NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่762 หลี่ฝางสู้1ต่อ2
หลี่ฝางก้าวยาวๆไปอีก3ก้าว ใกล้มู่เสี่ยวไป๋มาก
ตอนรู้มู่เสี่ยวไป๋กลัวเล็กน้อย แม้ชางสู่ยืนอยู่ด้านหลังเขา สามารถปกป้องเขาได้ตลอดเวลา แต่มู่เสี่ยวไป๋ยังคงรู้สึกหวั่นๆอยู่ในใจ
“แกรนหาที่ตายเหรอ ถึงได้เข้ามาใกล้ฉันขนาดนั้น?”
มู่เสี่ยวไป๋มองหลี่ฝางพลางขมวดคิ้วเป็นปม:“ทำไม แกคงไม่ได้คิดจะสู้กับฉันด้วยตัวคนเดียวหรอกนะ?”
หลี่ฝางยิ้มอย่างเย้ยหยัน:“แกกล้าไหมล่ะ?”
“ฮ่าๆ น่าขำสิ้นดี นี่มันสมัยไหนแล้ว ยังเล่นลูกไม้สู้คนเดียวอยู่อีก อยากสู้คนเดียวย่อมได้ แกสู้กับลูกน้องฉันไปเถอะ ฉันเลือกให้แล้ว”
มู่เสี่ยวไป๋พูดอย่างยิ้มๆ
มู่เสี่ยวไป๋รู้ว่าตนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลี่ฝางแน่นอน ยังไงเมื่อก่อนก็เคยสู้กันตั้งหลายครั้ง ไม่มีครั้งไหนที่ไม่โดนหลี่ฝางอัดเอา
แต่มู่เสี่ยวไป๋ก็รู้อย่างแจ่มแจ้ง ว่าหลี่ฝางเป็นแค่อันธพาลระดับเล็กๆ ที่จริงไม่ได้มีฝีมืออะไร
ดังนั้นที่สู้แพ้หลี่ฝาง ล้วนเป็นเพราะตนโง่เกินไป
มู่เสี่ยวไป๋ภูมิใจเล็กน้อย คนที่เขาเอามาด้วยในครั้งนี้ล้วนเป็นคนเก่ง เขามาจากตระกูลซือถูที่มู่หรงฉางเฟิงพามา
ล้วนเป็นนักต่อสู้ที่มีทักษะแม่นยำ
ทุกคนสามารถฆ่าอันธพาลกระจอกๆ2-3คนได้ด้วยมือเปล่า
คนแบบหลี่ฝางยิ่งไม่ต้องพูดถึง
“ฉันไม่เหมือนแก ฉันเป็นคุณชาย เป็นคุณชายมาตั้งแต่เล็กจนโต ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี แต่แกนั้นไม่ใช่ แกออกบวชเป็นพระไปแล้วแม้ตอนนี้ถือว่าเป็นคุณชายแล้ว แต่เป็นแค่คุณชายที่จู่ๆก็รวยขึ้นมา พอเกินเรื่องก็รู้แต่จะออกโรงเอง ฮ่าๆ แกอยากออกโรงเองย่อมได้ ถ้าแกไม่กลัวขายหน้า ก็สู้กับคนที่อยู่ด้านหลังฉัน”
มู่เสี่ยวไป๋เห็นหลี่ฝางไม่พูดอะไร ก็หัวเราะออกมาด้วยความเย้ยหยัน:“ทำไม กลัวแล้ว?”
