One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - ตอนที่ 363-364

บทที่ 363-364
　　เด็กหนุ่มพูดไม่ออก นายเป็นคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ยังกลัวหลงทางอยู่ไหม?
　　ภายใต้การแนะนำของเด็กหนุ่ม หลินเฟยและเด็กสาวก็มาถึงหน้าห้าง.
　　จากภายนอก เมื่อมองเข้าไปภายในห้าง มันเต็มไปด้วยแสงสลัวๆอยู่บ้าง.
　　”เพือนผมน่าจะอยู่ด้านในนะ”เด็กหนุ่มมองไปในห้างที่มืดสลัวๆ อย่างไม่แน่ใจ มีเพียงพระเจ้าที่รู้ว่ามีมอนเตอร์ตัวอื่นอยู่หรือไม่.
　　หลินเฟยมองผ่าน[perspective]และพบเพือนของเขา.
　　ดูเหมือนว่าจะมีเชสเตอร์อีกสองตัวอยู่ในนั้นและที่เหลือก็เป็นซอมบี้ธรรมดา ตราบใดที่คุณระวัง คุณก็จะสามารถพบกับพวกมันได้.
　　”ฉันจะพาคุณไปหาเพือนคุณก่อน”หลินเฟยพูด.
　　หลินเฟยมี[perspective] ดังนั้นเขาจึงไม่กังวลว่าเขาจะหลงทางที่นี่และในไม่ช้าก็พบเพือนของเด็กชายคนนั้น.
　　”นายคือ?”
　　เด็กหนุ่มมองไปที่หลินเฟยอย่างประหลาดใจ.
　　”เพือนของนายได้รับบาดเจ็บหนัก”หลินเฟยพูด”ตอนนี้ฉันจะให้นายไปดูแลเขา.”
　　”ขอบคุณ”เด็กหนุ่มอุ้มเพือนและพยักหน้าขอบคุณหลินเฟย.
　　”ด้วยความยินดี ดูแลตัวเองด้วย ลาก่อน”หลินเฟยเดินจากไป.
　　”พี่ใหญ่!”ในเวลานี้ เด็กหนุ่มที่บาดเจ็บก็หยุดหลินเฟยและพูดว่า”ได้โปรดเหลืออาหารไว้ให้กับเราด้วย…”
　　”ไม่เพียงแต่พวกเราต้องการอาหาร แต่ยังมีเด็กๆอีกหลายคน.”
　　หลินเฟยหยุดและพูดว่า”ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่แตะต้องอาหารที่นี่ ฉันแค่มาซื้อเฟอร์นิเจอร์.”
　　”เฟอนิเจอร์?”ทั้งสองอึ้งไปในระยะเวลาหนึ่ง”คุณต้องการเฟอร์นิเจอร์อะไร?”
　　”แน่นอนว่าเฟอร์นิเจอร์ที่ใช้งานได้”หลินเฟยพูด”นายก็ต้องการด้วยหรอ?”
　　เด็กชายทั้งสองไม่รู้จะพูดอะไรไปสักพักหนึ่ง.
　　”ไม่สิ ตอนนี้อาหารสำคัญกว่าไม่ใช่หรือ? บ้านจะมีประโยชน์อะไร? ฉันไม่มีบ้านอีกแล้ว!”
　　หลินเฟยมองไปรอบๆเขาพาเด็กสาวไปและพูดว่า”บ้าน แต่ฉันมี.”
　　ทั้งคู่ต่างตกตะลึง พวกเขาเหลือบมองเด็กสาวแล้วมองไปที่หลินเฟย.
　　ทันใดนั้นรู้สึกอิจฉาขึ้นมาทันที.
　　ฉันต้องมาเห็นการแสดงความรักที่อธิบายไม่ถูก อิจ อิจ อิจโว๊ยยย.
　　หลินเฟยจากไปพร้อมกับเด็กสาวและตรงไปที่บริเวณเครื่องใช้ในบ้าน.
　　”ฉันไม่รู้จักเฟอร์นิเจอร์ดีนัก เธอเลือกได้เลย”หลินเฟยพูด”หลังจากที่เลือกแล้วก็ใช้เครื่องเทเลพอตส่งกลับไปเลย.”
