NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง - บทที่979 ทำความดีให้มากเถอะ
หลี่ฝางในตอนนี้แทบจะฆ่าคนในซ่องโจรทิ้งหมดแล้ว ถึงแม้เขาจะไม่ชอบที่ฆ่าคนมั่ว แต่คนในนี้เขาฆ่าแล้วไม่ออมมือสักนิด
เพราะว่าคนในนี้สมควรตายหมด
ส่วนวอล์คเกอร์ในตอนนี้ก็ตะลึงงันไปหมด ฐานที่เขาใช้ความเพียรพยายามจัดการมาสิบกว่าปี ได้กลายเป็นซากปรักหักพังไปหมดแล้ว อิทธิพลกองกำลังติดอาวุธของเขาจบเห่โดยสิ้นเชิง จะหาคนที่ตายเทียบกับคนที่สมบูรณ์แล้วนั้นยังยากกว่าเลย
“คุณมันบ้า！คุณทำลายทุกอย่างของผม！”มองดูหัวโจกที่ทำทุกอย่างนี้ลง วอล์คเกอร์จึงสบถด่าเหมือนคนบ้า：“ปีศาจ！คุณควรลงนรก！พระเจ้าจะลงโทษคุณ！”
“สมองของผู้ชายคนนี้มีปัญหาเหรอ？”หลี่ฝางมองดูวอล์คเกอร์อย่างแปลกๆ มองดูอาชญากรที่ก่ออาชญากรรมนับครั้งไม่ถ้วน ที่ฆ่าคนจำนวนมาก คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมา จนรู้สึกว่าตลกหน่อยๆ
“ช่างเถอะ ขี้เกียจจะพูดกับคุณละ”หลี่ฝางกลอกตาใส่ แล้วใช้มือตบวอล์คเกอร์จนหมดสติ
จากนั้นหลี่ฝางก็เอาสายตามองไปที่ชายหญิงคู่นั้น
“พวกคุณคือคนของบริษัทคลอริสสินะ？”หลี่ฝางถามไปอย่างนั้น
มองสภาพสองคนนี้ที่ดูกังวล หลี่ฝางจึงยิ้มไปให้ทั้งสองคน พูดปลอบใจว่า：“อย่ากังวล ผมไม่กำจัดพวกคุณทิ้งทันทีหรอก”
รูปแบบการปลอบใจแบบนี้ กลับทำให้ทั้งสองคนยิ่งกังวล
พูดไป เขาก็ยื่นมือออกไป ยาฉีดในกล่องโลหะก่อนหน้านี้ก็ลอยตกไปอยู่ในมือของหลี่ฝาง
“นี่มันอะไร？”หลี่ฝางถามอย่างแปลกใจ
ทั้งสองคนเงียบไม่พูดอะไร
“ดูเหมือนพวกคุณสองคนจะแยกความดีความชั่วไม่ออกนะ”หลี่ฝางขมวดคิ้ว แล้วแพร่ความอาฆาตออกมา
“เดี๋ยวก่อน”ทันใดนั้นหญิงสาวก็พูดออกมา：“ที่เขารู้ฉันรู้หมด ที่ฉันรู้เขาไม่รู้ค่ะ”
ชายหนุ่มตะลึงเล็กน้อย แล้วก็ตอบสนองกลับได้ทันที หันกลับจะหนีไปโดยไม่คิดอะไรเลย
อย่างไรก็ตามเผชิญหน้ากับหลี่ฝาง จะให้เขาหนีได้อย่างไร？จากนั้นเขาก็ล้มลงไป
“คุณรู้จักผม？”หลี่ฝางมองหญิงสาวแล้วถาม
“ฉันไม่รู้จักคุณ แต่นี่ไม่ได้ขัดขวางฉันที่จะรับรู้ถึงความน่ายำเกรงของคุณ”หญิงสาวหัวเราะอย่างไม่แคร์
“ฉันชื่อเซียร์รา เป็นนักวิทยาศาสตร์……คนหนึ่ง”
“อ้อ？”หลี่ฝางแปลกใจเล็กน้อย“คุณศึกษาวิจัยอะไร？”
