One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - ตอนที่ 269-270

Chapter 269
“นี่มันพลังอะไร ที่สามารถทำให้ใบมีดลมหายไปในพริบตาเดียว”
ทั้งสองไม่เข้าใจว่านี่คือพลังแบบไหน?
มีเพียงเด็กสาวเท่านั้นที่มีรอยยิ้มจาง ๆ
ตึก ตึก
ฉิงเฟิงเซถอยหลังสองก้าว ความสามารถในการทำให้พลังเหนือ
ธรรมชาติของเขาหายไปทันทีนี่มันน่ากลัวจริง ๆ
เมื่อเห็นฟลินเฟยเข้าไปใกล้ หน้าผากของฉิงเฟิงก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ
ราวกับน้ำตกราวกับว่าเขาเห็นมอนสเตอร์ที่น่ากลัว
“ถ้าฉันฆ่าแกไม่ได้ ฉันก็จะฆ่าคนที่แกชอบ!”
ฉิงเฟิงคำรามและแสดงความสามารถอีกครั้งในตอนนี้ แค่คาวนี้
เป้าหมายของเขาไม่ใช่ฉิงเฟิงแต่เป็นเด็กสาวที่อยู่ไม่ไกล
เดิมทีระยะห่างนั้นใกล้มาก เด็กสาวไม่ได้ทันระวังตัวและมีมีดสาย
ลมพุ่งเข้าหาเป็นจำนวนมาก
ทั้งแฟลชและนักดาบดาวตกรู้สึกได้ทันทีว่าเด็กสาวอยู่ในอันตราย
แต่มีดสายผมพัดหลบเด็กสาวไปทั้งหมดโดยไม่มีมีดสายลมเส้น
ไหนถูกเด็กสาว!
แฟลช “…”
นักดาบดาวตก “…”
พวกเขามองไปที่ฉิงเฟิงอย่างพูดไม่ออก พวกเขาไม่อาจที่จะโจมตี
พลาดขนาดนี้ได้ขณะที่อยู่ตัวต่อตัว เมื่อคิดอย่างจริง ๆ จัง ๆ แล้ว
พวกเขาเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้
ฉิงเฟิงช็อค
การโจมตีของเขาไม่ถูกได้อย่างไง?
ตึก ตึก
เขาเซถอนหลังสองก้าว ใบหน้าซีด ที่ท้องฟ้ามีหลินเฟยและเด็กสาว
ยืนอยู่ข้าง ๆ ?
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่รู้
นี่คือพลังของเหตุและผล
เมื่อหลินเฟยพูดคำว่า “ผมจะกลับบ้านด้วยกัน”ในวิลล่า พลังของ
เหตุและผลก็เกิดผลทันทีและราวกับเป็นพรสำหรับเด็กสาว
ฟิ้วว!
ในตอนนี้ หลินเฟยเคลื่อนไหวแล้ว
เขาก้าวไปด้านหน้าและต่อยมันไปที่หน้าอกของฉิงเฟิง
ปัง!
คลื่นอากาศพัดออกไปอย่างแรง และเมฆดำบนท้องฟ้าก็แยกออก
จากกันด้วยพลังของหมัดนี้ หลังจากที่ฝนตกมาเมื่อไม่กี่วันก่อน ฝน
ก็หยุดและเผยให้เห็นแสงแดดที่อบอุ่นที่ส่องลงมาที่พื้น
ฉิงเฟิงหายไป
เขาถูกหมัดของหลินเฟยต่อยจนสลายกลายเป็นผง
หลินเฟยตบฝุ่นที่ไม่มีจริงในมือของเขาและเดินไปหาเด็กสาวและ
พูดว่า “กลับเถอะ ฉันหิวข้าวแล้ว”
“มันเพิ่งจะเช้าเอง ฉันยังไม่หิวเลย”
ราวกับว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นในตอนนี้
เด็กสาวยิ้มและพูด “คุณนี่รู้แต่เรื่องกิน”
“เธอก็เป็นอีกคนที่กินเยอะที่สุด” หลินเฟยตอบโต้
เมื่อเห็นทั้งสองเดินจากไปทีละก้าว ๆ พวกเขาทั้งสามก็สับสนเล็กน้อย
นักดาบดาวตกเงยหน้ามองไปที่พระอาทิตย์ที่กำลังส่องแสง
“นี่คือ ที่หนึ่งของโลก?”
