NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 1154 ศึกต่อสู้ระหว่างครึ่งเทพ

เจิ้งชิงไม่อยากจะตอบตกลงเอามากๆ แต่เขาจะไม่ตกลงก็ไม่ได้

เพราะว่าเขารู้ดีสุดๆ ว่า ถ้าหากไม่ตกลง ไม่แน่หลี่ฝางก็อาจจะกลับไป ทำให้การพนันในครั้งนี้เป็นโมฆะไป คนอื่นอย่างมากก็ด่าหลี่ฝางว่าผิดสัญญาหน้าด้านๆ แต่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้

แต่ถึงเวลานั้นถ้าหลี่ฝางจะจำศีลอยู่เฉยๆ ต่อไป และจ้องตระกูลเจิ้ง วันนี้ฆ่าคน พรุ่งนี้ฆ่าสองคน ปรมาจารย์แดนเต๋าออกโรง เกรงว่าจะจับไม่ได้แม้แต่เงา

แบบนี้ไม่นาน ตระกูลเจิ้งของเขาคงต้องตายยกครัว

ดังนั้นตอนนี้ หลี่ฝางกับตระกูลเจิ้งถึงขั้นที่ว่าไม่ตายไม่เลิกราแล้ว

พอคิดถึงตรงนี้ ในที่สุดเจิ้งชิงก็ตัดสินใจ ยอมรับการพนันนี้

เขาได้เอาชีวิตคนในตระกูล ทั้งหมดมาวางเดิมพันในศึกวันนี้

เมื่อได้ยินคำตอบตกลงของเจิ้งชิง ในที่สุดหลี่ฝางก็ยิ้มอย่างพอใจ

“ดีมาก เป็นแบบนี้แล้ว งั้นวันนี้ฉันกับนาย มาวัดดูว่าใครเหนือกว่าใครเถอะ！”

วินาทีนั้น หลี่ฝางก็ตบไปที่ก้อนหินสูงราวสามเมตรกว่าอย่างแรง ทันใดนั้นก้อนหินก้อนใหญ่นั่นก็เกิดเสียงดังหึ่งๆ และพุ่งเข้าไปทางกับถังโจว

สายตาเมื่อเห็นก้อนหินก้อนใหญ่พุ่งเข้ามา ถังโจวก็ไม่ช็อกเลยสักนิด ยืนมือออกไปปัดออกอย่างนิ่งๆ โดยมีพลังประหลาดปรากฏขึ้นจากมือของเขา แล้วค่อยๆ เฉือนก้อนหินก้อนใหญ่ที่พุ่งเข้ามากระทบ และค่อยๆ ผ่อนแรงหยุดก้อนหินใหญ่ก้อนนั้นลง

“เอ๋ นี่มันสถานการณ์ไหนเหนี่ย?”

หลี่ฝางประหลาดใจเล็กน้อย

ป้องกันตัวจากหินก่อนใหญ่ยักษ์ได้ไม่มีอะไรน่าพูด แต่วิธีการที่ถังโจวใช้หยุดก้อนหินก้อนยักษ์นั่น ที่มันค่อนข้างแปลก

แต่ว่าเขาจะมาเสียเวลาไม่ได้ เพียงพลิกมือก็เตะก้อนหินไปอีกก้อนนึง

แต่แค่ก็ยังเหมือนกับเมื่อกี้นี้ ที่ด้านข้างถังโจวมีพลังที่พิเศษบางอย่าง เป็นอีกครั้งที่ก้อนหินก้อนใหญ่ถูกเฉือนซะสะอาด

ทันใดนั้นหลี่ฝางก็เข้าใจว่าวิธีแบบนี้ใช้ไม่ได้ผลกับถังโจวแล้ว จึงใช้วิธีต่อยไปทางถังโจวโดยตรง

หมัดนี้มองผ่านๆ ก็แค่หมัดธรรมดา แต่ความจริงแล้วมันปั่นป่วน ทำให้เมฆหมอกโดยรอบแปรปรวน และพลังพิเศษรอบตัวของถังโจวก็ปรากฏขึ้นทีละชั้นๆ ราวกับน้ำทะเล พยายามตัดลดกำลังภายในอย่างต่อเนื่อง

หลี่ฝางสะดุ้ง วินาทีนั้น ออร่าก็ปกคลุมเข้ามาอย่างรวดเร็ว เกิดเป็นกรวยแหลม ส่วนที่หมัดของหลี่ฝางนั่นก็คือหมัดแหลมๆ หลี่ฝางชกหมัดเข้าไปเต็มๆ เจาะไปที่ชั้นพลังที่มองไม่เห็นนั้นทันที

เมื่อเห็นหมัดนี้ของหลี่ฝางจะชกเข้าไปที่ร่างของถังโจว คิดไม่ถึงว่าวินาทีนั้นสองมือของถังโจวจะปัดออก เปลี่ยนทิศทางหมัดของหลี่ฝางอย่างกะทันหัน ทำเอาหมัดของหลี่ฝางชกไปตรงที่ว่าง

“ไท่เก๊ก?”

หลี่ฝางกระโดดหลบถอยหลัง ทันใดนั้นก็รู้แจ้งขึ้นมา

“ถูกแล้ว！” ถังโจวพูดพลางหัวเราะ： “ปรมาจารย์หลี่เป็นมวยประเภทไหน?”

