One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - ตอนที่ 379-380

บทที่ 379-380
　　ครึ่นนนน–
　　เกิดดาวหางชนโลกอีกรอบ.
　　รัศมี 10 ไมล์ของผืนดินได้ถูกพายุพัดหายไป.
　　”มันน่าจะตายแน่นอน.”
　　หลินเฟยตบฝุ่นที่มือของเขา เขารู้สึกว่ามันน่าจะมากกว่า 80% ที่มันจะไม่มีปัญหา.
　　จากนั้นเขาก็หยิบเครื่องเทเลพอตและใช้มันทันที.
　　สถานที่นี้น่ากลัวเกินไป เขาไม่อยากอยู่เลยสักแม้วินาทีเดียว.
　　”คุณไม่เป็นไรนะ?”
　　เด็กสาวเฝ้าอยู่หน้าเครื่องและเมื่อเธอเห็นหลินเฟย เธอก็เข้ามาสำรวจร่างกายของเขา
　　”ไม่เป็นไร”หลินเฟยยิ้มและพูดว่า”ฉันจะทำไงได้? ฉันมันไร้พ่าย”
　　”เมื่อกี้คุณเพิ่งพูดถึงสิ่งที่น่ากลัว มันคืออะไร?”เด็กสาวกังวล.
　　”มันก็เป็นความน่ากลัวจริงๆ”หลินเฟยอธิบาย”มันเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก น่ากลัวจนพูดไม่ออกเลยว่ามันน่ากลัวมากแค่ไหน.”
　　”โอ้”เด็กสาวก็เข้าใจทันที.
　　เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลินเฟยก็คิดว่ามันอาจจะมาจากหนังเอเลี่ยนเรื่องหนึ่งก็ได้?
　　หายนะและยังเป็นโอกาส?
　　อย่างไรก็ตามหลินเฟยเห็นว่าคนส่วนใหญ่ที่สามารถรอดชีวิตได้นั้น แข็งแกร่งขึ้น.
　　ดังนั้นจึงต้องมีสายพันธุ์เอเลี่ยนออกไล่ล่า ผู้มีพลัง?
　　ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจเลย.
　　หลินเฟยรู้สึกว่าเขาหนักหัวมาก ดังนั้นเขาจึงไม่คิดมาก ยิ่งคิดยิ่งซับซ้อน.
　　”แล้วต้นไม้หล่ะ?”เด็กสาวมองไปที่หลินเฟย.
　　หลินเฟยมองไปที่เครื่องเทเลพอตอีกครั้งและตะลึงว่ามันเต็มไปด้วยต้นไม้.
　　ทีละต้นๆ มันมีต้นไม้ใหญ่มากกว่า 30 หรือ 40 ต้น ตอนนี้มันกำลังนอนกองกันเป็นภูเขา.
　　”ปลูกให้หมด”หลินเฟยพูด.
　　เขาใช้พลังของเขา ทำให้ต้นไม้เหล่านั้นบินไป เขาพาพวกมันไปที่เนินเขาและจัดการปลูกลงดินทั้งหมด.
　　หลินเฟยก็บินขึ้นไปบนฟ้าเพื่อจัดเรียงต้นไม้เหล่านี้ให้งดงาม.
　　”เราไม่ได้ปลูกเพื่อกินหรอ?”
　　เมื่อเห็นต้นไม้นับสิบต้นที่จู่ๆก็ปรากฏขึ้นมา เด็กสาวจึงถามด้วยความเป็นห่วง.
　　”อาจจะไม่.”
　　หลินเฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย เงียบไปสักพักและพูดว่า”เผื่อว่าฉันจะทำอะไรสักอย่าง.”
　　เขามีความสามารถในการที่มีอิทธิพลต่อการเติบโตของพืช.
　　เมื่อก่อนเขาคิดว่าพลังพวกนี้ไม่มีประโยชน์ แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าพลังเหล่านี้จะเอามาปลูกต้นไม้ได้ ซึ่งมันดีเป็นอย่างมาก!
