NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่966 ลุงเฉียนกลับมา
ตระกูลลู่ในฐานะที่เป็นตระกูลชั้นสูง ทรัพยากรที่มีอยู่ก็เป็นจำนวนที่น่ากลัว แต่ตระกูลใหญ่แบบนี้ การแจกจ่ายทรัพยากรก็เข้มงวดมาก
ให้ลูกหลานทุกคนมีทรัพยากรส่วนหนึ่งไปพัฒนาตัวเอง ยิ่งพัฒนาได้ดี ทรัพยากรที่มีก็จะมากขึ้นเรื่อยๆ แบบนี้ถึงจะรับประกันได้ว่าตระกูลลู่สามารถสืบทอดโดยผู้มีความสามารถมากพอ
ตอนนี้ลู่เผิงเฟยได้รีบทรัพยากรมากขึ้นเพราะว่าเรื่องของหลี่ฝาง เลยได้รับโอกาสพัฒนามากขึ้นไปด้วย โอกาสในการช่วงชิงหัวหน้าครอบครัวตระกูลลู่ ก็มากขึ้นเยอะ
เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ทรัพยากรที่ลงทุนช่วยหลี่ฝางครั้งนี้ ก็ไม่ได้หนักหนาอะไรเลย
……
วันถัดมา พวกหลี่ฝางนั่งเครื่องบินไปจากเมืองเซี่ยงไฮ้ ครั้งนี้แม้ว่าการเดินทางมาเมืองเซี่ยงไฮ้จะเหนือความคาดหมาย แต่สุดท้ายก็ประสบความสำเร็จมาก และพวกเขายังประสบความสำเร็จในการเอาสัญญาความร่วมมือกับบริษัท เทียนไห่ กรุ๊ปมาด้วย กำไรหลายร้อยล้านทุกปีก็ไม่ไปไหนแล้ว
และตอนนี้ที่หลี่ฝางไม่รู้คือ ที่เมืองเอก มีเซอร์ไพรส์หนึ่งกำลังคอยเขาอยู่
แป๊บเดียว พวกเขาก็กลับไปที่เมืองเอก ออกมาจากสนามบิน หลี่ฝางก็มองเห็นร่างที่คุ้นเคย
“ลุงเฉียน？”หลี่ฝางมองชายวัยกลางคนที่ยิ้มหวานๆให้ตัวเองอย่างตกใจ เขายืนตะลึงอยู่ที่เดิม
“ผมกลับมาแล้ว”ลุงเฉียนเดินเข้ามา ยิ้มให้หลี่ฝางแล้วพูด
เวลานี้ หลี่ฝางรู้สึกแค่ว่าภายในใจสะดุดใจไปทั่ว อารมณ์บางอย่างระเบิดออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่
“ลุงเฉียน！”
……
ครึ่งชั่วโมงถัดมา
สถานตากอากาศวันนี้หยุดทำการ ด้านในสถานตากอากาศก็ปลาบปลื้มยินดีเป็นที่สุด เหมือนกับฉลองเทศกาลอย่างนั้น ด้านหลังครัวกำลังยุ่งอยู่กับการจัดเตรียม อาหารแต่ละจานเสิร์ฟไปที่โต๊ะเรื่อยๆไม่หยุด
ลุงเฉียนนั่งลงบนเก้าอี้พร้อมกับหัวเราะเหอะเหอะ โหจื่อไปๆมาๆอยู่รอบๆเขา โหจื่อเหมือนกับกำลังหาเหาอย่างนั้น หยิกๆแตะๆไป เหมือนกับอยากดูว่าใช่ลุงเฉียนตัวจริงหรือไม่
“ไอ้ห่าโหจื่อนี่ หยุดก่อนได้ไหม”ลุงเฉียนดึงโหจื่อกดลงไปที่เก้าอี้“นั่งลงเดี๋ยวนี้เลย มีอะไรอยากถามก็ถามมาตรงๆก็พอ！”
“หึหึ ก็ผมแปลกใจนี่”โหจื่อถูมืออย่างอึดอัด จากนั้นก็ถามด้วยใบหน้าแปลกใจ：“ลุงเฉียน รีบบอกผมมาคุณดีขึ้นได้ยังไงกันแน่？”
“จะดีขึ้นยังไงได้อีกล่ะ ก็ค่อยๆรักษาไปไง”ลุงเฉียนหัวเราะเหอะเหอะ กลับมองเห็นคนที่อยู่รอบๆมีท่าทางสนใจอย่างมาก รวมทั้งหลี่ฝางก็มีท่าทีแปลกใจ
“โอเค ในเมื่อพวกคุณต่างอยากรู้ งั้นผมก็จะบอกพวกคุณ”ลุงเฉียนไอออกมาสองที แล้วอาการก็ดูเคร่งขรึมขึ้นมาเล็กน้อย
“เมื่อก่อนพวกเราลงทุนในห้องปฏิบัติการเองไม่กี่แห่งแล้วทำผลลัพธ์ออกมาได้ ทุกคนก็คิดว่าสุดยอดมากแล้ว รู้สึกพึงพอใจ อย่างไรก็ตามมีประสบการณ์ครั้งนี้แล้ว ผมจึงพบว่า ที่แท้เมื่อก่อนพวกเราก็แค่กบในกะลา เห้อ”
