One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - ตอนที่ 395-396

บทที่ 395-396
　　”มันปัดเป่าความมืดของข้าได้.”
　　ในเวลานี้ เสียงก็ดังออกมาจากถ้ำและแมลงขนาดใหญ่ก็โผล่ออกมาอีกรอบ.
　　แต่เดิมมันต้องการกัดกร่อนคนเหล่านี้ด้วยออร่าแห่งความมืด.
　　ท้ายที่สุด มนุษย์แค่ไม่กี่คนมันจะแข็งแกร่งแค่ไหน?
　　เขาสามารถทำให้คนเหล่านี้ตายได้เพียงแค่พ่นลมหายใจ.
　　ผลก็คือ มีพลังบางอย่างทำลายพลังความมืดของมัน.
　　น่าสนใจ?
　　”ข้าจะผลักเจ้าให้จมดิ่ง”แมลงตัวใหญ่ไม่มีปาก แต่คำพูดของมันสามารถได้ยินกับหูของพวกเขาได้.
　　ผลก็คือ เด็กสาวเป็นคนแรกที่ลงมือ.
　　เศษน้ำแข็งจำนวนมากพุ่งเข้าหาแมลงตัวใหญ่และโจมตีอย่างไร้ความปราณี.
　　ผลคือ พวกมันทั้งหมดไม่อาจทำอะไรได้ พวกเขาไม่รู้เลยว่าหนังของแมลงทำมาจากอะไร มันแข็งกว่าเหล็กกล้า และการโจมตีของเด็กสาวก็ไม่ส่งผลใดๆเลย.
　　”ฉันจะลองดูสิ!”
　　ฉู่ฉูตะโกน.
　　เขารู้สึกราวกับว่ามีพลังออกมาอย่างไม่รู้จบในร่างกายของเขา ดังนั้นการโจมตีของเขาจึงเป็นการรวมพลังเข้าโจมตีอย่างหนักภายในครั้งเดียว.
　　ตูม!
　　บอลดำขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางกว่าหนึ่งเมตรพุ่งเข้าหาแมลงตัวใหญ่.
　　ก่อนที่จะโดนมัน ฉู่ฉูก็รู้สึกว่าพลังที่เขาใช้นั้นถูกส่งกลับมาทางวงเวทย์ใต้เท้าของเขา!
　　”ฉันจัดการมันเอง!”
　　”ด้วยท่าไม้ตายสุดยอด ของฉันเอง.”
　　เขาคว้าบอลดำของเขาอีกครั้งและตะโกน”วันนี้แกได้เป็นซากหนอนแน่ๆ.”
　　ตูม!
　　บอลดำสองอันกระแทกเข้ากับร่างของแมลงและผลของมันก็ทำให้ร่างกายใหญ่ๆของศัตรูสั่นน้อยๆเพียงเท่านั้นและไม่เกิดอะไรขึ้นอีก.
　　ไม่มีแม้รอยแตกของเปลือก!
　　ฉู่ฉู: “…”
　　เวรเอ้ย ได้ไง?
　　”ไอ้แมลงตัวจ้อย”แมลงพูด”ข้าเป็นเจตจำนงของโลกที่ยิ่งใหญ่ การโจมตีของเจ้าไม่มีผลกับข้า.”
　　เจตจำนงทั้งหลาย…
　　ตูม!
　　ทันทีที่มันพูดจบ ทั้งสี่ก็รู้สึกว่าตาของพวกเขากำลังสั่นไหน และทุกอย่างก็เปลี่ยนไป.
　　เขามองไปรอบๆและพบว่าพวกเขามายืนอยู่ขอบหน้าผา.
　　รอบๆเต็มไปด้วยความมืด.
　　”ฉันจัดการเอง.”
　　ฉู่ฉูตกใจและพูดว่า”ฉันเกรงว่าฉันจะได้พบกับพลังที่ยิ่งใหญ่!”
　　จากนั้นเขาก็ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังหลินเฟยอย่างมีสติและตื่นเต้น.
　　ก็อดแฮนท์มองไปรอบๆและรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ และซ่อนตัวอยู่ด้านหลังหลินเฟย.