　　บังเอิญ…
　　ผักทั้งหมดบนภูเขานี้แตกยอดเลย.
　　”ด้วยพลังพวกนี้ของฉัน มันดีมากๆ แม้กระทั่งปลูกผักฉันก็ยังไร้เทียมทาน!”หลินเฟยพูดด้วยความแปลกใจ.
　　แต่เขาก็ไม่ทำต่อ.
　　เพราะมันน่าเบื่อ ปลูกผักก็ต้องมาดูทุกวัน รอคอยเป็นวันเป็นคือถึงค่อยเก็บเกี่ยว.
　　ยังไงเขาก็สนใจแต่ปลูกผัก และจะไม่ขาดสารอาหาร.
　　”เดี๋ยวต้องเอาของบางอย่างไปให้ชายชราเพื่อขอบคุณ”หลินเฟยพูด.
　　ความจริง มันเป็นเพราะเขาทุบเนินเขา หลินเฟยเลยต้องการชดเชย เขาดึงต้นไม้ออกมาและฟาดไปที่ภูเขาอีกครั้ง.
　　ถ้าเขาไม่ชดใช้ เขาจะเป็นโจร.
　　เขาหยิบของบำรุงสุขภาพออกมาหนึ่งถุง ผลไม้อีกหนึ่งถุง ผักและหมูชิ้นใหญ่ เขาพาเด็กสาวกลับเข้าเมืองและก็เจอกับบ้านไม้หลังเล็กๆ.
　　”พี่ใหญ่ คุณกลับมาแล้วววว~”
　　เมื่อเด็กน้อยเห็นหลินเฟย เธอก็วิ่งเข้ามาหาเขาอย่างมีความสุข.
　　”นี่เป็นของขวัญให้เธอ”หลินเฟยยิ้มเล็กๆและยื่นผลไม้ให้กับเด็กน้อย.
　　”นี่มัน ผลไม้!”
　　เมื่อเห็นของในกระเป๋า เด็กน้อยก็ตะลึง.
　　”กลับมาได้อย่างปลอดภัยงั้นหรอ?”ชายชราก็เดินออกมาจากห้องด้วย.
　　”เป็นไงบ้าง?”
　　หลินเฟยเดินเข้าไปในห้องและพูดว่า”ผมเอาต้นไม้มาสองสามต้น ผมจะเอาให้คุณเพื่อเป็นการชดเชย”
　　เขาไม่กล้าพูดว่าเขาทำลายมันทั้งหมด.
　　เมื่อชายชราเห็นของในกระเป๋า ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป.
　　”เธอกำลังทำอะไร?”
　　เขาไม่อยากเชื่อสายตาของเขาเลย.
　　มันกลับเป็นอาหาร!
　　ผลไม้,ผักและแม้กระทั่งเนื้อหมู!
　　”นี่มันแพงมากๆ”เขาพูดอย่างเร่งรีบ”ฉันจะไม่ถาม แต่ของพวกนี้มันแพงเกินไป.”
　　”รับไป”หลินเฟยยิ้มและพูด”มันเป็นเรื่องธรรมดา เรามีพวกมันมากมาย จะมีเหตุผลอะไรที่จะส่งของขวัญคืนเล่า?”
　　ชายชรานั้นดื้อรั้น แต่หลินเฟยก็ทำให้เขายอมรับของเหล่านี้จนได้.
　　เขายังคงรู้สึกเสียใจ.
　　ดังนั้นเขาจึงพูดว่า”เธอมีที่อยู่ไหม? ลานของฉันไม่เล็ก ถ้าไม่รังเกียจก็มาอยู่ที่นี่ได้สักพัก”
　　”ไม่จำเป็น”เด็กสาวยิ้มและปฏิเสธ”เรามีบ้านของเราเอง.”
　　”นี่มัน.”
　　ชายชรายิ้มอย่างเขินๆ เขาคิดเรื่องที่จะให้คนอื่นมาอยู่ด้วยได้ไง?
　　ถ้าทำกิจกรรมเข้าจังหวะตอนดึก มันจะเป็นเรื่องน่าอายแค่ไหน?