　　เขายังหยิบถาดเทเลพอตออกมาวางบนพื้น หยิบรีโมทออกมาและเปลี่ยนชื่อเป็น’ห้างใหญ่’”.
　　”เสร็จ”หลินเฟยยิ้ม.
　　”เครื่องเทเลพอตทำให้เราทำงานง่ายมาก”เด็กสาวยิ้ม”สำหรับคนที่ชอบตู้เย็นและแอร์ คุณสามารถส่งมันกลับไปได้โดยไม่ต้องขน.”
　　หลินเฟยพยักหน้า มันสะดวกจริงๆ.
　　”ตู้เย็น แอร์ เครื่องซักผ้า…”
　　การเตรียมตัวของเด็กสาวนั้นดีกว่าหลินเฟย เธอจดสิ่งที่ต้องการภายในชั่วข้ามคืน ดังนั้นทุกอย่างจึงเป็นระเบียบเรียบร้อยตามที่เธอต้องการ.
　　หลินเฟยเดินตามเด็กสาวไป ยืนอยู่บนเฟอร์นิเจอร์ที่เด็กสาวเลือก กดรีโมทและเดินออกจากเครื่องเทเลพอต.
　　เครื่องเทเลพอตนั้นยังสามารถส่งระเบิดได้ด้วย.
　　”ของใช้ในบ้านถูกทำลายไปเยอะมาก….”เด็กสาวถอนหายใจยาวหลังจากที่หันไปมองรอบๆ.
　　เพราะมีหลายสิ่งถูกทำลายโดยซอมบี้.
　　”ซอมบี้มันน่ารำคาญ”เด็กสาวพูดอย่างขมขื่น.
　　หลินเฟยยิ้มและลูบหัวเด็กสาวและพูดว่า”ห้างนี้ไม่มี ถ้าอย่างนั้นก็ไปอีกห้าง อย่าโกรธไปเลย.”
　　เด็กหนุ่มทั้งสองขึ้นมาที่ชั้นนี้เหมือนกันและเห็นฉากนี้ทันที.
　　”อิจจัง.”
　　”พวกน่าอิจฉาควรจะไปที่ชอบๆซะ.”
　　”กลับไปก่อน”เด็กสาวพูด”ของใช้ประจำวันเลือกได้แล้ว ส่วนอย่างอื่นก็รอจนกว่าจะเจอ.”
　　ทั้งสองออกจากห้างและไปที่บ้านผ่านเครื่องเทเลพอต.
　　เคร้ง ครื่ด!
　　ทันทีที่หลินเฟยเห็นสิ่งที่อยู่ด้านหน้าเธอ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าพื้นที่อยู่ใต้เท้าของเธอนั้นส่ายและเกือบจะล้มลง.
　　เมื่อเขามองลงไปก็พบว่าเฟอร์นิเจอร์ที่พวกเขาเพิ่งเอามานั้นกองกันเป็นภูเขา.
　　เขาดึงเด็กสาว หลินเฟยก็ตกอยู่ในห้วงความคิด.
　　”บางทีเราอาจจะต้องใช้เครื่องเทเลพอตสักสองเครื่อง เครื่องที่เอาไว้ใช้เฉพาะคนเท่านั้น.”
　　เมื่อคิดอย่างนั้น เขาก็กลับไปที่บ้านทันที หยิบเครื่องเทเลพอตออกมาและวางไม่ห่างกันนัก.
　　เขาหยิบรีโมทออกมาและเปลี่ยนชื่อก่อนที่จะพยักหน้าอย่างพึงพอใจ.
　　เด็กสาวมองไปที่หลินเฟยที่หยิบเครื่องเทเลพอตอันที่สองมา และเธอก็ไม่มีการแสดงออกที่แปลกใจ เพราะเธอเห็นมันบ่อย เธอจึงคิดได้ว่ากระเป๋าของหลินเฟยนั้นเป็นสมบัติล้ำค่า.
　　ใส่ก็อะไรได้ ของที่ออกมาก็ไม่หมด.
　　มันก็เหมือนกับเครื่องเทเลพอต.
　　แต่เธอก็ไม่สนมัน.
　　”ฉันจะไปจัดของ”เด็กสาวยิ้มก่อนที่จะกอดตู้เย็นเดินจากไป.
