NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่760 มู่เสี่ยวไป๋ก่อเรื่อง
ไม่รู้มู่เสี่ยวไป๋ไปรวบรวมคนจำนวนหลายร้อยคนนี้มาจากไหน เดินเข้ามายังไนต์คลับของซินปา
ตอนนี้ในห้องโถงของไนต์คลับเต็มไปด้วยคนของมู่เสี่ยวไป๋
ตรงเคาน์เตอร์ต้อนรับเห็นคนมาเยอะมากก็ตกตะลึง
ห้องส่วนตัวที่ใหญ่ที่สุดนี้สามารถรองรับได้ไม่เกิน20-30คน นี่มากันเป็นร้อยแถมยังมาพร้อมกันอีก มาเที่ยวกันจริงๆเหรอเนี่ย？
สาวแผนกต้อนรับแม้เป็นคนในยุทธภพ แต่ก็เห็นอะไรมาเยอะจนชินแล้ว
ภาพแบบนี้แค่มองก็รู้แล้วว่ามาก่อเรื่อง
คนหลายร้อยคน แต่ละคนสักเต็มตัว สีหน้าดุร้าย……
รับมือยาก……
สาวแผนกต้อนรับรีบโทรหาซินปาทันที：“ท่านปา ด้านล่างมีคนมาเป็นร้อย คนที่นำทีมมาเหมือนจะเป็นคุณชายมู่”
สาวแผนกต้อนรับไม่เพียงรู้จักหน้าคร่าตาของมู่เสี่ยวไป๋ ยังรู้เรื่องของเจ้านายตนกับมู่เสี่ยวไป๋อีกด้วย
“อืม ฉันรู้แล้ว”
ซินปาพยักหน้าพลางพูด：“เดี๋ยวฉันลงไป”
วางสายเสร็จซินปาก็รีบไปข้างๆหลี่ฝางแล้วพูดขึ้น：“คุณชาย มู่เสี่ยวไป๋มาแล้ว”
“เขาเองเหรอ？”
หลี่ฝางยิ้มยก พลางยักคิ้ว：“ฉันคิดว่าจะเป็นมู่หรงฉางเฟิงหรือคนตระกูลตงฟางซะอีก”
“พวกเขามาทีเดียวเป็นร้อยคน ดักหน้าประตูไนต์คลับไว้หมดแล้ว คุณชายหลี่ เรียกคนมาดีไหม？”
ซินปาพูดอย่างกังวล
เพราะลูกน้องของซินปามีแค่10กว่าคน
ส่วนคนอื่นๆล้วนเป็นคนที่เข้ามาใหม่
ถ้าสู้กันหรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น คนที่เข้ามาใหม่พวกนี้ไม่สู้สุดใจแน่นอน
หลี่ฝางส่ายหน้า：“ไม่ต้อง”
“แล้วถ้าสู้กันขึ้นมา？”ซินปาขมวดคิ้วท่าทางจริงจัง
หลี่ฝางพูด：“ยังจำได้ไหมว่าที่เหล่านี้พวกนายเอามาได้ยังไง？”
“คืนนั้น พื้นที่สีเทาของเมืองเอกกลายเป็นเมืองว่างเปล่า ดังนั้นพวกเราและท่านจวนจึงใช้โอกาสนี้เข้าไป ใช้เวลาแค่คืนเดียว แบ่งเมืองเอกออกเป็นส่วนเท่าๆกัน”
“ตอนนี้ถ้าฉันโทรให้คนของหวางเสี่ยวหยวนและเฉินฝูเซิงมา งั้นเขตอิทธิพลของเขาทั้งสองต้องว่างเปล่าไม่มีใครอยู่แน่นอน เมื่อถึงตอนนั้น……”
หลี่ฝางถอนหายใจแล้วพูด：“ถ้าเป็นเมื่อก่อน พวกเราคงไม่ต้องกลัวอะไร แต่วันนี้ท่านจวนคบค้าสมาคมกับทั้ง4ตระกูลใหญ่แล้ว เขาจับจ้องเขตอิทธิพลของพวกเราอยู่ ทันทีที่เรามีช่องว่างท่านจวนลงมือแน่นอน”
“งั้นพื้นที่สีเทาทั้งเมืองเอก จะกลายเป็นของท่านจวนเพียงผู้เดียว”
หลี่ฝางพูด：“เมื่อถึงตอนนั้น ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็จะถูกผูกมัด”
“คุณชาย ผมเข้าใจแล้ว คุณหมายความว่านี่เป็นแผนล่อเสือออกจากถ้ำ？”ซินปาพยักหน้าพลางพูด
หลี่ฝางยิ้มออกมา ภายใต้รอยยิ้มมีความดูถูกอยู่：“นายลองคิดดู มู่เสี่ยวไป๋จะเอาคนมาจากไหนเป็นร้อยๆ？ข้างกายเขามีแค่ชางสู่ที่ใช้ประโยชน์ได้”
“ฉันได้ยินมาว่าจางกงหมิงหักหลังแล้ว ถ้าจางกงหมิงไม่อยู่ งั้นคนที่เหลืออยู่ของมู่เสี่ยวไป๋ อย่าว่าร้อยคนเลย คนที่ใช้ประโยชน์ได้30คนยังไม่ถึงด้วยซ้ำ”
ซินปาพูด：“ดังนั้นแม้ด้านล่างมีร้อยคน แต่ก็เป็นแค่พวกหัวมังกุท้ายมังกร”
ไม่นานนักหลี่ฝางก็นำซินปาและคนอื่นๆลงไปชั้นล่าง