เขาถอนหายใจและพูด “มันทรงพลังเกินไปจริง ๆ ตำนานว่ากันว่า
เขาอาจจะเป็นเทพ”
“มันไม่ต่างไปจากตด (หมายถึงฉิงเฟิง)” แฟลชจ้องมองไปที่เขาและ
พูดว่า “นายแค่ถูกไฟฟ้าและชาชั่วคราว นายไม่ได้ตาบอดเพราะ
ไฟฟ้า เขาคือพระเจ้า!”
จนกระทั่งทั้งสองหายไป
นักดาบดาวตกถอนหายใจ “ฉันรู้สึกว่าสองคนนี้เหมือนจะไม่ใช่คน
ที่มีชีวิตอยู่ในวันสิ้นโลก ฉันอิจฉาเกินไปและฉันก็อิจฉาแทบตาย”
แฟลชพยักหน้า “ฉันก็รู้สึกอิจฉาเหมือนกัน”
หลินเฟยและเด็กสาวกลับไปที่วิลล่า เป็นเวลาเที่ยงวันและเด็กสาวจึง
วิ่งเข้าไปในครัวเพื่อทำอาหารหลังจากอาบน้ำเสร็จ
เมื่อฟังเสียงการทำอาหารจากในครัว หลินเฟยก็มั่นใจว่าเด็กสาว
กำลังอารมณ์ดีมาก ๆ
เมื่อเช้าเธอเพิ่งจะหน้าดำคร่ำเครียด
“เฮ้อ” หลินเฟยถอนหายใจ “ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่แน่นอน ฉัน
เดาไม่ได้เลย เดาใจได้ยากจริง ๆ”
ตอนนี้เด็กสาวกำลังอารมณ์ดีสุด
อย่างแรก หลินเฟยได้รับพลัง อย่างที่สองหลินเฟยได้พิสูจน์ตัวเอง
ในท้ายที่สุด
เมื่อเห็นสีหน้าตกใจของคนเหล่านั้น เด็กสาวก็รู้สึกภูมิใจและอิ่มเอิบ
จนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
Chapter 270
“ทำเนื้อผัดผัก” เด็กสาวสวมผ้ากันเปื้อนและยุ่งอยู่ในครัว
“เห็ดเอโนกิแช่เย็น”
“ถ้าอยากจะกินอาหารทะเล งั้นก็ต้องทำกุ้งตุ๋นน้ำแดง”
“นอกจากนี้ยังมีเต้าหู้มาโฝและปีกไก่กับมันฝรั่ง”
ผักและซุป เป็นสิ่งสุดท้ายที่ขาดไม่ได้
มันเป็นผักโขมผัดเต้าหู้และซุปเห็ดหอม
“เพอร์เฟ็ก”
จากนั้นเธอก็เป็นคนกินมากที่สุดบนโต๊ะหลินเฟยอิ่มไปกว่า 80%
หลังจากกินข้าวไปหนึ่งชาม
“หลินเฟยทำไมคุณกินน้อยจัง?” เด็กสาวมองอย่างสงสัยและพูด
“พลังของคุณยังไม่มางั้นหรอ?”
