NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 1142 ลอบสังหารที่มาอย่างกะทันหัน
เมื่อได้ยินคำของผู้อำนวยการหลิว น้ำตาของหยางฉงไหลพรากเป็นทาง
เธอที่ในที่สุดก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก อดไม่ได้ไม่ที่จับแขนของหลี่ฝางแน่น พร้อมอาการดีใจอย่างมาก
“ผู้อำนวยการหลิว ลำบากคุณแล้วนะ ผมติดค้างหนี้บุญคุณของคุณ”
หลี่ฝางตบหลังมือของหยางฉง ก่อนกล่าวกับผู้อำนวยการหลิว
ใบหน้าที่อิดโรยของผู้อำนวยการหลิว หลี่ฝางก็รู้ว่าการผ่าตัดในครั้งนี้นั้นยากเย็นแค่ไหน
เพราะงั้นหลี่ฝางจึงยอมที่จะจดจำบุญคุณในครั้งนี้
เมื่อผู้อำนวยการหลิวได้ยินอย่างนั้น ดวงตาของเขาประกายความซาบซึ้ง
หนี้บุญคุณของปรมาจารย์กำลังภายในอย่างหลี่ฝาง ไม่ใช่จะติดกันได้ง่ายๆ
“นี่เป็นหน้าที่ของผม” ผู้อำนวยการหลิวแอบดีใจ ก่อนกล่าวอย่างเกรงอกเกรงใจ “กระผมไม่คู่ควรแก่คำขอบคุณของเพื่อนหลี่”
ตอนนี้เองหยางจื้อเฉิงเดินเข้ามากล่าว “ผู้อำนวยการหลิวรบกวนคุณแย่ เราปล่อยให้ผู้อำนวยการหลิวพักผ่อนก่อนเถอะ”
หลังจากนั้น ผู้อำนวยการหลิวจากไปพร้อมกับหยางจื้อเฉิง
ไม่นาน หยางเซี่ยวหู่ที่นอนอยู่บนเตียง ก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าทุกคน
พยาบาลหลายคนรายล้อมเตียงผู้ป่วยเอาไว้ เพื่อส่งหยางเซี่ยวหู่ไปที่ห้องพักฟื้นเพื่อดูอาการ
สมาชิกตระกูลหยางทุกคนจ้องมองนายท่านหยางหลับไม่ได้สติออกไป ด้วยใบหน้าที่ยินดี
หลี่ฝางหลับลอบถอนหายใจ
เขารู้ดี ต่อให้นายท่านหยางผ่านการผ่าตัดในครั้งนี้ไปได้ด้วยดี ก็คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน
กลิ่นอายชีวิตของนายท่านหยางนั้นช่างอ่อนแรงเสียยิ่ง
คิดได้อย่างนั้น หลี่ฝางแอบใช้กำลังภายใน เพื่อแทรกแซงบทสนทนาของผู้อำนวยการหลิวและหยางจื้อเฉิงที่อยู่ไม่ไกล
หยางจื้อเฉิงและผู้อำนวยการหลิวไม่คาดคิดเลย ว่าพวกเขาอยู่ห่างจากทางนั้นขนาดนี้ยังหลี่ฝางยังได้ยิน
“ครั้งนี้ต้องขอบคุณผู้อำนวยการหลิวจริงๆ” หยางจื้อเฉิงกล่าว “แต่ สถานการณ์ของนายท่าน ผมเข้าใจดี เฮ้อ คราวนี้……ท่านบอกผมมาเถอะ ยังมีเวลาอีกนานแค่ไหน?”
