One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - ตอนที่ 247-248

Modifier Chapter 247
“ฉันจะโกหกพวกนายไปเพื่ออะไร?” แบล็ควิโดว์พูด “ถ้าพวกนาย
ไม่เชื่อฉันก็ออกไปถามคนอื่นสิ”
“ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงเป็นเบอร์หนึ่งของโลก”
“ไม่มีใครเทียบเขาได้”
ทั้งแฟลชและนักดาบดาวตกต่างก็เงียบ
“ถ้าพูดแบบนี้ ฉันว่าอย่าเอาพวกเราไปเทียบกับเขาเลยดีกว่า บางที
นายอาจจะถูกฆ่าได้โดยไม่ตั้งใจ” นักดาบดาวตกกระซิบ
และในเวลานี้
ประตูห้องก็ถูกเปิดและพยาบาลชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาพร้อมกับ
รถเข็น
ตอนนี้เป็นวันสิ้นโลก มีอาหารไม่เพียงพอ เพราะคนออกไปทำงาน
หมอก็มีน้อยและพยาบาลก็น้อยลง
ดังนั้นส่วนใหญ่จึงเป็นบุรุษพยาบาลที่แข็งแรง!
“อาหารมาแล้ว” บุรุษพยาบาลพูด
เพราะทั้งสามคนได้รับบาดเจ็บสาหัสและเคลื่อนไหวลำบาก นับประสา
อะไรกับการกินอาหารด้วยตัวเอง แค่ขยับนิ้วพวกเขายังทำไม่ได้
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องพึ่งมือคนเหล่านี้เท่านั้น
“เริ่มจากนายก่อน”
ชายคนนั้นนั่งข้าง ๆ นักดาบดาวตกพร้อมกับชามโจ๊กและพูดว่า “นี่
คืออาหารของโรงพยาบาล”
ชามโจ๊กสีขาว
จากนั้นบุรุษพยาบาลก็เป่ าโจ๊กก่อนที่จะป้อนให้นักดาบดาวตก
“ดูดี ๆ ดี อ้าม”
นักดาบดาวตก “…”
ด้วยการแสดงออกทางใบหน้าที่ว่างเปล่า เขากินโจ๊กอย่างรีบร้อน
ในตอนนี้จู่ ๆ เขาก็รู้สึกอยากตาย
แฟลชและแบล็ควิโดว์ยังคงหัวเราะอยู่ข้าง ๆ
แฟลชพูดว่า “พี่ อย่าแสดงใบหน้าที่สิ้นหวังแบบนี้ดิ ดูสินี่เป็นข้าวมื้อ
แรกของวันนี้นะ มันอาจจะไม่ดีเท่ากับของเรา”
“นอกจากนี้คุณยังถูกป้อนโดยคนอื่นด้วย!”
นักดาบดาวตกคิดอยู่ครู่หนึ่งและรู้สึกว่ามันควรจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดใน
โลก
แต่ในวิลล่า
“อ้ามม” เด็กสาวใช้ช้อนตักเต้าหู้และเป่าให้เย็นก่อนที่จะยื่นไปที่ปาก
ของฟลินเฟยอย่างระมัดระวัง “ฉันจะป้อนให้คุณ”
หลินเฟยรู้สึกอายเล็กน้อยและพูดว่า “ถ้าฉันอยากจะกิน ฉันก็จะกิน
เอง”
“ทำตาม”
เด็กสาวมองขึงขัง
หลินเฟยทำได้เพียงอ้าปากและกินเต้าหู้ทอด มันทั้งอุ่นและอร่อย
“กินเยอะ ๆ”
“ฮี่ ฮี่” เด็กสาวกลับมานั่งด้วยรอยยิ้มพร้อมกับวางช้อนลงในชามของ
เธอ เธอคีบหัวไชเท้าด้วยตะเกียบก่อนที่จะเป่าและป้อนหลินเฟย
หลินเฟยทำได้เพียงอ้าปาก
“ฮี่ฮี่” เด็กสาวหัวเราะอีกครั้งและพูดว่า “ถึงเวลาที่คุณต้องป้อนฉันมั่ง
แล้ว”
“เธออยากจะกินอะไร?” หลินเฟยถาม
“ทุกอย่างที่คุณชอบ ฉันกินอันนั้น” เด็กสาวพูดพร้อมรอยยิ้ม
หลินเฟยใช้ตะเกียบคีบเนื้อวัวให้เด็กสาวและค่อย ๆ เป่ าให้เธอมัน
หายร้อนก่อนที่จะป้อนให้เธอ
“อื้มม อร่อยมาก”
และในโรงพยาบาล
แต่นักดาบดาวตกไม่ได้ตกอยู่ในความรักแบบนั้น
โจ๊กสีขาวนั้นเขากินไปแค่สองคำแรกและไม่กินอีกต่อไป เขาไม่
ต้องการกินอาหารโดยมีผู้ชายตัวโต ๆ ป้อนให้เขา
“มีอะไรให้กินอีกไหม?”
