One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - ตอนที่ 249-250

Modifier Chapter 249
“นายยังอยากกินโจ๊กที่ถูกป้อนโดยบุรุษพยาบาลอีกหรอ?”
จากนั้นแฟลชก็พบว่านักดาบดาวตกมองมาที่เขาอย่างเงียบ ๆ โดยไม่
พูดอะไรสักคำ
แฟลชพูดด้วยความโกรธทันที “ทำไมนายไม่พูด เอาแต่มองอยู่ได้?”
“นายไม่รับความจริง?”
“มันอาจจะเป็น…”
แต่ในเวลาต่อมา เขาก็เห็นคนสองคนที่คุ้นเคยยืนอยู่หน้าประตูไม่
ไกลห่างจากนักดาบดาวตก
คำพูดในปากของเขาหยุด
มันเหมือนกับถูกใครบางคนบีบคออย่างกะทันหัน
“วันนี้อากาศดี ลมก็เย็นและแสงแดดก็กำลังพอดี” เขาเปลี่ยนคำพูด
ในปากของเขาอย่างรวดเร็วราวกับแสง
จากนั้นทั้งหมดก็ตกอยู่ในความเงียบ
ฟ้าววว!
มันเงียบซะจนได้ยินเสียงฝนจากด้านนอกอย่างชัดเจน
แฟลชรู้สึกว่าบรรยากาศน่าอึดอัดมากขึ้นเรื่อยและท้ายที่สุดก็อด
ไม่ได้ที่จะถามว่า “พวกนายสองคนมาทำอะไรที่นี่?”
“ฉันได้ยินมาว่าพวกคุณบาดเจ็บ เลยมาเยี่ยม” เด็กสาวพูด “ยังไงก็ตาม
ฉันต้องการข่าวบางอย่าง”
แฟลชมองดูพวกเขาอย่างเอ๋อ ๆ และพูดว่า “ดูเหมือนว่าอย่างหลังจะ
เป็นสิ่งที่พวกนายต้องการนะ”
หลินเฟยคิดอยู่ครู่หนึ่งหลังจากได้ยินคำพูดของแฟลช
จากนั้นเขาก็พูดว่า “งั้นเอาเป็นว่า เรามาที่นี่เพื่อสอบถามบางอย่าง
และมาเพื่อเจอพวกนายด้วย”
แฟลช “…”
ไม่เป็นไรถ้าจะเปลี่ยนประโยคอะนะ
หลินเฟยเดินเข้ามาพร้อมกับแอปเปิ้ล เมื่อแฟลชและนักดาบดาวตก
เห็นของในกระเป๋า ดวงตาของพวกเขาก็จ้องเขม็ง
สำหรับแบล็ควิโดว์ที่อยู่ในมุม
ตั้งแต่ที่เธอเห็นหลินเฟย เธอก็กลัวเกินกว่าที่จะพูด
ร่างกายของเธอสั่น
ที่หนึ่งของโลก!
เขามาทำอะไรที่นี่?
เธอไม่เข้าใจและเธอก็ไม่กล้าที่จะคิดว่าคนที่ทรงพลังระดับคงกระพัน
แบบนี้ต้องมีอะไรที่ดี ๆ ออกมาแน่นอน และคนตัวเล็ก ๆ อย่างเธอก็
ไม่เข้าใจคนเหล่านั้น
แบล็ควิโดว์ไม่กล้าพูดเพราะกลัวว่าเมื่อเธอพูดหลินเฟยจะสังเกตเห็น
เธอ
ถ้าหากเป็นอย่างนั้น เขาอาจจะฆ่า
สำหรับนักดาบดาวตกและแฟลชเมื่อพวกเขาเห็นหลินเฟย ท่าทีของ
พวกเขาก็แตกต่างจากเธออย่างสิ้นเชิง
“แอปเปิ้ล!”
