NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่684 เสี่ยวโจวมีอันตราย
หลี่ซ่วยซ่วยเข้าไปในห้องรับรอง ส่วนหลี่ฝางกับลู่หลุ่ยรออยู่ด้านนอก ฝ่ามือของลู่หลุ่ยมีเหงื่อ พูดอย่างกังวลสุดๆ：“อย่าเกิดอะไรขึ้นเด็ดขาดเลยนะ”
“แค่ผ่าตัดเล็กๆ คุณกังวลขนาดนั้นทำไม”ในใจหลี่ฝางกลับผ่อนคลาย ไม่ใช่แค่เหมิงเหมิงไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับเขา แต่เพราะว่าการผ่าตัดนี้ ไม่มีความเสี่ยงใดๆเลย
“เมื่อวานตอนที่ตรวจดู เหมิงเหมิงบอกว่าตัวเองน่าจะท้องนอกมดลูก แบบนั้น ก็ลำบากแล้ว”ลู่หลุ่ยถอนหายใจ พูด
“ใช่สิ คุณตรวจหรือยัง？”หลี่ฝางถาม
“ตรวจแล้ว ฉันไม่เป็นไร”ลู่หลุ่ยพูดนิ่งๆ：“แต่ครั้งหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ครั้งนี้เหมิงเหมิงกับหลิวจินหยางไม่ได้ป้องกัน ก็เลยติด”
“อีกอย่าง ตอนนั้นเหมิงเหมิงอยู่ในช่วงระยะปลอดภัย หมอบอกว่าเธอน่าจะท้องง่าย”
ลู่หลุ่ยถอนหายใจ：“ถึงแม้ตอนนี้หลี่ซ่วยซ่วยรับเธอได้ ยากที่จะรับประกันได้ว่าวันข้างหน้าถ้าคิดถึงขึ้นมาแล้ว ในใจจะไม่รู้สึกอะไร”
“หลี่ซ่วยซ่วยเป็นคนซื่อสัตย์ คุณวางใจเถอะ”หลี่ฝางพูด
“วางใจ？ถ้าวันไหนเขาเกิดดื่ม คิดขึ้นมาล่ะ พ่อของเสี่ยวเสี่ยวก็เป็นคนแบบนี้ ปกติก็ไม่เป็นไรหรอก แต่พอดื่มเยอะ ก็จะตีแม่ของเสี่ยวเสี่ยว แล้วก็ไม่ชอบนั่นไม่ชอบนี่”
“เห้อ ไม่น่าละบอกว่า มีความรัก ที่เสียหายก็มักจะเป็นผู้หญิงอย่างพวกเรา ไม่ว่าผู้ชายจะสนุกกับผู้หญิงสักกี่คน ก็ไม่มีผลต่ออนาคตของเขา กลับกันผู้หญิงนั้น แค่ทำแท้งครั้งหนึ่ง ก็จะทิ้งผลกระทบที่ไม่อาจลบออกได้”ลู่หลุ่ยเป็นเดือดเป็นร้อนแทนเหมิงเหมิง
ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง เหมิงเหมิงก็ออกมาจากห้องผ่าตัด เหมือนว่าเธอจะไม่เป็นไร จากที่หมอกำชับ ให้นอนบนเตียงสักพัก หลี่ซ่วยซ่วยคว้ามือของเหมิงเหมิงไว้ ถามอย่างเป็นห่วง：“เจ็บไหม？”
เหมิงเหมิงส่ายหน้า น้ำตาคลอที่ตา มองหลี่ซ่วยซ่วย：“คุณโง่จริงๆ”
“นี่ไม่ใช่ลูกของคุณเลย ในใจของคุณ ไม่รู้สึกเคืองหน่อยเลยเหรอ？”เหมิงเหมิงเอาเงินในมือกำไว้แน่น ยื่นให้หลี่ซ่วยซ่วย：“นี่หมอเพิ่งให้ฉันมา เธอบอกว่า คุณเอาให้เธอ หมอที่นี่ห้ามรับซองแดง ก็เลยให้ฉันเอาคืนคุณ”
“เธอบอกว่า……ถึงแม้คุณไม่ได้ทำหน้าที่เป็นพ่อ แต่เห็นท่าทางคุณกังวลแล้ว ก็ถือว่าเป็นผู้ชายที่ดี ฉันอยากบอกความจริงกับเธอจริงๆ ว่าลูกไม่ใช่ของคุณ แต่ข้างในใจบอกฉันว่า ถ้าฉันพูดไป เธอจะสบประมาทฉันได้”
เหมิงเหมิงมองหลี่ซ่วยซ่วยอย่างขอโทษ พูดว่า：“ขอโทษนะ”
หลี่ซ่วยซ่วยไม่พูด ได้แต่หัวเราะบางๆ ลูบหัวของเหมิงเหมิง
