NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 1143 ที่สุดของสำนักหยิ่งซา
“เป็นไปได้อย่างไร” บุคคลผมทองจ้องมองหลี่ฝางผ่านเป้าเล็ง
ทีแรกเขาไม่คิดที่จะยิงหลี่ฝางให้ตาย แต่อย่างน้อยก็ต้องให้ฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บ
เขารู้ได้อย่างชัดเจน ปืนสไนเปอร์สุดโหดที่ถูกดัดแปลงและลูกกระสุน ไม่ว่าจะเป็นพลังหรือความเร็วก็เหนือกว่าปืนธรรมดาสามเท่า แต่ต่อให้เป็นอย่างนั้น ก็ไม่สามารถทำร้ายหลี่ฝางได้
จ้องมองลูกกระสุนที่หมุนติ้วตรงหน้าขมับเขาไม่หยุด หลี่ฝางค่อยๆ ยื่นมือออกจับลูกกระสุนมาไว้ในมือ
ต่อมา นัยน์ตาของหลี่ฝางเกิดลำแสงแวบผ่านที่ผิดปกติ รีบสะบัดแขนโยนกระสุนออกไป
ในเวลาเดียวกัน หลี่ฝางหมุนตัวจับหยางฉงหมอบลง กำลังภายในแผ่ซ่านอย่างบ้าคลั่ง โอบหยางฉงแน่น
ต่อมา เสียงระเบิดอย่างดุเดือดดังขึ้น กระจกของตึกแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ละเอียด ควันเขม่าสีดำ โถงทางเดินถูกระเบิดจนเละ ฝุ่นฟุ้งกระจายเต็มพื้น
ที่แท้ในกระสุนนั้นยังมีระเบิดอัดเล็กอยู่ด้วย พลังของมันเทียบเท่าได้กับระเบิดมือเลยทีเดียว ต้องเป็นอาวุธพิเศษที่ไม่ธรรมดาแน่นอน
หากเมื่อสักครู่หลี่ฝางช้ากว่านี้หน่อย เขาก็ถูกระเบิดไปแล้ว ระยะห่างที่ใกล้ขนาดนั้น เขาอาจจะไม่ตาย แต่มือที่จับระเบิดไม่เหลือแน่
“หยางฉง ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” หลี่ฝางรีบดูหยางฉงที่ตนโอบให้หมอบลง ถามไถ่อย่างร้อนรน
“ฉันไม่เป็นไร” หยางฉงตอบด้วยใบหน้าที่ไร้สีเลือด ดวงตาทั้งสองข้างแฝงไปด้วยความตื่นตระหนก
“เขา พวกเขา……”
ที่นี่เป็นโรงพยาบาล แพทย์พยาบาลและเหล่าญาติผู้ป่วยต่างตกอกตกใจ ภายใต้ควันเขม่า เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้นไม่หยุด เกิดการบาดเจ็บและสูญเสียอย่างหนัก
“ไอ้สารเลวสมควรตาย!” สายตาของหลี่ฝางเกิดไฟปะทุด้วยความโกรธ
“หยางฉง ดูแลตัวเองดีๆ เดี๋ยวผมมา!” หลี่ฝางกัดฟันกล่าวกับหยางฉง แหงนหน้าขึ้นไปบริเวณยังสไนเปอร์ที่เล็งมาเมื่อสักครู่ ก่อนขยับฝีเท้า เร่งไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว
เขาไวมาก จนผู้คนในท้องถนนไม่ทันได้สังเกตเห็น เห็นเพียงตรงหน้าเกิดประกาย และสายลมที่พัดผ่าน
เมื่อหลี่ฝางไล่ตามมายังชั้นดาดฟ้าของตึกสูง ก็ไม่มีใครอยู่เสียแล้ว
หลี่ฝางกำลังจะคัดกรองกลิ่นอายที่ยังหลงเหลืออยู่ในอากาศ ต่อมาสีหน้าของเขากลับเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว รีบมุ่งไปยังทางสัญจรของตึก