เห็นสภาพลุงเฉียนถอนหายใจอย่างปลงๆ หลี่ฝางก็พอจะเดาออก เข้าใจว่าครั้งนี้ลุงเฉียนจะต้องได้เห็นหลายๆสิ่งแน่ ทำให้ในใจเขาได้รับความซาบซึ้งอย่างมาก ดังนั้นจึงพูดปลอบไปว่า：“ลุงเฉียนคุณก็ไม่ต้องหมดอาลัยขนาดนี้หรอก ยังไงพวกเราก็แค่สัดส่วนเล็กๆ เริ่มต้นก็ช้า ถึงจะเทียบกับคนอื่นไม่ได้ก็เป็นเรื่องปกติ”
“จุดนี้ผมก็รู้”ลุงเฉียนมองหลี่ฝางแล้วหัวเราะอย่างชื่นใจ：“เรื่องในช่วงนี้ของคุณผมเข้าใจแล้ว เสี่ยวฝาง คุณเติบโตขึ้นเยอะเลย”
“ล้วนแต่พึ่งพาพวกคุณทั้งนั้น ผมถึงมีวันนี้ได้”หลี่ฝางพูดอย่างปลงๆ
“ไม่ เสี่ยวฝาง ที่จริงผมดูออกนานแล้วว่า คุณกับพ่อคุณนั้นเหมือนกัน เป็นมังกรซ่อนลาย ไม่ชอบโอ้อวด แต่ถ้าคนได้เห็นก็จะตะลึงงัน ถึงไม่มีการช่วยเหลือของพวกเรา คุณก็ลิขิตมาแล้วว่าไม่ธรรมดา เพราะว่าคุณคือลูกชายของหลอซ่า！”
“อาจจะนะ”หลี่ฝางพูดไป ในใจกลับคิดไปว่า ถ้าไม่มีหลี่ต๋าคางที่พวกเขากลับมาได้ทันเวลา ถ้าไม่มีส้าวส้วย โหจื่อคนพวกนี้ที่คอยสนับสนุนมาตลอด หลี่ฝางจะเดินมาถึงจุดนี้ได้จริงๆเหรอ？เป็นไปได้มากที่จะทำไม่ได้
ชีวิตของคนเราแน่นอนว่าต้องการต่อสู้ดิ้นรน บางครั้งก็ต้องพิจารณาถึงปัจจัยในเชิงภาวะวิสัย ถึงแม้จะบอกว่าถนนทุกสายมุ่งสู่กรุงโรม แต่บางคนกลับเกิดที่กรุงโรมอยู่แล้ว
“ไม่พูดเรื่องพวกนี้แล้ว เสี่ยวฝาง คุณเตรียมตัวพร้อมจะไปโซนปีศาจหรือยัง？”จู่ๆลุงเฉียนก็ถาม
“อือ”หลี่ฝางพยักหน้าอย่างจริงใจ“ครั้งนี้ทำการร่วมมือกับพวกกู่ยี่เทียน แต่พวกเรามีแผนของพวกเราเอง ไม่จำเป็นต้องคล้อยตามพวกเขามากไป”
“อ้อ？บอกความคิดของคุณมาสิ？”ลุงเฉียนตาเป็นประกาย
หลี่ฝางยิ้ม
“ครั้งนี้ ผมวางแผนว่าจะทำการแยกกัน ……”
……
รถบัสคันหนึ่งกำลังเคลื่อนตัวไปข้างหน้าอย่างสั่นๆบนถนนภูเขา
รถคันนี้เรียกได้ว่าคนแน่นมาก อากาศด้านในมัวหมองมาก อยู่ด้านในแล้วทรมานสุดๆ
อย่างไรก็ตามไม่มีคนพบว่า บนหลังคารถมีชายคนหนึ่ง นอนอยู่บนผ้าห่มสะอาดผืนหนึ่ง ตากแดดส่ายไปมา สบายเป็นอย่างมาก
เขาก็คือหลี่ฝาง
ถึงจะตัดสินใจร่วมมือกับกู่ยี่เทียนแล้ว แต่หลี่ฝางไม่คิดจะฟังคำชี้แนะของกู่ยี่เทียน แต่ไปที่ซากศพปีศาจโดยตรง
ตอนนี้ทางนั้นเป็นสถานที่อันตราย ไม่รู้ว่ากี่สายตาที่จับจ้องที่นั่น ไม่ว่าจะเป็นใคร แค่กล้าไปที่นั่นอย่างเที่ยงธรรม ก็จะถูกอำนาจแต่ละฝ่ายสอบสวนทันที แม้แต่กางเกงชั้นในก็ยังต้องถอดออกมาด้วย
หลี่ฝางตัดสินใจปกปิดตัวตนชั่วคราว สัมผัสเข้าไปเงียบๆ ก่อนตรงนี้ เขาต้อง“หายไป”ก่อนชั่วงหนึ่ง ให้ใครก็ตามหาเขาไม่เจอ
ขณะเดียวกัน เขาก็ส่งคนไปทางโซนปีศาจ ดำเนินตามแผน แบบนี้ ไม่ว่าที่ไหนเขาก็จะมีทางหนีทีไล่ ไม่ว่าจะเกิดสถานการณ์ฉุกเฉินอะไร อย่างน้อยที่สุดเขาก็จะมีวิธีรับมือ
แผนการนี้ ทำให้ลุงเฉียนอดไม่ได้ที่จะหนักหน้าแสดงความเห็นด้วย