NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 1325 สารภาพ
ดังนั้นอนที่ไป๋หลินบอกว่าจะส่งพวกเขาลงเขาไปนั้น กู่ยี่เทียนก็เข้าใจได้ในทันที ก่อนจะดึงหลี่ฝางเดินไปก่อน
“คุณมองผิดหรือเปล่า？น้องไป๋หลินจะคิดอะไรกับส้าวส้วยได้อย่างไร？” หลังจากที่หลี่ฝางได้ยินเสียงของกู่ยี่เทียนแล้ว ก็หันไปมองส้าวส้วยและไป๋หลินอยู่นาน พลางถามด้วยความไม่เชื่อ
“ฉันจะเอาเรื่องนี้มาล้อเล่นได้อย่างไร？คุณเองก็เห็นผู้หญิงมามากมาย คุณมองแววตาที่ผู้หญิงชอบไม่ออกเหรอไง？”
กู่ยี่เทียนเบ้ปาก พลางสงสัยเล็กน้อยว่าหลี่ฝางนั้นจะหลอกฉินวี่เฟยและหยางฉงมาได้อย่างไร นี่มันชายแท้จริงๆ เลย！มองแววตาที่อิจฉาของผู้หญิงยังไม่ออกเลย
“นี่ๆ ……พวกเขาสองคนสนิทกันขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่？” หลี่ฝางแอบมองทั้งสองคนนั้น ก่อนจะถามเบาๆ
“ฉันจะไปรู้ได้อย่างไร หลังจากที่คุณไม่ได้สติไป ส้าวส้วยก็ออกไปเดินคนเดียว จากนั้นฉันก็ได้เห็นว่าเขากับไป๋หลินคุยกันบ่อยขึ้น ความสัมพันธ์ของทั้งสองเอาก็ค่อยๆ ดีขึ้น”
“คุณไม่รู้ หลังจากที่พวกคุณทั้งสองสลบไป ก็มีแต่ไป๋หลินที่ดูแลส้าวส้วยมาตลอด สายตาที่เธอมองส้าวส้วยนั้นมัน เชอะๆ”
เมื่อคิดถึงตอนที่ไป๋หลินดูแลส้าวส้วย กู่ยี่เทียนก็คันยุบยิบในใจ “เอ้อ เมื่อไหร่ฉันจะสามารถหาหญิงที่เห็นแต่ฉันในสายตาบ้างนะ”
หลี่ฝางได้ฟังดังนั้น เงาของหงส์แดงก็ปรากฏอยู่ในหัวของเขา “คุณอิจฉาบ้าอะไร หงส์แดงชอบคุณขนาดนั้น แถมยังมีเสี่ยวหลินตังอีก คุณไม่รู้จักดูแลให้ดีเองหรือเปล่า？”
คำที่เขาได้ฟัง กู่ยี่เทียนลูบหัวด้วยความทำตัวไม่ถูก อันที่จริงหงส์แดงก็ยังพอว่า อย่างน้อยก็ไม่ได้อายุห่างกันมาก กู่ยี่เทียนแคร์ความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องของพวกเขาด้วย
แต่เสี่ยวหลินตังนั้นไม่เหมือนกัน เสี่ยวหลินตังเด็กกว่ากู่ยี่เทียนขนาดนั้น เขาเห็นเสี่ยวหลินตังเป็นน้องสาวของตัวเอง ไม่ว่าอย่างไรก็รับไม่ได้
“แค่กๆ ด่าพวกเขา ด่าพวกเขา อย่ามาคุยกับฉัน” กู่ยี่เทียนกระแอมเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้
หลี่ฝางจ้องเขาอย่างพูดอะไรไม่ออก ก่อนจะไม่พูดอะไรอีก แถมยังแอบฟังพวกเขาคุยกันอย่างหูผึ่ง
“คือ……ส้าวส้วย คุณ……คุณคิดอย่างไรกับฉันบ้าง？” ไป๋หลินตามอยู่ข้างกายส้าวส้วย ก่อนจะจับเสื้อโค้ตของตัวเอง ก่อนจะลังเลอยู่นาน สุดท้ายก็ถามคำถามแบบนี้ด้วยความกล้าออกมา
ส้าวส้วยกำลังคิดว่าจะพูดอย่างไรให้ทำลายความทำตัวไม่ถูกของทั้งสองคน เมื่อได้ยินคำถามนี้ ก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว แถมยังมองไป๋หลินด้วยความร้อนใจ และไม่รู้ว่าจะตอบเธออย่างไร
เมื่อหายใจเข้าเบาๆ แล้ว หลังจากที่ปรับตัวเองแล้ว ส้าวส้วยก็พูดอย่างเหมาะสม
“น้องไป๋หลินคุณเป็นคนดี แถมยังมีความสามารถที่แข็งแกร่ง ถือเป็นหญิงที่สูงส่งเลยล่ะ”
