่าพี่หลี่ท่านนี้ทำงานอะไรเหรอครับ?”

ได้ยินถังเต๋อหยวนถามเช่นนี้ ฟางหยู่ถงเองก็เกิดอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาเหมือนกัน เพราะว่าเธอรู้เรื่องของหลี่ฝางน้อยมาก พูดได้แม้กระทั่งว่า รู้เพียงแค่ชื่อเท่านั้นเอง

หลี่ฝางยิ้มน้อย ๆ และได้ให้คำตอบที่ทำให้ทุกคนอึ้งทึ่ง

“รปภ.”

“พี่หลี่เลิกล้อเล่นได้แล้ว” หลี่ฝางยิ้มออกมาอย่างห้ามเอาไว้ไม่ได้: “พวกเราจริงจังกันหน่อย”

ในฐานะที่เป็นคุณหนูหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลฟาง ฟางหยู่ถงจะชอบพนักงานรักษาความปลอดภัย? เป็นธรรมดาที่ถังเต๋อหยวนจะรู้สึกไม่เชื่อในทันใด

“ผมเป็นรปภ. จริง ๆ ทำงานอยู่ที่อาคารจินโอว คุณจะลองไปตรวจสอบดูเองก็ได้” หลี่ฝางกล่าวด้วยความเบื่อหน่ายเล็กน้อย

ทันทีทันใด ถังเต๋อหยวนและฟางหยู่ถงต่างตะลึงงันไปเล็กน้อย

ชายที่มีพลังอันแข็งแกร่ง ที่สามารถจัดการกับศัตรูเป็นสิบกว่าคนได้อย่างง่ายดาย ศัตรูไม่มีแม้กระทั่งโอกาสในการตอบสนองคนนี้ บอกว่าตัวเองเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัย?

พิทักษ์อะไร พิทักษ์โลกเหรอ?

คิดอยู่แบบนี้ ฟางหยู่ถงก็คิดว่าหลี่ฝางจะต้องหลอกถังเต๋อหยวนอยู่แน่ ๆ

แต่ทว่าถังเต๋อหยวนกลับเชื่อเข้าให้แล้ว ก็เขาไม่รู้นี่ว่าวันนั้นเกิดได้อะไรขึ้น เขาเชื่อจริง ๆ ว่าฟางหยู่ถงนั้นได้เอาพนักงานรักษาความปลอดภัยมาเป็นแฟน

ทันใดนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังขึ้นมา

แต่ทว่าหัวเราะไปได้สักพัก เขาก็รู้สึกว่าหัวเราะต่อหน้าฟางหยู่ถงเช่นนี้ มันทำให้ตัวเองดูไม่มีมารยาทเอาซะเลย เลยหันไปทำท่าทำทางกล่าวกับหลี่ฝาง: “อาคารจินโอวเป็นตึกศูนย์กลางการค้าเชียวนะ พี่หลี่จะต้องมีอนาคตที่สดใสอย่างแน่นอน พยายามเข้า ผมเชื่อว่าคุณทำได้!”

คำพูดเหยียดหยามเช่นนี้ทำให้ฟางหยู่ถงโมโหขึ้นมาทันที ไม่อยากที่จะพูดมากกับถังเต๋อหยวนอีก จึงดึงหลี่ฝางจากไป

ในเวลานี้ที่ด้านหลังห้องโถง เป็นห้องรับรองแขกที่เงียบสงบ สามารถนั่งอยู่ตรงนี้ได้ ต่างก็เป็นบุคคลระดับสูงที่เข้าร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้และพวกคนตระกูลฟาง ต่างก็กำลังอวยพรวันเกิดให้กับคุณย่าฟาง

ฟางหยู่ถงเดินเข้ามาดูอยู่ครู่หนึ่ง และก็พาหลี่ฝางจากไปทันที

เธอกระซิบเสียงเบา: “อีกเดี๋ยวพวกเราค่อยมาใหม่ ตอนนี้ที่ข้างในคนเยอะเกินไป”

แต่ทว่าในตอนที่หลี่ฝางเหลือบมองอย่างรวดเร็วเมื่อสักครู่นั้น คิดไม่ถึงว่าจะได้เห็นหยางเทียนลี่อยู่ข้างในนั้นด้วย จึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มขึ้นมา

ณ เวลานี้ ก็ได้มีหญิงสาววัยรุ่นสองคนเข้ามาหาฟางหยู่ถง จับมือฟางหยู่ถงและพูดคุยกัน

ทั้งสามคนต่างก็เป็นผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสะสวย รวมอยู่ด้วยกัน สดใสสวยงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

หลี่ฝางที่ยืนอยู่ด้านข้าง ก็พลันต้องพลอยกลายเป็นจุดศูนย์รวมของสายตาแห่งความอิจฉาอยู่ไม่น้อย

“หยู่ถง บอกมาซะดี ๆ เลย มีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!” หญิงสาวที่มีรูปร่างสูงโปร่งหนึ่งในสองคนแสร้งทำท่าทางดุร้ายกล่าวหยอกล้อ

