One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - ตอนที่ 241-242

Modifier Chapter 241
จากนั้นเธอก็ตะโกน “ระวังด้วย มันเร็วและทรงพลังมาก!”
เด็กสาวและหลินเฟยมองไปที่แบล็ควิโดว์เป็นเวลานาน
ในที่สุดก็จำเธอได้
“ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นแบล็ควิโดว์” เด็กสาวกระซิบและหลินเฟยก็
พยักหน้าเมื่อเห็น
ทั้งสองรู้สึกสยอง
เมื่อเช้า แบล็ควิโดว์ยังคงหญิงสาวแรกแย้มที่งดงาม ตอนนี้เสื้อผ้า
ของเธอขาด จมูกที่บิดเบี้ยวและใบหน้าที่บวมอย่างน่าสังเวช
ตอนนี้มันแตกต่างราวกับภาพถ่ายก่อนหลัง
“ให้ฉันลอง” เด็กสาวพูดกับหลินเฟย เธอรู้ว่ามอนสเตอร์ด้านหน้า
ของเธอแข็งแกร่งมาก ไม่อย่างนั้นแบล็ควิโดว์คงไม่เป็นแบบนั้น
แต่เธอก็ยังอยากจะลอง
เธออยากจะเห็นว่ามันแข็งแกร่งแค่ไหน?
เธอก้าวไปข้างหน้าสองก้าวและมองไปที่มอนสเตอร์อย่างไม่แยแส
ก่อนที่จะพูดว่า “ฉันจะสู้กับแกเอง”
“เธอเลเวล S งั้นหรอ?” มอนสเตอร์ถาม
เด็กสาวพยักหน้าและพูด “เลเวล S ปิงหลินเฉียนเว่ย”
“น่าสนใจ”
มอนสเตอร์ยิ้มและพูดว่า “ฉันหวังว่าเธอจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังนะ
ฉันอยากให้เธอมอบความสุขให้กับฉัน!”
เมื่อเสียงจางลง ร่างของมันก็หายไป
ในเวลานี้เด็กสาวมีความเด็ดขาดและสร้างกำแพงน้ำแข็งขึ้นรอบตัว
เธอทันที
ในเวลาเดียวกันนี่ก็เป็นท่าที่เธอจะใช้
ตูม!
กำแพงน้ำแข็งด้านหน้าของเธอระเบิดและมอนสเตอร์ก็ยืนอยู่
ตรงหน้าของเธอพร้อมกับมองด้วยสายตารังเกียจ
“เธอเดินมาถึงทางตันแล้ว” มอนสเตอร์พูดอีกครั้ง
แต่ก่อนที่จะต่อยไปที่เด็กสาว จู่ ๆ มันก็ตัวแข็งทันที
ด้วยรัศมี 100 เมตร มีหิมะตกและเท้าของมอนสเตอร์ก็ถูกแช่แข็ง
ก่อนที่จะกระจายไปทั่วทั้งตัวและค่อย ๆ ลามไปถึงหัวของมอน
สเตอร์จนมันถูกแช่แข็งในที่สุด!
แต่ในเวลานี้ น้ำแข็งก็อยู่ได้ไม่นานก่อนที่จะมีการขยับตัวอีกครั้ง
เด็กสาวรู้ว่าเธอมาถึงขีดจำกัดของเธอแล้วและน้ำแข็งกับหิมะก็ไม่
อาจจัดการกับมอนสเตอร์ตัวนี้ได้แม้แต่วินาทีเดียว
ในเวลานี้เด็กสาวจับดาบยาวที่ทำจากน้ำแข็งและแทงไปที่หัวของ
มอนสเตอร์เพื่อต้องการจัดการมันก่อน!
แกร็ก!
ในเวลานี้ น้ำแข็งระเบิด
มอนสเตอร์เป็นอิสระจากพันธนาการของเธอและมันก็หลบดาบของ
เด็กสาวได้ทัน
แต่ถึงอย่างนั้นมอนสเตอร์ก็ยังได้รับบาดเจ็บและมีคราบเลือดอยู่บน
ใบหน้า เลือดสีเขียวก็ไหลออกมาจากตัวของมัน
ตูม!
