NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่692 เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง
เห็นคนของแมงป่องพุ่งเข้ามาที่เคเอฟซี หวางเหมียวกับหลี่ฝาง ก็ตื่นตระหนกขึ้นมา
คนกลุ่มนี้พุ่งมาที่หลี่ฝาง หรือว่าพุ่งมาที่หวางเหมียว？
คนนำหน้า คือชายวัยกลางคนที่ผมบาง
“พี่เจ๋！”หวางเหมียวเห็นชายคนนี้ ตัวก็สั่นทันที
“สารเลว ผมหาคุณอยู่ทั้งวัน คุณดันมาแอบกินโค้กอยู่นี่ แม่เอ๊ย ดูสิผมจะตัดขาคุณให้ได้เลย！”
“พี่เจ๋ พี่เจ๋ เดี๋ยวผมจะมีเงินคืนพี่แล้ว”
ทั้งหน้าหวางเหมียวมีแต่ความหวาดกลัว เสียงก็สั่นเครือ
ชายวัยกลางคนที่ผมบางนี้ ชื่อสวีเจ๋ เป็นคนที่ทวงหนี้ร้านชาซินซินโดยเฉพาะ คนๆนี้ทำอะไรก็โหดมาก นอกจากนี้แล้ว ยังสูญเสียไม่น้อย
“มีเงินแล้ว？”
สวีเจ๋ค่อยๆเข้ามาที่หวางเหมียว ใบหน้ายิ้มนิดๆ
“ใช่ ใช่ พี่เจ๋ เดี๋ยวผมก็จะมีเงินแล้ว คุณให้เวลาผมอีกวัน ผมรับรองว่าจะเอาเงินที่ติดคุณ แล้วก็ดอกเบี้ยมาคืนคุณ”
หวางเหมียวเห็นสวีเจ๋หัวเราะ ในใจก็โล่งอก
หลายปีมานี้ หวางเหมียวกลัวจะเจอคนหนึ่งที่สุด ก็คือสวีเจ๋
สวีเจ๋หัวเราะเหอะเหอะ มาตรงหน้าของหวางเหมียว:“เงินล่ะ？”
พูดไป จู่ๆสีหน้าสวีเจ๋ก็เปลี่ยน ดึงคอเสื้อของหวางเหมียว จากนั้นก็กดไปที่โต๊ะของเคเอฟซี
เสียงดังปัง ส่วนหัวของหวางเหมียว ชนไปที่โต๊ะของเคเอฟซี
“แม่เอ๊ย ยังคิดจะหลอกผม เห็นผมเป็นเด็กสามขวบเหรอ เงินที่ติดนั่น บอกว่าจะให้ทันที ก็ให้ทันที”
สวีเจ๋พูดถึงหวางเหมียว ปล่อยทีละหมัดไปที่หน้าของเขา ไม่ออมมือสักนิด
ทันใดนั้น ใบหน้าของหวางเหมียว ก็บวมแดงขึ้นมา
จากนั้น สวีเจ๋ก็โบกมือให้ลูกน้องของตัวเอง จากนั้น ลูกน้องเขาก็เอาสัญญาฉบับหนึ่งมา
“ลงชื่อเขา”
สวีเจ๋มองหวางเหมียว หัวเราะหึหึ:“แค่คุณลงชื่อของคุณไป บัญชีระหว่างเราสองคน ก็จะยกเลิก”
หวางเหมียวมองสัญญาแวบหนึ่ง แล้วถาม:“นี่คืออะไร？”
“สัญญาโอนบ้าน ตอนนี้ในมือของคุณ ไม่มีอะไรที่คุ้มค่าแล้ว ผมคำนวณให้คุณแล้ว ที่ตัวคุณมีของสองสิ่งที่ล้างหนี้ได้ หนึ่งคือภรรยากับลูกสาวคุณ อีกอย่างคือ บ้านหลังนี้”
สวีเจ๋หัวเราะเหอะเหอะ พูดว่า:“หวางเหมียว คุณเลือกมาอย่างหนึ่ง”
“ดูนอกหน้าต่างสิ”
เวลานี้สวีเจ๋หยิบโทรศัพท์ออกมา โทรศัพท์ออกไป แป๊บเดียว ในรถสีดำด้านนอก ก็มีคนออกมาสองสามคน สองคนในนั้น เป็นผู้หญิง
คนหนึ่งดูแล้วแค่สิบเจ็ดสิบแปด เพิ่งจะเป็นสาว หน้าตาดูมีเอกลักษณ์มาก ตัวตนก็ดูดี
ที่สำคัญที่สุดคือ ใบหน้าที่ดูใสซื่อนั้น ตอนนี้กลับถูกจับ ที่ปากถูกเทปกาวปิดไว้
