NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 911 รายชื่ออันดับปรมาจารย์
ถึงอย่างนั้น รอบข้างทั้งสองคนนั้นก็ถูกคนล้อมอยู่เต็ม ทำเอาทั้งแท่นสูงถูกล้อมไว้อย่างหนาแน่นแทรกตัวไม่ได้
หลี่ฝางขมวดคิ้วเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแย่กับหุบเขาราชายาเล็กน้อย
หลี่ฝางได้ยินเรื่องหุบเขาราชายามานานแล้ว
เมื่อก่อนโหจื่อเคยพูดกับหลี่ฝาง ในตอนนี้พวกเขาเคยช่วยคนของหุบเขาราชายาเอาไว้ แต่ว่าคนของหุบเขาราชายาไม่ใช่แค่ไม่รู้จักตอบแทนบุญคุณ แต่กลับยังทำร้ายผู้มีพระคุณ โลภและโอหัง ตอนนั้นที่โหจื่อเล่าให้หลี่ฝางฟังยังมีสีหน้าโมโหเล็กน้อย ดูถูกหุบเขาราชายาสุดๆ
ถึงแม้ว่าหุบเขาราชายาจะมีเทคนิคปรุงยาที่เป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร แต่โหจื่อก็เคยบอกว่า โลกนี้มันพัฒนาไปทุกวัน เมื่อร้อยปีก่อนคนอาจจะคิดว่าโรคร้ายไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ แต่ในปัจจุบันนี้อาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยที่สามารถรักษาโดยใช้เงินไม่กี่สิบเหรียญซื้อยามากิน
คนของหุบเขาราชายายึดเอาหลักที่สืบทอดต่อๆ กันมาหลายร้อยปีไม่ยอมเปลี่ยนแปลง อยู่แต่ในกรอบที่สร้างขึ้น มันล้าหลังไปนานแล้ว
ในตอนนั้นจึงยิ่งพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้： “สองคนนี้ฝีมือยุทธก็แค่ระดับปานกลาง กลับทำท่าทีที่สูงส่งแบบนั้น ไม่กลัวว่าคนอื่นไม่พอใจหรือไง”
“เขาเป็นคนของหุบเขาราชายา แน่นอนว่ามีสิทธิ์ที่พอจะทำแบบนี้” คนที่อยู่ด้านข้างได้ยินคำพูดของหลี่ฝางก็โต้กลับ “หุบเขาราชายาเป็นปรมาจารย์ยุทธที่มีกำลังภายในนะ นายมีมั้ย? ถ้าหากนายมีกำลังภายในอย่างปรมาจารย์ บางทีก็อาจจะหยิ่งยโสมากกว่าสองคนนั้นอีก！”
คนๆนั้นที่จริงอยากจะพูดเหน็บแนมหลี่ฝางอีก แต่ในตอนนั้นไท่ซางต้องเขาตาเขม็ง ทันใดนั้น ในใจของคนๆนั้นก็มีความหวาดกลัวเพิ่มขึ้นมา ไม่กล้าพูดอะไรอีก และหนีไปทันที
หลี่ฝางไม่ได้ทำอะไรคนๆนั้น มันก็แค่คนตัวเล็กๆ เท่านั้น และก็คำพูดของเขา ก็ยังมีเหตุผลอยู่บ้าง
หุบเขาราชายามีกำลังภายในค้ำจุนไว้อยู่ แถมยังเป็นสำนักที่ช่วยผู้คนสืบทอดกันมา และยังสามารถฝึกการปรุงยาอายุวัฒนะได้ด้วย ถูกคนนิยม ก็เป็นเรื่องธรรมดา
“ที่จริงแล้วตระกูลชิวตั้งใจแยกหุบเขาราชายาจากคนอื่นๆ ว่ากันว่าตระกูลชิวต้องการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับหุบเขาราชายา ก็ต้องเอาใจหุบเขาราชายาเป็นธรรมดา” ชิวทิงหยุนกระซิบบอกหลี่ฝางเสียงเบา
“แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์?” หลี่ฝางอึ้งเล็กน้อย
ชิวทิงหยุนพูดอธิบาย： “เขาว่ากันว่าเจ้าสำนักของหุบเขาราชายามีลูกสาวเด็กๆ อยู่คนนึง สวยมากๆ ชิวเฉิงหลี่พยายามหาทุกวิถีทางที่จะให้ลูกชายของตนรู้จักกับหล่อน อยากจะแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับหุบเขาราชายา ที่จริงแล้วก็ไม่ใช่แค่ตระกูลชิว ไม่รู้ว่ายังมีอีกกี่ตระกูลที่จ้องหุบเขาราชายาอยู่！”
หลี่ฝางพยักหน้า： “ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง”
ถ้าหากสามารถแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับหุบเขาราชายา ก็ถือได้ว่าเป็นขุมกำลังที่ยิ่งใหญ่สำหรับตระกูลนั้นๆ เพราะอย่างนี้ตระกูลชิวถึงได้อยากจะเอาใจหุบเขาราชายา นั่นก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ
จู่ๆ ไท่ซางก็เอ่ยปากถาม： “เจ้าสำนักของหุบเขาราชายาชื่อว่ากู่เฟยจางใช่มั้ย?”
