One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - ตอนที่ 391-392

บทที่ 391-392
　　มีสายฟ้าระเบิดอย่างต่อเนื่องบนอากาศ.
　　”หา!”
　　แม่มดที่อยู่ด้านบนกรีดร้องและค่อยๆตกลงมาจากฟ้า.
　　ฟิ้วว!
　　เพียงเสียงบางเบา.
　　สายฟ้าก็ระเบิดก็พุ่งใส่ทางด้านซ้ายบนอากาศและเกราะป้องกันสีส้มของแม่มดก็ระเบิดเหมือนกับก่อนหน้านี้ก่อนที่จะกรีดร้องบนอากาศและตกลง.
　　ฉู่ฉู: “???”
　　เกิดอะไรขึ้น?
　　ทำไมแม่มดทั้งสองฟากข้างเมื่อกี้ถึงตายได้ง่ายๆ?
　　เขาจ้องมองไปที่ควันโชยอยู่ไม่ไกลและคำตอบก็อยู่ตรงนั้น!
　　เมื่อควันหาย ร่างของหลินเฟยก็ปรากฏขึ้น เขาถือธนูยาวและยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆ ดินรอบกายของเขากลายเป็นสีดำ แต่ที่ๆเขาอยู่นั้นไม่เป็นอะไร.
　　ฉู่ฉู: “…”
　　ในเวลานี้ ตอนนี้ราวกับว่าเขาได้เห็นพระเจ้า.
　　มอนเตอร์ที่เหลือยังคงพุ่งเข้ามาหาพวกเขาราวกับว่าต้องการเอาชีวิตพวกเขา หลินเฟยไม่ลังเลที่จะง้างธนูและยิง!
　　เมื่อลูกธนูถูกยิงไปมันก็สามารถฆ่าพวกมันได้หลายสิบตัว ก่อนที่จะเกิดที่ว่างคล้ายพัดด้านหน้าหลินเฟย.
　　มอนเตอร์ที่อยู่ด้านหน้าของหลินเฟยถูกยิงทะลุและพุ่งติดกับลูกธนูออกไปอย่างแรง.
　　มอนเตอร์ที่อยู่ด้านหน้าของเขาก็โล่งขึ้นมาทันทีทันใด.
　　ปัง ปัง ปัง–
　　เหลือเพียงแค่มอนเตอร์อัศวินเท่านั้นที่เหลืออยู่.
　　มันพุ่งเข้าหาหลินเฟยจากทางด้านหน้า หลินเฟยก็ยกมือซ้ายยกโล่ขึ้นมาก่อนที่จะใช้มือขวาฟันออกไป!
　　หลินเฟยขว้างธนูยาวไปด้านหน้า เขาเดินไปข้างหน้าและเตะออกสองครั้ง.
　　ตูม!
　　เขาเตะไปที่โล่ของอัศวิน.
　　และมีดยาวของอัศวินก็ฟันมาที่ลำคอของหลินเฟย.
　　”ไม่!”
　　เมื่อฉู่ฉูเห็นฉากนี้ เขาก็กรีดร้องทันที หลินเฟยเป็นผู้ช่วยชีวิตคนสุดท้าย ถ้าหลินเฟยตาย เขาจะออกไปจากที่นี่ได้อย่างไง?
　　เด็กสาวบีบมือตัวเองอย่างประหม่า.
　　แต่ในเวลาต่อมา.
　　แกร็ก!
　　มีดที่ฟันไปที่คอของหลินเฟยก็หักลงเป็นสองส่วนและส่วนที่หักก็พุ่งปักลงที่ดินด้านข้าง.
　　หลินเฟยดึงขาของเขากลับและค่อยๆขยับมีดออกจากคอของเขาด้วยนิ้ว.
　　”เอากลับไป”เขาพูดกลับ.
　　”แต่…”ฉู่ฉูต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ครู่ต่อมา เขาก็เบิกตากว้างราวกับว่าเขาเห็นผีที่น่ากลัวที่สุด.