　　เด็กสาวก็หลบหลังหลินเฟยเหมือนกัน เพราะการโจมตีของเธอไร้ผล เธอตระหนักได้ว่าเธออ่อนแอเกินไป.
　　หลินเฟยมองไปรอบๆ.
　　วงเวทย์อีกวงปรากฏขึ้นใต้เท้าของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้มันเล่นเป็นผีหลอกได้อีก.
　　รู้สึกถึงพลังคงที่ในร่างกายของเขา ก็อดแฮนท์และฉู่ฉูก็รู้สึกโล่งใจไม่น้อย.
　　เด็กสาวไม่หวั่นไหวเลย.
　　เพราะมีหลินเฟยอยู่ข้างๆ เธอจึงไม่กลัวอะไร.
　　ครึ่นนน–
　　ในเวลานี้ ที่ๆเท้าของพวกเขายืนอยู่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงและแมลงตัวใหญ่ก็ออกมาจากใต้หน้าผา.
　　คราวนี้มันเปิดปากของมัน
　　ปาก?
　　ทันใดนั้นทั้งหัวของมันก็กางออกเหมือนกับทานตะวันและเผยให้เห็นฝันขนาดใหญ่ที่น่าเกลียดและขยะแขยงอยู่ข้างใน…
　　”แหวะ”ฉู่ฉูสำลัก.
　　หลินเฟยก็เห็นว่าสิ่งนี้มันน่าแขยงจริงๆ.
　　แต่เขาไม่ลืมจุดประสงค์ที่เขาต้องการมาที่นี่.
　　”นี่ ไอ้เจตจำนงนับพัน รู้ไหมว่าไอ้เวรพระเจ้านั่นอยู่ที่ไหน?”หลินเฟยถามเสียงดัง.
　　”พระเจ้า?”
　　เจตจำนงนับพันก็พูดว่า”ข้าเป็นพระเจ้าของนาย ข้าปกครองทุกอย่าง!”
　　หลินเฟย: “…”
　　หน้าตาโง่ๆอย่างนี้ แน่นอนว่าไม่ใช่.
　　หลินเฟยรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย.
　　เขามาที่นี่เพื่อหาที่อยู่พระเจ้า.
　　ผลก็คือ แมลงตัวใหญ่นี่อ้างว่าเป็นพระเจ้า แต่พอดูๆแล้ว มันไม่น่าจะใช่.
　　ผิดหวังมาก.
　　ดูเหมือนว่าจะไม่มีพระเจ้าที่นี่.
　　”พี่ชาย ทำไมคุณถึงดูงง?”ฉู่ฉูที่อยู่เบื้องหลังหลินเฟยไม่ได้พูด เมื่อเห็นหลินเฟยดูงงๆ.
　　ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาจะมางง.
　　สัตว์ประหลาดตัวใหญ่อยู่ด้านหน้าเขาและอาจถูกโจมตีด้วยทุกเมื่อ.
　　”ช่างเถอะ หลังสู้เสร็จก็กลับบ้าน”หลินเฟยถอนหายใจ เมื่อเขาคิดว่าเขาจะหาข่าวของพระเจ้าได้เขาก็วิ่งมาที่นี่อย่างตื่นเต้น.
　　ชีวิตมันอยากจริงๆ.
　　เขามองขึ้นไปยังแมลงยักษ์ข้างหน้า.
　　ทันที่ที่เขาเงยหน้าขึ้น ฝ่ายตรงข้ามก็อ้าปากกว้าง.
　　ตูม!
　　ทันใดนั้นแสงสีดำก็พุ่งออกมาจากอีกฝ่าย เข้ามาที่หน้าของหลินเฟย ทำให้เขาต้องยกเลิกคำพูดที่เขาจะพูดทันที.
　　แสงสีดำนั้นร้อนมาก มันกระทบใบหน้าของหลินเฟยรุนแรง จากนั้นก็เด้งออกไป.
　　ตอนนี้ หลินเฟยที่ดูเหมือนลังเลที่จะพูดและหยุดนิ่งอยู่กับที่ ปล่อยให้แสงสีเข้มกระทบใบหน้าของเขา…
　　ฉู่ฉูและก็อดแฮนท์ที่ด้านหลังเห็นฉากนี้ หน้าของพวกเขาซีดอย่างกับไก่ต้มและอดไม่ได้ที่จะกลั้นหายใจ.
