One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - ตอนที่ 369-370

บทที่ 369-370
　　”เสียงหัวเราะน่ารังเกียจ”เด็กสาวเดินเข้าไปใกล้หลินเฟยอย่างไม่รู้ตัว.
　　หลินเฟยแม้จะใช้นิ้วเท้าคิด ก็รู้ว่าเด็กหนุ่มกำลังคิดอะไรอยู่.
　　เมื่อคิด.
　　นี่คงเป็นการหัวเราะครั้งสุดท้ายของชีวิตเขา.
　　รถวิ่งตะบึงพุ่งเข้าชุมนุม แต่ก็ไม่มีใครเข้ามาห้ามปราม.
　　เมื่อเห็นฉากนี้ หลินเฟยก็มั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าพ่อของเด็กหนุ่มคนนี้ไม่ง่าย.
　　ไม่นาน รถก็จอดหน้าวิลล่า.
　　”ถึงบ้านแล้ว.”
　　เด็กหนุ่มเปิดประตูรถและกระโดดออกไป จากนั้นก็หันมาพูดกับหลินเฟยว่า”มาสิ ถึงบ้านแล้ว.”
　　หลินเฟยและเด็กสาวลงจากรถและพบว่ามีคนจำนวนมากในวิลล่านี้ที่ดูเหมือนบอดี้การ์ด เมื่อเดินเข้าไปในห้องก็เห็นชายกลางคนที่ดูแข็งแกร่ง.
　　เขาคงจะเป็นพ่อของเด็กหนุ่ม หวังหู่.
　　”พ่อ!.”
　　ในวลานี้ เมื่อเด็กหนุ่มเห็นหวังหู่ ท้ายที่สุดเขาก็อดหัวเราะไม่ได้และวิ่งเข้าหาอย่างรวดเร็ว.
　　เขาต้องการให้หลินเฟยพิการ.
　　แต่ก่อนที่เขาจะวิ่งไปได้ไม่ถึงสองก้าว เขาก็ไม่อาจวิ่งได้อีก.
　　เขารู้สึกเหมือนกับว่าถูกหิ้วตัว.
　　”ทำอะไรหน่ะ?”เด็กหนุ่มดิ้นรนและไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง เขารู้ดีว่านี่คือมือของหลินเฟย”นี่คือบ้านของฉัน นายต้องการทำอะไร?”
　　”ไม่รีบวางฉันลงอีก แกอยากตายหรือไง?”
　　หลินเฟยยิ้มบางๆ”นายนี่ชอบพูดเรื่องตลกจริงๆ.”
　　”ไม่ต้องพูดถึงพ่อของนายหรอก แม้ว่าทุกคนที่นี่จะมารวมกัน ต่อให้ฉันยืนนิ่งๆ พวกนายก็ไม่อาจฆ่าฉันได้.”
　　”นายคิดว่าฉันจะปล่อยนายไปจริงๆหรอ? ฉันรู้ความคิดสกปรกในใจของนาย เพราะฉันมีพลังในการอ่านใจ.”
　　พลังอ่านใจรวมอยู่ในพลังเหตุและผล.
　　”ฉันแค่อยากให้นายนำทางให้ฉัน.”
　　”ตอนนี้ ภารกิจของนายสำเร็จแล้ว นายก็ไปตายได้”หลินเฟยยกมือขึ้นและโยนร่างเด็กหนุ่มขึ้นฟ้า.
　　ตูม!
　　ไฟลุกท่วมเด็กหนุ่มและกระแทกไปบนเพดานบ้านพัก…
　　ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วมากจนไม่มีใครในห้องตอบโต้ได้.
　　ตูม!
　　มีศพครึ่งนึงตกลงมาจากทางอากาศ ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกตัวทันที.
　　”ลูก!”
　　หวังหู่ตะโกนออกมาเสียงสูง.
　　เด็กหนุ่มที่ขับรถเมื่อเห็นฉากนี้เขาก็ตาเหลือกและเป็นลม.
　　คนนี้น่ากลัวเกินไป.
　　เขากล้าที่จะฆ่าลูกชายหวังหู่ต่อหน้าเขา!
　　นายไม่รู้หรือว่าหวังหู่เป็นใคร?