　　ตู้เย็นกว้าง 1 เมตร สูง 5 เมตร แต่เด็กสาวสูงเพียงแค่เมตรกว่าๆ เมื่อเธออุ้มตู้เย็นมันก็สูงกว่าเธอ.
　　เธอก็ยังเดินไปข้างหน้าด้วยก้าวเล็กๆได้ราวกับเป็นนกเพนกวิน.
　　หลินเฟยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นภาพนี้.
　　”ฉันจะช่วยเอง.”
　　หลินเฟยบอกว่าเขามีพลังและมันก็ง่ายที่จะขยับอะไรบางอย่าง.
　　เตียงนั้นใหญ่เกินที่จะขนเข้าไป เขาก็เลยใช้พลังพิเศษของเขาแยกชิ้นส่วนก่อนที่จะประกอบกับเข้าไปใหม่ภายในห้อง.
　　”จะติดโคมไฟนี้อย่างไง?”หลินเฟยถือหลอดไฟด้วยความสงสัย.
　　”แค่ติดไว้ที่เพดานก็พอ”เด็กสาวพูด”เรามีเครื่องปั่นไฟ มันสามารถส่งพลังได้แบบไร้สาย.”
　　คราวนี้หลินเฟยก็ตระหนักถึงพลังของเครื่องปั่นไฟอีกครั้ง.
　　เพราะเขาจำได้ว่าตู้เย็น หม้อหุงข้าว เครื่องปรับอากาศ เครื่องซักผ้าฯลฯ ที่เขาเพิ่งขนมานั้นไม่มีสายไฟ.
　　ตอนนี้สุดท้ายเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไม มันเป็นเพราะเครื่องปั่นไฟนั่นเอง!
　　”ตู้เย็นนี้ไว้ใช้ทำอะไร?”หลินเฟยถามอย่างงง”เรามีของสดอยู่แล้ว.”
　　เด็กสาวมองไปที่หลินเฟยอย่างจริงจังเป็นเวลานาน.
　　”บ้านของคุณนี่ไม่ใช่ว่าอยู่หลังเขา?”
　　หลินเฟย: “…”
　　เมื่อเทียบกับเทคโนโลยีของเธอที่นี่ มันดูเหมือนว่าเขาอยู่หลังเขาจริงๆ ท้ายที่สุดโลกสีน้ำเงินก็มาถึงจุดที่มันไม่ใช่แค่ดาวอีกต่อไปแล้ว.
　　”ตู้เย็นนี้ไม่เพียงแต่ช่วยป้องกันไม่ให้อาหารเน่าเท่านั้น แต่ยังฟื้นฟูความสดอีกด้วย.”
　　เด็กสาวอธิบายให้หลินเฟยฟัง”อย่างเช่น ผักที่เหี่ยวก็จะสดและนุ่มขึ้นเมื่อใส่ตู้เย็น”
　　หลินเฟยเงียบและหลังจากที่เวลาผ่านไปนานเขาก็พูดออกมาแค่สองคำว่า”เยี่ยม.”
　　อีกครั้ง ที่เขารู้สึกประหลาดใจกับเทคโนโลยีพวกนี้.
　　หลังจากที่จัดวางเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆแล้ว บ้านที่ว่างเปล่าก็กลายเป็นอบอุ่นทันที.
　　เด็กสาวเดินไปรอบๆ ทั้งชั้นบนและชั้นล่าง ท้ายที่สุดเธอก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจและพูดว่า”ใกล้เสร็จแล้ว.”
　　”ยังขาดเครื่องทำน้ำอุ่น เครื่องทำน้ำอุ่นในห้างนั้นมีน้อยมากและพวกมันก็ถูกทำลาย”เด็กสาวพูด”ถ้าเราต้องหาเครื่องทำน้ำอุ่น เราต้องหาที่ห้างอื่น.”
　　”ฉันมีคำถาม”หลินเฟยยกมือขึ้น.
　　”มีปัญหาอะไร?”เด็กสาวไปที่หลินเฟยอย่างสงสัย.
　　”เครื่องทำน้ำอุ่นนี่มันพิเศษอย่างไร”หลังจากที่รู้สึกมหัศจรรย์ของเครื่องปั่นไฟและตู้เย็นแล้ว เขาก็ไม่เชื่อว่าเครื่องทำน้ำอุ่นพวกนี้ธรรมดา.