“นายรู้จักเขาเหรอ?” หลี่ฝางถามอย่างแปลกใจ
“ฉันเคยทะเลาะวิวาทกับเขาครั้งนึง” ไท่ซางพยักหน้า และพูดอย่างภูมิฐาน： “หลายปีก่อน เขาไปเก็บยาสมุนไพรในที่ที่ห่างจากบ้านฉันไม่ไกล ฉันรู้สึกว่าไอ้สิ่งนั้นมันไม่ธรรมดา ดังนั้นจึงอยากจะโค่นต้นสมุนไพรลงมา แต่สุดท้ายดันไปทะเลาะวิวาทกับเขา”
หลี่ฝางไม่ได้เอ่ยปาก ไท่ซางรู้สึกยังไงเข้าก็เข้าใจอยู่ มีคนจะมาเก็บยาสมุนไพรบนที่ของเขา เขาไม่ไปแย่งมาสิแปลก
“แต่ว่าไอ้หมอนั่นแอบซ่อนความสามารถสูงมากๆ เอาไว้ เห็นได้ชัดว่าอยู่ในอันดับปรมาจารย์กำลังภายในที่เจ็ดสิบสี่เท่านั้น แต่กลับเท่าเทียมกับฉัน สุดท้ายฉันประมาทไป จึงแพ้ให้กับเขา และมองเขาจากไปเฉยๆ”
ไท่ซางพูดพลางทำสีหน้าโกรธเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด ดูเหมือนว่าจะไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นเป็นอย่างมาก
บนโลกนี้มีแค่สองอย่างที่บันทึกการจัดอันดับความสามารถของปรมาจารย์ชั้นนำ อันนึงคืออันดับปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ ส่วนอีกอันก็คืออันดับปรมาจารย์กำลังภายใน
ไม่มีใครรู้ว่าอันดับพวกนี้ใครเป็นคนกำหนด แต่ต้องเป็นคนที่มีความสามารถแข็งแกร่งมากๆ แน่ๆ ถึงขั้นที่สามารถรวบรวมข้อมูลของปรมาจารย์กำลังภายในได้ ส่วนตัวแล้วเป็นเรื่องที่ไม่สามารถทำได้จริงๆ
บนอันดับพวกนี้ ไท่ซางอยู่ที่อันดับห้าสิบหก กู่เฟยจางอยู่ที่อันดับเจ็ดสิบสี่เท่านั้น ระหว่างของคนนี้ควรจะมีความสามารถที่แตกต่างกันมากถึงจะถูก แต่ว่าในความเป็นจริงไท่ซางกลับแพ้ให้กู่เฟยจาง
หลี่ฝางถามอย่างสงสัย： “การต่อสู้คราวนั้นไม่ได้เปิดเผยออกไป? อันดับของพวกนายไม่มีเปลี่ยนแปลงนี่”
ปรมาจารย์กำลังภายในทั้งโลกนี้ มารวมกันก็มีแค่ร้อยกว่าคน อย่างน้อยในอันดับที่บันทึกไว้ก็มีทั้งหมดหนึ่งร้อยสิบเอ็ดคน
ถึงแม้ว่าหนึ่งร้อยสิบเอ็ดคนนี้จะไม่ใช่ทั้งหมด ถึงยังไงที่หลี่ฝางรู้ ก่อนที่พ่อของเขาจะเผยความแข็งแกร่งกับท่านจวน พวกเขาไม่ได้อยู่ในอันดับ แม้แต่ตอนนี้ บนอันดับนั่นก็ยังคงไม่มีชื่อของท่านจวน เพราะว่าไม่มีใครเคยเห็นลงมืออย่างจริงจังมาก่อน
ตามหลักแล้ว คนแค่นี้ ทุกคนล้วนโดดเด่นมาก ปกติแล้วการต่อสู้ระหว่างพวกเขา จะมีผลกระทบกับความเปลี่ยนแปลงของอันดับ
แต่ว่าอันดับของไท่ซางกับกู่เฟยจางสองคนนี้ กลับไม่มีความเปลี่ยนแปลงใดๆ ราวกับว่าการต่อสู้ครั้งนั้นไม่เคยเกิดขึ้นอย่างนั้นแหละ
ไท่ซางได้ยินหลี่ฝางถามแบบนี้ ก็ไม่พูดไม่จาแล้ว แค่หลบสายตา หลังจากที่หลี่ฝางจ้องเขาอยู่ครู่ ทันใดนั้นก็เข้าใจขึ้นมา
ไท่ซางเสียเปรียบไปขนาดนั้น แน่นอนว่าต้องไม่มีหน้าพูดเรื่องนี้ออกไป และดูเหมือนว่ากู่เฟยจางจะไม่สนใจเรื่องราวภายนอกมากนักจึงไม่ได้เปิดเผยเรื่องนี้ออกไปเช่นกัน
ดังนั้นเรื่องนี้จึงไม่ถูกคนภายนอกรู้มาตลอด อันดับของทั้งสองคนจึงไม่มีเปลี่ยนแปลง ถ้าหากวันนี้ไท่ซางไม่เอ่ยปากพูดออกมาเอง เกรงว่าเรื่องนี้จะไม่มีคนที่สามได้รู้