One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - บทที่ 435-436

บทที่ 435
อัศวินทมิฬแต่เดิมที่ร่างกายที่เป็นสีดำ และอาวุธธรรมดาของมนุษย์ไม่อาจทำร้ายร่างกายของมันได้.
แต่ตอนนี้ เมื่อมีแสงอาทิตย์แผดเผาอยู่บนฟ้า ความมืดของอัศวินทมิฬก็หายไปอย่างสมบูรณ์และมันก็ตายเหมือนกับมอนเตอร์ธรรมดาๆ.
เหมือนกับปลาขาดน้ำ.
อัศวินทมิฬนั้นบอบบางมากจนไม่อาจถือดาบได้ ไม่ต้องพูดถึงดาบธรรมดา แม้แต่เด็ก 3 ขวบที่เข้าไปแตะมัน มันก็ลมลงกับพื้น.
”ในที่สุดก็ถึงเวลาโต้กลับ”มีบางคนพูดอย่างเยาะเย้ย.
”วันนี้ ฉันจะล้างแค้นให้คนนับล้าน!”มีบางคนตะโกนอย่างโกรธเคือง.
เวลาต่อมา เขาก็เห็นหนึ่งในสมาชิกเตะฮัศวินทมิฬเข้าเต็มแข้งอย่างจัง.
นักอัศวินทมิฬติดอยู่บนเพดาน ทันใดนั้นโซ่เหล็กก็ยืดออกมาเพื่อมัดอัศวินทมิฬไว้.
แต่อัศวินทมิฬนั้นหนักเกินว่าที่โซ่จะลากได้.
”เอาศรเพลิงไปกินอีกซะ!”
ชายคนนั้นพูดอย่างสงบด้วยท่าทางที่สูงสุด ไม่นานพลังก็หลอมรวมรอบๆเขาและกลายเป็นไฟลุกโชน เขาโจมตีเต็มแรงโดยไม่ออมพลังไว้.
ทันใดนั้นก็เกิดลูกศรมากมาย.
อัศวินทมิฬหนักหลายตัน มันถูกโซ่ล่ามไว้ ราวกับแมงมุมที่ถูกจับและแขวนอยู่ขางอากาศ.
”ฉันต้องทำยังไงอีก?”สมาชิกในทีมอดไม่ได้ที่จะถามกัปตัน.
”ถ้าถามฉันแบบนี้ ฉันก็ต้องการที่จะทำ….”กัปตันคิด.
จากนั้นเขาก็เบิกตาเพราะคิดออกและพูด” ตัดมัน ตัดหัวมันออกมา แขวนร่างมันไว้หน้าประตู.”
”ให้มอนเตอร์ที่นี่ทั้งหมดเข้าใจว่านี่คือราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการเป็นศัตรูของเผ่ามนุษย์!”
”ดีมาก!”
เมื่อได้ยินอย่างนี้ สมาชิกหลายคนก็รู้สึกตื่นเต้นและใช้ทักษะเฉพาะของพวกเขาออกไป.
”กินกระสุนไปซะ.”
ชายคนหนึ่งที่ถือปืนลูกโม้และง้างปากของอัศวินทมิฬ.
ปัง!
”นัดนี้สำหรับหลายล้านคนที่แกฆ่า!”
ปัง!
”นัดนี้สำหรับคนที่ตายเพื่อที่จะเข้ามาได้ในที่แห่งนี้!”
ปัง!
”นัดนี้เพราะความโง่เขลาของแก.”
ปัง ปัง ปัง–
หลังจากยิงไปหกนัด อัศวินทมิฬก็ตายจนไม่อาจจะตายได้อีก จากนั้นพลังเหนือธรรมชาติที่ควบคุมลมก็พุ่งไปด้านหน้าและตัดหัวมันออกเพียงครั้งเดียว.
หัวใหญ่ร่วงลงกับพื้นพร้อมกับพื้นดินสะเทือนและฝุ่นที่ฝุ้งตลบ.
หลินเฟยมองรอบๆครู่หนึ่งและออกจากปราสาท เมื่อคิดดีๆเลยเขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรอีกแล้ว ดังนั้นเขาเลยออกมา.