　　”กล้ามากที่มาพ่นใส่หน้าของฉัน!”
　　”ในขณะที่พี่ใหญ่กำลังงง แกก็ลอบโจมตี? ไอ้หมาลอบกัด!”ฉู่ฉูด่าออกมา.
　　แม้แต่เด็กสาวก็อดเป็นห่วงไม่ได้.
　　ผ่านไปกว่าสอบวินาที ก่อนที่แสงสีดำจะหยุดลง.
　　หลินเฟยยืนอยู่ที่เดิมและเช็ดใบหน้าด้วยมือของเขา อันที่จริง อีกฝ่ายไม่อาจสัมผัสแม้แต่เส้นผมของเขาได้และเขาก็ไม่ได้เป็นอะไร.
　　”แก……”
　　หลินเฟยต้องการพูดอะไรบางอย่างแต่ถูกอีกฝ่ายขัดจังหวะ.
　　”ไม่เป็นอะไร?”
　　เจตจำนงนับพันตกใจและพูดว่า”แกทนต่อท่านี้ได้ไง ทำไมมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น.”
　　”นี่เรียกว่าการโจมตี?”
　　หลินเฟยมองไปที่เจตจำนงนับพันและพูดว่า”แกมันปากเหม็น แกกินอะไรมา? นี่มันยังเรียกว่าโจมตีอีกหรอ แม้ว่าฉันจะยังไม่ได้ป้องกัน”
　　ฉู่ฉูที่อยู่ด้านหลังกรีดร้องออกมาอย่างตื่นเต้น.
　　”พี่ชาย แม่งโครตหล่อเลย!”
　　เขายังเงยหน้ามองเจตจำนงนับพันและพูดว่า”ไอ้ปากเหม็น แกกินข้าวไม่แปรงฟัน?”
　　”พี่ใหญ่ของฉันพูดออกมาอย่างเจ็บปวด!”
　　หลินเฟย: “…”
　　เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี เจตจำนงนับพันก็โกรธจัดเพราะถูกมนุษย์สองคนเยาะเย้ย?
　　”ฉันคือพระเจ้าของเผ่าเซิร์ก แกจะต้องตายวันนี้!”
　　มันพูดเสียงดังว่า”ไม่ใช่แค่เจ้าจะตาย แต่ภายในระยะ 100 ไมล์ มันจะกลายเป็นอาณาเขตเผ่าของเรา และจะไม่มีใครอยู่.
　　”ไร้สาระจริงๆ.”
　　หลินเฟยพูด ตั้งแต่ที่เขารู้ว่าไม่มีข่าวจากพระเจ้าที่นี่ เขาก็หมดความสนใจในสถานที่แห่งนี้และต้องการกลับไปนอน.
　　เมื่อได้ยินหนอนใหญ่พูด เขาก็กระโดดต่อยออกไปอย่างสงบ.
　　ตูม!
　　หมัดหลินเฟยกระแทกผิวหนังที่แข็งของเจตจำนงนับพัน ทำให้เกิดเสียงทึบๆและกระโดดกลับมาที่วงเวทย์เหมือนเดิม.
　　ในเวลานี้ ฉู่ฉูและก็อดแฮนท์ก็มองไปที่เจตจำนงอย่างประหม่า.
　　พี่ใช่โจมตีแล้ว เป็นไรไหม?
　　ร่างกายของเจตจำนงก็แข็งทื่อและจากจุดที่หมัดของหลินเฟยมามันก็เกิดรอยร้าวขึ้นมาทันที.
　　แกร๊กๆๆ–
　　รอยแตกกระจายออกไปจากจุดนั้นอย่างรวดเร็ว มันกระจายไปทั่วร่ายกายของมันในพริบตา.
　　”ไม่นะ!”
　　เจตจำนงตระหนักได้ถึงบางอย่าง.
　　มันร้องออกมาอย่างหวาดกลัว.
　　”ไม่!”
　　แต่ร่างกายของมันก็ค่อยๆแตกเป็นเสี่ยงๆและเริ่มร่วงก่อนที่จะสลายไป.