ส่วนชั้นล่างในตอนนี้
มู่เสี่ยวไป๋เดินไปหาสาวแผนกต้อนรับ ตบโต๊ะและตะโกนอย่างกำแหง：“เร็วสิวะ จัดห้องส่วนตัวให้พวกเราห้องหนึ่ง”
“ห้องใหญ่ที่จุได้ร้อยกว่าคน”มู่เสี่ยวไป๋พูด
สาวแผนกต้อนรับหน้าเขียวปั้ด ไม่ใช่เธอไม่รู้ว่ามู่เสี่ยวไป๋กำลังแกล้งเธอ
อย่าว่าแต่ไนต์คลับที่นี่เลย ห้องส่วนตัวที่จุได้ร้อยกว่าคน ต่อให้หาทั้งเมืองเอกก็คงมีไม่กี่ที่ ？
หรือพูดได้ว่าไม่มีเลยสักที่
สาวแผนกต้อนรับส่ายหน้าด้วยความอึดอัด：“ขอโทษค่ะคุณชายมู่ ที่นี่ไม่มีห้องส่วนตัวที่ใหญ่ขนาดนั้น เอาเป็น……คุณลองไปดูไนต์คลับอื่นดีไหมคะ？”
สาวแผนกต้อนรับตอบอย่างระมัดระวังและยำเกรง
“ฉันมาแล้วนะเว้ย เธอจะให้ฉันออกไปงั้นเหรอ？”สีหน้ามู่เสี่ยวไป๋เคร่งขรึมลงทันที
“งั้นฉันจะเปิดให้คุณหลายห้อง？”สาวแผนกต้อนรับพูด
มู่เสี่ยวไป๋หัวเราะแล้วพูด：“เธอคิดว่าไงล่ะ？พวกเรามาเที่ยว แต่เธอกลับจัดให้เราไปห้องอื่น แยกกันสนุก？ฮ่าๆ พวกฉันมาร้องเพลงไม่ใช่มารักษาสุขภาพ”
“แต่ถ้ามาดูแลสุขภาพจัดให้คนละห้องก็ได้ แต่เรามากินเหล้า เธอดูให้เต็มตา ที่นี่ไม่ใช่ซาวหน้า มันเป็นไนต์คลับ เป็นที่มาร้องเพลง”
มู่เสี่ยวไป๋พูด：“ฉันถามเธอว่าจัดให้ฉันได้ไหม？”
“ขอโทษค่ะคุณชายมู่ ที่นี่ไม่มีห้องส่วนตัวที่ใหญ่ขนาดนั้น……”
สาวแผนกต้อนรับยังพูดไม่ทันจบ มู่เสี่ยวไป๋ก็ยิ้มออกมา：“ถ้าแม้แต่เรื่องแค่นี้ก็จัดการไม่ได้ ฉันว่านะไนต์คลับนี้ก็ไม่ต้องเปิดแล้ว”
“น้องสาว เห็นรึยัง？พวกด้านหลังฉันไม่ใช่คนดีอะไร พวกเขาอารมณ์ร้ายมากเลยนะ”
“เธอพูดแบบนี้พวกเขาจะไม่พอใจเอา”
“เธอรู้ไหมว่าถ้าพวกเขาไม่พอใจแล้วจะมีจุดจบยังไง？”มู่เสี่ยวไป๋ยิ้มอย่างเยือกเย็น จากนั้นขยิบตาให้ชางสู่
ชางสู่เข้าใจมู่เสี่ยวไป๋ทันที จึงตะโกนขึ้น：“สหาย พังไนต์คลับนี้ให้หมด”
“ไม่ว่าคนหรือของก็อย่าให้เหลือ”
ชางสู่พูดจบ คนเหล่านั้นก็เริ่มลงมือ
ชั้นนี้นอกจากแผนกต้อนรับแล้ว ส่วนที่เหลือเป็นเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม
และของเหล่านี้เป็นหนึ่งในที่ที่แพงที่สุดไนต์คลับอย่างไม่ต้องสงสัย เคาน์เตอร์เครื่องดื่มนี้บวกกับคลังของชั้นล่าง มีเหล้าดีๆเก็บไว้อยู่ไม่น้อย
เสียงเพล้งพล้างดังอย่างต่อเนื่อง เมื่อหลี่ฝางลงมาก็ได้ยินอย่างชัดเจน
“เหมือนว่าทักษะการฟังของฉันจะดีกว่าเมื่อก่อนเยอะแล้ว”หลี่ฝางพูดอย่างประหลาดใจ
โหจื่อพูด：“ยินดีด้วยครับคุณชาย”
หลี่ฝางมองโหจื่อแล้วมองบนใส่เขา：“ฉันรู้ว่านายมีเรื่องปิดบังฉันอยู่ จัดการมู่เสี่ยวไป๋เสร็จฉันจะมาต่อกับนาย”
โหจื่อเบ้ปากไม่พูดอะไรอีก
หลี่ฝางและคนอื่นๆต่างรีบเดิน ตอนนี้ที่ชั้น1เละเทะไปหมด พนักงานของซินปาวิ่งออกมาเป็น10คน แต่ออกมาได้ไม่นานก็โดนลูกน้องของชางสู่จัดการลงไปกองกับพื้นจนหมด
และสาวแผนกต้อนรับก็โดนมู่เสี่ยวไป๋ตงลงไปกองกับพื้นเช่นกัน
“แม่งเอ้ย เสียเวลาฉันชะมัด”มู่เสี่ยวไป๋ด่าเสร็จก็ตะโกนดังไปทางด้านบนตึก：“หลี่ฝาง แกมันไอ้ขี้ขลาด ออกมาเดี๋ยวนี้”
“พังที่นี่ให้หมด”
มู่เสี่ยวไป๋ด่าหลี่ฝางและพูดกับลูกน้องของตน