แต่แสงอาทิตย์ที่แผดเผานั้นยังคงอยู่ที่นั่น.
ในโลกที่มืดมิดและกว้างใหญ่นี้ มีแสงเป็นวงกลมลอยอยู่บนฟ้า ให้พลังที่ไม่มีวันหมดแก่ทุกคนที่เข้ามาที่นี่.
เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว กัปตันก็มองหาหลินเฟยในตอนนี้.
แต่มันมีแต่ความว่างเปล่า.
”เขาไปไหนแล้ว?”กัปตันก็ผงะ.
จากนั้นคนอื่นๆในทีมก็ตอบสนอง”พระเจ้าไปไหนแล้ว?”
แม้ว่าพวกเขากำลังต่อสู้กันอยู่ พวกเขาทั้งหมดรู้ว่าดวงอาทิตย์เหนือหัวของพวกเขานี้ถูกใช้โดยหลินเฟย.
ถ้าไม่ใช้เพราะดวงอาทิตย์นี้ พวกเขาคงตายหมดแล้ว.
”เป็นไปได้ไหมว่า……”
กัปตันก็มีความคิดแย่ๆในใจและพูดว่า”เป็นไปได้ไหมว่าดวงอาทิตย์นี้ต้องมีการเสียสละชีวิตของเขา?”
ปึก–
เขาตื่นเต้นมากจนคุกเข่าลง.
ปึก ปึก
เมื่อคนอื่นๆในทีมได้ยินอย่างนั้น พวกเขาก็เข้าใจทันทีและคุกเข่าทีละคนๆ.
”เขาเป็นฮีโร่…”
”สละชีวิตตัวเองเพื่อที่จะช่วยเหลือเรา เขาต้องเป็นพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่!”
บางคนถึงกับร้องไห้.
บทที่ 436
”ทำไม? ทำไมฉันต้องเจอกับคนที่สูงส่ง ยิ่งใหญ่และสมบูรณ์แบบเช่นนี้? ทำไมถึงปล่อยให้คนแบบนี้ทิ้งเราไป!”
”พระเจ้า! แหกตาดูซะ! นี่คือสิ่งที่เกิดกับคนที่ถูกเรียกว่าคนดี!”
แม้ว่าเวลาจะเจอกันได้ไม่ได้ แต่อีกฝ่านก็เสียสละตัวเองเพื่อช่วยให้ทุกคนรอดได้ เพียงเท่านี้ก็พอแล้วที่จะนับถือ.
”เหตุผลที่เขามาที่นี่ก็เพราะต้องการให้ที่นี่หายไปและล้างแค้นให้กับคนหลายล้านคนเหล่านั้น เราทำให้เขาบรรลุปรารถนาของเขาแล้ว กลับบ้านกันเถอะ.”
”ไม่เพียงแค่เราหกคน แต่รวมไปถึงฮีโร่อีกสองคน ที่จะกลับบ้านพร้อมกับเรา.”
”เรื่องของวันนี้ไม่ต้องปิดบังและต้องพูดความจริง!”
เมื่อทั้งหกคนมาที่นี่ พวกเขาก็ไม่ได้ตั้งในที่จะมีชีวิตรอด แต่เนื่องจากการปรากฏตัวของหลินเฟยและเด็กสาว พวกเขาจึงรอดมาได้.
หลังจากที่ทั้งหกกลับไป พวกเขาก็บอกกับสมาคมว่าเกิดอะไรขึ้นในปราสาททมิฬ.
สมาคมส่งผู้มีพลังอื่นๆมาแทน.
ทันทีที่พวกเขาเดินผ่านประตูมิติ พวกเขาก็รู้สึกได้ถึงแสงแดดที่อบอุ่นที่ส่องมายังพวกเขา.
”อ๊าาาย!!!”
”พลัง! พลังของฉันกำลังจะระเบิด!”
”ฉันรู้สึกว่าฉันจะไร้พ่าย!”
มันเป็นเสียงอุทานทั้งหมด แล้วพวกเขาก็สังเกตุเห็นแสงบนท้องฟ้า.
ในโลกที่มืดมิด แสงนี้เป็นดั่งแสงส่องทางให้กับทุกคนที่หลงทางและเป็นพลังสนับสนุนที่คอยช่วยเหลือทุกคนที่เข้ามาที่นี่.