“ปัง!” ดาดฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยควันเขม่าและเปลวไฟ
“ระเบิดเพลิงกำลังสูง สามารถจู่โจมผมได้ และยังลบร่องรอยได้อีก ไอ้หมอนี่……”
หลี่ฝางหลบหลีกการจู่โจมระเบิดได้ต่อเนื่อง ความเยือกเย็นประกายขึ้นในสายตา เสียงน่ากลัวอย่างถึงที่สุด
“ในเวลาสั้นแค่นี้ นักฆ่าไม่มีทางหนีไปได้ไกลแน่ หมายความว่า……”
หลี่ฝางอ้าแขนทั้งสองข้างออก แหงนหน้าขึ้น หลับตาลง
ในร่างของเขา กำลังภายในมากมายกลายเป็นพลังงานที่ไร้รูปร่างแผ่ซ่านออกไปทั่วทุกทิศ เหมือนกับโยนหินลงไปในแม่น้ำที่เงียบสงบ เป็นคลื่นวงกลมชั้นๆ
เมื่อหินสัมผัสกับสิ่งของอื่น ก็จะเกิดการแทรกแซงและหายไปอย่างช้าๆ
นี่เป็นการเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับกำลังภายในของหลี่ฝาง การควบคุมความสามารถนี้ เพิ่งพาการกระจายตัวออกของกำลังภายใน หรือแม้แต่เขาสามารถใช้ความสามารถนี้รับรู้สรรพสิ่งรอบกาย ปราศจากการพันธนาการของประสาทสัมผัสทั้งห้า
“หาแกเจอแล้ว!”
หลี่ฝางเบิกตาโพลง เร่งฝีเท้า มุ่งไปที่อพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่ง
ภายในห้องอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่ง ชายหนุ่มหัวทองที่เพิ่งเก็บปืนสไนเปอร์ลงในกล่อง สีหน้าเปลี่ยนกะทันหัน ไม่คาดคิดเลย ผ่านหน้าต่างอพาร์ตเมนต์มุ่งไปทางข้างหน้าที่ผู้คนขวักไขว่
ต่อมา เงาร่างของหลี่ฝางราวกับมัจจุราช ที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบเชียบ
“แกหนีไปไหนไม่รอดหรอก”
ความโกรธมหาศาล หลี่ฝางจ้องมองชายหัวทองคืบคลานสู่ฝูงผู้คน ใช้วิธีนี้ในการเบี่ยงเบนการไล่ล่าในสายตาของหลี่ฝาง และหนีไปได้สำเร็จ เสมือนกับการจ้องมองเด็กน้อยที่ไม่รู้จักโตคนหนึ่ง
เสียงของเขาแล่นเข้าหูยังชายหัวทอง ชัดเจนราวกับคนรักกระซิบข้างหู
ชายหัวทองหยุดฝีเท้า เพราะหลี่ฝางได้ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขาเป็นที่เรียบร้อย
“ไม่ว่าแกเป็นใคร แกก็พ่ายแพ้แล้ว” ไฟโกรธในอกเขาแทบจะแผดเผาตัวเขาจนมอดไหม้ ทว่าในใจของเขาตอนนี้กลับรู้สึกสงบอย่างประหลาด ทุกอย่างเงียบสงัด
เมื่อความโกรธถึงขีดสุด หลี่ฝางเสมือนกับเข้าสู่อีกโหมดหนึ่งที่ประหลาด
“เตรียมตัวรับชะตากรรมหรือยัง?”
เมื่อเผชิญหน้ากับพลังอันมหาศาลอย่างกล้า ของหลี่ฝางที่แผ่ซ่านออกมา ชายหัวทองกลับระเบิดเสียงหัวเราะเสียอย่างนั้น
“ทำไมแกถึงคิดว่า การแอบฆ่าของฉันพ่ายแพ้ล่ะ?”