นักดาบดาวตกหน้าซีดและพูดว่า “โจ๊กไม่อร่อยเลย”
“ไม่” บุรุษพยาบาลพูด “หมอบอกว่าวันนี้คุณต้องกินโจ๊กชามนี้ให้
หมด ไม่อย่างนั้นผมจะยัดมันเข้าปากคุณ”
ทันใดนั้นนักดาบดาวตกก็กรีดร้องอย่างกะทันหัน
แฟลชยิ้มหัวเราะอย่างชอบใจอยู่ข้าง ๆ เขา
แต่ครึ่งชั่วโมงต่อมาเขาก็กรีดร้องเช่นกันเมื่อบุรุษพยาบาลหันมาหา
เขา เมื่อชายร่างใหญ่ป้อนโจ๊กเขาก็ไม่อาจหัวเราะได้อีกต่อไป
ใบหน้านี้ไม่มีความน่ารักเลย
จนกระทั่งบุรุษพยาบาลออกไป คนที่ถูกป้อนทั้งสามก็นั่งอยู่บนเตียง
ด้วยสายตาว่างเปล่า คนที่ไม่รู้ก็คิดว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับพวก
เขา
Modifier Chapter 248
หลินเฟยและเด็กสาวกินและดื่มอย่างพอใจ
เมื่อเด็กสาวเข้าไปในครัวเพื่อล้างจาน หลินเฟยก็กลายเป็นปลาเค็ม
แผ่อยู่บนโซฟา
“คุณกำลังคิดอะไรอยู่?” เด็กสาวเดินออกมาจากครัวและถาม
หลินเฟยพูดอย่างจริงจัง “หลังจากเหตุการณ์วันนี้ ฉันตระหนักได้ถึง
สิ่งหนึ่ง”
“อะไร?” เด็กสาวถามอย่างอยากรู้
“ถ้าเธออยากจะถามข่าวใหญ่ ต้องไปถามไกล ๆ พวกผู้มีพลัง เพราะ
มนุษย์นั้นมีขีดจำกัด!”
“แล้ว?” เด็กสาวงง
“และ ฉันไม่ใช่ผู้คนแบบนั้น!” หลินเฟยยิ้ม
เด็กสาวมองเขาอย่างว่างเปล่าและพูดว่า “เอาจริงดิ”
“ฉันตัดสินใจที่จะไปข้างนอกในวันพรุ่งนี้เพื่อหามอนสเตอร์ที่ทรง
พลังเหล่านั้น” หลินเฟยพูด “มอนสเตอร์ที่พูดได้พวกนั้น พวกมัน
อาจจะรู้ข่าวเกี่ยวกับเทพก็ได้”
“ใช่” เด็กสาวก็นึกขึ้นได้ทันที
“ข่าวทั้งหมดเกี่ยวกับเทพที่เรารู้มาจากมอนสเตอร์”
เด็กสาวพูด “งั้นเราจะไปที่สมาคมเพื่อถามข่าวเกี่ยวกับมอนสเตอร์ที่
ทรงพลังกัน”
เช้ารุ่งขึ้น
หลังจากที่กินข้าวเช้าแล้ว เด็กสาวก็ออกจากวิลล่าพร้อมกับหลินเฟย
และไปที่สมาคม
ฝนยังคงตกลงมาและดูเหมือนว่าจะไม่หยุดในเวลาสั้น ๆ
“ข่าวของมอนสเตอร์ที่ทรงพลัง?”
