NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่1009 ฟังภาษาคนไม่เข้าใจเหรอ
สายตาของหลี่ฝางตอนนี้ก็มองไปทางนี้ด้วย อดไม่ได้ที่จะตะลึงเล็กน้อย
เกาจื่อหมิง เจิ้งจิ้นเผิง คนสนิททั้งนั้น
“พวกคุณกำลังทำอะไรน่ะ？”หลี่ฝางทนไม่ไหวจึงถาม
ได้ยินคำพูดของหลี่ฝาง เกาจื่อหมิงเปลี่ยนท่าทีทันที เหมือนเพิ่งเห็นหลี่ฝาง เดินเข้าไปอย่างเคารพ
“พี่หลี่ คุณอยู่นี่ด้วยเหรอ？”
ท่าทีประจบเช่นนั้น มากเกินไปยิ่งกว่าชิวหรูเมื่อกี๊อีก
เทียบกับเกาจื่อหมิงแล้ว ท่าทีของคนอื่นๆนั้นปกติกว่ามาก ที่สำคัญคือพวกเขาต่างไม่รู้จักหลี่ฝาง
ถึงแม้เจิ้งจิ้นเผิงจะเคารพหลี่ฝางมากเหมือนกัน แต่ก็ยังตื่นตระหนกอย่างพอดี ไม่เป็นอย่างเกาจื่อหมิง ที่เรียกได้ว่าประจบประแจงอย่างไม่รู้สึกละอาย
“คุณหลี่”เขาโค้งให้หลี่ฝางอย่างแสดงความเคารพ
คนอื่นๆเห็นเจิ้งจิ้นเผิงเคารพขนาดนี้ ถึงแม้พวกเขาไม่รู้ตัวตนของหลี่ฝาง กลับไม่กล้าขัด ต่างทำตัวเป็นมิตรต่อหลี่ฝางตามเจิ้งจิ้นเผิง
ชิวหรูในตอนนี้ เห็นบรรดาเหล่าคุณชายมีท่าทีเคารพหลี่ฝางเช่นนี้ จึงตะลึงงันไปทั้งตัว
ท่าทีของพวกเขาต่างกันอย่างมากจากก่อนหน้านี้ หลี่ฝางกลับไม่รู้สึกอะไร แต่ชิวหรูกลับตะลึงงันทันที
เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ หลี่ฝางตรงหน้านี้ที่ดูเหมือนคนเดินถนน มีค่าอะไรให้พวกเหล่าคุณชายต้องเคารพขนาดนี้
“คุณชายเกา พี่หลี่คนนี้คือ……”
เขาพยายามเค้นเอาคำตอบจากเกาจื่อหมิง แต่เกาจื่อหมิงหีนไปมองเขาสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที ใช้เท้าเตะออกไปโดยตรง
“หุบปาก คุณมันเลว！”
ที่จริงเพราะว่าเขากลัวหลี่ฝาง เลยมักจะอยากหลบหลี่ฝาง ใครจะไปรู้ว่าเขามาร่วมงานเลี้ยงนี้ หลี่ฝางก็มาด้วย
มาแล้วก็มาเถอะ ไม่มีอะไรหนักหนา คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะถูกชิวหรูคนนี้ทั้งหลอก และก็ยังมาเจอหลี่ฝางอีก
ช่างเหมือนกับพรหมลิขิตเลยจริงๆ หนีก็หนีไม่พ้น
ตอนนี้ยังต้องมาทำตัวประจบพูดจาดีๆต่อหน้าหลี่ฝางอีก เขาจะไม่รู้สึกแย่ได้ไง
ฝางเจิงเจิงในตอนนี้ดูอยู่ข้างๆ ไม่เข้าใจว่าคนอย่างคุณชายเกาทำไมถึงให้เกียรติหลี่ฝางขนาดนี้
ยังไงความทรงจำของเธอก็หยุดอยู่ที่ตอนนั้นที่พ่อแม่หลี่ฝางหายไป ตอนที่ใช้ชีวิตอย่างลำบาก
“คุณทำอะไร？”หลี่ฝางเห็นเกาจื่อหมิงทำร้ายคน ก็อดไมได้ที่จะขมวดคิ้วถาม
ได้ยินน้ำเสียงของหลี่ฝางเหมือนไม่พอใจเล็กน้อย เกาจื่อหมิงรีบอธิบาย：“คือแบบนี้นะพี่หลี่ คนๆนี้เลว……”
แป๊บเดียว เรื่องนี้ก็ถูกเกาจื่อหมิงเล่าไปรอบหนึ่ง
หลังจากเข้าใจเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ฝางเจิงเจิงรู้สึกว่าตัวเองตาบอดทันที ที่หาแฟนแบบนี้มาได้
“ไอ้เลว！”
เธอที่โมโห อดไม่ได้ที่จะตบไปฉาดหนึ่ง