มอนสเตอร์ใช้หลังมือตบออกไป แต่ก็ถูกน้ำแข็งของเด็กสาวป้องกัน
เอาไว้ได้
กำแพงน้ำแข็งระเบิดและเด็กสาวก็ถอยห่างออกมามากกว่า 10 เมตร
และเมื่อเด็กสาวถอยออกมา หิมะและน้ำแข็งบนท้องฟ้าก็หายไป
ฟ้าว!
ท้องฟ้ายังมีเมฆปกคลุมราวกับฝนกำลังตก
ในสายฝนบาดแผลบนใบหน้าของมอนสเตอร์ก็ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
จนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
“ไม่เลว” มอนสเตอร์มองไปที่เด็กสาวและพูด “หลังจากที่เล่นมานาน
เธอเป็นคนแรกที่ทำร้ายฉันได้ ฉันยอมรับว่าเธอแข็งแกร่งมาก”
“แต่ถ้าเธอต้องการชนะฉัน มันยังห่างกันเกินไป”
เมื่อมันพูดจบ ร่างของมันก็หายไปอีกครั้ง
เมื่อมันเจอน้ำ มันจะมีพลังมากขึ้นและความสามารถทุกอย่างก็จะ
เพิ่มขึ้นอย่างมาก
เด็กสาวไม่มีโอกาสที่จะยิงด้วยซ้ำและมอนสเตอร์ก็มาอยู่ด้านหลัง
ของเธอแล้ว
ตูม!
มอนสเตอร์ต่อยออกไปอย่างรุนแรง!
หมัดนี้พุ่งไปที่หัวของเด็กสาว ถ้าเธอโดน เธอจะต้องบาดเจ็บสาหัส
แน่ ๆ แม้ว่าเธอจะไม่ตายก็ตาม
คนมาหมายที่อยู่ห่างออกไปไม่อาจทนดูฉากเหล่านี้ได้และต่างเอา
มือปิดหน้าของพวกเขาทันที
เพี๊ยะ!
เสียงหักของบางอย่าง
หลายคนที่ไม่ได้หลับตาก็อึ้ง
เพราะพวกเขาเห็นฉากที่น่าเหลือเชื่อ ชายคนนั้นราวกับโผล่ออกมา
จากกลางอากาศและจับมือของมอนสเตอร์เอาไว้
Modifier Chapter 242
เด็กสาวหันกลับมามอง
เมื่อเธอเห็นหลินเฟยป้องกันหมัดของมอนสเตอร์ เธอก็ก้มหัวลง
ทันที
“ฉันแพ้”
หลินเฟยยิ้มจาง ๆ และกล่าวว่า “เธอพยายามเต็มที่แล้ว อย่างน้อยเธอ
ก็ไม่เจ็บ เธอแข็งแกร่งมากขึ้นแล้ว”
เด็กสาวพยักหน้าและหลบไปด้านข้าง
มอนสเตอร์ขมวดคิ้วเขม็ง
ชายคนนี้มาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?
ทำไมเขาถึงไม่ได้สังเกตเห็นเลย?
และ ทำไมเขาถึงป้องกันหมัดได้?
แขนของมอนสเตอร์สั่นเล็กน้อยก่อนที่จะหลุดจากการจับของหลิน
เฟย มันถอยห่างออกไปสิบกว่าเมตรและมองชายตรงหน้าด้วยสีหน้า
ระแวดระวังและพูดว่า “นายเป็นใคร?”
หลินเฟยเงียบทันที
นี่คือการถามชื่อคนอื่นงั้นหรอ?
ดังนั้นเขาถึงพูดออกไปตรง ๆ ว่า “คนผ่านทาง เลเวล E”
“เลเวล E?”
มอนสเตอร์เอ๋อไปทันที
ไม่เพียงแค่นั้น แม้แต่คนที่อยู่ห่างออกไปก็ตะลึง แต่เดิมเขาคิดว่า
หลินเฟยมีพลังเทียบเท่าเลเวล S แต่มันกลับเป็นผู้มีพลังเลเวล E
นี่มันก็เทียบเท่ากับคนธรรมดา
คนแบบนี้ยังกล้าที่จะยืนขวางทางมอนสเตอร์ที่ทรงพลังตัวนี้ เขา
กำลังรนหาที่ตายงั้นหรอ
สายตาของแบล็ควิโดว์เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
เด็กสาวแพ้
จากนั้นพวกเขาก็ตายจริง ๆ แล้ว สำหรับหลินเฟยที่เข้ามาขวาง พวก
เขาไม่ได้หวังอะไรไว้ตั้งแต่ต้นแล้ว
แล้วเลเวล E นี่คือมาทำไม?