พนักงานสมาคมส่ายหัวและพูด “หากไม่นับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน
เราก็ไม่เคยพบมอนสเตอร์ที่ทรงพลังอย่างนี้ที่นี่”
“อย่างไรก็ตาม” พนักงานพูดหลังจากเปลี่ยนเสียง “เลเวล S พวกเขา
อาจมีข่าวบางอย่าง”
“หืม?” ตาของหลินเฟยเบิกกว้าง
เขาคิดว่าเขาต้องไปหามันด้วยตัวเอง ถ้านักดาบดาวตก, ประกายแสง
แฟลช และคนอื่นมีข่าวเกี่ยวกับมอนสเตอร์ที่ทรงพลังจะดีมาก
“พวกเขาอยู่ที่ไหน?” เด็กสาวถาม
“ในโรงพยาบาล” พนักงานพูด “ผมไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ตรงไหนของ
โรงพยาบาล”
“เธออยู่เลเวล S เธอน่าจะหามันเจอ”
คำพูดนี้พูดกับเด็กสาว สำหรับหลินเฟยนอกจากกลุ่มคนเมื่อวานนี้ มี
คนจำนวนไม่น้อยในชุมนุมรู้จักตัวตนของเขา
เด็กสาวหยิบการ์ดออกมา ก่อนที่จะชำเลืองมองไปยังที่ ๆ มีคนมากมาย
และแทบจะหลุดหัวเราะออกมา
“พวกเขาทั้งสามอยู่ในวอร์ดเดียวกัน” เธอกระซิบบอกหลินเฟย
“อย่างนั้นก็ไปหาพวกเขากัน”หลินเฟยพูด”เอาผลไม้ไปให้และขอ
ข่าว”
หลินเฟยมีผลพลังมากมาย
เขาหยิบแอปเปิ้ลออกมาหนึ่งถุงและให้เด็กสาวนำทาง
จากข้อมูลที่การ์ดให้ ทั้งสองก็มาที่วอร์ดและเด็กสาวก็พูดว่า “พวกเขา
อยู่ข้างใน”
เพราะเด็กสาวคนนั้นก็เป็นเลเวล S เลยไม่มีใครกล้าที่จะหยุดเธอ
แกร๊ก
ประตูเปิด
ทันใดนั้นเสียงของแฟลชที่ร้องออกมาอย่างหวาดกลัว
“ฉันไม่อยากกินโจ๊ก!”
“ฉันไม่ต้องการบุรุษพยาบาล!”
“ฉันอยากจะกิน ฉันอยากจะกินเป็ดย่าง!”
แฟลชที่นอนอยู่บนเตียงโรงพยาบาลพูดเสียงสั่นราวกับเด็กน้อย
“อะแฮ่ม”
นักดาบดาวตกอยากจะตะโกน
เพราะเมื่อเช้าอาหารก็ยังเป็นโจ๊กขาวที่ถูกป้อนโดยบุรุษพยาบาล
นี่มันเหมือนกับการถูกทรมาน
โหดร้ายเกินไป
แต่เมื่อเขาเห็นคนที่เข้ามาไม่ใช่บุรุษพยาบาลที่ประตู แต่เป็นคนที่เขา
เคยเห็นสองคน คือหยี่หยู่เซว่และหลินเฟย เขาก็กลืนคำที่จะพูด
ออกมาทันที
เมื่อฟังจากเสียงของแฟลช เด็กสาวก็เหมือนน้ำที่สาดเข้ามา นักดาบ
ดาวตกไอเพื่อเตือนเขาว่ามีปัญหาแล้ว
“นายไออะไรของนาง?”
แฟลชไม่เข้าใจและหันไปมองหน้านักดาบดาวตกและพูด “นายไม่ได้
บอกว่าเราจะสู้พร้อมกัน?”