”ฉันรู้สึกได้เลยว่ามีฮีโร่ที่อยู่ที่นี่ตลอดไปจริงๆ.”
”บางที ดวงอาทิตย์นั่นอาจจะเป็นอวตารของเขา…”
ต่อไป ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่จะถูกเก็บบันทึกไว้ในหนังสือประวัติสตร์ของเมืองนี้.
ทั้งหกก้าวเข้าไปในขุมนรกและไม่เคยคิดที่จะรอดกลับไป แต่ฮีโร่ก็ปรากฏตัว เสียสละตัวเองและกลายเป็นดวงอาทิตย์ ที่ส่องสว่างในความมืดและนำทางพวกเขาไป.
”ฮัดชิ้วว–”
ทันใดนั้นหลินเฟยก็จาม.
”มีบางคนพูดถึงฉันไม่ดีหรือเปล่า?”
”ใครจะพูดไม่ดีกับคุณ?”เด็กสาวยังคงนอนอยู่ในอ้อมแขนของหลินเฟย ใบหน้าของเธอแดงก่ำ”ไม่ใช่ว่าพวกเขากำลังสรรเสริญคุณหรอกหรอ.”
หลินเฟยพูดว่า”งั้นมาเข้าเรื่องของเราก่อน ขาของเธอยังไม่มีแรงอีกหรือ? เธอเดินไม่ได้แล้ว?”
”ไม่”เด็กสาวทำท่าทางทันทีและพูดว่า”โอ้~ พลังของฉันยังไม่ได้ฟื้นฟูเลยตอนนี้ ตอนนี้ฉันยังไม่อาจขยับได้แม้แต่มืด.”
”อย่างนั้นเธอจะกอดฉันแน่นได้ไง?”หลินเฟยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ.
”หยุดพูดไร้สาระ คุณจะให้กอดไหม?”เด็กสาวถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แต่กลับทำหน้าตาน่ารักขนาดนี้.
”กอดเลย”หลินเฟยพูด”ให้กอดทั้งชีวิตเลย.”
”ไร้สาระ”แม้ว่าเด็กสาวจะพูดอย่างนั้น แต่ในใจของเธอมีความสุขมากเหลือเกิน.
”ฉันตัดสินใจแล้ว”หลินเฟยพูดอย่างกระทันหัน.
”ตัดสินใจอะไร?”เด็กสาวถามอย่างงงๆ.
”ฉันไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว”หลินเฟยพูด”ต่อจากนี้ฉันจะเป็นพี่เลี้ยง ฉันจะเป็นพี่เลี้ยงเท่านั้น การเป็นพยาบาลนั้นเหนื่อเกินไป.”(TL:ตามที่หลินเฟยพูดคือ มันจะไม่ใช่คนปกติอีกแล้ว แต่จะเป็นพี่เลี้ยง/เทนรเนอร์ ไม่ใช่หน่วยรักษา เปรียบกับว่า มันจะไม่ใช่แครรี่แล้ว มันจะเป็นสายซัพที่ซัพอย่างเดียว ไม่ใช่ซัพที่มีสกิลรักษาด้วยหากอิงตำแหน่งในเกมส์MOBA คือมันจะเป็นซัพ5 ไม่ใช่ซัพ 4)
เด็กสาว: “???”
ทำไมเธอจะไม่เข้าใจ?
”เราจะทำอน่างไรต่อไปดี?”เด็กสาวถาม.
”หาข้อมูลพระเจ้าต่อไป”หลินเฟยพูด”คุณมาอยู่ที่นี่นานเท่าไหร่แล้ว? แน่ใจนะว่าไม่ได้ข่าวอะไรมาเลย.”
หลินเฟยตั้งใจที่จะอยู่ที่นี่ซักพักเพื่อหาข่าวของพระเจ้าต่อไป.
นานแค่ไหนแล้วที่เขาอยู่ที่นี่?
วันเดียวยังไม่พอ.
มันแค่เพิ่งจะวันเดียว มีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำลายโลกที่มืดมิดที่กลืนชีวิตของผู้คนนับล้าน.