“ในใจคุณ……รับฉันได้จริงๆเหรอ？ฉันเคยได้ยินว่า ผู้หญิงที่ลูกเคยตายในท้อง ยากที่จะถูกคนยอมรับได้”เหมิงเหมิงยังคงถามอย่างกังวลมาก
“ไม่มีอะไรที่รับไม่ได้ นี่คือความผิดพลาดก่อนที่คุณจะรู้จักผม ไม่มีอะไรที่ยกโทษไม่ได้”
หลี่ซ่วยซ่วยหัวเราะอย่างขมขื่น：“อีกอย่าง คนทำแท้งที่อายุอย่างพวกเรานี้ น้อยหรือไงล่ะ？”
“เรื่องนี้ ต่อไปพวกเราสองคนอย่าพูดถึงอีก”หลี่ซ่วยซ่วยพูด：“ถือว่าผ่านไปแล้วเถอะ”
แป๊บหนึ่ง เหมิงเหมิงก็ไม่สนที่หลี่ซ่วยซ่วยห้าม ลุกขึ้น มองเห็นเหมิงเหมิงปลอดภัยทุกอย่าง ก้อนหินในใจของลู่หลุ่ย ก็ถือว่ายกออกมาแล้ว
หลังจากออกจากโรงพยาบาล หลี่ฝางก็พูด：“ยังไงซะก็ปิดเทอมแล้ว เอางี้ไหม พวกเราไปหาที่เที่ยวกัน อำเภอหลินเป็นไงบ้าง？”
หลังจากหลี่ฝางพูดจบ สีหน้าของหลี่ซ่วยซ่วยก็เปลี่ยนไป：“ทำไมต้องเป็นอำเภอหลิน？”
“เหอะเหอะ ไม่อยากไปไกลนัก”หลี่ฝางพูด：“โทรหาพวกหวางเสี่ยวโก๋ ถามพวกเขาว่าไปไหม？”
หวางเสี่ยวโก๋เห็นด้วยทันที กลับเป็นเลี่ยวข่าย ที่เตรียมตัวจะกลับบ้าน ส่วนหวางเสี่ยวโก๋ตอนที่มา ก็ยังพาเหยนเสี่ยวน่าพี่สาวฝั่งแม่ของเขามาด้วย
“ไม่เจอกันนานเลยนะ คุณชายหลี่”เหยนเสี่ยวน่าขยิบตาให้หลี่ฝาง
“ก็ไม่นานเท่าไหร่”
“ได้ยินว่าพวกคุณจะไปเที่ยวอำเภอหลิน พาฉันไปด้วยสิ？”เหยนเสี่ยวน่าถาม
เหยนเสี่ยวน่าพูด หลี่ฝางก็ไม่ได้ปฏิเสธ รับปากไป
ตอนที่กำลังจะเดินทาง จางกงหมิงก็โทรมา
“หลี่ฝาง คุณอยู่ไหน？”พอรับสาย จางกงหมิงก็ถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน
หลี่ฝางตะลึงเล็กน้อย ถามว่า：“พี่หมิง เกิดอะไรขึ้นใช่ไหม？”
ยังไงจางกงหมิงก็เป็นสถานการณ์พิเศษ ถ้าไม่มีอะไร ไม่โทรหาตัวเองแน่ โทรมาอย่างร้อนรนแบบนี้ เกิดเรื่องอย่างเห็นได้ชัด
“แม่เอ๊ย ผมถูกมู่เสี่ยวไป๋ผู้ชายคนนั้นเล่นงาน ผมเพิ่งได้รับข่าว มู่เสี่ยวไป๋เตรียมจะจัดการเสี่ยวโจว ก่อนหน้านี้มู่เสี่ยวไป๋เอาแต่บอกผมว่า ดำเนินการฆ่าเสี่ยวโจว ให้ผมลงมือ แต่ใครจะไปคิดว่า มู่เสี่ยวไป๋พูดแบบนี้แค่ให้ผมไม่ระวังเท่านั้น เพชฌฆาตตัวจริง ที่จริงเป็นชางสู่”
จางกงหมิงพูดไปด่าไป
และตอนนี้ เส้นประสาทของหลี่ฝางตึงขึ้นมาทันที
“ชางสู่？”หลี่ฝางขมวดคิ้ว พูดว่า：“คุณรู้เวลาไหม？พวกเขาจะลงมือเมื่อไหร่？”
“รู้ ผมเพิ่งได้รับข่าวมาจากอู๋เฟย พวกเขา จะลงมือก่อนคืนนี้ และสถานที่ ไม่ใช่ที่เมืองเอก แต่เป็นอำเภอหลิน”จางกงหมิงพูด
“อำเภอหลิน？”หลี่ฝางตะลึงทันที ใครจะไปคิดว่าบังเอิญขนาดนี้ สถานที่ลงมือ ดันเป็นอำเภอหลิน และหลี่ฝาง ไม่ใช่ว่ากำลังไปอำเภอหลินเหรอไง？
“ทำไมเป็นอำเภอหลิน？”หลี่ฝางถามอย่างแปลกใจ
“พ่อของเสี่ยวโจว เป็นคนตงไห่ น่าเสียดาย ที่จริงแล้วแม่ของเสี่ยวโจวหย่ากับสามีขอตัวเองมาหลายปีแล้ว ดังนั้น หลังจากแม่ของเสี่ยวโจวตาย ก็ต้องกลับไปฝังที่บ้านเกิด และแม่ของเสี่ยวโจว คือคนอำเภอหลิน”
