NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่842 จัดการDynasty
“งั้นเพื่อนทั้ง3ของคุณ……”
“พวกเขาโดนจับไปแล้ว ผมก็เกือบโดนจับไปเหมือนกัน แต่โชคดีที่สุดท้ายปล่อยให้ผมหนีออกมา”
เห็นสีหน้าเซี่ยจือชิวเต็มไปด้วยความดีใจ หลี่ฝางก็ไม่พอใจ พูดด้วยความโมโหทันที：“งั้นคืนนี้ที่มาหาผมหมายความว่าไง ดึงผมเข้าไปเกี่ยวด้วย？คุณอยากให้ผมตายงั้นเหรอ？”
เซี่ยจือชิวหดคอ พลางหัวเราะออกมา：“คือ ฮ่าๆ ผมไม่มีทางอื่นแล้วถึงได้มาให้คุณช่วยไง แต่ถ้ามีทางอื่นเพียงเล็กน้อย ผมคงไม่มารบกวนคุณหรอก คุณว่าจริงไหม”
หลี่ฝางจะเชื่อคำโกหกของเขาได้ไง เขาไม่พูดเพียงแค่มองเขา ท่ามกลางบรรยากาศน่าอึดอัดนี้ ในที่สุดเซี่ยจือชิวก็ยอมรับ
เซี่ยจือชิวรู้ว่าตอนนี้ที่นี่หลี่ฝางมีอำนาจที่สุด พูดได้ว่าถ้าที่นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้น มาหาหลี่ฝางยังมีประโยชน์กว่าไปหาคนตระกูลเขา
อีกทั้งตอนนี้เขาประสบหายนะครั้งใหญ่ และไม่อยากให้ที่บ้านรู้ ไม่งั้นเขาคงสร้างปัญหาใหญ่ให้ตระกูล อาจส่งผลกระทบอย่างมากกับการสืบทอดมรดกของเขา
แต่ยอมรับว่าเซี่ยจือชิวไม่สนิทกับหลี่ฝางเลย มาขอความช่วยเหลือหลี่ฝางโต้งๆ พอเผชิญกับDynastyเขาคิดว่าหลี่ฝางยิ่งเป็นไปได้สูงที่จะทอดทิ้งเขา แม้แต่ทรยศเขาก็อาจเป็นไปได้ทั้งนั้น
ดังนั้นเซี่ยจือชิวจึงเลือกที่จะเสี่ยง จงใจล่อลวงให้หลี่ฝางไปกับเขา แบบนี้หากศัตรูเลือกใช้เวลานี้มาหาเรื่องเขาจริงๆ หลี่ฝางก็ถูกลากมาเกี่ยวด้วย เมื่อถึงตอนนั้นเขาไม่ลงมือก็ไม่ได้
แม้ว่าทำแบบนี้อาจทำให้เขาตกอยู่ในอันตราย แต่นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เซี่ยจือชิวพอจะคิดออกแล้ว
“ให้ตายเถอะไอ้เชี่ยเซี่ยจือชิว ฉันเห็นแกเป็นเพื่อน แต่แกทำร้ายฉันแบบนี้งั้นเหรอ？”ได้ยินเซี่ยจือชิวยอมรับอย่างไม่สะทกสะท้านแบบนี้ หลี่ฝางก็ด่ากราดออกมาอย่างอดไม่ได้ทันที
“เพื่อนหลี่ อย่าโกรธสิ ผมไม่มีทางอื่นแล้วถึงทำแบบนี้ ผมรับปาก ขอแค่คุณช่วยผมผ่านเรื่องยากลำบากนี้ไปได้ เราจะเป็นพี่น้องต่างพ่อต่างแม่กัน คุณมีเรื่องอะไรเรียกหาผมได้ทุกเมื่อ！”
“ไม่ดีกว่า ก่อเรื่องเองก็จัดเรเองเถอะ รอคุณรอดกลับมาได้แล้วค่อยเผากระดาษเหลืองเป็นพี่น้องกัน”หลี่ฝางปฏิเสธอย่างไม่ใยดี
“ไม่เอาสิ เพื่อนหลี่ พี่หลี่ คุณพี่หลี่ พี่ พี่ชาย คุณเป็นพี่แท้ๆของผม！”เซี่ยจือชิวร้อนรน ยิ่งเรียกยิ่งเพิ่มความสนิท เหลือแต่กอดขาหลี่ฝางร้องไห้แล้ว
