NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 1250 เสียโฉม

“วางใจเถอะ ผมจะรักษาสัญญาของเรา” หลี่ฝางวางร่างของแคทเธอรินลงกับพื้น เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง ในดวงตาสีดำขลับของหลี่ฝาง ความอาฆาตลุกโชน พลังในร่างแผ่ขยาย รอบข้างเกิดลมกรด

จ้องมองหลี่ฝางที่ปล่อยพลังออกมาเต็มกำลัง อาซาโทสก็เริ่มจริงจังขึ้นมา ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากรอบด้านซ้ายขวา หันไปจามต้นเสียง กู่ยี่เทียนท่านโกและคนอื่นๆ นับสิบกว่าชีวิตโผล่ออกมาจากทางด้านซ้ายกะทันหัน ทางด้านขวาคืออาคาอู ปันปูและมังกรฟ้ากับเหล่าส้าวส้วย

“ท่านแม่มด!” เมื่ออาคาอูและปันปูเห็นร่างของแคทเธอรินที่กองกับพื้นเต็มไปด้วยเลือด ต่างคุกเข่าลงที่ข้างแคทเธอริน น้ำเสียงทั้งเศร้าโศกและเจ็บปวด

“ป๋ายเจินเจิน!” นักพรตเต้าฝ่าที่เห็นร่างของท่านชายป๋ายยู่บนพื้น เขาไม่อยากจะเชื่อว่าร่างนี้จะเป็นศัตรูที่ทั้งหลงตัวเองและจอมโอ้อวดของเขา

“อาซาโทส! คราวนี้แกหนีไม่รอดแน่!” กู่ยี่เทียนจ้องมองอาซาโทสที่ลอยอยู่กลางอากาศพร้อมตะโกนด้วยความโมโห

“คริสทัลอยู่ที่ไอ้ญี่ปุ่นนี่! ทุกคนระวังตัวอย่าให้มันหนีไปได้!” หลังจากที่ได้ยินประโยคของเสือขาว ทุกคนต่างก็ล้อมอาซาโทสเอาไว้

พวกเขาเดินทางมาที่นี่ห่างยาวไกล ก็เพื่อคริสทัลที่จะทะลุแดนดั่งเทพก้อนนั้น ตอนนั้นของวิเศษนั้นอยู่ตรงหน้า ยังไงตนก็ต้องแย่งชิง

เมื่อจ้องมองรอบข้างที่ล้อมตนเองไว้อย่างเกรี้ยวกราด ใบหน้าที่เย็นชาไม่เคยเปลี่ยนของอาซาโทสในที่สุดก็มีริ้วรอยขึ้นมาบ้าง

“พวกแกรนหาที่เองนะ!” อาซาโทสคำรามอย่างโกรธแค้น พริบตาหมอกทมิฬไปรอบทิศทาง เริ่มการโจมตีอย่างรวดเร็ว

นักรบบางคนไม่รู้จักความสามารถของอาซาโทส ขณะที่เขาเข้าใกล้คิดที่จะเข้าไปประลอง แต่ใครจะไปรู้เมื่อร่างของทั้งคู่เข้าใกล้กัน ร่างของนักรบคนนั้นก็แก่เป็นชราอย่างเห็นได้ด้วยตาเปล่า

“ถอยไป! ถอยไปให้หมด! อย่าให้ตัวเองโดนร่างของเขาเด็ดขาด! หมอกทมิฬพวกนั้นจะดูดพลังของทุกคน!” เพียงสิบวินาทีสั้นๆ นักรบสามสี่คนก็ต้องสูญสิ้นพลังชีวิตลงกับเงื้อมมือของอาซาโทส หลี่ฝางช่วยคนอื่นพลางตะโกนเตือนไปด้วย

แต่ต่อให้เป็นอย่างนั้น เหล่าคนที่พลังค่อนข้างอ่อนก็ถูกพลังแห่งการเขมือบกลืนของอาซาโทสดูดพลังจนร่างแห้งกรัง นักรบยี่สิบกว่าชีวิตที่เป็นพันธมิตรต่อกันในคราแรกเหลือเพียงแค่หลี่ฝาง หลี่ต๋าคาง ส้าวส้วย กู่ยี่เทียนกับทีมของเขาสี่คน และท่านโก เถียไกว่หลี่ นักพรตเต้าฝ่า อาคาอูกับปันปูสามคน

เมื่อซึมซับพลังคนสิบกว่าชีวิตเข้าไป ความสามารถของอาซาโทสแข็งแกร่งขึ้นไปอีก หลี่ต๋าคางที่นิ่งเฉยชาตลอดอีกด้านยังขมวดคิ้วเป็นปม

เขานวดข้อมือที่ปวดเมื่อยอย่างไร้ร่องรอย ความเคร่งขรึมปรากฏขึ้นในสายตา

“ฉันจะฆ่าแกซะ!” ความตายของแคทเธอรินและท่านชายป๋ายยู่สำหรับอาคาอู ปันปูและนักพรตเต้าฝ่ากระทบจิตใจพวกเขาอย่างมาก