“ตอนนี้แม่ของเสี่ยวโจวเสียแล้ว ตอนนี้เสี่ยวโจวอยู่ระหว่างทางไปอำเภอหลิน ส่วนเวลาที่จะลงมือนั้น ผมไม่แน่ใจ แต่สรุปว่า จากข้ออ้างของมู่เสี่ยวไป๋ ซินปา จะต้องไม่ให้เสี่ยวโจวรอดผ่านคืนนี้ไปแน่”
“โอเค ไม่พูดไร้สาระกับคุณแล้ว ทางผมก็มีคนคอยดูผมอยู่ นี่ผมแอบโทรหาคุณ ผมจะเอาป้ายทะเบียนรถส่งให้คุณนะ คุณรีบไปช่วยเสี่ยวโจวเถอะ”
จางกงหมิงพูดไป ก็วางสาย หลี่ฝางได้ยินเสียงตะโกน เห็นได้ชัดว่า จางกงหมิงไม่มีเวลาแล้ว
และแป๊บเดียว หลี่ฝางก็ได้รับข้อความ เป็นข้อมูลเลขทะเบียนรถของรถคันหนึ่ง
มากกว่านั้น หลี่ฝางก็ไม่รู้แล้ว
เช่นยี่ห้อรถอะไร สีอะไร……
จางกงหมิงไม่พูดอะไรเลย หลี่ฝางก็ไม่กล้าโทรไปถาม หลี่ฝางที่วางสาย ก็มองคนที่อยู่ข้างๆ แค่คนของตัวเองนี้ จะช่วยเสี่ยวโจวได้ไหม？
ถ้าโชคดี ก็คงหารถนี้เจอ แต่ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก？
นอกจากถังหยู่ซวนแล้ว ไม่มีใครที่มีกำลังสู้ได้เลย อยากช่วยคนในมือของชางสู่ แทบจะเป็นเรื่องที่ไม่มีทางเป็นไปได้เลย
ทันใดนั้น หลี่ฝางก็คิดถึงคนกลุ่มหนึ่ง นั่นก็คือพวกเฉินฝูเซิง
คนกลุ่มนี้ ไม่ใช่ว่าอยากแก้แค้นชางสู่มาตลอดเหรอ？
บางที นี่อาจจะเป็นโอกาส
หลี่ฝางที่คิดถึงตรงนี้ ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเฉินฝูเซิง พอโทรติด หลี่ฝางก็พูดไปตรงๆ：“ผมได้ข่าวของชางสู่แล้ว”
“ผู้ชายคนนั้นอยู่ไหน？“ที่ปลายสาย เฉินฝูเซิงถามอย่างร้อนรน
หลี่ฝางเงียบไป พูดว่า：“อำเภอหลิน ผมจะส่งตำแหน่งให้คุณ ตอนนี้คุณส่งคนมาหาผมละกัน”
“จำไว้ว่า เอาปืนมาด้วย คุณน่าจะรู้ดี ผู้ชายคนนี้รับมือด้วยยาก”หลี่ฝางกำชับไป
ยังไงถ้าพูดถึงฝีมือแล้ว เฉินฝูเซิงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชางสู่เลย ดังนั้นอยากจะฆ่าชางสู่ ต้องพกอาวุธไปด้วย เฉินฝูเซิงตบหน้าอกพูดว่า：“วางใจเถอะ แค่หาผู้ชายคนนั้นเจอ ผมฆ่าเขาตายแน่”
หลังจากวางสาย หลี่ฝางก็โทรหาโหจื่อ ให้เขาช่วยสืบข้อมูลของเสี่ยวโจว ส่วนแม่ของเสี่ยวโจว ดันเป็นคนบ้านเดียวกันกับของหลี่ซ่วยซ่วย
คนที่หมู่บ้านตระกูลหลี่ พอรู้เรื่องนี้ หลี่ฝางก็รีบเดินทาง
อยากขวางชางสู่กับเสี่ยวโจวระหว่างทางนั้น เป็นไปไม่ได้อย่างชัดเจน ยังไงตอนนี้ เขาก็เดินทางแล้ว ดังนั้น ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะลงมือตอนดึก
หลี่ฝางมองหลี่ซ่วยซ่วย แล้วพูด：“พวกเราไปที่หมู่บ้านคุณเลย หลี่ซ่วยซ่วย คุณช่วยดูทางหน่อย ว่ามีซอย ทางลัดไหม ถ้ารู้ บอกถังหยู่ซวนหน่อย”
“ไปหมูบ้านพวกเรา？ไม่ไปโรงแรมที่อำเภอเหรอ？บ้านพวกเราไม่ใหญ่ขนาดนั้น”หลี่ซ่วยซ่วยพูดอย่างกังวลหน่อยๆ