　　นั่นเป็นชายที่โหดเหี้ยมในเมือง G และไม่มีใครทำให้เขาขุ่มเคืองได้!
　　”แกต้องตาย!”
　　สายตาของหวังหู่กลายเป็นสีแดง เขาจ้องไปที่หลินเฟยราวกับว่าเขาต้องการที่จะกลืนกินเขา.
　　”ไม่ ไม่”หลินเฟยพูดอย่างเฉยเมย”เป็นเพราะลูกนายต่างหากที่รนหาที่ตาย.”
　　”ลูกชายของฉันทำอะไรให้แกไม่พอใจ?”หวังหู่ตะโกน.
　　”เขาต้องการฆ่าฉันและเอาผู้หญิงของฉันไป”หลินเฟยพูด พลางมองไปที่หวังหู่อย่างจริงจัง.
　　หวังหู่เหลือบมองเด็กสาวและพูดว่า”ฉันจะลงโทษเขาเองถ้ามันเป็นอย่างนั้น มันก็ไม่ต้องถึงมือของนาย?”
　　”นายมีเวลาลงโทษเขาเป็นสิบๆปีแล้ว เคยทำไหม?”หลินเฟยพูด”มันดีแล้วที่เป็นฉันที่ลงมือ เขาจะได้ไม่ต้องทำเรื่องร้ายแรงในอนาคต.”
　　เขาตายแล้วและแน่นอนว่าฉันก็ไม่ได้ทำผิด.
　　คนตายพูดไม่ได้.
　　”ดีมาก”หวังหู่หัวเราะด้วยความโกรธ รอยยิ้มของเขาแข็งทื่อและเย็นชา.
　　”ถอยไป”เพียงโบกมือไปที่บอดี้การ์ดที่ล้อมรอบตัวเขาและพูดว่า”ฉันจะฆ่ามันเอง!”
　　ตึก ตึก–
　　เขาเดินเข้าหาหลินเฟยทีละก้าวทีละก้าว มีจิตสังหารมากมายไหลออกจากร่างกายของเขา.
　　”ฉันไม่ค่อยโกรธนัก.”
　　ชายกลางคนพูดอย่างช้าๆ”แต่ทุกครั้งที่ฉันโกรธ ฉันจะต้องฆ่าคน”
　　”ฉันโกรธ และแกก็เป็นเป้าหมาย.”
　　หลินเฟยพูดเบาๆ”ถ้าอย่างนั้นนายก็น่าทึ่งจริงๆ แต่ถึงแม้ว่านายจะเก่งแค่ไหนก็เทียบไม่ได้กับแช่หลินหรอก?”
　　”วันนี้ที่ฉันมาที่นี่เพื่อให้นายทำงานให้ฉัน.”
　　เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฟย หวังหู่ก็หัวเราะ”แกตลกมาก แกฆ่าลูกชายของฉันต่อหน้าของฉัน และตอนนี้แกยังต้องการให้ฉันทำงานให้แก?”
　　”นายพูดผิดแล้ว”หลินเฟยพูด”ฉันไม่ได้ขอให้นายช่วยฉัน.”
　　”ฟังจากที่นายพูดมาก่อนหน้านี้ แสดงว่าต้องฆ่าคนไปเป็นจำนวนมาก และตอนนี้นายก็สั่งสอนลูกให้แบบนี้อีก ผมจะให้โอกาสคุณไถ่บาป.”
　　”ให้โอกาสฉัน? แกไม่คู่ควร.”
　　”ตายได้แล้ว”หวังหู่ยิ่งโกรธมากขึ้น เขาเดินไปอีกสองสามก้าว พริบตาเขาก็มาปรากฏอยู่ด้านหน้าหลินเฟยและปล่อยหมัดของเขาออกไป.
　　ตึมม!
　　หลินเฟยยกมือจับไปที่หมัดของหวังหู่.
　　”มีแค่นี้ คุณที่อ่อนจริงๆ”เขามองไปที่หวังหู่อย่างแผ่วเบา.
　　”นี่! นี่เป็นไปไม่ได้!”หัวใจของหวังหู่ดูตกใจเมื่อเห็นฉากนี้ เขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เขาเห็นในตอนนี้เลย.