　　”งั้นคืนนี้ มากินอาหารกับเราแล้วกัน”ชายชราพูด.
　　หลินเฟยและเด็กสาวมองหน้ากัน แต่ท้ายที่สุดก็ปฏิเสธ.
　　”ไม่ เรามีอย่างอื่นต้องทำ”หลินเฟยพูด.
　　”อย่างนั้นก็ได้.”
　　ชายชราถอนหายใจและพูดว่า”ถ้าอย่างนั้น เมื่อเธออยู่ข้างนอก ก็สนใจเรื่องความปลอดภัยของตัวเองด้วยและอย่าออกจากชุมนุมหากว่าเธอยังอยู่สบาย.”
　　”ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้ข้างนอกเกิดเรื่องแปลกๆ.”
　　”มีสัตว์ประหลาดมากมายปรากฏขึ้นด้านนอกและผู้มีพลังมากมายก็เผชิญหน้ากับอันตรายแล้ว.”
　　”หืม?”หลินเฟยถามอย่างสงสัย”เกิดอะไรขึ้นข้างนอก?”
　　”ฉันก็ไม่รู้”ชายชราพูด”ไม่นานมานี้ เกิดแผ่นดินไหวในแถบชานเมือง ราวกับว่ามีบางอย่างคลานออกมาจากพื้นดิน.”
　　”แผ่นดินไหว……”
　　หลินเฟยสงสัยว่ามันเป็นการกระทำของเขาหรือเปล่า.
　　”สรุปอย่าออกไปด้านนอก ตอนนี้แม้แต่ทางสมาคมเองก็ห้ามให้ผู้มีพลังออกไป”ชายชรากล่าว.
　　แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น หลินเฟยและเด็กสาวกทั้งสองก็ได้ข่าวใหม่.
　　ข้างนอกไม่ใช่เรื่องง่าย.
　　หลินเฟยนึกถึงสัตว์น่าขยะแขยงทั่วภูเขา เขาตระหนักได้ว่าเรื่องนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิด.
　　”เป็นไปได้ไหมว่ามีบางอย่างเกี่ยวกับพระเจ้า?”
　　ทันใดนั้นความคิดนี้ก็ผุดขึ้นมาในใจของเขา.
　　”งั้นก็ไปที่สมาคม”หลินเฟยพูดกับเด็กสาว ก่อนที่จะบอกลาชายชราและเด็กน้อยก่อนที่จะออกเดินทางไปที่สมาคมทันที.
　　”พี่ใหญ่ พี่สาว แล้วเจอกานนน~”เด็กน้อยโบกมือลาทั้งสอง.
　　เมื่อเขามาที่สมาคม เขาก็พบว่าบรรยากาศที่นี่ค่อนข้างอึมครึม.
　　มีคนมากมายยืนอยู่ที่นี่ แต่ทั้งหมดต่างก็ก้มหัวกันอยู่ในความเงียบ.
　　”เกิดอะไรขึ้น?”
　　หลินเฟยและเด็กสาวอยากรู้มากขึ้น.
　　ดังนั้นจึงเบียดฝูงชนเดินไปข้างหน้าและเห็นศพสามศพอยู่กลางโถงสมาคมทันที.
　　ศพทั้งสามตัวซีด ปากยังคงอ้ากว้าง ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นสิ่งที่น่ากลัวก่อนตาย.
　　”นี่คือทีมที่สี่ที่ถูกฆ่าในวันนี้.”
　　”มันก็เหมือนกับสามทีมก่อนหน้านี้ ทั้งหมดเป็นผู้มีพลัง.”
　　บางคนที่อยู่ข้างๆเขาพูดเสียงเบาๆ.
　　”เกิดอะไรขึ้นด้านนอกกันแน่?”
　　ด้วยเสียงเหล่านี้ หลินเฟยก็เข้าใจอย่างคร่าวๆ ว่าผู้มีพลังหลายคนออกไปด้านนอกและตาย โดยคนตายนั้นเป็นผู้มีพลังทั้งหมด.
　　”มีการทรยศ?”