เห็นเซี่ยจือชิวเป็นแบบนี้ หลี่ฝางก็พูดอย่างเอือมระอา：“เอาแบบนี้ ผมจะส่งคนให้ส่งคุณที่สนามบิน คุณกลับเมืองหลวงไปโอเคไหม？อิงจากศักยภาพของตระกูลคุณน่าจะปกป้องคุณได้ ”
“ใช่ ปกป้องได้ สามารถปกป้องชีวิตน้อยๆของผมได้ แต่ปกป้องตัวผมไม่ได้ไง ผมกลัวว่ากลับไปครั้งนี้คงกลับออกมาไม่ได้อีกแล้วครั้งหน้าเมื่อคุณเจอผม คงตอนที่ผมนั่งบนรถเข็นแล้ว”
“ผมว่าดีเลยทีเดียว”หลี่ฝางหน้าเรียบเฉยสุดๆ
“ไม่ ไม่เด็ดขาด ครั้งนี้คุณต้องช่วยผมนะ นอกจากคุณก็ไม่มีใครที่สามารถช่วยผมได้แล้ว คุณคงไม่มองผมไปตายโดยไม่ทำอะไรหรอกใช่ไหม？”เซี่ยจือชิวขอร้องอ้อนวอน
“เอางี้ๆ คุณบอกมาว่าคุณต้องการอะไร คุณบอกมาเลย ถ้าผมมีผมจะทำให้คุณพอใจ ขอเพียงครั้งนี้คุณช่วยผม”
“คุณพูดเองนะ”หลี่ฝางพูดพลางยิ้มร้ายๆ
เมื่อเห็นรอยยิ้มของหลี่ฝาง เซี่ยจือชิวก็รู้สึกไม่ดีโดยสัญชาตญาณทันที ลังเลในใจเล็กน้อย แต่พอนึกถึงสถานการณ์ของตัวเองในตอนนี้ ก็แทบจะไม่ลังเลอะไรอีก ดังนั้นจึงกัดฟันพูดไป：“ใช่！”
“ดี คุณจำคำพูดนี้เอาไว้ล่ะ คุณชายเซี่ยห้ามคืนคำเด็ดขาดนะ”หลี่ฝางยืนขึ้นด้วยรอยยิ้ม พลางจัดระเบียบเสื้อผ้า
“ว่ามาสิ คุณจะให้ผมช่วยคุณยังไง？”
“ผมอยากให้คุณช่วยผมจัดการDynasty！”
“หือ？”
“……ไล่ล่า……”เซี่ยจือชิวพูดอย่างแผ่วเบา
“ไม่ได้ ผมช่วยคุณได้แค่ชั่วคราว ช่วยคุณไม่ได้ตลอดชีวิต คุณคิดว่าDynastyไม่บรรลุเป้าหมายแล้วจะยอมปล่อยคุณงั้นเหรอ？นอกจากคุณจะจัดการความขัดแย้งกับDynasty หรือคุณถูกกำจัด การไล่ล่าจะดำเนินต่อไปแน่นอน”หลี่ฝางปฏิเสธทันควัน
เซี่ยจือชิวสีหน้าไม่สู้ดี เขารู้ว่าที่หลี่ฝางพูดเป็นเรื่องจริง เขาจึงพูดแบบไม่ได้สิ่งที่ดีที่สุดก็ให้ได้อะไรหน่อย “งั้นเอางี้ คุณช่วยเพื่อน3คนนั้นของผมออกมาได้ไหม แล้วส่งพวกเรากลับเมืองหลวง ส่วนเรื่องหลังจากนั้นผมจะคิดหาวิธีเอง”
หลี่ฝางเบ้ปาก แล้วพูด：“มันไม่ง่าย ที่เราต้องเผชิญเป็นถึงDynasty ชล่วยคุณเดิมก็ไม่ง่ายอยู่แล้ว นี่จะให้ช่วยคนที่อยู่ในน้ำมือพวกเขา”
“นั่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้ แล้วคุณว่าควรทำยังไงล่ะ？”เซี่ยจือชิวค่อนข้างโมโห“ผมกลับไปคนเดียวไม่ได้หรอกนะ แบบนั้นพวกเขาต้องตายแน่ๆ？คนที่บ้านพวกเขาต้องมาเอาเรื่องผมแน่ เมื่อถึงตอนนั้นผมผลักคุณออกไป คุณก็หนีไม่ได้แล้ว”