จบประโยค ประโยคสองข้างทางถูกตีจากโดยฝีมือผู้คนกะทันหัน บาซูก้ายื่นออกมาจากด้านใน กระบอกบาซูก้าสีดำเล็งไปที่เขา
คนรอบข้าง กลายเป็นมือปืนขึ้นมากะทันหัน เหนี่ยวไกลปืน ยิงออกไป
ตึกสูงที่ไกลออกไปไม่รู้ว่ามีคนแอบแฝงอยู่มากมายแค่ไหน สไนเปอร์มากมายต่างยิงออกมาในเวลาเดียวกัน
หากทุกอย่างเงียบสงัด ทุกคนต่างจับจ้องหลี่หยางอยู่ตรงกลางด้วยสายตาอันดุกร้าว ลูกกระสุนอยู่กลางอากาศ อากาศกำลังมอดไหม้ ความอาฆาตมากมายปกคลุมหลี่ฝางเอาไว้
เสมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างกำลังควบคุมอยู่อากาศ ต่อมา พลังงานมากมายไปจบสิ้นแผ่ซ่านออกมาจากร่างของหลี่ฝาง พลังงานที่แข็งแกร่งสุดขีดแผ่กระจายไปทั่วบริเวณหลายร้อยเมตร
กระสุน ลูกปืนย้อนกลับ จรวดหยุดนิ่งกลางอากาศ เครื่องยนต์หยุดทำงาน เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์แตกกระจาย
พริบตา อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เกิดความเสียหาย กระสุน ลูกปืนย้อนกลับไปยังมือปืนรอบข้าง
คนเดียวที่ไม่ได้รับผลกระทบคือชายหัวทอง
‘สิ่งนี้……นี่เป็นพลังงานที่ยิ่งใหญ่เพียงใดกัน！’
เมื่อคิดได้อย่างนั้น สายตาของชายหัวทองเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
ต่อให้พวกเขาจะพัฒนาการประเมินพลังงานหลี่ฝางอยู่เสมอ สุดท้ายชายหัวทองกลับค้นพบว่า พวกเขาดูถูกความสามารถของหลี่ฝางมากเกินไป
แต่ในขณะที่อาวุธและอุปกรณ์ทั้งหมดเสียหายในพริบตา มีสี่คนที่หนีไปจากรอบทิศของหลี่ฝาง
หลังของพวกเขาได้แบกกล่องคนละใบ ตอนนี้ กล่องได้ถูกเปิดออก
ทั้งสี่สีหน้านิ่งเฉย นัยน์ตามีเพียงความเงียบสงัดของชายหนุ่มเท่านั้น ทั้งหมดต่างก็มีความสามารถระดับปรมาจารย์ทั้งนั้น
พวกเขามีความว่องไว ในขณะที่หลี่ฝางถูกเบี่ยงเบนความสนใจจากการโจมตีทั่วทุกทิศ ยิงถล่มทั้งหมด ทั้งสี่ก็วิ่งไปยังรอบทิศของหลี่ฝางเป็นอันเรียบร้อย
หลี่ฝางเห็นสิ่งที่อยู่ในกล่องของพวกเขา
คือระเบิด ระเบิดพลังงานสูงรุ่นล่าสุด พลังของมันมากพอที่จะทำลายถนนสายนี้
เพราะกล่องสร้างจากวัสดุพิเศษ พลังงานของหลี่ฝางไม่เกิดปฏิกิริยากับกล่องนั้น และตอนนี้ หลี่ฝางคิดที่จะหลีกเลี่ยงก็ไม่ทันแล้ว เพราะระเบิดพลังงานสูงได้ระเบิดแล้ว
การสู้รบแบบนี้ ทำให้หลี่ฝางรู้สึกถึงความคุ้นเคย กระตุ้นความทรงจำที่ถูกปิดตายมานานของหลี่ฝาง
“สำนัก—หยิ่ง—ซา！！”
ต่อมา ลำแสงมากมายและความร้อนไม่มีที่สิ้นสุดระเบิดออกอย่างรุนแรง