“พันธุวิศวกรรม”เซียร์ราหัวเราะ“ฉันเคยเป็นหนึ่งในผู้รับผิดชอบของห้องปฏิบัติการที่เจ็ด”
“เหรอ？”หลี่ฝางหัวเราะ“งั้นทำไมตอนนี้คุณถึงตกสู่ระดับนี้ได้ล่ะ？”
“ฉันจะมีหนทางอะไรได้？”มีความเศร้าเล็กน้อยในแววตาของเซียร์รา“เป็นหนึ่งในผู้รับผิดชอบโครงการของห้องปฏิบัติการที่เจ็ด ทั้งห้องปฏิบัติการที่เจ็ดสาขาสองมีแค่ดร.ร็อดนี่กับฉันที่อยู่ในระดับเดียวกัน แต่ว่าเขาสมรู้ร่วมคิดกับระดับที่สูงกว่าในบริษัท กดขี่ข่มเหงฉันอย่างสิ้นเชิง ดังนั้น ฉันจึงกลายเป็นสภาพแบบนี้”
ตอนที่เซียร์ราพูดนั้นดูสงบจิตสงบใจ อย่างไรก็ตามหลี่ฝางสามารถฟังความโศกเศร้าและเกลียดชังที่แฝงอยู่ออก
ถึงแม้ตอนที่พูด น้ำเสียงเซียร์รานิ่งสงบมาก แต่หลี่ฝางฟังความเจ็บปวดของเธอออก“การดัดแปลงพันธุกรรมทำให้ฉันทำไม่ได้แม้อยากตาย ได้แต่ถูกเขาทรมานไม่หยุด เจ็บปวดตลอดไป การมีอยู่ของบริษัทคลอริส ฉันไม่อาจหนีไปจากขุมนรกนี้ได้เลย”
พูดไป สายตาที่เธอมองไปที่หลี่ฝางทันใดนั้นก็ร้อนแรงขึ้นมา：“แต่คุณพาฉันออกไปได้！ขอร้องล่ะ แค่คุณยอมช่วยฉัน ฉันสามารถตอบแทนได้ทุกอย่าง！”
หลี่ฝางมองเซียร์ราที่มีสายตาเป็นประกาย ถอนหายใจ แล้วพูดว่า：“ถ้าคุณยอมพูดข้อมูลของบริษัทคลอริสออกมา ผมรับปากคุณได้”
“ฉันรู้！”เซียร์ราพูดเสียงสูง：“ไม่มีใครเข้าใจสถานการณ์สาขาที่สองมากไปกว่าฉันแล้ว！”
……
อย่างที่หลี่ฝางคิดไว้ การเคลื่อนไหวของในประเทศนั้นติดตามได้อย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาสั้นๆก็ทำลายBlood goldอย่างราบเรียบ
องค์กรขนาดใหญ่ที่อยู่รอดปลอดภัยดีมาสิบกว่าปีนี้ ติดต่อกับอีกหลายประเทศ ในที่สุดก็ถูกทำลายลงอย่างราบเรียบ ไม่อาจที่จะฟื้นฟูขึ้นมาได้อีกแล้ว
และในขณะที่สังคมโลกยังตกใจกับเหตุการณ์นี้ ในประเทศก็ได้ดำเนินการปฏิบัติการลับอีกแห่งแล้ว จู่โจมสาขาของห้องปฏิบัติการลับคลอริสอย่างน่าประหลาดใจ
พวกเขาได้รับข้อมูลที่เด็ดขาดโดยสมบูรณ์！
ส่วนในฐานะที่มาข้อมูล หลี่ฝาง ตอนนี้พาเซียร์รามาถึงสาขาที่สอง
ในเมื่อเซียร์ราบอกข้อมูลที่เขาต้องการแล้ว งั้นการตอบแทน ยุติฐานที่สองเองกับมือก็เป็นค่าตอบแทนที่เขาให้