แม้ส้าวส้วยพูดสิ่งที่เว่อเกินไป แต่ในใจของไป๋หลินนั้นไม่พอใจ แล้วก็ไม่สบอารมณ์ด้วย
คำตอบที่เธอต้องการไม่ใช่แบบนี้！หรือว่าคำถามที่ตัวเองถามมันไม่ชัดเจนพอหรือไง？
หลังจากที่ขมวดคิ้วคิดแล้ว ไป๋หลินก็เสื้อคลุมแน่นขึ้นแล้ว ก็ถามด้วยความกล้าหาญอีกครั้ง
“ส้าวส้วย ฉันไม่ได้อยากฟังคำตอบนี้ ฉันถาม ว่าในใจของคุณ รู้สึกอย่างไรกับฉัน？”
เมื่อพูดคำนี้ออกไป บรรยากาศของทั้งสองคนก็นิ่งไป ส้าวส้วยนั้นทำตัวไม่ถูกจนไม่กล้ามองไป๋หลินเลยด้วยซ้ำ
ตอนแรกที่เขาได้รู้จักกับไป๋หลิน อันที่จริงก็มีความในใจเล็กน้อย แต่หลังจากที่ได้รู้จักกันแล้ว เขาก็พบว่าไป๋หลินนั้นเป็นคนที่น่ารักพอตัว แถมยังใจดี และใสซื่อเป็นอย่างมาก
พูดตรงๆ ผู้หญิงแบบนี้ มันทำให้คนใจเต้นเป็นอย่างมาก แต่ส้าวส้วยนั้นก็ยั้งตัวเองเอาไว้ เขาคิดว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคุยเรื่องความรู้สึกของหนุ่มสาวแบบนี้
เมื่อเทียบส้าวส้วยกับหลี่ฝางแล้ว ก็มีความคิดที่ดีกว่ามาก และแยกออกว่าตัวเองต้องการอะไรตอนไหน
“น้องไป๋หลิน ตอนนี้ฉันยังไม่อยากคุยเรื่องของหนุ่มสาวแบบนี้ ดังนั้นต้องขอโทษด้วยนะ”
ส้าวส้วยเงียบอยู่นาน สุดท้ายก็ปฏิเสธความหวังดีของไป๋หลินอย่างไร้เยื่อใย
หลังจากที่ได้ฟังคำของส้าวส้วยแล้ว ไป๋หลินก็รีบหยุดก้าวเดินของตัวเอง ในแววตาก็มีแต่ความเจ็บปวด แถมในเบ้าตาก้ยังมีน้ำตาอยู่เต็มไปหมด
“ส้าวส้วย！แกมันบ้าถ้าพูดอะไรดีๆ ไม่ได้ก็ไม่ต้องพูด！” หลี่ฝางกับกู่ยี่เทียนที่แอบฟังคนคุยกันอยู่นั้นเมื่อได้ยินส้าวส้วยพูดแล้ว ก็โกรธจนแทบกระอักเลือดเป็นอย่างมาก
กู่ยี่เทียนแว็บผ่านมาปรากฏตัวอยู่ข้างกายส้าวส้วย ทั้งสองคนใช้มือจับไหล่ของเขา ก่อนจะมองเขาพลางกัดฟันกรอด เพื่อบอกไม่ให้เขาพูดอะไรแล้ว
“แค่กๆ น้องไป๋หลิน คุณอย่ามองว่าส้าวส้วยดูโตแล้ว อันที่จริงไม่ได้เชี่ยวชาญเรื่องความสัมพันธ์หนุ่มสาวเลย คุณอย่าใส่ใจมากเลย”
กู่ยี่เทียนรับผิดชอบการสั่งสอนส้าวส้วย ส่วนหลี่ฝางก็ปลอบใจไป๋หลิน
ไป๋หลินที่เกือบจะร้องไห้ออกมานั้นตกใจยกใหญ่ เพราะเขาทั้งสอง น้ำตาที่จะไหลออกมาก็กลับเข้าไปทันที
จากนั้นจึงสูดหายใจฮึกเล็กน้อย หน้าและหูเองก็แดงไปหมด “ไม่ ไม่ใช่แบบที่พวกคุณคิดนะ ฉัน ฉัน ฉันไม่ได้……”
เมื่อกู่ยี่เทียนฟังคำพูดติดขัดของไป๋หลิน ก็ทำท่าทีว่าเข้าใจ ก่อนจะตบไหล่ของส้าวส้วยพลางพูด
“เอ้อ น้องไป๋หลินคุณไม่ต้องอธิบายอะไรแล้ว เราเข้าใจดี สาวน้อยจะอายบ้างนั้นก็ไม่แปลกอะไร คุณวางใจเถอะ พวกพ้องของฉันนั้นอย่าคิดว่าหน้าตายนะ จริงๆ เป็นคนที่ไม่เลวเลยทีเดียว”
เขาทำให้ไฟลุกโชนไม่เพียงพอ หลี่ฝางที่อยู่ข้างๆ ก็เข้ามาร่วมดูความสนุกด้วย
“ใช่ๆ นอกจากส้าวส้วยจะไม่ชอบพูด แล้วก็โง่ไปหน่อยแล้ว อย่างอื่นก็ไม่เลวเลย น้องไป๋หลินวางใจได้เลย เขาไม่มีทางกลั่นแกล้งคุณ ถ้าเกิดเขาทำให้คุณไม่พอใจ คุณก็บอกพวกเราได้เลย เราจะสั่งสอนเขาแทนคุณเอง”