เธอมีความอยากอาหารมากขึ้นเล็กน้อย แต่เนื่องจากเพราะเธอมีพลัง
ขึ้นมา เธอเลยกินได้มากเป็นพิเศษ
ความจริงหลังจากที่หลินเฟยมีพลัง เขาควรจะกินมันได้มากกว่านี้
จากเหตุผลนี้ เธอจึงทำอาหารมื้อนี้อย่างพิเศษ
“อย่างไงก็ตาม คุณโกหกฉัน” เด็กสาวพูดต่อ “คุณบอกฉันว่าคุณ
ควบคุมเปลวไฟได้ แต่ฉันไม่เห็นคุณใช้ไฟเลยด้วยซ้ำ”
หลินเฟยคิดสักพักและพูดว่า “สถานการณ์ของฉันมันซับซ้อนมาก”
“ซับซ้อนมากไหม?” เด็กสาวงง
“อันที่จริงฉันรู้แค่นิดเดียว”หลินเฟยพูดอย่างไว้หน้าตัวเอง
เพราะความสามารถต่าง ๆ ที่ได้รับจากเหตุและผลเป็นที่สุด เมื่อเขา
พูดคำว่า ‘สลาย’ ไปที่ฉิงเฟิง เขาก็สามารถทำให้มีดสายลมหายไปได้
“จริงหรอ?” เด็กสาวเชื่อหลินเฟยทันทีพร้อมกับมองเขาอย่างสดใส
“นั่นเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมาก ๆ”
จากนั้นเขาก็สงสัยว่า “แล้วคุณหิวจริง ๆ หรอ? อย่างไงก็ตามคุณรู้
เพียงแค่นิดหน่อยเองนิ”
“ไม่หิว”
หลินเฟยยิ้มและพูด “เราไม่ได้ขาดอาหาร ถ้าฉันหิว ฉันจะไม่โกหก
เธอ”
เด็กสาวพยักหน้าเมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
หลังจากกินข้าว เด็กสาวถามหลินเฟยว่าจะมีแผนไปที่ไหนต่อ “เรา
จะไปที่ไหนต่อ?”
หลินเฟยพูดทันที “แน่นอนว่าเราต้องไปพบคนเหล่านั้น ฉันต้องการ
ตรวจสอบความสามารถอีกครั้ง”
เขาจะได้ออกจากเลเวล E เสียที
“สมาคมที่นี่ถูกทำลาย ไม่รู้ว่าจะต้องรอจนถึงปีไหนถึงจะสร้างเสร็จ
หรือเปล่า เราควรจะจากไปแล้วจริง ๆ” เด็กสาวพยักหน้า
“หลังจากทดสอบ เราก็ไปเอาเครื่องกำเนิดพลังไฟฟ้า ‘ไททั่น’ กัน”
หลินเฟยพูด “หาตัวเล็ก ๆ หน่อย”
“เรามีแบตเตอรี่ เราต้องการมันไปทำไมอีก?” เด็กสาวงง
“อันนี้มันดีกว่าแบตเตอรี่” หลินเฟยพูด “ฉันต้องการปลูกผักในอนาคต
มีหุ่นยนต์ที่สามารถปลูกและเก็บผักได้อัตโนมัติที่นี่ไม่ดีเหรอ?”
เด็กสาวมองไปที่หลินเฟยด้วยความตกใจ
ตอนนี้เป็นวันสิ้นโลก
คนอื่น ๆ ต่างพยายามเอาชีวิตรอด แต่หลินเฟยมีแผนยิ่งไปกว่านั้น
เขาวางแผนที่จะปลูกผัก
เธอเริ่มสงสัยอีกครั้งว่าเธออยู่ในยุควันสิ้นโลกหรือไม่ เธอรู้สึกว่า
โลกใบนี้มันแปลก ๆ ตั้งแต่ที่เธอเจอหลินเฟย
ส่วนหลินเฟย เขามีความคิดแปลกมาก ๆ และไม่อาจหยุดยั้งได้
“ที่นี่มีสิ่งที่ปกคลุมสำหรับป้องกันไหม? ที่มันสามารถป้องกันการ
โจมตีของคนอื่นและมอนสเตอร์”
“ที่นี่มีเครื่องเทเลพอต, จานบินที่วางไว้ที่บ้าน จากนั้นก็มีคนบังคับ
มันจากระยะไกลมันก็ไปส่งถึงไม่ว่าคุณจะอยู่ไกลแค่ไหน แถมคุณ
ยังสามารถกลับบ้านภายในเวลาแปปเดี๋ยวและเมื่อกดอีกครั้ง คุณก็
สามารถกลับมายังจุดที่คุณอยู่เป็นครั้งสุดท้ายได้ (เครื่องย้ายมวล
สาร)?”
เธองง
“ฉันไม่รู้” ในที่สุดเธอก็ส่ายหัวและพูดว่า “มันน่าจะมี แต่มันอาจจะ
เป็นเรื่องยากที่จะเอามันมา”
หลังจากได้ยินคำพูดของเด็กสาว หลินเฟยก็มั่นใจว่ามีสิ่งเหล่านี้อยู่
ในโลก
มันจบแล้ว
ความคิดที่เดือดพล่านเหล่านั้นไม่อาจควบคุมมันได้มากขึ้นเรื่อย ๆ