หลี่ฝางมองมู่เสี่ยวไป๋พลางพูด:“แกเอาแต่พูดว่าฉันเป็นไอ้ขี้ขลาด แต่วันนี้พอเกิดเรื่องขึ้นก็ยืนหลบอยู่แต่ด้านหลัง”
“ฉันว่าคำว่าไอ้ขี้ขลาดนี้ ไว้เรียกแกยังจะเหมาะกว่าอีก”
หลี่ฝางพูดจบอย่างใจเย็น มองชางสู่ อยากสู้ซึ่งๆหน้ากับชางสู่ แต่หลี่ฝางคิดๆดูแล้วก็ยังเป็นกังวล
เพราะยังไงพละกำลังของชางสู่นั้นสูงกว่าหวางเห้า และสูงยิ่งกว่าเสี่ยวโจว
แม้ตัวเองถูกดัดแปลงพันธุกรรมแล้ว แต่ไปท้าสู้เขาโดยตรงไม่ได้
แต่ถ้าหาพวกมาอย่างชุ่ยๆสักคน หลี่ฝางก็คิดว่าค่อนข้างน่าอาย
หลี่ฝางหรี่ตามองมู่เสี่ยวไป๋พลางพูด:“มู่เสี่ยวไป๋ ถ้าแกเป็นลูกผู้ชายละก็ อย่านั่งบนตัวผู้หญิงดีกว่า ออกมารับการท้าสู้ของฉัน ถ้าแกกลัวฉันอนุญาตให้แกหาผู้ช่วยได้คนหรือสองคน”
“ว่าไงนะ?”
มู่เสี่ยวไป๋มองหลี่ฝาง เหมือนฟังไม่ชัดอย่างไรอย่างนั้น:“เมื่อกี้แกพูดว่าไงนะ?”
“ฉันบอกว่าถ้าแกกลัว ให้เอาลูกน้องมาช่วยแกได้1-2คน”หลี่ฝางพูดอย่างใจเย็น
มู่เสี่ยวไป๋ยิ้มเยาะ:“แกหมายถึง แกจะสู้กับพวกเรา2-3คนเพียงลำพัง?”
หลี่ฝางพยักหน้าพลางพูด:“ใช่ แต่เงื่อนไขแรกแกต้องยอมรับว่าแกกลัวฉัน”
“ได้ ฉันยอมรับว่าฉันกลัวแก”
มู่เสี่ยวไป๋ยิ้มอย่างเยือกเย็น:“แต่แกจำไว้หลี่ฝาง อีกเดี๋ยวจะให้แกชดใช้กับความบ้าของแก ทำเรื่องที่ไม่อยากทำเพื่อรักษาหน้า ฉันจะคอยดูว่าเดี๋ยวแกจะจบยังไง”
มู่เสี่ยวไป๋พูดจบ สายตาก็เผยความหน้าเนื้อใจเสือ
และขณะนั้นเอง มู่เสี่ยวไป๋ก็ยืนจากตัวสาวแผนกต้อนรับ เขามองชางสู่พลางพูด:“เลือกคนที่ไม่ได้เรื่องออกมาให้ฉัน”
“ดูว่าในหมู่คนของแกใครไม่ได้เรื่องที่สุด ก็ให้มันออกมาเป็นตัวช่วยฉัน”มู่เสี่ยวไป๋ขยิบตาให้ชางสู่
ชางสู่เข้าใจสิ่งที่มู่เสี่ยวไป๋จะสื่อทันที จึงพยักหน้าพลางพูด:“ส้งผิง ออกมาหน่อย แกไปสู้พร้อมกับคุณชายมู่”
คนที่ชื่อส้งผิงเคยชกมวยใต้ดิน เขารู้จักชางสู่หลายปีแล้ว
ดังนั้นที่ส้งผิงมาเป็นลูกน้องชางสู่ เป็นเพราะตอนที่พวกเขารู้จักกันได้พนันกันเอาไว้ ตอนนั้นชางสู่และส้งผิงตกลงกันไว้แล้ว ว่าถ้าส้งผิงล้มลงต่อหน้าชางสู่ภายใน30วินาที ส้งผิงจะเป็นลูกน้องให้ชางสู่
แต่ถ้าส้งผิงไม่ล้มลงภายใน30วินาที วันหน้าชางสู่ต้องรับปากส้งผิงเรื่องหนึ่ง
ผลสุดท้ายแน่นอนว่าส้งผิงแพ้ อีกทั้งส้งผิงยังโดนชางสู่อัดล้มลงกับพื้นภายในเวลาแค่15วินาที
ด้วยความสามารถของชางสู่ สามารถจัดการได้ภายในเวลา15วินาที ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ศักยภาพของเขาได้แล้ว
อย่างน้อย อย่างถังหยู่ซวน เขาอาจไม่สามารถจัดการชางสู่ได้ภายในเวลา15วินาที
ส่วนส้งผิงไม่ได้ตัวสูงและบึกบึนนัก ดูธรรมดามากๆ แต่พละกำลังกลับเต็มเปี่ยม เมื่อมู่เสี่ยวไป๋เห็นส้งผิง ก็จ้องชางสู่ตาเขม็ง
มู่เสี่ยวไป๋เหมือนกำลังบอกว่าฉันต้องการไก่อ่อนหนึ่งคน แกเอาไก่อ่อนมาให้ฉันจริงๆงั้นเหรอ?