แฟลชมองเห็นของในกระเป๋ าอย่างชัดเจนและกลืนน้ำลายอย่างดุเดือด
หลังจากที่พบความทรมานจากบุรุษพยาบาลที่ป้อนโจ๊กให้เขา เขาก็
เข้าใจคุณค่าของอาหารอื่น ๆ
เมื่อเห็นการแสดงออกที่เกินจริงของทั้งสอง หลินเฟยแต่เดิมที่อยากจะ
หัวเราะก็กลายเป็นเห็นอกเห็นใจ ทั้งสองนี่น่าสังเวชจริง ๆ เขาไม่รู้
ว่าเกิดอะไรกับพวกเขาในวอร์ดนี้
“เอาไปคนละลูก” หลินเฟยหยิบแอปเปิ้ลออกมาและวางไว้ที่ท้อง
ของนักดาบดาวตกที่ไม่อาจขยับมือและเท้าได้
“คุณเอาไปหนึ่ง” เขาพูดกับแฟลช
“เธอก็ด้วย” หลินเฟยหยิบให้แบล็ควิโดว์
จากท่าทางของนักดาบดาวตกและแฟลชทั้งสองคนแล้วพวกเขาต่าง
ก็น่าสังเวชเกินไป หลินเฟยก็เห็นว่าแบล็ควิโดว์ก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้
เช่นกัน
“ที่เหลือหล่ะ?”
มองที่แอปเปิ้ลในกระเป๋ าของหลินเฟยมันยังเหลืออีกหลายลูก
“ฉันก็จะกินเหมือนกัน”
พอหลินเฟยพูดเขาก็ยื่นให้กับเด็กสาวทั้งกระเป๋ า
แฟลช “…”
นักดาบดาวตก “…”
ในกระเป๋ า มันเหลือไม่ถึง 3 ลูก ซึ่งพวกเขามีจำนวนมากกว่า
แฟลชวางแอปเปิ้ลไว้ที่หัวเตียงและไม่ได้คิดที่จะกินมันเลยเพราะมัน
ไม่พอที่จะยาไส้เขาด้วยซ้ำ เขาหวังว่ามันจะดมมันเมื่อหมดหวัง
เพื่อเสริมสร้างอารมณ์!
นักดาบดาวตกที่ไม่มีฟันก็ไม่อาจขยับมือและเท้าของเขาได้
เขากินไม่ได้แม้ว่าเขาจะอยากกินก็ตาม!
มันลำบากมาก
นักดาบดาวตกมองไปที่หลินเฟยและเด็กสาวพูดว่า “พวกนายสองคน
โชคดีจริง ๆ ที่ไม่เจอกับไอ้มอนสเตอร์นั่น”
Modifier Chapter 250
“มอนสเตอร์มันแข็งแกร่งหรือเปล่า?” หลินเฟยถาม ขณะที่นั่งอยู่บน
เก้าอี้
“แข็งแกร่งมาก”
แฟลชพูด “มอนสเตอร์นั่นเร็วกว่าฉันและกำลังของมันก็มากมาย ถ้า
พวกนายทั้งสองเธอ พวกนายก็จะแพ้”
“ปิงหลินเฉียนเว่ยแข็งแกร่งมาก ๆ แต่ก็ไม่อาจสู้กับมอนสเตอร์นั่นได้”
แฟลชเหลือบมองไปที่หลินเฟยแว่บนึงก่อนที่จะพูดว่า “นอกจากนี้
เธอยังต้องปกป้องตัวภาระอย่างนาย”
“สำหรับปิงหลินเฉียนยเว่ย นี่มันไม่ใช่แค่คำว่ายาก แต่เป็นยากมาก”
หลินเฟยรู้สึกไม่ดีอีกต่อไป เขาพูด “นายกล้าเรียกฉันว่าเป็นตัวภาระ
ได้อย่างไง? ฉันแข็งแกร่งมาก”
“ใช่ ใช่ นายแข็งแกร่งมาก”
แฟลชและนักดาบดาวตกไม่เชื่อ แต่เมื่อมองไปที่หลินเฟยที่มาเยี่ยม
พวกเขาก็รู้สึกเหมือนกับว่าเขาน่ารักขึ้นเล็กน้อย
หลินเฟยมองเห็นท่าทีของทั้งสองได้อย่างสมบูรณ์
แต่เขาไม่ได้อธิบายอะไรเลย ท้ายที่สุดแล้วมอนสเตอร์นั่นก็อ่อนแอ
มากและมันก็ตายจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว มันไม่คุ้มที่จะพูดถึง
เขาพูด “ฉันจะปลุกพลังในอนาคต”
นักดาบดาวตกและแฟลชก็หัวเราะออกมาดัง ๆ
“ปลุกพลัง?”