“ไม่เคยเรียน” หลี่ฝางพูดอย่างเย็นชา

ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ ที่จริงหลี่ฝางไม่ได้เรียนกังฟูอย่างเป็นระบบเลย อย่างมากก็แค่เรียนวิธีการรบจากส้าวส้วยมาเล็กน้อย แต่ก็มาถึงจุดสูงนี้ได้

เพราะความสามารถในการต่อสู้ของหลี่ฝางนั้น มันน่ากลัวมากจริงๆ

ก็อย่างเช่นตอนนี้ หลี่ฝางออกหมัดไม่สำเร็จ ทันใดนั้นก็เปลี่ยนท่าที กลายเป็นเตะข้าง และเตะเข้าไปทางเอวของถังโจวอย่างจัง

ถังโจวไม่ทันตั้งรับพลังอีกครั้ง ทำได้แค่ใช้แขนสองข้างรับการโจมตีนี้

“ปัง！”

วินาทีนั้น ก็เกิดเสียงดังราวกับภูเขาระเบิด ก้องกังวานลั่นภูเขาจิ่วเจอย่างไม่มีสิ้นสุด สถานการณ์แบบนี้ มันทำให้ผู้คนที่อยู่ด้านล่างภูเขาตกตะลึงจริงๆ

“ปรมาจารย์แดนเต๋าแข็งแกร่งขนาดนี้เลย? นี่ยังเป็นมนุษย์อยู่มั้ยเหนี่ย?”

“พลังทำลายล้างแบบนี้ ถ้าต้องชกมาทางพวกเราจริงๆ บางทีพวกเราอาจจะไม่เหลือแม้แต่เถ้าถ่านเลยมั้ง?”

“น่ากลัวเกินไปแล้ว ฉันว่าพวกเราถอยออกมาไกลอีกหน่อยดีกว่านะ……”

ส่วนฝั่งตระกูลเจิ้ง นอกจากเจิ้งชิง คนตระกูลเจิ้งคนอื่นๆ ดูเหมือนจะไม่เข้าใจผลลัพธ์ของการต่อสู้ในครั้งนี้

มีบางคนยังคงหัวเราะร่า ยังมีบางคนยังคงทำสีหน้าเบื่อหน่าย บางคนถึงกับบอกว่าที่นี่มันน่าเบื่อเกินไป อยากจะออกไปจากที่นี่แล้ว

พวกผู้น้อยที่เกเรเกตุงพวกนี้ ทำให้นายท่านเจิ้งต้องถอนหายใจอีกครั้ง และในที่สุดก็เข้าใจ ที่ตระกูลเจิ้งต้องมาเผชิญกับสถานการณ์ในขณะนี้ ไม่ใช่ว่าไม่มีสาเหตุ

และในตอนนั้น เจิ้งเหวินจุ้นในตระกูลเจิ้ง ก็ทำสีหน้าดุร้ายมองไปทางเงาร่างที่มัวๆ บนยอดเขา ในใจก็สาปส่งอย่างชั่วร้ายอย่างต่อเนื่อง

รู้สึกถึงความเจ็บปวดของแขนที่ถูกเข้าเฝือกไว้ เจิ้งเหวินจุ้นก็อดไม่ได้ที่จะจ้องเขม็งไปทางซุนเฟยที่อยู่ในฝูงชน

หมอบอกเขาว่า แขนของเขาไม่มีทางจะฟื้นฟูมาเป็นปกติได้แล้ว

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หัวใจของเจิ้งเหวินจุ้นก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง ในที่สุดก็ทนไม่ไหว และเดินไปทางซุนเฟย

และในตอนนั้น การต่อสู้ระหว่างหลี่ฝางกับถังโจวก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ถึงแม้ว่าทั้งสองยังไม่ได้เอากำลังที่แท้จริงของตนมาสู้ตาย แต่ก็เป็นการต่อสู้กันไปมา ต่างฝ่ายต่างลองเชิงกัน

ในที่สุด หลังจบการต่อสู้ หลี่ฝางก็ยืนนิ่งตรงข้ามถังโจว และยิ้มขึ้นมา

“ที่ควรลองเชิงก็ลองไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาแล้วมั้ง”

ได้ยินคำพูดของหลี่ฝาง ถังโจวก็รู้ว่าเขาจะเอาจริงแล้ว ทันใดนั้นก็เตรียมป้องกันขึ้นมา

วินาทีนั้น หลี่ฝางก็รู้สึกว่าพลังงานบนร่างของถังโจวได้เปลี่ยนไปแล้ว

พลังงานกับเท้าของเขาค่อยๆ ผสานรวมเข้าด้วยกันกับภูเขาจิ่วเจ กลายเป็นทั้งลึกและหนัก ทั้งกว้างและไกล

“เห็นทีนายก็น่าจะรู้แจ้งแล้วเหมือนกัน งั้นก็ไม่จำเป็นจะต้องลีลาแล้ว ตัดสินกันให้จบในทีเดียวเถอะ！”

หลี่ฝางเห็นท่าทีของถังโจว ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะลั่น วินาทีนั้น พลังงานรอบตัวหลี่ฝางก็มารวมตัวกันอย่างบ้าคลั่ง รวมอยู่บนตัวของหลี่ฝาง บนหัวของหลี่ฝางก็ค่อยๆ มีควันมารวมตัวกันราวกับประตูสูงใหญ่สไตล์โบราณ

ประตูเทพ！