NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่ 991 มุ่งสู่หุบเขาราชายา
หลี่ฝางที่เพิ่งรอดออกมาจากโซนปีศาจ และก็ทำตามแผนการของกู่ยี่เทียนโดยไม่หยุดหย่อน นั่งเครื่องบินมุ่งไปทางหุบเขาราชายา
ระหว่างทาง พลังของหลี่ฝางก็ฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว
ความจริงแล้ว บนร่างหลี่ฝางไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ตอนที่อยู่ในโซนปีศาจ เพราะว่าลักษณะเฉพาะและความพิศวง มากดทับการฟื้นฟูพลังของหลี่ฝาง หลังจากที่ออกมาจากที่นั่นแล้ว พลังของหลี่ฝางจึงเริ่มฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว
บนเครื่องบิน พลังของหลี่ฝางโดยรวมก็กลับมาสู่จุดสูงสุด
ไม่นาน เครื่องบินก็มาถึงพื้นที่ของหุบเขาราชายา
จุดหนึ่งที่หุบเขาราชายาแตกต่างจากสำนักอื่นอย่างสิ้นเชิง ก็คือพวกเขาไม่ยินดีต้อนรับคนนอกที่มาเยือน ตั้งการป้องกันไว้อย่างแน่นหนา ก็เพื่อทำให้ผู้มาเยือนนั้นถอยออกไปท่ามกลางความยากลำบาก
ภูเขาบริเวณรอบหุบเขาราชายาทั้งหมด ล้วนแต่ถูกควันพิษสีเทาปกคลุมไว้
ถ้าหากคนธรรมหลงเข้ามา ไม่นานก็จะเกิดอาการต่างๆ เช่นเวียนหัว คลื่นไส้ น้ำตาไหล และออกไปจากที่นี่ทันที ธรรมดาไม่มีใครโง่ที่จะมุ่งเข้าไปด้านใน
ถ้าหากยอดฝีมือยังอยากจะมุ่งเข้าไปด้านใน สุดท้ายก็จะถูกหมอกพิษที่หนาแน่นกว่าเดิมทำให้เวียนหัว
หุบเขาราชายาก็จะส่งลูกศิษย์ไปสำรวจดูในหมอกพิษ และก็โยนพวกคนที่คิดจะบุกรุกเข้ามาออกไป เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้พวกเขาตายอยู่ที่นี่จริงๆ ทำให้หุบเขาราชายาเกิดปัญหา
ขณะที่หลี่ฝางกำลังจะก้าวเท้าเดินเข้าไปในหมอกพิษ
หมอกพิษที่นี่ฟังดูแล้วน่ากลัว แต่สำหรับหลี่ฝางแล้วเหมือนกับไม่มีอย่างนั้น สามารถบอกได้เลยว่ามองไม่เห็น
หลี่ฝางเดินเข้าไปในม่านหมอกพิษได้ไม่นาน ก็ถูกลูกศิษย์สองคนที่หุบเขาราชายาส่งมาสำรวจพบเข้า
“มีคนบุกรุกเข้ามาอีกแล้ว！” สองคนชายคนหญิงคน ในตอนนั้นฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายเอ่ยพูดก่อน
“หาเรื่องลำบากให้ตัวเองจริงๆ” ผู้ชายหัวเราอย่างเย็นชา “รอให้เขาหมดสติไปแล้วเราค่อยเข้าไปช่วยเขา ไม่งั้นไอ้คนพวกนี้ก็ไม่รู้จักบทเรียน”
ชายหนึ่งหญิงหนึ่งสองคนนี้เป็นพี่น้องกัน ผู้ชายชื่อกู่ผม ผู้หญิงชื่อกู่ชิง ได้ยินพี่ชายพูดแบบนี้ กู่ชิงจึงยู่ปาก และมองหลี่ฝางที่บุกรุกเข้ามาอย่างละเอียด สองตาก็เป็นประกาย
“พี่ พวกเรารีบเข้าไปดูเถอะ ไปเร็ว！” กู่ผมจะไม่เข้าใจความคิดของน้องสาวตัวเองได้ยังไง ยังบ้าผู้ชายอีกตามเคย?