“อย่าล้อเล่นน่า” แฟลชพูด “อย่าพูดว่าไม่มีใครรู้ว่าโลกหน้าจะมีการ
เปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นอีกไหม ไม่มีใครรู้ได้”
“ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่านายจะปลุกพลังมาในครั้งต่อไป นายก็ยังจะ
ตามหลังคนอื่นอีกมาก”
หลินเฟยเหลือบมองพวกเขาทั้งสองและพูดว่า “นายไม่รู้จักฉัน นาย
จะรู้ได้อย่างไงว่าฉันอ่อนแอกว่าคนอื่น ๆ สิ่งที่นายทำไม่ได้ ไม่ได้
หมายความว่าฉัน หลินเฟยทำไม่ได้”
“นายไม่เชื่อ” นักดาบดาวตกส่ายหัวและพูดว่า “ลืมไปเถอะ ฉันไม่
เถียงแล้ว นายจะรู้ความจริงในสักวัน”
เขาอยากจะพูดต่อไปว่า “เรามาคุยกับเรื่องนี้ก่อน นายมาที่นี่เพื่อหา
อะไร?”
เด็กสาวและหลินเฟยมองหน้ากัน
เด็กสาวก็ถามว่า “นายรู้ไหมว่ามีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งอยู่รอบ ๆ นี้
บ้างไหม?”
“แค่นี้?”
ทั้งสองคน แฟลชและนักดาบดาวตกก็นิ่งค้าง
“มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง?” ทั้งสองคิดอย่างรอบคอบและท้ายที่สุดก็
พูดว่า “ไม่”
แต่ในเวลาไม่นานแบล็ควิโดว์ก็พูด
เธอพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้บางอย่าง”
“หืม?” สายตาของหลินเฟยเป็นประกายและรีบเดินไปถามทันที
“รีบพูดออกมาเร็ว ๆ”
ทันใดนั้นเมื่อเห็นหลินเฟยเดินเข้ามาแบล็ควิโดว์ก็ผงะ
เกือบจะคิดว่าหลินเฟยกำลังจะฆ่าใครสักคน
แต่ท้ายที่สุด เธอก็พูดอย่างประหม่า “ไปทางตะวันออก มีกระทิง
รวมตัวกัน 5 ตัวมันอยู่ห่างจากที่ชุมนุม 30 กิโลเมตร”
“กระทิงมารวมตัว?” หลินเฟยขมวดคิ้วและพูด “นั่นเป็นเรื่องที่เรา
ต้องใส่ใจ”
“มีข่าวใหม่อีกไหม?”
“ไม่แล้ว” แบล็ควิโดว์ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
“โอเค ขอบคุณสำหรับข่าว” หลินเฟยหยิบแอปเปิ้ลออกจากกระเป๋า
และให้แบล็ควิโดว์ก่อนที่จะพูดว่า “นี่สำหรับเธอ”
จากนั้นหลินเฟยและเด็กสาวก็จากไป
แฟลชและนักดาบดาวตกมองไปที่แบล็ควิโดว์อย่างงง ๆ และพูดว่า
“เธอกลัวเขาทำไม?”
“มันอาจจะเป็นเพราะเรามองผิดไป เรารู้สึกว่าเธอกลัวเขาและเสียง
ของเธอก็สั่น”
แบล็ควิโดว์ตอบอย่างรวดเร็ว “นายตาฝาดไปแล้ว”
แกร๊ก
ในเวลานี้ ประตูเปิดขึ้นอีกครั้ง
หัวใจของแบล็ควิโดว์กระเด้งขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอคิดว่าหลินเฟยจะ
กลับมาฆ่าเธอ
แฟลชและนักดาบดาวตกก็คิดว่าหลินเฟยและเด็กสาวเข้ามาเหมือนกัน
พวกเขาจึงมองไปที่ประตู
จากนั้นทั้งสองก็ถูกสตัน