　　หลินเฟยผลักหมัดคืนเขาเบาๆ.
　　ทันใดนั้นหวังหู่ก็รู้สึกถึงพลังมหาศาลที่ผลักเขาเข้ามา เขาหยุดมันไม่ได้เขา เขาต้องหาอะไรคว้า แต่เขาก็ยังเดินถอยหลังกลับไป มันมีรอยลากอยู่สองรอยที่พื้น.
　　ตูม!
　　เขาถอยไปไกลกว่า 10 เมตรและท้ายที่สุดก็ชนเข้ากับกำแพงบ้านพัก คราวนี้เขาหยุดแล้ว.
　　แกร๊กกก–
　　แรงกระแทกทำให้ผนังแตกและเขาก็รู้สึกตกใจมาก อวัยวะภายในของเขาก็เจ็บปวด.
　　”คุณยังมีประโยชน์อยู่เล็กน้อย ฉันจะไม่ฆ่าคุณ”หลินเฟยเดินไปที่กลางห้องโถงและนั่งลงบนโซฟาหนังอย่างสงบและพูดว่า”ตอนนี้ คุณยังคิดว่าผมต้องขอร้องให้คุณช่วยไหม?”
　　เมื่อได้ฟังสิ่งที่หลินเฟยพูด หวังหู่รู้สึกหวาดกลัว.
　　เพราะเขารู้ถึงช่องว่างระหว่าเขากับหลินเฟย อีกฝ่ายแค่ผลักเขาสบายๆ เขาก็ถอยหลังไปกว่า 10 เมตร!
　　ถ้าเขาไม่ชนกำแพง เขาต้องถอยไปไกลกว่านั้นแน่ๆ.
　　ช่างทรงพลังอะไรขนาดนี้?
　　”แกคือเลเวล S”เขาขมวดคิ้ว เขารู้ดีถึงพลังเลเวล S แม้ว่าทุกคนจะอยู่ที่นี่ทั้งหมดก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน.
　　หวังหู่ก้มหัวลง.
　　อีกฝ่ายเป็นผู้มีพลังเลเวล S มันยากมากที่จะฆ่าเขา.
　　”ได้เลย จะให้ฉันทำอะไร?”หวังหู่ก้มหัวลงและพูดต่อว่า”คุณต้องการเงินหรืออาหาร?”
　　เขาตัดสินใจที่จะยอมไปก่อนแล้วค่อยหาโอกาสแกแค้นทีหลัง.
　　ลูกผู้ชาย แก้แค้น 10 ปีก็ไม่สาย!
　　หลินเฟยนั่งอยู่บนโซฟาและคิดถึงของที่อยากได้และพูด”ช่วยฉันหาเมล็ดพืชและต้นกล้า…”
　　”ช่างเถอะ ขอรายชื่อสิ่งของหน่อย.”
　　เมื่อหวังหู่เห็นรายชื่อเขาก็อดไม่ได้ที่จะผงะ.
　　”เอาของพวกนี้ไปเพื่ออะไร?เขาไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น เมล็ดพืช ต้นกล้า เครื่องใช้ในบ้าน เขาเลยพูดต่อว่า”สิ่งเหล่านี้กินไม่ได้.”
　　”เมล็ดพืชกับต้นกล้าใช้สำหรับปลูก ส่วนเครื่องใช้ในบ้าน แน่นอนก็เพื่อเอามาใช้”หลินเฟยพูดอย่างเคร่งขรึม.
　　หวังหู่ไม่เข้าใจ.
　　พี่ชาย นี่มันวันสิ้นโลก.
　　คุณยังต้องการปลูกผักและหากล้าไม้ และยังต้องใช้เฟอร์นิเจอร์อีก?
　　คุณเจอดินแดนบริสุทธิ์แล้ว? คุณมีเครื่องปั่นไฟ?
　　มีคำถามมากมายในใจของหวังหู้ แต่เขาไม่กล้าพูดออกมาเพราะเขากลัวพลังของหลินเฟย.
　　”ฉันรู้จักตลาดเกษตร”หวังหู่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดเสริมว่า”แต่มีกระทิงเลเวล S เฝ้าอยู่ และคนของฉันไม่สามารถเข้าไปได้.”