ส่วนอีกคน ดูสามสี่สิบปี ถึงแม้อายุจะเยอะหน่อย แต่ก็ดูบำรุงอย่างดี แต่งตัวทันสมัย มองไปไกลๆ เหมือนกับกุลสตรี มีมาดมาก
และเธอ ก็ถูกจับไว้ ที่ปากก็ถูกปิดด้วย
“เห็นยัง？”สวีเจ๋ถามหวางเหมียว
ผู้หญิงสองคนที่อยู่ด้านนอก น่าจะเป็นภรรยากับลูกของหวางเหมียว เห็นภรรยากับลูกของตัวเองจับมาไว้ที่นี่ หวางเหมียวที่มองไปแล้วอ่อนแออย่างมาก จู๋ๆก็วิ่งออกมา
เขายืดตัวขึ้นมาทันที ไม่อ่อนแอเช่นเมื่อกี๊อีก แล้วก้มตัวลง กอดสวีเจ๋ไว้ แล้วยกขึ้นไป
หวางเหมียวอ้วนมาก แรงจึงไม่น้อย เขาแบกสวีเจ๋อยู่ แบกออกไปไกลหลายเมตร
ในปากของหวางเหมียว ก็มีเสียงร้องโหยหวนตามมา สวีเจ๋นี้ เห็นได้ชัดว่าสะกิดต่อมโมโหของหวางเหมียวเข้าแล้ว ทำให้เขาบ้าขึ้นมา
สวีเจ๋อยู่ที่หลังของหวางเหมียว ทุบติดไปหลายหมัด แต่ไม่มีประโยชน์
“แม่เอ๊ย ยังตะลึงอะไร รีบช่วยสิ！”
สวีเจ๋ถูกหวางเหมียวทุ่มใส่พื้น จากนั้นก็ถูกกลุ่มคนดึงออกไป หลังจากดึงไป หวางเหมียวก็ถูกทุบตีอย่างรุนแรง แทบจะตีจนครึ่งชีวิตนั้นไม่เหลือ
หลี่ฝางมองอยู่ แต่ไม่ได้พูดออกมา
ยังไง หวางเหมียวก็ไม่ใช่คนดีอะไร เมื่อกี๊เขายังรีดไถตัวเองเลย ตัวเองจึงไม่จำเป็นต้องช่วยเขา
และในเคเอฟซีก็มีคนจำนวนมากนั่งอยู่ มีลูกค้าที่วัยรุ่น และก็มีพนักงานอะไรอยู่ แต่พวกเขาเห็นทั้งหมดนี้ ก็เหมือนกำลังดูอะไรที่ครึกครื้น ไม่มีใครเข้ามาห้าม และก็ไม่มีใครแจ้งความ
เห็นได้ชัดว่า อิทธิพลของแมงป่อง ในอำเภอหลินนี้ แทบจะมีอำนาจแผ่ไปทั่วทุกที่
วันปกติ ก็ถือว่าครอบงำจนชินแล้ว
ใครกล้ายุ่งในตอนนี้ ไม่ใช่ว่าอยากตายหรือไง？
“แม่เอ๊ย กล้าใหญ่แล้วนะ แม้แต่ผมยังกล้าทำ！”
หลังจากสวีเจ๋ยืนขึ้นมา ก็มาตรงหน้าของหวางเหมียวด้วยใบหน้าร้ายกาจ ตบไปที่หน้าของหวางเหมียว แรงๆสองทีตบจนมุมปากของหวางเหมียว มีเลือดไหลออกมา
“สวีเจ๋ คุณรังแกไปแล้ว บ้านของผมราคาสองล้านกว่า ผมติดคุณห้าแสนกว่าเท่านั้น รวมดอกเบี้ยแล้ว ก็แค่หกแสนกว่า คุณ ……คุณจะแย่งไปชัดๆ！”
หวางเหมียวพูดอย่างหอบ
“สองล้านกว่า？สองล้านกว่าอะไร ผมถามมาแล้ว ตอนที่คุณซื้อบ้านหลังนี้ แค่ห้าแสนเท่านั้น ดังนั้น เอาบ้านนี้โอนให้ผม แฟร์ๆพอดี”
สวีเจ๋หัวเราะอย่างร้ายกาจ:“ค่ารักษาพยาบาล ก็ไม่ต้องให้ผม แค่เซ็นชื่อดีๆ ผมจะปล่อยภรรยากับลูกสาวคุณทันที กลับกัน ถ้าคุณไม่ร่วมมือ ภรรยากับลูกคุณ ผมจะส่งพวกเธอไปที่ไนต์คลับป้าหวางตอนนี้ ให้พวกเธอไปปรนนิบัติลูกค้า”
“ผมว่านะ หวางเหมียว รีบเลือกมาซะ ลูกค้าของไนต์คลับป้าหวาง รอมานานแล้ว”