เธอไม่อาจคิดได้เลยจริงๆ ถ้าเรื่องวันนี้เป็นอย่างที่ชิวหรูคิดต่อไปจริงๆ ชีวิตตัวเองจากนั้นจะกลายเป็นแบบไหน
พอคิดแบบนี้ เธอก็มีสติขึ้นมาทันที ตัวเองได้เจอหลี่ฝางแล้ว
เธอไม่ได้โง่ เห็นเกาจื่อหมิงมีสภาพเคารพนับถือต่อหลี่ฝางอย่างนั้น ก็รู้ว่าต้องเป็นเพราะเจอหลี่ฝางแน่ เกาจื่อหมิงเลยไม่กล้าทำอะไรเธอ
ในขณะที่รู้สึกขอบคุณไปด้วยงั้น ในใจเธอก็เกิดความรู้สึกแปลกใจอย่างมาก ไม่รู้ว่าในหลายปีนี้หลี่ฝางมีการเปลี่ยนแปลงอะไรกันแน่ ถึงเพียงพอที่จะให้คนอย่างเกาจื่อหมิงกลัวเขาเช่นนี้
หลี่ฝางฟังเกาจื่อหมิงจบก็พยักหน้า กวักมือไปที่ชิวหรู ให้เขาเข้ามาหา
ชิวหรูไม่กล้าทำตัวไม่เชื่อฟัง รีบเข้ามาอย่างกล้าๆกลัวๆ
“พี่……พี่หลี่！”
เขาเดินเข้ามาเรียก
เกาจื่อหมิงที่อยู่ข้างๆได้ยินคำนี้ก็โมโห ด่าทอออกไปโดยตรงว่า：“ไอ้ชาติหมา คุณมันคู่ควรที่จะเรียกว่าพี่หลี่เหรอ？”
พูดไป เขาก็จะลงมืออีกครั้ง กลับถูกหลี่ฝางห้ามไว้
“หักหลังแฟนตัวเองเพื่อเกียรติยศ หักหลังแฟนตัวเองเพื่อเกียรติยศ ที่ผมไม่ชอบที่สุดก็คือคนเลวอย่างคุณนี้”
หลี่ฝางมองชิวหรู ความร้ายกาจค่อยๆแผ่กระจายออกมา
ในใจชิวหรูตอนนี้ถูกความกลัวครอบงำโดยสิ้นเชิง สมองว่างเปล่าทันที แล้วก็เสียงดัง“ฟุบ”คุกเข่าลงไป
“ผม ผิดไปแล้ว ผมมันคนเลว ผมขายแฟนตัวเอง ผมไม่ใช่คน……”
ที่ปากชิวหรูพึมพำไปมั่วๆ ความหวาดกลัวในใจเหมือนเอ่อล้นออกมาเหมือนน้ำทะเล กระทั่งว่าเขายังสงสัยว่า ต่อไปตัวเองต้องตายแน่
เงยหน้าขึ้น เขาก็เห็นสายตาที่ขำขันและเย็นชาจากผู้คนรอบๆ มีเพียงแค่สายตาคู่นั้นของฝางเจิงเจิง ที่มีความเกลียดชังและสงสารอย่างซับซ้อน
ทันใดนั้น ชิวหรูก็เหมือนหาคนช่วย อ้อนวอนเสียงดังไปที่ฝางเจิงเจิง
“เจิงเจิง เจิงเจิง ช่วยผมพูดหน่อย ผมจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เจิงเจิง ช่วยผม……”
ตอนนี้เอง ความอาฆาตที่ทำให้ผู้คนใจสั่นระรัวจู่ๆก็ระเบิดออกมา ทำให้สมองเขาว่างเปล่าทันที เอาคำขอร้องของเขาติดไว้อยู่ที่ปาก พูดอะไรไม่ออกอีก
“หลี่ฝาง ช่างมันเถอะ ……”ฝางเจิงเจิงเห็นสภาพของชิวหรู สุดท้ายก็ทนไม่ไหวขอร้องหลี่ฝางแทนเขา
ได้ยินคำพูดของฝางเจิงเจิง หลี่ฝางจึงเก็บความทรงพลังที่ตัวกลับไป ไม่ได้เกิดอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นจริงๆ
และเขายังมีเรื่องต้องทำอีก ถ้าไอ้นี่ตายที่นี่จริงๆ กลัวว่าจะปัญหาใหญ่
“ไสหัวกลิ้งออกไป！ต่อไปอย่าปรากฏตัวตรงหน้าผมอีก”หลี่ฝางโบกมือ แล้วปล่อยชิวหรูออกไป
“ครับ ผมจะไป ไปแล้ว”ชิวหรูเหมือนได้รับการอภัยโทษในทันที หันกลับจะออกไป
“หยุด！”เสียงด้านหลังของหลี่ฝางที่เหมือนน้ำแข็งอันเยือกเย็นทำให้การเคลื่อนไหวของชิวหรูแข็งไป
“ผมให้คุณกลิ้งกลับไป คุณไม่เข้าใจภาษาคนเหรอ？