หลับจบเสียงคำราม ทั้งสามจึงโจมตีพร้อมกัน

ดาบยาวที่คมกริบพุ่งไปยังอาซาโทส ยันต์ของนักรบเต้าฝ่าราวกับว่าไม่ต้องเสียเงิน แปะกับร่างของอาซาโทสเป็นกอบเป็นกำ

แต่ต่อให้การโจมตีที่แรงกล้าแค่ไหน อาซาโทสก็ราวกับคนที่ไม่เป็นอะไร หลบเลี่ยงการโจมตีของทั้งสามได้อย่างง่ายดาย ดาบยาวกรีดลงที่แขนข้างขวา จนเกิดบาดแผลลึกหลายแห่ง กระดาษยันต์แผลงฤทธิ์จนห้องลับสั่นคลอน

“เหอะ ไม่เจียมตัว” ดาบยาวที่พุ่งเข้าใส่เขา อาซาโทสบถอย่างเย็นชา มือซ้ายและมือขวาหนีบดาบของอาคาอูและปันปูเอาไว้ เพียงแค่พับเบาๆ ดาบทั้งสองเล่มจึงหักเป็นท่อน

หลังจากที่ดาบหัก อาซาโทสหัวเราะเยาะ มือทั้งสองข้างขดเป็นกรงเล็บ บีบคอของอาคาอูและปันปู พลังแห่งการเขมือบกลืนรวมตัวกันที่ทั้งสองอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นว่าอาคาอูและปันปูกำลังจะถูกดูดจนร่างแห้ง ดีที่นักพรตเต้าฝ่าว่องไว โยนยันต์สองใบไปที่หน้าของอาซาโทส

ยันต์ทั้งสองใบต่างจากก่อนหน้า ยันต์ทั้งสองใบเมื่อถูกตัวอาซาโทสก็เกิดควันโขมง

อาซาโทสที่ถูกทั้งสามโจมตีพร้อมกันแต่กลับไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย กลับกรีดร้องอย่างทุรนทุรายเพราะยันต์สองใบนี้

ใบหน้าที่งดงามของอาซาโทสเพราะยันต์สองใบนั้น ใบหน้าด้านซ้ายเกิดตุ่มน้ำหนองสีแดงเป็นบริเวณกว้าง ดูน่าอนาถ เขาเอื้อมมือลูบใบหน้าด้านซ้ายของตนเองอย่างหวาดผวา ความเจ็บปวดที่เชือดเฉือนทำให้เขาต้องยอมรับความจริงของการเสียโฉม

ในประเทศญี่ปุ่น อาซาโทสไม่เพียงแค่เป็นสัญลักษณ์ของพลัง แถมยังเป็นศูนย์รวมแห่งความงดงาม โฉมงามของเขาเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ประชาชนชาวญี่ปุ่นเคารพรักเขา การทำให้ใบหน้าเขามีบาดแผลในประเทศญี่ปุ่นมีความผิดฐานกบฏ

คราวนี้อาซาโทสโกรธขึ้นมาอย่างสิ้นเชิง เขาคำรามร้องราวกับสัตว์เดรัจฉาน การโจมตีเหี้ยมโหดกว่าก่อนหน้ามาก จนแทบจะปลิดชีพในท่าเดียว

เพราะเหตุนี้อาคาอูและปันปูเองก็ได้รับความช่วยเหลือ แต่ทั้งคู่ดูชราไปหลายสิบปี ปีกที่มีขนสีดำประกายกลายเป็นสีขาว

หลี่ฝางและกู่ยี่เทียนถือโอกาสพาทั้งสองออกจากตัวของอาซาโทส ทั้งคู่ที่อยู่แดนสุดของแดนเต๋าความสามารถกลับตกไปอยู่ที่กำลังภายนอกช่วงกลาง

“แค่กๆ ……ขอร้องพวกคุณ ต้องแก้แค้นให้กับแม่มดให้ได้!” อาคาอูใช้แรงจับมือของหลี่ฝางเอาไว้ กล่าวอย่างอ่อนแรง ในสายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความอาฆาต

“พวกเธออย่าเพิ่งพูดอะไรเลย ผมจะจัดการกับอาซาโทสเอง” แม้หลี่ฝางและอาคาอูจะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่สำหรับสายที่เคียงบ่าเคียงไหล่ต่อสู้มาด้วยกัน เห็นพวกเขาถูกอาซาโทสเล่นงานจนมีสภาพแบบนั้น บอกว่าไม่โกรธคงจะไม่มีทาง

เขาตบหลังมือของอาคาอู เพื่อบอกให้เขาวางใจ หลังจากที่หลี่ฝางฝากทั้งคู่ไว้กับเหล่าเสือขาว จึงเข้าโจมตีพร้อมกับส้าวส้วยและกู่ยี่เทียน

ตอนนี้นักพรตเต้าฝ่าได้รับบาดเจ็บไม่น้อย ชุดนักพรตสีเขียวเทาชุ่มไม่ด้วยเลือด แต่เขาก็ยังคงกัดฟันสู้กับอาซาโทสต่อไป

“ผู้อาวุโสจาง เมื่อสักครู่นั่นคือยันต์อะไร? ยันต์นั่นเหมือนว่าจะควบคุมพลังแห่งการเขมือบกลืนของอาซาโทสได้ ท่านยังมีอีกเท่าไหร่ เอาออกมาเร็วเข้า!”