น้ำเสียงของเขา แฝงไปด้วยความเจ็บปวดอย่างไม่รู้ตัว
“เฮ้อ ผู้อำนวยการหยางพูดถูก ร่างกายของนายท่าน อยู่ได้อีกไม่นาน” ผู้อำนวยการหลิวฝืนยิ้มอย่างขมขื่น กล่าวอย่างพิจารณา “หนึ่งเดือน……”
เมื่อได้ยินระยะเวลาที่ผู้อำนวยการหลิวคำนวณ หยางจื้อเฉิงถอนหายใจ
นอกจากถอนหายใจ เขาเองก็ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรได้อีก
เรื่องของชีวิต ต้องมีจะต้องดูชะตากรรม
หลี่ฝางที่ฟังบทสนทนาของทั้งคู่ ก็อดลอบถอนหายใจด้วยไม่ได้
มีเวลาเพียงแค่หนึ่งเดียว น้อยไปจริงๆ นั่นแหละ
เขาจับจ้องหยางฉง ตัดสินใจที่จะปกปิดเรื่องนี้ ไม่อยากให้หยางฉงที่เพิ่งจะดีใจขึ้นมาหน่อยต้องเสียใจในทันที
ส่วนเขาเองก็แอบลอบไตร่ตรองในใจ นายท่านหยางไปแล้ว เหล่าศัตรูตัวฉกรรจ์ของตระกูลหยาง ต่อให้มีหลี่ฝางอยู่ ก็คงหลีกเลี่ยงการปะทะไปไม่ได้
นอกเสียจากหลี่ฝางจะอยู่ที่ตระกูลหยางได้ตลอดเวลา เมื่อมีการเคลื่อนไหวกำจัดทิ้งในทันที แต่นี่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
เขาคิด หลี่ฝางขอเพียงหยางเซี่ยวหู่จะอดทนอีกสักหน่อย
“ทำไมคุณถึงดูไม่ดีใจเลย?” ในเวลานี้หยางฉงได้สังเกตถึงปฏิกิริยาของหลี่ฝางที่ผิดปกติไป
“เปล่านี่ เมื่อคืนหลิวฮุยมาหาผม” หลี่ฝางถอนหายใจ “เบื้องบนมีเรื่องหนึ่ง ผมคงต้องออกไปหลายวัน……”
“ไม่เป็นไร คุณวางใจไปเถอะ” หยางฉงกลับเป็นฝ่ายปลอบโยนหลี่ฝาง “ปู่ไม่เป็นอะไรแล้ว อีกไม่นานก็จะดีขึ้น ฉันจะตั้งใจเรียนรู้ เป็นผู้นำที่ดีของตระกูล!”
“อืม ผมเชื่อมั่นในตัวคุณ” หลี่ฝางลูปศีรษะหยางฉงด้วยรอยยิ้ม
แต่เมื่อคิดดูให้ดี หลี่ฝางยังคงกำชับอย่างไม่ไว้วางใจ “หากผมไม่อยู่เกิดเรื่องที่คุณรับมือไม่อยู่ คุณก็ไปหาโจวซู เขาจะให้ความคุ้มกันกับคุณ”
อย่างไรซะความสัมพันธ์ของโจวซูและหลี่ฝางก็ใช้ได้เลยทีเดียว แถมครั้งก่อนหลี่ฝางได้พบกับท่านผู้อาวุโสที่บ้านของโจวซู หากโจวซูให้ความช่วยเหลือ ไม่แน่อาจจะดึงดูดความสนใจของท่านผู้อาวุโส
เกรงก็แต่ว่าศัตรูของตระกูลหยางแม้แต่โจวซูก็ไม่หวั่น ถึงตอนนั้นนอกจากท่านผู้อาวุโสแล้ว คงไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว
ในเวลานี้เอง ลางสังหรณ์อันตรายอะไรบางอย่างแล่นเข้ามายังอกของหลี่ฝางกะทันหัน
นาทีต่อมา ในสายตาของหลี่ฝางดับมืด ดวงตาของเขาไม่สามารถมองเห็นสิ่งใดได้ ในสายตามืดมิด
แทบจะในเวลาเดียวกัน ตึกสูงแห่งหนึ่งที่ห่างออกไปสองกิโลเมตร บุคคลหน้าตาดีผมสีทองเหนี่ยวไกลปืน
มือสไนเปอร์ในมือสั่นไหวเล็กน้อย แรงผลักดันภายใต้สนามแม่เหล็ก พริบตาลอยผ่านระยะทางสองกิโลเมตรมาอยู่ที่ระหว่างหน้าขมับของหลี่ฝาง
แต่ก็เพียงแค่หน้ากลางขมับเท่านั้น
กำลังภายในของหลี่ฝางผ่านการฝึกฝนมานับไม่ถ้วน การกระตุ้นให้พลังตื่นขึ้นก็ไม่อะไรกับสัญชาตญาณ ก่อนที่ในใจของหลี่ฝางจะเกิดสัญญาณเตือนก็ได้คุ้มกันร่างของหลี่ฝางเอาไว้แล้ว
ต่อให้เป็นลูกกระสุนจากสไนเปอร์ที่รุนแรง ก็ถูกเขากันเอาไว้ได้หมด
“เป็นไปได้อย่างไร” บุคคลผมทองจ้องมองหลี่ฝางผ่านเป้าเล็ง
ทีแรกเขาไม่คิดที่จะยิงหลี่ฝางให้ตาย แต่อย่างน้อยก็ต้องให้ฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บ
เขารู้ได้อย่างชัดเจน ปืนสไนเปอร์สุดโหดที่ถูกดัดแปลงและลูกกระสุน ไม่ว่าจะเป็นพลังหรือความเร็วก็เหนือกว่าปืนธรรมดาสามเท่า แต่ต่อให้เป็นอย่างนั้น ก็ไม่สามารถทำร้ายหลี่ฝางได้