“55555”
มอนสเตอร์หัวเราะ มันกุมท้องหัวเราะอย่างหนัก
“ตลกหรอ?” หลินเฟยพูด “จริง ๆ แล้วฉันก็มีฉายาเหมือนกัน”
“พวกเขาชอบเรียกฉันว่า เบอร์หนึ่งของโลก”
“ที่ 1 ในโลก?”
มอนสเตอร์หัวเราะดังขึ้น “นั่นเป็นอาหารที่ดีที่สุดในโลก!”
เมื่อมันพูดจบ ร่างของมันก็หายไปและมาปรากฏขึ้นหลังหลินเฟย
ราวกับเทเลพอร์ตพร้อมกับพูดว่า “หนูอย่างแก ฉันจะให้แกจากไป
อย่างมีความสุข”
มันจับหัวหลินเฟยและดึงขึ้นอย่างแรง!
ดูเหมือนว่ามันต้องการจะดึงหัวของหลินออกมาพร้อมกับกระดูกสัน
หลัง!
อย่างไรก็ตาม มันไม่อาจทำอย่างนั้นได้
มอนสเตอร์ใช้แรงทั้งหมดและไม่อาจยกหลินเฟยได้แม้แต่นิดเดียว
มันไม่อาจทำให้เท้าของหลินเฟยเขย่งขึ้นด้วยซ้ำ!
“ทำไมแกหนักอย่างนี้?”
มอนสเตอร์ปล่อยมือของมันและมองไปที่หลินเฟยอย่างงง ๆ
หลินเฟย “…”
มันคลับคล้ายคลับคลา
ฟิ้ว!
และทันทีที่หลินเฟยหันกลับมา เท้าของมอนสเตอร์ก็เตะเข้าที่หน้า
ของหลินเฟย
ตูม!
เสียงดังกึกก้อง
มอนสเตอร์เดินเซถอยหลังไปสองก้าวและไม่อาจยืนตรง ๆ ได้ราว
กับว่าขาของมันหัก
มองไปที่หน้าของหลินเฟยอีกครั้ง
ไม่มีแม้แต่รอยเปื้อน
ฟ้าว!
ฝนยังคงตกมาตลอดทำให้การบาดเจ็บของมอนสเตอร์หายไปอย่าง
รวดเร็ว
มอนสเตอร์ยังคงยิ้มกว้าง แต่ตอนนี้มันไม่หัวเราะอีกแล้ว มันมองไป
ที่ชายด้านหน้าของมันอย่างจริงจัง
มันพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แต่มันก็ไม่อาจทำให้เขาถอยหลังไปได้
แม้สักครึ่งก้าว!
ราวกับว่ามันกำลังเตะเข้าแผ่นเหล็ก กระดูกของมันแทบหัก
“บางทีหัวของมันอาจจะแข็งมาก”
เมื่อคิดอย่างนี้ มอนสเตอร์ก็โจมตีไปที่ส่วนอื่น ๆ ของหลินเฟย
“เสือดำขุดหัวใจ!”
ตูม!
มอนสเตอร์จับมือของมันและถอยห่างออกไป มันมองไปที่มือของ
มันที่กำลังสั่นอย่างไม่อาจควบคุมได้
มันดูรู้สึกเหมือนต่อยแผ่นเหล็ก
เจ็บไปทั้งแขน
มองไปที่หลินเฟยอีกครั้ง มันก็พบว่าเขายังยืนอยู่ที่เดิมและเขาก็ไม่ได้
ขยับไปไหนตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ ร่างกายของเขาก็ไม่มีแม้แต่รอยยับ
ของเสื้อผ้า
“มันต้องมีจุดอ่อน”
มอนสเตอร์พยายามโจมตีให้ดีที่สุดด้วยความเร็วเต็มที่
“หักฝ่ามือ!”
“เตะตัดขา!”
“เฉาะหัว!”
“แทงนิ้ว!”
“จิ้มตา!”