ดูเหมือนฐานลับที่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนานั้นไม่มีประโยชน์ใดๆเลยต่อหน้าผู้แข็งแกร่งแดนเต๋าที่รู้ข้อมูลทุกอย่าง ระบบป้องกันซ่อนเร้นของระดับชั้นสำหรับหลี่ฝางแล้วไม่ต่างอะไรกับความโปร่งใส การดัดแปลงนักรบหรือสิ่งประหลาดทางพันธุกรรมพวกนั้นเผชิญหน้ากับหลี่ฝางก็แค่ตายไปอย่างเปล่าประโยชน์
และลึกด้านในไม่หยุด หลี่ฝางก็มองเห็นภาพที่โหดร้ายและน่ากลัว
ฉากพวกนั้นที่เหมือนนรกทำให้ความโกรธของหลี่ฝางลุกโชน แทบอยากจะทำลายทั้งหมดในนี้ เผาทำลายฐานทัพนี้ให้พินาศหมดสิ้น
แป๊บเดียว หลี่ฝางที่กำจัดทั้งฐานทัพทิ้งก็เห็นคนนั้นที่ชื่อว่าดร.ร็อดนี่
“ผมยอมแพ้ ผมยอมแพ้แล้ว！ผมรู้เทคโนโลยีหลักเยอะมาก ผม……”ดร.ร็อดนี่คุกเข่าขอร้องลงกับพื้น“ผมมีเงินเยอะมาก แค่ไม่ฆ่าผม ก็เอาทั้งหมดนี้ให้คุณ……”
หลี่ฝางไม่พูดอะไร ได้แต่เอ่ปืนพกให้เซียร์รากระบอกหนึ่ง หันกลับแล้วเดินออกไป
เสียงปืนดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงปืนดังไม่หยุด จนกระสุนในปืนยิงหมด ด้านในไม่มีเสียง
เซียร์ราออกมาจากด้านในห้อง ใบหน้ามีพร้อมรอยยิ้ม น้ำตาไหลลงมาจากขอบตา
ประสบการณ์ความน่ากลัวที่เหมือนกับตกนรก ในที่สุด ก็จบลงแล้ว
“ขอบคุณท่าน จากนี้ไป ฉันเป็นของท่านแล้ว”เธอเดินเข้ามา เช็ดน้ำตาที่สะอาดแล้วพูด
มองเธออย่างราบเรียบ หลี่ฝางพูดเสียงเย็นชา：“คำว่าขอบคุณพวกนี้ไม่ต้องพูดแล้ว ผมเอาคุณไว้ก็ไม่มีประโยชน์ อยากตอบแทนผมจริงๆ ก็แสดงสติปัญญาอันเฉลียวฉลาดของคุณในการศึกษาวิจัยอย่างเต็มที่ ทำความดีเยอะๆหน่อยเถอะ”
เซียร์ราตะลึงงัน
เธอเข้าใจ ก่อนที่ตัวเองจะกลายเป็นผู้ถูกทำร้าย แต่หนึ่งในผู้รับผิดชอบของห้องปฏิบัติการนี้ เป็นคนที่ทำร้ายเหยื่อคนหนึ่ง
เธอมีความผิด
แป๊บเดียว ห้องปฏิบัติการลับแห่งที่สามก็ถูกกวาดล้างหมด ภารกิจสำเร็จไปได้ด้วยดี สมาชิกทีมหลงหยาที่รับภารกิจครั้งนี้ก็เริ่มรวมตัวกันที่ฐานที่สอง
แต่ว่าตอนที่สมาชิกของทีมหลงหยามาที่ฐานที่สอง ก็มองเห็นแค่เซียร์ราที่รออยู่ที่นี่ ส่วนหลี่ฝางก็หายไปไม่เจออีก
เซียร์ราที่อยู่นั้นก็เข้าใจว่า ชีวิตที่เหลือของเธอ ไม่ว่าจะเพื่อชดใช้บาปก็ดี ใช้ชีวิตธรรมดาก็ดี เงื่อนไขอย่างเดียวที่แน่ใจได้ ก็คือร่างของชายคนนั้น สลักไว้ในใจเธอตลอดกาล