　　กร๊อบ กร๊อบ
　　เขาเห็นชัดเจนที่จุดที่หลินเฟยเตะไปที่โล่ของมันนั้นค่อยๆแตกก่อนจะสลายออกไปในทันที.
　　รอยร้าวนั้นกระจายอย่างรวดเร็วและโล่ก็เกิดรอยร้าวทั้งอัน.
　　มันยังไม่หยุด!
　　ร่างกายของอัศวินก็มีรอยร้าวทั้งตัว.
　　จากนั้น.
　　ตูม!
　　ร่างของอัศวินก็ค่อยๆแตกออกและทรุดลงเหมือนกับรูปปั้น.
　　”แม่ง…บ้า….”
　　ฉู่ฉูคิดหาคำพูดอยู่นานและในที่สุดเขาก็พูดออกมาได้แค่สองคำ
　　มีหลายพันคำพูดก็ไม่อาจแทนคำพูดสองคำนี้ได้.
　　เขาไม่รู้จะอธิบายอย่างไงจริงๆ.
　　”นาย นายเป็นใคร?”ฉู่ฉูถามด้วยสีหน้าหวาดกลัว.
　　มอนเตอร์ที่เหมือนกับอัศวินตัวนั้น แค่การเคลื่อนไวหของมันก็เกินกว่าเลเวล S อย่างแน่นอน!
　　ตอนนี้ มอนเตอร์ที่ทรงพลังอย่างมันกลับถูกหลินเฟยเตะตาย?
　　เขายังป้องกันมีดที่ฟันมาที่คอของเขาได้อีก!
　　มีดยาวนั่นดูน่ากลัว มีแต่พระเจ้าที่รู้ว่าคอของเขาจะขาดและหัวจะกระเด็นไปทางไหน?
　　เขายังถูกมีดนั้นฟันเข้าไปที่คอของเขา?
　　ฉู่ฉูรู้สึกงุนงง เขารู้สึกว่าโลกนี้มันแปลกมาก.
　　”ฉันชื่อ หลินเฟย มาจากคำว่าป่าเขียวและทะยานฟ้า…”เมื่อได้ยินคำถามที่เหมือนกับวิญญาณร้าย หลินเฟยก็อดทนตอบอีกครั้ง.
　　ฉู่ฉูไม่รู้จะพูดอะไรอยู่พักหนึ่ง.
　　มันเป็นชื่อของเค้า?
　　มันเป็นชื่อของเค้า.
　　แต่เมื่อเห็นหลินเฟยไม่อยากจะพูดอะไร เขาก็ไม่ได้ถามต่อ ถ้ามัวแต่อ้อนวอนพระเจ้าแล้วหล่ะก็ แค่ขอร้องเค้าคนนี้ก็จบแล้ว.
　　พวกเขาก็เดินผ่านร่างที่พักทลายของอัศวินเข้าไปในอุโมงค์มืด.
　　ตอนนี้ฉู่ฉูไม่กลัว.
　　เพราะเขาเห็นพลังของหลินเฟย.
　　ด้วยการเตะเพียงทีเดียว อัศวินที่ดูแข็งแกร่งและไร้เทียมทานก็กลายเป็นชิ้นๆ.
　　แข็งแกร่งขนาดนี้ มันก็ไม่มีปัญหาใดๆแน่นอน.
　　เดินลงอุโมงค์ไปประมาณ 10 นาทีต่อมา ถนนด้านหน้าก็กว้างขึ้นเรื่อยๆ มีถังคริสตัลสีม่วงเต็มสองข้างทาง.
　　”แปลก คริสตัลเหล่านี้คือคริสตัลพลัง.”
　　จู่ๆเด็กสาวก็พูดขึ้น.
　　หลินเฟยหยุดชั่วคราว มองไปที่คริสตัลเหล่านี้และถามเด็กสาวว่า”มันมีประโยชน์ไหม?”
　　”มันไม่มีประโยชน์”เด็กสาวเอื้อมมือออกไปหยิบคริสตัลและส่ายหัวก่อนที่จะพูดว่า”พลังในนั้นหายไปแล้ว มันไม่มีทางที่จะดูดซับมันได้.”