สวีเจ๋มองหวางเหมียวอย่างร้ายกาจ โบกมือให้ลูกน้องตัวเอง พูดว่า:“ปล่อยเขาก่อน”
“เอาปากกาให้เขา”
คนของสวีเจ๋ เอาปากกายื่นให้หวางเหมียว
ต้องบอกว่า สวีเจ๋ใจดำจริงๆ หวางเหมียวยืมเขาไปแค่ห้าแสน เขาจะเอาบ้านของเขาที่มูลค่าถึงสองล้าน
นี่ไม่ใช่ก็นอกระบบแล้ว นี่เป็นการชิงชัดๆ
หวางเหมียวในตอนนี้ มองหลี่ฝางอย่างขอความช่วยเหลือ
“เขาติดคุณเท่าไหร่？ไม่ต้องจำนองบ้านหรอก ผมคืนแทนเขาเอง”หลี่ฝางค่อยๆเดินเข้ามา มาที่หน้าของสวีเจ๋
ก่อนหน้านี้สวีเจ๋ไม่เคยเห็นหลี่ฝาง จึงไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของหลี่ฝาง แต่มองหลี่ฝางที่ดูสภาพยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ใบหน้าของสวีเจ๋เผยความดูถูกหน่อยๆ
“เด็กหนุ่มมาจากไหนเนี่ย ทำเป็นลูกคนรวยอะไรที่นี่ รีบไสหัวไปซะ ทำผมโมโห ผมจะทำให้คุณได้รู้รสชาติของเลือด！”
สวีเจ๋หยิบมีดออกมา ส่ายตรงหน้าของหลี่ฝาง
สวีเจ๋เคยเห็นเด็กอายุเท่าหลี่ฝาง คนแบบนี้ แค่เอามีดมาขู่ ก็ตกใจหนีหัวซุกหัวซุนแล้ว
แต่หลี่ฝางทำเหมือนไม่เห็น ถามอีกครั้ง:“หวางเหมียวติดคุณเท่าไหร่กันแน่？พูดตรงๆ ผมคือแฟนของผู้หญิงด้านนอก หวางเหมียวนี้ ก็จะกลายเป็นพ่อตาผมในอนาคต”
“ดังนั้น ผมไม่ใช่เด็กหนุ่มจากไหน”หลี่ฝางจัดสถานะนี้มา
“เหอะเหอะ คุณมีเงิน？”
มองหลี่ฝาง สวีเจ๋ก็ยิ้มอย่างดูถูก:“ผมบอกให้นะ น้องชาย ผู้ชายคนนี้ไม่ได้เป็นหนี้ผมสองสามร้อย สองสามพัน แต่เป็นหนี้ผมหลายแสน คุณเอามาได้เหรอ？”
“ได้”หลี่ฝางพูดอย่างไม่ลังเล:“บอกตัวเลขมาสิ อย่ามัวแต่พูดพร่ำเลย ผมจะรีบกลับบ้านไปนอน”
สวีเจ๋ขมวดคิ้ว มองหลี่ฝาง:“คุณพูดจริง？”
“พี่ชาย คุณพาเพื่อนมาเยอะขนาดนี้ แล้วยังลงมือโหดอีก ดูสิคุณทำร้ายพ่อตาอีก ทำซะจนไม่เป็นผู้เป็นคนแล้ว คุณคิดว่า ผมจะกล้าเล่นกับคุณเหรอ？ผมอยากตายหรือไง？”
หลี่ฝางหัวเราะส่ายหน้า ถามว่า:“โอนเงินเข้าบัญชีหรือว่าAlipay ตอนนี้ผมจะโอนให้คุณเลย”
“หวางเหมียวติดผมทั้งหมดหกแสนห้า ถ้าคุณคืนเงินทั้งหมดนี้ให้ผมจริงๆ ผมก็จะปล่อยพวกเขาสามคนพ่อแม่ลูกเลยตอนนี้”สวีเจ๋มองหลี่ฝางอย่างไม่อยากจะเชื่อ
เด็กหนุ่มยี่สิบที่ปรากฏตัว ใครจะเอาหกแสนห้ามาได้？
ถ้าเอามาได้ นั่นจะต้องเป็นลูกคนรวยที่มีชื่อเสียงแน่ และลูกคนรวยพวกนี้ในอำเภอหลิน สวีเจ๋คิดว่าเคยเจอหมดแล้ว กลับเป็นหลี่ฝาง ที่ไม่คุ้นหน้า
แต่มองหลี่ฝางที่ดูมั่นใจมากอย่างนี้ เหมือนไม่ได้กำลังล้อเล่น
“เอาเครื่องposมา”
สวีเจ๋ยื่นมือออกไปที่ลูกน้องของตัวเอง รับเครื่องรูดบัตรมาอันหนึ่ง วางตรงหน้าของหลี่ฝา