One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - บทที่ 442
บทที่ 442
”ดูเหมือนว่าพวกนายไม่อาจเอาผลพลังไปได้ ดังนั้นคงไม่เสียเวลาเล่นกับพวกนายแล้ว ฉันยังมีคนที่รอให้กลับไปที่บ้านอยู่.”
เมื่อพูดเสร็จแล้ว ร่างของหลินเฟยก็หายไปทันที.
ใช่ จู่ๆก็หายไปเลย.
ไม่มีใครมองเห็นการเคลื่อนไหวของเขาได้ ราวกับว่าเขาไม่เคยมีอยู่จริง.
อย่างไรก็ตาม ทุกคนที่นี่เห็นอย่างชัดเจนว่า ชายสวมหมวกและถือดาบยาวอยู่ที่นี่ เผชิญหน้ากับทั้งสองเพียงลำพัง.
และยังเป็นฝ่ายได้เปรียบ!
”เขาเป็นใคร? แข็งแกร่งมาก.”
”ฉันคิดว่าเขาจะพ่ายแพ้ให้กับเทพดาบ แต่ฉันไม่คิดเลย ว่ามันจะเป็นเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงขนาดนี้.”
”เขาไม่ใช่ที่หนึ่งของโลกใช่ไหม?”
”อย่าพูดเล่นน่า ที่หนึ่งของโลกคือข่าวปลอมและตอนนี้นายยังเชื่อว่ามีที่หนึ่งของโลกอีกหรือ พวก?”
คนรอบข้างก็พูดถึง.
แต่หลินหลางและคิงคองก้มหน้าลง.
ไม่มีใครสังเกตเห็นใบหน้าที่มืดหม่นของพวกเขา.
”เขาเป็นใคร?”
”เขาสมควรตาย.”
หัวใจของหลินหลางเต็มไปด้วยจิตสังหาร เพราะเขารู้ว่าตัวเขาเองเป็นใคร เขาคือที่หนึ่งของโลกและเป็นจ้าวแห่งดาบนักหมื่นในโลก.
แต่ตอนนี้ มันทำอะไรไม่ได้.
มันเป็นไปไม่ได้.
ในโลกนี้ ใครกันที่เอาชนะเขาได้?
สิ่งเหล่านี้ไม่ควรจะเป็น มันเป็นไปไม่ได้.
”ฉันควรนักดาบที่หนึ่งของโลก!”เขากำหมัดแน่น.
คำพูดของหลินเฟยยังคงดังก้องในหู อีกฝ่ายก็แค่เล่นด้วยเท่านั้น?
ทำไมผู้มีพลังถึงไม่อาจใช้พลังได้?
ถ้ายังไม่เข้าใจ มันก็คือความอิจฉา ความขุ่นเคืองและเจตนาฆ่าที่แผดเผา.
ในเวลาเดียวกัน หลินเฟยได้กลับไปที่กระท่อมและเด็กสาวก็ทำอาหารเสร็จแล้วพร้อมกับนั่งรออยู่ที่โต๊ะ.
มันดูเหมือนกับว่าภรรยากำลังรอสามีกลับบ้าน.
”เป็นไปด้วยดีหรือเปล่า?”เมื่อเห็นหลินเฟย เด็กสาวก็ถามด้วยความเป็นห่วง”ไม่บาดเจ็บใช่ไหม?”
”ทุกอย่างปกติดี”หลินเฟยถอดหมวกและพูด”ฉันลองเจอกับสองเทพนั่นแล้ว อันที่จริงพวกเขาก็แค่ดาษๆ ยังไม่เก่งเท่ากับเธอ”
ทันใดนั้นเด็กสาวก็ยิ้มและพูดว่า”นี่คุณกำลังชมหรือต่อว่าฉัน”
”แน่นอน ฉันชมคุณ”หลินเฟยสงสัยว่าเมื่อกี้เขาพูดผิดหรือเปล่า แต่ทันทีที่เขาเดินเข้าไปในบ้าน กลิ่นหอมฟุ้งก็ดึงดูดเขา.
”วันนี้ฉันทำหมูตุ๋น แกะตุ๋นและข้าวผัดซอส.”
เด็กสาวยิ้มและพูด”อ่อ วันนี้ หัวใจของหัวซาน โตเต็มที่แล้ว ฉันเด็กมาบ้าง คุณลองกินดูไหม.”
”ผักพร้อมที่จะถูกเก็บแล้วหรอ?”หลินเฟยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย.
มันยังผ่านมาไม่ถึงครึ่งเดือน.
หลินเฟยลองดื่มน้ำโบตั๋นที่เด็กสาวส่งมา มันหวานและอร่อยพร้อมกับกลิ่นหอมอ่อน.
”มันเหมือนน้ำที่มาจากการละลายของหิมะที่ภูเขาเทียนซาน และมันก็ถูกปลูกด้วยดินคุณภาพดี มันหอม หวาน และอร่อย”เขาพูดพร้อมกับยกนิ้วให้.
”อย่างนั้นพรุ่งนี้ฉันจะทำเพิ่มอีก”เด็กสาวยิ้ม”อ่อ มะเขือเทศก็สุกแล้ว.”
”ยอดเยี่ยม.”
หลินเฟยดูเหมือนจะเห็นผักสดแผ่ออกไปสุดลูกหูลูกตา.
คนอื่นๆกำลังหาทางเอาชีวิตรอดในวันสิ้นโลก แต่หลินเฟยนั้นสุขสบายดีและผักที่เขาปลูกก็ล้วนแต่เติบโตอย่างแข็งแรง…
”งั้น”หลินเฟยกระซิบ”ฉันต้องหาไก่ เป็ด ห่าน หมู วัว ควาย และแกะมาเลี้ยง.”
”หลังจากข้าวแล้ว เราไปที่เมือง H กัน.”
อย่างแรกคือหาข่าวเกี่ยวกับพระเจ้า อย่างที่สอง หาไก่ เป็ด หมู วัว ควาย ห่านและแกะ…