แต่ก็ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้เป็นน้องสาวของตน กู่ผมจึงทำได้แค่ถูกกู่ชิงลากไป
ทั้งสองที่คิดว่าไม่มีใครเห็นตน ที่จริงก็เผยตัวเองนานแล้ว แต่แค่หลี่ฝางไม่ได้เปิดโปงเท่านั้น
“คนนี้ต้องเป็นยอดฝีมือแน่ๆ เลย” น้องสาวแอบพูดอยู่ด้านหลัง “เกรงว่าหมอกพิษจะเอาเขาไม่อยู่”
“งั้นแล้วยังไง” พี่ชายหัวเราะอย่างเย็นชา “สระมังกรพิษเขาต้องผ่านไปไม่ได้แน่ๆ”
“ไม่แน่นะ” น้องสาวพูด “ฉันว่าไม่แน่นะเขาอาจจะผ่านไปได้ก็ได้ อ่า หล่อจัง”
“เลิกบ้าผู้ชายได้แล้ว ไปดูเร็ว” พี่ชายโมโหในใจ และลากน้องสาวตัวเองไปดู
ในสระมังกรพิษของหุบเขาราชายา เต็มไปด้วยแมลงมีพิษที่หุบเขาราชายาเลี้ยงเอาไว้ บังทางเข้าของหุบเขาราชายา ไม่มีเรือของหุบเขาราชายามารับส่ง ปกติแล้วไม่มีทางผ่านไปได้เลย
พอดีว่า ก่อนที่หลี่ฝางจะมาถึงสระมังกรพิษ
ขณะที่ยืนอย่างมั่นคง ยังไม่ได้คิดว่าจะข้ามไปได้ยังไง จู่ๆ ตรงหน้าก็สว่าง ลูกศรแสงสีฟ้าจู่ๆ ก็พุ่งออกมาจากน้ำ พุ่งเข้าใส่หลี่ฝาง
หลี่ฝางยืนมือออกไป แล้วกำลูกศรสีฟ้านั้นไว้ในมือเบาๆ
“งู?” หลี่ฝางมองงูสีฟ้าตัวเล็กๆ ที่โดนออร่าของตนมัดเอาไว้ ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ พลางชะงัก
“ไม่มั้ง คนกลุ่มนี้เลี้ยงงูพิษเอาไว้ที่หน้าประตูบ้านตัวเอง?”
เขาไม่รู้จะพูดยังไงจริงๆ แล้ว
ส่วนพี่น้องที่หลบอยู่หลังหมอกสีเทาก็ถึงกับตกตะลึง
งูพิษชนิดนี้เกรงว่าพวกเขารู้ถึงฤทธิ์เดชล้วนแต่ไม่กล้ายั่วโมโห แต่ชายหนุ่มที่บุกเข้ามาถึงขั้นกล้าเอื้อมมือไปจับ?
จากนั้นถัดมา เรื่องที่ทำให้พวกเขาช็อกกว่าเดิมก็เกิดขึ้น
เห็นแค่หลี่ฝางนั้นเหยียบอยู่บนผิวน้ำ ราวกับเป็นพื้นเรียบธรรมดาอย่างนั้น เดินเข้าไปทางสำนักอย่างมั่นคง
“เดินบนน้ำ ปรมาจารย์กำลังภายใน！” กู่ชิงก็มีปฏิกิริยาทันที
“เร็วๆๆ รีบแจ้งข่าวเร็ว！” กู่ผมรีบลุกขึ้นยืน “ปรมาจารย์กำลังภายในมาเยือน เป็นเรื่องที่ไม่ได้เห็นมานานมากแล้ว！”
หลี่ฝางในตอนนี้ไม่ได้ยินสิ่งที่สองคนด้านหลังกำลังตะโกนอะไร เขายังคงเดินบนน้ำอย่างสบายๆ มองดูต้นอ้อที่พลิ้วไหวอยู่ในสระ ยังคงรู้สึกอยากรู้มากๆ
ด้านในนี้งูพิษเยอะขนาดนี้ เลี้ยงมาได้ยังไงกันแน่?
ขณะที่คิดถึงตรงนี้ ต้นอ้อพวกนั้นจู่ๆ ก็ไหวไปมา
จากนั้น งูตัวเล็กๆ จำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งออกมาจากด้านใน
“เชี่ย！” หลี่ฝางสะดุ้งในใจ คิดไม่ถึงว่าที่นี่มีงูพิษซ่อนไว้จำนวนมากกว่าที่เขาคิดไว้ซะอีก
ดังคำกล่าวที่ว่ามดเยอะยังกัดช้างตาย งูพิษเยอะขนาดนี้ ถ้าหากทั้งหมดนี้ไม่รักชีวิตแล้วพุ่งขึ้นมา เกรงว่าหลี่ฝางก็จะแย่เอา
วินาทีต่อมา งูพิษกลุ่มนั้นก็ปนรวมตัวกัน สระน้ำนี้ล้วนถูกย้อมไปด้วยสีฟ้าของตัวงู
ปัง！
ม่านสีฟ้าก็กระโดดพุ่งขึ้นมาจากผิวน้ำ ไปทางหลี่ฝางและปกคลุมหัวของเขาเอาไว้ ดูไปราวกับหลี่ฝางถูกกลืนหายไปในชั่วพริบตา
สองพี่น้องที่ดูอยู่ด้านหลังก็ใจเต้นจนแทบจะหลุดออกมา！
หรือว่าปรมาจารย์กำลังภายในจะถูกงูพิษของบ้านตนกินตายงั้นเหรอ?
และวินาทีต่อมา ภาพที่งดงามก็ปรากฏตรงเบื้องหน้าพวกเขาทั้งสอง
เห็นแค่สิ่งสีฟ้าไหลผ่านพุ่งไปยังด้านหน้าของหลี่ฝาง จู่ๆ ก็แยกออก และผ่านไปทางด้านข้างของหลี่ฝางทั้งสองข้าง เหมือนกับม่านจริงๆ ผืนนึงได้ถูกหลี่ฝางใช้มีดเล่มใหญ่ตัดมันแยกออกจากกันอย่างนั้น！
สองพี่น้องที่อยู่ด้านหลังก็ถึงกับอึ้งไปเลย