“นั่นน่ะสิ ยังไม่รีบแนะนำให้พวกเรารู้จักอีก” หญิงสาวอีกคนที่มีหน้าตาทะเล้นน่ารักก็ได้กอดฟางหยู่ถงเอาไว้ ขณะเดียวกันนั้นก็ได้ใช้แววตาอยากรู้อยากเห็นพิจารณาหลี่ฝางอยู่ตลอดเวลา

สีหน้าของฟางหยู่ถงแดงเรื่อขึ้นมาเล็กน้อย เธอพลันรู้สึกเขินอายขึ้นมา

เมื่อก่อนเธอเองก็ไม่เคยมีแฟนมาก่อน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เผชิญหน้ากับเหตุการณ์เช่นนี้ ยิ่งไปกว่านั้นเธอกับหลี่ฝางยังเป็นคู่รักจอมปลอมอีก มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกเขินอายขึ้นไปกว่าเดิม

ดังนั้นเมื่อเพื่อนสนิททั้งสองคนพูดแบบนี้ เธอก็เลยไม่รู้ว่าจะตอบเช่นไรแล้ว

แอบมองหลี่ฝาง กลับพบว่าเขาไม่ได้มีอารมณ์ใด ๆ เลย ราวกับไม่ได้สนใจคำพูดของทั้งสองคนเลยสักนิด จู่ ๆ ในใจของฟางหยู่ถงก็รู้สึกผิดหวังขึ้นมา

“พวกเธออย่าใจร้อนสิ ให้ฉันค่อย ๆ แนะนำ” ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ฟางหยู่ถงก็ยังคงแนะนำทั้งสองคนให้หลี่ฝางรู้จัก

“นี่คือสวู่เจินเจิน” เธอชี้นิ้วไปทางหญิงสาวที่มีรูปร่างสูงโปร่ง จากนั้นก็ชี้ไปทางหญิงสาวหน้าตาน่ารัก: “นี่คือข่งจู พวกเธอต่างก็เป็นเลวของฉัน!”

“เธอสิเป็นเพื่อนเลว!” ข่งจูแสร้งทำเป็นบนด้วยความไม่พอใจ: “พวกเธอสองคนต่างก็เป็นเพื่อนเลว!”

“ใช่แล้ว ต่างก็เป็นเพื่อนเลว!” ฟางหยู่ถงยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ

“หึ!” ข่งจูทำปากจู๋ ท่าทางน่ารักแบบนั้นทำให้หลี่ฝางแทบทนไม่ได้ที่จะยื่นมือออกไปหยิกแก้มของเธอ

“เอาล่ะเอาล่ะ หยู่ถง ตอนนี้ถึงเวลาเธอแนะนำแฟนของเธอให้พวกเรารู้จักแล้ว!” สวู่เจินเจินกลับไม่ได้ลืมเรื่องนี้ไป: “อย่าคิดว่าจะกลบเกลื่อนไปได้!”

หลี่ฝางยิ้มขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ และเอ่ยปากขึ้นเอง: “ผมชื่อหลี่ฝาง สวัสดีสาว ๆ ทั้งสองคน”

“สวัสดีค่ะ” หญิงสาวทั้งสองคนเองก็เอ่ยทักทายหลี่ฝาง และพิจารณาหลี่ฝางอย่างละเอียดถี่ถ้วนมากขึ้นกว่าเดิม

เพราะถึงยังไง ฟางหยู่ถงก็ไม่เคยมีแฟนมาก่อน เพราะวิสัยทัศน์ของเธอในอดีตนั้นสูงมากเกินไป ผู้ชายดี ๆ ตามจีบเธอมากมาย แต่ไม่มีสักคนที่ทำให้เธอใจเต้นได้

วันนี้ได้พบกับผู้ชายที่สามารถเอาฟางหยู่ถงมาครอบครองได้จริง ๆ เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะให้ความสนใจเป็นพิเศษ ไม่รู้ว่าหลี่ฝางมีจุดที่แปลกใหม่ตรงไหน

พวกเธอพิจารณาตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่รอบหนึ่ง ในที่สุดข่งจูก็กล่าวขึ้น: “คุณหลี่สุดหล่อรีบเล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ ว่าคุณคว้าหัวใจหยู่ถงของพวกเรามาได้ยังไง?”

ไม่โทษที่พวกเธอถามแบบนี้ เพราะพวกเธอมองไม่เห็นความพิเศษใด ๆ ในตัวหลี่ฝางเลยจริง ๆ

พูดถึงหน้าตา หลี่ฝางนับได้แค่ว่าหล่อเพียงเล็กน้อย คนที่หล่อกว่าเขาพวกเธอก็เคยเห็นมาเยอะเท่าไหร่แล้ว

พูดถึงบุคลิก หลี่ฝางที่จงใจปิดบังตัวเองก็มีบุคลิกที่แสนธรรมดาเช่นกัน ไม่มีอะไรที่โดดเด่นเลย

พูดได้แม้กระทั่งว่า เลือกเอาชายหนุ่มที่อยู่ในงานออกมาสักคน มองดูเผิน ๆ ยังอาจจะดูโดดเด่นกว่าหลี่ฝางเสียอีก