“คุณกำลังขู่ผมงั้นเหรอ？”หลี่ฝางจ้องตาเขม็ง รังสีอาฆาตถูกปล่อยออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
เซี่ยจือชิวถึงกับตกใจ ความอารมณ์ร้อนเพราะหงุดหงิดเมื่อครู่สงบไปทันที แล้วพูดยิ้มๆ：“ผมล้อเล่น เราเป็นสหายที่ดีต่อกัน ผมจะลากคุณให้เอี่ยวไปด้วยได้ยังไง”
“ตอนนี้คุณลากผมให้เอี่ยวไปด้วยเรียบร้อยแล้ว”หลี่ฝางพูดเย้ยหยัน แต่ในใจกลับปวดหัวกับเรื่องของเซี่ยจือชิว
“เอางี้ คุณอยู่ที่นี่ไปก่อน พวกเรามาวางแผนกันว่าจะช่วยคนยังไง ผมว่าในช่วงวันสองวันนี้พวกเขาไม่ทำอะไรเพื่อนคุณหรอก”
“ที่นี่ปลอดภัยไหม？”เซี่ยจือชิวมองหลี่ฝางด้วยความสงสัย
“คุณไม่ต้องห่วง ขอแค่ไม่ได้ขับรถถังมา ก็อย่าหวังว่าจะเข้ามาในสถานตากอากาศของผมได้”หลี่ฝางพูดค้านอย่างปกติ
ที่จริงที่เขาพูดแบบนี้ออกจะเว่อร์ไปหน่อย ก่อนหน้านี้สถานตากอากาศถูกท่านจวนโจมตี พูดได้เลยว่าเสียหายหนักมาก โหจื่อกับหลิงหลงบาดเจ็บสาหัส ส่วนลุงเฉียนจนถึงตอนนี้แล้วก็ยังไม่ฟื้น ยอดฝีมือคนอื่นๆก็เสียหายไปไม่น้อย อีกทั้งพ่อแม่ของตน ส้าวส้วย แม่มด และคนอื่นๆล้วนไม่อยู่ สามารถพูดได้ว่าตอนนี้สถานตากอากาศเป็นช่วงที่อ่อนแอที่สุด
แต่หลี่ฝางไม่อาจแสดงถึงความอ่อนแอ แม้ตอนนี้มีแค่เขาคนเดียวที่สามารถต่อสู้ได้ หลี่ฝางก็ต้องยืนหยัดเอาไว้ ตอนนี้เต็มไปด้วยศัตรูหากหลี่ฝางแสดงความอ่อนแอออกมาแม้แต่น้อย งั้นศัตรูรอบด้านคงพุ่งเข้ามาขย้ำเขาเหมือนหมาป่าผู้หิวโหยเป็นแน่
จัดเตรียมที่พักให้เซี่ยจือชิวเสร็จ หลี่ฝางก็ส่งคนไปสืบข่าวเกี่ยวกับDynasty และเพื่อนๆของเซี่ยจือชิวแบบลับๆ แน่นอนว่าอิงจากอำนาจของเขาคงสืบข่าวอะไรไม่ได้มาก หลี่ฝางแค่ต้องการจับตาดูสิ่งผิดปกติทั้งหมดในเมืองนี้ ทันทีที่เกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ให้มารายงานเขาทันที
เพียงเวลาแค่สั้นๆก็เรียกได้ว่ากลัวไปหมด ภายนอกเห็นว่าทั้งเมืองสงบไม่มีอะไร แต่ความเป็นจริงไม่รู้ว่ามีคนอยู่ไม่สุขมากแค่ไหน ไม่ว่ามีการเคลื่อนไหวอะไรเพียงเล็กน้อย ก็มีคนมารายงานหลี่ฝางทันที
ที่เผชิญอยู่เป็นถึงDynasty ที่เรียกได้ว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่เชี่ยวนะ อีกทั้งตนก็ไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับอีกฝ่าย ระวังไว้มากๆหน่อยก็ไม่เกินไป
ยังไงต่อให้หลอซ่าพ่อของตนพาสหายไปกลุ่มใหญ่ ก็ไม่อาจทำให้Dynastyพอใจ