　　”งั้นก็เดินต่อไป.”
　　ทั้งสามก็เดินต่อไปอีก.
　　”อะไรกัน!”
　　ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงร้องโหยหวนออกมาจากด้านหน้า เสียงฝีเท้าของทั้งสามก็หยุดลงทันที.
　　ฉู่ฉูพูดด้วยท่าทางแปลกๆ”เสียงนี้คุ้นๆไหม มันเหมือนกับเป็น ก็อดแฮนท์.”
　　”อย่างนั้นก็รีบเข้าไปดูเร็วๆ.”
　　หลินเฟยเดินไปด้านหน้าทันที และครู่ต่อมาเขาก็มาถึงพื้นที่โล่งอันใหม่.
　　มันกว้างหลายร้อยเมตร ล้อมรอบไปด้วยคริสตัลสีม่วงและมีแสงสีม่วงระยิบระยับสวยงามราวกับแดนสวรรค์.
　　แต่นี่มันไม่ใช่แดนสวรรค์ แต่เป็นนรก.
　　เพราะหลินเฟย,เด็กสาวและฉู่ฉู พวกเขาทั้งหมดเห็นอย่างชัดเจนว่าที่นี่มีคนหนึ่งถูกล่ามไว้.
　　”ก็อดแฮนท์!”ทันใดนั้นฉู่ฉูก็ตะโกนขึ้นมา.
　　เขาเห็นก็อดแฮนท์ถูกมัดอยู่ที่เสา.
　　ด้านหน้าของเขา มีแม่มดสองคนถือคริสตัลที่ดูดซับพลังจากร่างกายของเขา.
　　แสงสีม่วงลอยออกมาจากตัวของก็อดแฮนท์และคริสตัลก็ดูดซับไว้ทั้งหมด คริสตัลแต่เดิมที่มีแสงสลัวๆก็ค่อยๆสว่างขึ้น.
　　ในเวลานี้ ก็อดแฮนท์ก็เหมือนกับสัตว์ ที่ถูกแม่มดสองตัวนี้รีดเลือด.
　　ในเวลาเดียวกัน ทั้งสามที่กำลังตะลึงก็เข้าใจ.
　　ว่าทำไมพลังที่อยู่ในคริสตัลก่อนหน้านี้ถึงใช้ไม่ได้ เพราะคริสตัลเหล่านี้ยังไม่ได้ดูดซับพลังจากคน!
　　ฉู่ฉูอุทานออกมา แม่มดที่นี่และมอนเตอร์ก็สังเกตเห็นพวกเขาทันที.
　　ก็อดแฮนท์เห็นพวกเขาทั้งสามคนด้วย ดังนั้นเขาจึงรับตะโกนว่า”วิ่ง!”
　　”พวกนี้มันปีศาจ!”
　　”อะไร!”
　　แม่มดกรีดร้องเมื่อพบเหยื่ออีกครั้ง เธอจึงสั่งให้มอนเตอร์ที่มีฟันและกรงเล็บโจมตี.
　　เมื่อมองไปที่ก็อดแฮนท์ที่ยังคงถูกดูดพลัง หลินเฟยก็ขมวดคิ้วน้อยๆ และค่อยๆหยิบดาบยาวออกมาจากกระเป๋าของเขา.
　　ตูม!
　　พื้นใต้เท้าก็ระเบิด เขาหายตัวไป.
　　เพราะในเวลานี้ เขาได้ใช้ฟังก์ชั่น[Super speed] ก่อนที่จะมาปรากฏขึ้นหลังแม่มดทั้งสองอย่างไม่แยแสและแทงดาบออกไปอย่างโหดเหี้ยม.
　　ฉัวะะ!
　　ดาวยาวแทงไปที่ร่างของแม่มดจนทะลุ เกราะป้องกันของมันก็ระเบิด และหลินเฟยก็เหยียบมันลงกับพื้น.
　　เขาดึงดาบออกมาอีกเล่มก่อนที่จะตัดหัวของแม่มดที่อยู่ใต้เท้าของเขาออกไป.