แต่ชางสู่อ่านสายตามู่เสี่ยวไป๋ออก จึงพูดขึ้นเสียงเบาๆ:“คุณชาย คุณไม่ต้องห่วงผมกล้ารับประกัน ว่าส้งผิงจัดการหลี่ฝางได้ภายในเวลาไม่เกิน10วินาที”
มู่เสี่ยวไป๋จึงพยักหน้า มองส้งผิงอย่างพอใจพลางพูด:“เดี๋ยวจัดไม้ตายให้ฉันเลยนะ ฆ่าหลี่ฝางซะ”
“จบเรื่องแล้วฉันจะให้รางวัลแก10ล้าน”มู่เสี่ยวไป๋พูดอย่างเรียบๆ
เงิน10ล้านสำหรับมู่เสี่ยวไป๋แม้ไม่เยอะ แต่สำหรับลูกน้องอย่างส้งผิง ปกติต่อให้เขาอยู่กับชางสู่ไปตลอดชีวิต ก็คงไม่ได้เงินเยอะขนาดนี้
แต่ตอนนี้เพียงแค่จัดการคนคนหนึ่ง ก็ได้รับเงินจำนวนมากมายทันที
ได้เงินก้อนนี้ส้งผิงก็สามารถออกจากเมืองเอกนี่ได้แล้ว ไปที่ที่ไม่มีคนรู้จักตน ซื้อบ้านหลังใหญ่ๆ แล้วก็หาสาวสวยมาเป็นภรรยา ไม่เพียงได้บอกลาเรื่องรบราฆ่าฟัน ยังมีชีวิตอย่างสุขสบายไปทั้งชาติ
ส้งผิงซาบซึ้ง พูดรับรองกับมู่เสี่ยวไป๋:“คุณชายมู่ คุณไม่ต้องห่วง ผมไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน”
“ขึ้นอยู่กับแกแล้วนะ”มู่เสี่ยวไป๋ยิ้มๆพลางเดินไปด้านหน้าพร้อมส้งผิง
ทั้งสองเดินมาตรงหน้าหลี่ฝาง พอเห็นหลี่ฝาง มู่เสี่ยวไป๋ก็ไอออกมาเล็กน้อยแล้วพูด:“หลี่ฝาง นี่เป็นลูกน้องที่ไม่ได้เรื่องที่สุดของฉัน ถ้าแกสู้เขาได้ถึงจะมีสิทธิ์มาสู้กับฉัน”
“เลือกมาคนเดียวงั้นเหรอ?เมื่อกี้ฉันบอกแกแล้วนะว่าเลือกได้2คน”
หลี่ฝางพูดอย่างใจเย็น
ขอเพียงแค่คนๆนั้นไม่ใช่ชางสู่ หลี่ฝางก็ไม่กังวลและกลัว
มู่เสี่ยวไป๋ขมวดคิ้ว มองหลี่ฝางพลางพูดอย่างโกรธๆ:“หลี่ฝาง แกขี้โม้ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?ถ้าแกชนะส้งผิง ฉันจะเรียกแกว่าพ่อเลยเอาสิ”